Prologue[แก้ไข]Part 1[แก้ไข]----Out

Prologue[แก้ไข]
Part 1[แก้ไข]
----Outer Gate number 2105380, [No Name] Community, Residential Area

The pleasant golden hue of sunlight filtered into the room as Leticia, in her maid outfit, sat beside the window tying her braids. Placing her comb on the dressing table, she contemplated over the reflection of herself in the mirror.

“……I guess I’m good to go. I’m also getting more comfortable with this maid outfit too.”

Leticia swayed her head from left to right to check her hair for a final time, causing her silky golden hair to glitter as they catch the sunlight.

She seemed like a twelve year old in a clean and neatly worn maid outfit. Although cute flowery frills that line the hems were of no practical use nor did it comply with the idea of a proper maid attire, it looked very charming on her. And that could only be the materialization of her master’s fetish.

Leticia stood with arms akimbo, staring at the completion of her make-up in the mirror’s reflection, silently encouraging herself as her way to start the day.

Just then, a gentle knocking came at her door.

“Leticia-sama, the others from the senior group have gathered.”

“Got it, Lily. I will take charge of calling Percher [1]. Just wait for me at the hall.”

Lily gave an energetic response of having heard Leticia’s words before departing from the doorway.

Listening to Lily’s energetic voice and movements, Leticia couldn’t help but smile fondly as Lily’s optimism and enthusiasm rubbed off on her.

-----The residential area of the [No Name] community was a building of twelve storeys. With the storey of the building representing the position one holds in the community, the rooms get more spacious and well furnished with each storey.

Currently, there’s no one living in the quarters above the third storey. It’s definitely not because of a lack of people with the calibre needed to reach the positions in the community. But more of convenience that the building has accommodated its members up to the third storey.

Leticia’s former bed chamber was at the 10th storey. However, it would be unbecoming for a maid to be quartered in a bedroom over that of her masters. And so, she currently resides in a room for one, beside the kitchen and the pantry.

“If I remember correctly, Shirayuki-hime has left with Izayoi and the others[2]. Seems like I can only share my workload with Percher today…”

Making a beeline for Percher’s bedroom, she walked briskly pass the Community’s intersection of roads in the hall.

However, she suddenly stopped her footsteps when she caught a glimpse of herself in a mirror that happened to be in the corridor for members to regularly check their appearances in. Seemingly entranced by the sight of her own reflection----

“Hmm-----”

Leticia seemed to be reminiscing a good memory as she gently lifted her skirts slightly and spun on the spot like an innocent teenage girl.

The clean white dress hems fluttered as they got caught in the momentum of her spin, strikingly similar to the blossoming of a flower.

And she spun for a second time before a smile of satisfaction spread across her lips.

