Normally, headline writers follow t

Normally, headline writers follow the basics below:

1. They omit articles (a, an, the) in order to save space but also to attract the reader's attention to the most significant words.

2. Headlines use strong active verbs, avoiding "be" verbs and passive voice which slow down fluidity and again take up too much space with very little substance. An example is: "Man Awakens To Horrific Smell!" instead of, "A man is awakened by a horrific smell!"

3. Unusual Capitalization--normally each word in a headline is capitalized (sometimes the headline is even in all caps). So, even though Standard English does not call for the capitalization of prepositions in titles, headlines capitalize them for uniformity purposes.

4. Many times, headlines omit end punctuation or punctuation of any kind.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โดยปกติ ผู้เขียนพาดหัวข่าวตามพื้นฐานด้านล่าง:1. พวกเขาละเว้นบท (กับ ) เพื่อประหยัดเนื้อที่ แต่ดึงดูดความสนใจของผู้อ่านให้คำสำคัญที่สุด2. พาดหัวใช้คำกริยาใช้งานแข็งแรง หลีกเลี่ยง "เป็น" กริยากรรมวาจกซึ่งชะลอการไหล และใช้พื้นที่มากเกินไปกับน้อยมากอีก ตัวอย่าง: "คนปลุกสภาพเครื่องคอมพิวเตอร์การ Horrific กลิ่น" แทน "คนจะตื่นตัวด้วยกลิ่น horrific "3. ปกติตัวพิมพ์ใหญ่ - โดยปกติแต่ละคำในพาดหัวเป็นบันทึกเป็นสินทรัพย์ (บางครั้งพาดหัวเป็นแม้กระทั่งตัวพิมพ์ใหญ่ทั้งหมด) ดังนั้น แม้ว่าภาษาอังกฤษไม่เรียกสำหรับมูลค่าของบุรพบทในชื่อเรื่อง หัวข้อข่าวประโยชน์พวกเขาใจประสงค์4. หลายครั้ง พาดหัวไม่ใช้เครื่องหมายวรรคตอนท้ายหรือเครื่องหมายวรรคตอนใด ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดยปกตินักเขียนพาดหัวทำตามพื้นฐานด้านล่าง: 1 พวกเขาละเว้นบทความ (,,) เพื่อประหยัดพื้นที่ แต่ยังเพื่อดึงดูดความสนใจของผู้อ่านที่จะคำที่สำคัญที่สุด. 2 หัวข้อข่าวใช้คำกริยาที่ใช้งานที่แข็งแกร่งหลีกเลี่ยงการ "เป็น" คำกริยาและเสียงเรื่อย ๆ ซึ่งชะลอการไหลและอีกครั้งใช้พื้นที่มากเกินไปกับสารน้อยมาก ตัวอย่างคือ: "คนตื่นขึ้นมากลิ่นที่น่ากลัว!" แทน "คนจะตื่นขึ้นมาด้วยกลิ่นที่น่ากลัว!" 3 ทุนที่ผิดปกติ - ปกติคำในพาดหัวแต่ละเป็นสินทรัพย์ (บางครั้งพาดหัวเป็นแม้จะอยู่ในตัวพิมพ์ใหญ่ทั้งหมด) ดังนั้นแม้ว่ามาตรฐานภาษาอังกฤษไม่ได้เรียกร้องให้ทุนของคำบุพบทในชื่อหัวข้อประโยชน์พวกเขาเพื่อวัตถุประสงค์สม่ำเสมอ. 4 หลายครั้งที่พาดหัวข่าวละเว้นเครื่องหมายวรรคตอนปลายหรือเครื่องหมายวรรคตอนใด ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปกตินักเขียนพาดหัวตามพื้นฐานด้านล่าง :

1 พวกเขาละเว้นบทความ ( , , ) เพื่อประหยัดเนื้อที่ แต่ยังเพื่อดึงดูดความสนใจของผู้อ่านคือคําสําคัญที่สุด

2 หัวข้อใช้คำกริยาปราดเปรียวแข็งแรง หลีกเลี่ยงการ " เป็น " กริยาและ passive voice ซึ่งชะลอตัวลงข้อสรุปและอีกครั้งใช้พื้นที่มากเกินไป กับ น้อยมาก สาร ตัวอย่าง : " คนปลุกให้กลิ่นที่น่ากลัว !" แทนที่จะเป็น " ผู้ชายที่ตื่นขึ้นโดยกลิ่นที่น่ากลัว !

3 ปกติช่วง ปกติแต่ละคำในพาดหัวใหญ่ ( บางครั้งพาดหัวในตัวพิมพ์ใหญ่ทั้งหมด ) ดังนั้น แม้ว่ามาตรฐานภาษาอังกฤษไม่เรียกทุนคำบุพบทในชื่อหัวข้อที่พิมพ์พวกเขาเพื่อวัตถุประสงค์เสมอ

4 . หลายครั้ง , พาดหัวละเว้นหรือสิ้นสุดเครื่องหมายวรรคตอนเครื่องหมายวรรคตอนของชนิดใด ๆ