Introduction: The aim of this study

Introduction: The aim of this study was to explore the effects of external influences on long distance
trucking, in particular, incentive-based remuneration systems and the need to wait or queue to load or
unload on driver experiences of fatigue.
Methods: Long distance truck drivers (n = 475) were recruited at truck rest stops on the major transport
corridors within New South Wales, Australia and asked to complete a survey by self-administration or
interview. The survey covered demographics, usual working arrangements, details of the last trip and
safety outcomes including fatigue experiences.
Results: On average drivers’ last trip was over 2000 km and took 21.5 h to complete with an additional 6 h
of non-driving work. Incentive payments were associated with longer working hours, greater distances
driven and higher fatigue for more drivers. Drivers required to wait in queues did significantly more nondriving
work and experienced fatigue more often than those who did not. Drivers who were not paid to
wait did the longest trips with average weekly hours above the legal working hours limits, had the highest
levels of fatigue and the highest levels of interference by work with family life. In contrast, drivers who
were paid to wait did significantly less work with shorter usual hours and shorter last trips. Multivariate
analysis showed that incentive-based payment and unpaid waiting in queues were significant predictors
of driver fatigue.
Conclusions: The findings suggest that mandating payment of drivers for non-driving work including
waiting would reduce the amount of non-driving work required for drivers and reduce weekly hours of
work. In turn this would reduce driver fatigue and safety risk as well as enhancing the efficiency of the
long distance road transport industry.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำ: วัตถุประสงค์ของการศึกษาครั้งนี้มีการสำรวจผลกระทบจากอิทธิพลภายนอกกับระยะทางยาว
รถบรรทุก, โดยเฉพาะอย่างยิ่งระบบการจ่ายค่าตอบแทนแรงจูงใจที่ใช้และจำเป็นที่จะต้องรอหรือคิวจะโหลดหรือ
ขนจากประสบการณ์การขับรถของความเมื่อยล้า.
วิธีการ: รถบรรทุกระยะทางยาว ไดรเวอร์ (n = 475) ได้รับคัดเลือกในส่วนที่เหลือหยุดรถบรรทุกในการขนส่งที่สำคัญ
ทางเดินภายในนิวเซาธ์เวลส์ออสเตรเลียและขอให้ดำเนินการสำรวจโดยตนเองการบริหารหรือ
การสัมภาษณ์ การสำรวจครอบคลุมประชากรเตรียมการทำงานตามปกติโดยมีรายละเอียดของการเดินทางที่ผ่านมาและ
ผลความปลอดภัยรวมทั้งประสบการณ์ความเมื่อยล้า.
ผล: ไดรเวอร์เฉลี่ยการเดินทางที่ผ่านมากว่า 2000 กิโลเมตรและใช้เวลา 21.5 ชั่วโมงให้เสร็จสมบูรณ์กับอีก 6 ชั่วโมง
ของการไม่ขับรถทำงาน การชำระเงินกระตุ้นเกี่ยวข้องกับชั่วโมงการทำงานอีกต่อไประยะทางมากขึ้น
ขับเคลื่อนและความเมื่อยล้าที่สูงขึ้นสำหรับการขับรถมากขึ้น ไดรเวอร์จำเป็นต้องรออยู่ในคิวได้อย่างมีนัยสำคัญมากขึ้น nondriving
การทำงานและความเมื่อยล้าที่มีประสบการณ์บ่อยกว่าผู้ที่ไม่ได้ คนขับรถที่ไม่ได้จ่ายให้
รอได้การเดินทางที่ยาวที่สุดกับชั่วโมงต่อสัปดาห์สูงกว่าค่าเฉลี่ยตามกฎหมายข้อ จำกัด ชั่วโมงการทำงานได้สูงสุด
ระดับของความเมื่อยล้าและผู้บริหารระดับสูงของการรบกวนจากการทำงานกับชีวิตครอบครัว ในทางตรงกันข้ามคนขับรถที่
ถูกจ้างให้ไปรอได้ทำงานอย่างมีนัยสำคัญน้อยที่มีชั่วโมงปกติสั้นและการเดินทางที่ผ่านมาสั้น หลายตัวแปร
การวิเคราะห์แสดงให้เห็นว่าการชำระเงินแรงจูงใจที่ใช้และการรอคอยที่ค้างชำระอยู่ในคิวทำนายอย่างมีนัยสำคัญ
ของความเหนื่อยล้าขับรถ.