“At first, I was against the idea of wearing such an outfit…” Leticia smiled as she continued looking at her reflection in the mirror. “But I guess it does have its own charms…”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ช่วง[สิทธิการได้]ส่วนที่ 1 [สิทธิการได้]-ภายนอกประตูหมายเลข 2105380 ชุมชน [ไม่มีชื่อ] ที่พักอาศัยเว้ทองดีของแสงอาทิตย์ส่องเข้าไปในห้องเป็นเลทิเซีย ในชุดของเธอทำความสะอาด ที่นั่งข้างหน้าต่างผูกเธออย่างใดอย่าง เธอทำเธอหวีบนโต๊ะเครื่องแป้ง ไตร่ตรองผ่านภาพสะท้อนของตัวเองในกระจก“…… ผมคิดว่า ผมเป็นคนดีไป ฉันยังได้รับสะดวกสบายมากขึ้นกับชุดแม่บ้านนี้ไป"เลทิเซีย swayed ศีรษะของเธอจากซ้ายไปขวาตรวจผมของเธอเป็นครั้งสุดท้าย สาเหตุผมทองของเธอซิลคี้โอคส์ให้ glitter พวกเขาจับแสงอาทิตย์เธอเหมือนเป็น 12 ปีในชุดแม่บ้านทำความสะอาด และสวมใส่อย่างนั้น ถึงแม้ว่าโอกาสที่ดอกน่ารักที่บรรทัด hems ได้ไม่เหมาะกับการใช้ หรือไม่ก็สอดคล้องกับแนวคิดของชุดทำความสะอาดที่เหมาะสม มันดูบรรยากาศกับเธอ และที่อาจจะ materialization ของเครื่องรางหลักของเธอเลทิเซียที่ยืน มีแขน akimbo จ้องเสร็จสิ้นการแต่งหน้าของเธอในการสะท้อนของกระจก อย่าส่งเสริมตัวเองเป็นวิธีการเริ่มต้นวันของเธอเพียงแล้ว อ่อนโยนเคาะมาที่ประตูของเธอ"เลทิเซีย-sama อื่น ๆ จากกลุ่มผู้รวบรวมได้""ได้มัน ลิลลี่ จะค่าโทร Percher [1] รอฉันที่ศาลา"ลิลลี่ให้การตอบสนองที่มีพลังของการมีการได้ยินคำของเลทิเซียก่อนออกจากประตูฟังของลิลลี่มีพลังเสียงและความเคลื่อนไหว เลทิเซียไม่สามารถช่วย แต่ยิ้ม fondly เป็นของลิลลี่มองในแง่ดีและความกระตือรือร้น rubbed ปิดกับเธอ-พื้นที่อยู่อาศัยของชุมชน [ไม่มีชื่อ] เป็นอาคารสิบสอง storeys มีชั้นของตึกที่แสดงตำแหน่งที่หนึ่งเก็บในชุมชน ห้องได้กว้างขวางมากขึ้น และตกแต่ง มีแต่ละชั้นขณะนี้ มีอยู่ไม่มีใครอยู่รอบข้างบนชั้นสาม ไม่แน่นอนเนื่องจากขาดคนกับ calibre ที่จำเป็นในการเข้าถึงตำแหน่งในชุมชน แต่ที่เพิ่มเติมของความสะดวกสบายที่อาคารอาศัยสมาชิกถึงชั้นที่สามห้องนอนเดิมของเลทิเซียได้ที่ชั้น 10 อย่างไรก็ตาม มันจะ unbecoming สำหรับทำความสะอาดการ quartered ในห้องนอนไปที่ต้นแบบของเธอ และดัง นั้น เธออยู่ในห้องพักสำหรับหนึ่ง ข้างห้องครัวและห้องครัวอยู่"ถ้าผมจำอย่างถูกต้อง Shirayuki-hime จาก Izayoi และอื่น ๆ [2] ดูเหมือนว่าฉันสามารถจะใช้ปริมาณของฉันกับ Percher วันนี้..."การ beeline สำหรับห้องนอนของ Percher เธอเดิน briskly ผ่านสี่แยกถนนของชุมชนในหอประชุมอย่างไรก็ตาม เธอก็หยุดเท้าของเธอเมื่อเธอจับ a glimpse ของตัวเองในกระจกที่เกิดขึ้นให้ทางสมาชิกเข้าประจำลักษณ์ของตน ดูเหมือนว่า entranced โดยสายตาของตนเองสะท้อน---"อืมม---"เลทิเซียดูเหมือน จะ reminiscing หน่วยความจำที่ดีกับเธอเบา ๆ ยกกระโปรงของเธอเล็กน้อย และปั่นในจุดเช่นวัยสาวบริสุทธิ์ขาวสะอาดแต่ง hems fluttered พวกเขาได้จับในโมเมนตัมของการหมุนรอบเธอ กว่าคล้ายกับของดอกไม้และเธอปั่นเป็นเวลาก่อนที่รอยยิ้มของความพึงพอใจในการแพร่กระจายไปทั่วริมฝีปากของเธอ"ตอนแรก ผมต่อความคิดของการสวมใส่เช่นชุด..." เลทิเซียยิ้ม ตามเธอยังคงมองที่เธอสะท้อนในกระจก "แต่ผมคิดว่า มันมีเสน่ห์ของตัวเอง..."

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อารัมภบท [แก้ไข]
ส่วนที่ 1 [แก้ไข]
---- ประตูด้านนอกจำนวน 2,105,380 [ไม่มีชื่อ] ชุมชนเขตที่พักอาศัยสีทองที่น่ารื่นรมย์ของแสงแดดกรองเข้ามาในห้องเป็นเลติเซียในเครื่องแต่งกายที่สาวใช้ของเธอนั่งข้างหน้าต่างผูกเธอ braids วางหวีของเธอบนโต๊ะเครื่องแป้งเธอครุ่นคิดมากกว่าภาพสะท้อนของตัวเองในกระจก. "...... ผมคิดว่าผมดีไป ฉันยังได้รับความสะดวกสบายมากขึ้นกับเครื่องแต่งกายแม่บ้านนี้มากเกินไป. " Leticia แกว่งหัวของเธอจากซ้ายไปขวาเพื่อตรวจสอบสำหรับผมของเธอเป็นครั้งสุดท้ายทำให้ผมสีทองของเธอจะเนียนแววขณะที่พวกเขาจับแสงแดด. เธอดูเหมือนจะเป็นปีที่สิบสอง เก่าในชุดแม่บ้านทำความสะอาดและสวมใส่ได้อย่างเรียบร้อย แม้ว่าจีบดอกไม้น่ารักที่ชายกระโปรงสายมีการใช้งานจริงไม่ได้หรือไม่ก็สอดคล้องกับความคิดของการแต่งกายที่เหมาะสมแม่บ้านมันดูมีเสน่ห์มากของเธอ และที่อาจจะเป็นแค่เป็นตัวเป็นตนของเครื่องรางโทของเธอ. เลติเซียยืนอยู่กับแขนเท้าสะเอวจ้องมองที่ความสำเร็จของการแต่งหน้าของเธอในการสะท้อนของกระจกเงียบให้กำลังใจตัวเองเป็นทางของเธอจะเริ่มต้นวัน. ตอนนั้นอ่อนโยนเคาะมา ที่ประตูของเธอ. "เลติเซีย-sama อื่น ๆ จากกลุ่มผู้บริหารระดับสูงที่มีการรวมตัวกัน." "Got มันลิลลี่ ผมจะใช้ค่าใช้จ่ายของการเรียก Percher [1] เพียงแค่รอสำหรับฉันในฮอลล์. " ลิลลี่ให้การตอบสนองที่มีพลังในการได้ยินคำเลติเซียก่อนที่จะออกจากประตู. ฟังเสียงที่มีพลังของลิลี่และการเคลื่อนไหว, เลติเซียไม่สามารถช่วย แต่รอยยิ้มด้วยความรักเป็นโลกในแง่ดีของลิลี่และความกระตือรือร้นถูไปกับเธอ . ----- ย่านที่อยู่อาศัยของ [ไม่มีชื่อ] ชุมชนอาคารสิบสองชั้น ด้วยชั้นของอาคารที่เป็นตัวแทนของตำแหน่งหนึ่งถืออยู่ในชุมชนของห้องพักได้รับเพิ่มเติมที่กว้างขวางและตกแต่งอย่างดีด้วยแต่ละชั้น. ปัจจุบันไม่มีใครอาศัยอยู่ในไตรมาสดังกล่าวข้างต้นชั้นที่สาม มันแน่นอนไม่ได้เพราะขาดคนที่มีความสามารถที่จำเป็นในการที่จะไปถึงตำแหน่งในชุมชน แต่ความสะดวกสบายมากขึ้นที่อาคารได้รองรับสมาชิกได้ถึงชั้นที่สาม. เลติเซียของห้องนอนอดีตอยู่ที่ชั้น 10 แต่มันจะไม่เหมาะสมสำหรับแม่บ้านที่จะ quartered ในห้องนอนมากกว่าของโทของเธอ และเพื่อให้เธอปัจจุบันอาศัยอยู่ในห้องพักสำหรับหนึ่งข้างห้องครัวและห้องครัว. "ถ้าผมจำไม่ผิด Shirayuki-Hime ได้ทิ้งให้อยู่กับ Izayoi และอื่น ๆ [2] ดูเหมือนว่าฉันสามารถแบ่งปันภาระงานของฉันกับ Percher วันนี้ ... " ทำให้เส้นตรงสำหรับห้องนอน Percher เธอเดินเหยงผ่านสี่แยกชุมชนของถนนในฮอลล์. อย่างไรก็ตามเธอก็หยุดตามรอยเท้าของเธอเมื่อเธอจับเหลือบของตัวเองในกระจก ที่จะเกิดขึ้นในทางเดินสำหรับสมาชิกที่จะตรวจสอบอย่างสม่ำเสมอปรากฏใน. ดูเหมือนตะลึงด้วยสายตาของการสะท้อนของเธอเอง ---- "อืม -----" เลติเซียดูเหมือนจะรำลึกความทรงจำที่ดีที่สุดเท่าที่เธอเบา ๆ ยกของเธอ กระโปรงเล็กน้อยและปั่นในจุดเหมือนเด็กสาววัยรุ่นบริสุทธิ์. ทำความสะอาดชายกระโปรงชุดสีขาวเบาโผบินขณะที่พวกเขาถูกจับได้ในแรงผลักดันของการหมุนของเธอยอดเยี่ยมคล้ายกับบานของดอก. และเธอหมุนตัวเป็นครั้งที่สองก่อนที่รอยยิ้มของ ความพึงพอใจที่กระจายอยู่ทั่วริมฝีปากของเธอ. "ตอนแรกผมกับความคิดดังกล่าวสวมใส่เครื่องแต่งกายที่ ... " เลติเซียยิ้มขณะที่เธอยังคงมองไปที่เธอสะท้อนในกระจก "แต่ผมคิดว่ามันจะมีเสน่ห์ของตัวเอง ... "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทนำ [ แก้ไข ]
[ ]
---- ตอนที่ 1 แก้ไขด้านนอกประตูหมายเลข 2105380 [ ชื่อ ] ชุมชนพักอาศัย