สรุปผลการวิจัยชี้ให้เห็นว่าอิงการชำระเงินของไดรเวอร์สำหรับการไม่ขับรถในการทำงานรวมถึง
การรอคอยที่จะลดปริมาณของที่ไม่ใช่การขับรถการทำงานที่จำเป็นสำหรับคนขับและ ลดชั่วโมงต่อสัปดาห์ของ
การทำงาน ในทางกลับกันนี้จะช่วยลดความเมื่อยล้าขับและความเสี่ยงด้านความปลอดภัยเช่นเดียวกับการเพิ่มประสิทธิภาพของ
ทางไกลอุตสาหกรรมการขนส่งทางถนน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทนำ : วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือ เพื่อศึกษาผลของอิทธิพลภายนอกบนทางไกลรถบรรทุกโดยเฉพาะค่าตอบแทนจูงใจตามระบบ และต้องรอคิวการโหลด หรือถอดประสบการณ์ขับล้า .วิธีการ : คนขับรถบรรทุกทางไกล ( n = 475 ) ได้คัดเลือกที่พักรถบรรทุกหยุดในการขนส่งหลักทางเดินภายในรัฐนิวเซาท์เวลส์ ประเทศออสเตรเลีย และให้สำรวจโดย self-administration หรือสัมภาษณ์ การสำรวจครอบคลุมประชากร , การเตรียมการ ทำงานปกติ รายละเอียดของการเดินทางครั้งสุดท้ายและด้านความปลอดภัย รวมถึงประสบการณ์ความเมื่อยล้าผลลัพธ์ : ไดรเวอร์ " เฉลี่ยล่าสุดทริปกว่า 2000 กิโลเมตร และใช้เวลา 21.5 H ที่สมบูรณ์กับอีก 6 ชม.ไม่ขับรถทำงาน การชำระเงินแรงจูงใจมีความสัมพันธ์กับทำงานนาน ระยะทางมากขึ้นขับเคลื่อนสูง และความเหนื่อยล้าสำหรับไดรเวอร์เพิ่มเติม ไดรเวอร์ต้องรอในคิวได้มากขึ้น nondrivingทำงานและมีประสบการณ์อาการปวดเมื่อยบ่อยกว่าผู้ที่ไม่ได้ ไดรเวอร์ที่ไม่จ่ายให้รอไปทริปที่ยาวที่สุดเฉลี่ยรายสัปดาห์ชั่วโมงข้างต้นทำงานได้สูงสุดที่กฎหมายจำกัดระดับของความล้าและสูงสุดที่ระดับของการแทรกแซงโดยงานกับชีวิตครอบครัว ในทางตรงกันข้าม , ไดรเวอร์ที่ได้รับเงินเพื่อรอทำน้อยกว่าทำงานสั้นกว่าปกติชั่วโมงสั้น ทริปล่าสุด . ตัวแปรหลายตัวการวิเคราะห์พบว่าแรงจูงใจที่ใช้ชำระเงินและค่าจ้างที่รออยู่ในคิวอย่างมีนัยสำคัญตัวแปรความเหนื่อยล้าของคนขับสรุป : ผลการศึกษาชี้ให้เห็นว่า การชำระเงินของไดรเวอร์สำหรับเครื่องคอมพิวเตอร์ที่ไม่ขับรถทำงาน ได้แก่รอที่จะลดปริมาณของงานที่จำเป็นสำหรับการขับรถที่ไม่ใช่ไดรเวอร์ และลดชั่วโมงต่อสัปดาห์ของงาน ในการเปิดนี้ จะลดความเมื่อยล้าขับและความเสี่ยงด้านความปลอดภัย รวมทั้งการเพิ่มประสิทธิภาพของระยะทางยาวถนนการขนส่งอุตสาหกรรม