สีทองที่น่ารื่นรมย์ของกรองแสงแดดเข้ามาในห้อง เช่น เลทิเชีย ในชุดสาวใช้ของเธอนั่งอยู่ข้างๆหน้าต่าง braids เธอมัด เธอวางหวีบนโต๊ะเครื่องแป้ง เธอเฝ้ามองผ่านเงาสะท้อนของตนเองในกระจก

" . . . . . . . ฉันว่าฉันไปฉันยังได้รับสะดวกสบายมากขึ้นกับสาวใช้ ชุดด้วย "

เลทิเซียลังเลหัวจากซ้ายไปขวาเพื่อตรวจสอบ ผมของเธอเป็นครั้งสุดท้าย ทำให้ผมสีทองของเธอเนียนกับกากเพชรที่พวกเขาจับแสงแดด

เธอดูเหมือนเด็กอายุ 12 ในสะอาด และบรรจงใส่ชุดเมด .แม้ว่าดอกไม้ที่เส้นขอบของตกแต่งน่ารัก มีไม่ใช้ในทางปฏิบัติมันมิได้สอดคล้องกับความคิดของชุดเมดที่เหมาะสม มันดูมีเสน่ห์มากกับเธอ และนั่นอาจจะเป็นการปรากฏตัวของเจ้านายของเธอเครื่องราง

เลทิเชียยืนด้วยแขนเท้าสะเอว จ้องที่สมบูรณ์ของการแต่งหน้าของเธอในเงาสะท้อนของกระจก อย่างเงียบ ๆให้ตัวเองไปเริ่มต้นวันใหม่

จากนั้น เบาๆ เคาะออกมาที่ประตูของเธอ

" เลทิเซีย Sama , คนอื่น ๆ จากกลุ่มรุ่นพี่ได้รวบรวม "

" แล้ว ลิลลี่ ผมจะจัดการเรียก percher [ 1 ] รอผมที่ห้อง "

ลิลลี่ให้พลังการตอบสนองของได้ยินเลทิเซียพูดก่อนออกจากประตู

ฟังเสียงขันของลิลลี่และเลทิเซีย ไม่สามารถช่วยอะไรได้แต่ยิ้มอย่างเอ็นดู เช่น ลิลลี่ มองโลกในแง่ดี และความขัดใจเธอ

----- พื้นที่ที่อยู่อาศัยของ [ ชื่อ ] ชุมชนเป็นอาคาร 12 ชั้น ด้วยชั้นของอาคารที่เป็นตัวแทนของตำแหน่งหนึ่งถือในชุมชน ห้องพักที่กว้างขวางและตกแต่งอย่างดียิ่งกับแต่ละชั้น

ในปัจจุบันไม่มีใครอาศัยอยู่ในที่พักบนชั้นสาม แน่นอนมันไม่ได้เป็นเพราะการขาดผู้ที่มีความสามารถต้องการที่จะไปถึงตำแหน่งในชุมชน แต่สะดวกที่ตึกมีสมาชิกอาศัยของมันถึงสามชั้น

เลทิเซียอดีตเตียงห้องที่ 10 ชั้น อย่างไรก็ตาม