The decade of the nineties witnesse

The decade of the nineties witnessed several bank and currency crises.The severity of the crises has motivated researchers to develop early warning systems in order to forestall similar crises. Such early warning systems typically involve some precise definition of a crisis and a mechanism for predicting it. A currency crisis is usually identified as an episode in which there is a sharp depreciation of the currency, a large decline in foreign reserves, a dramatic increase in domestic interest rates or a combination of these elements. This paper studies exchange rate turmoil, that is, we focus on episodes of extensive exchange rate changes, and we analyze which variables trigger the move from a tranquil period to a turbulent time. Since a currency crisis is not necessarily a turbulent period, and vice versa, our approach identifies currency crises only when they manifest with large exchange rate devaluations. Our modeling strategy relies on the empirical evidence that i) small exchange rate changes are associated with low volatility (ordinary regime) and large exchange rate movements go together with high volatility (turbulence), and ii) exchange rate volatility is not constant in the two regimes. This calls for a GARCH regime switching approach, in which we furthermore allow the transition probabilities to vary over time as functions of economic and financial indicators. Switching volatility models have been used for modeling equity markets (Hamilton and Susmel, 1994; Dueker, 1997; Susmel, 2000), short-term interest rates (Cai, 1994; Gray, 1996; Kalimipalli and Susmel, 2006), emerging equity markets (Susmel, 1998), and exchange rates (Klaassen, 2002; Calvet and Fisher, 2004). However, to the best of our knowledge, this paper is the first application to currency turmoil. The analysis is applied to four Southeast Asian countries: Thailand, Singapore, the Philippines, and Malaysia. Estimation results support our intuition for modeling exchange rate volatility. Our results, in fact, show that signals of the July 1997 crisis become apparent in Thailand as early as January, and the probability of getting into a crisis jumps to as much as 82 percent in June 1997. The literature on financial/currency crises is vast, and it mainly focuses on trying to predict crises in developing countries. There are three methods or approaches for predicting currency crises that have been developed in the literature.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทศวรรษของ nineties ที่เห็นวิกฤตธนาคารและสกุลเงินต่าง ๆความรุนแรงของวิกฤตมีแรงจูงใจนักวิจัยจะพัฒนาระบบแจ้งเตือนภัยล่วงหน้าเพื่อขัดขวางเหมือนวิกฤต ระบบเตือนล่วงหน้ามักจะเกี่ยวข้องกับบางคำจำกัดความแม่นยำของวิกฤตและกลไกสำหรับการคาดการณ์ว่า มักจะมีระบุสกุลเงินวิกฤตเป็นตอนที่ซึ่งมีค่าเสื่อมราคาที่คมของสกุลเงิน ขนาดใหญ่ลดลงทุนสำรองต่างประเทศ การเพิ่มขึ้นอย่างมากในอัตราดอกเบี้ยภายในประเทศหรือการรวมกันขององค์ประกอบเหล่านี้ นี้กระดาษศึกษาอัตราแลกเปลี่ยนความวุ่นวาย เป็น เราเน้นตอนเปลี่ยนแปลงอัตราแลกเปลี่ยนอย่างละเอียด และเราวิเคราะห์ตัวแปรที่ทริกเกอร์การย้ายจากระยะสงบเวลาปั่นป่วน เนื่องจากไม่จำเป็นต้องเป็นเพวิกฤตสกุลเงินระยะเวลา และในทางกลับกัน วิธีการของเราระบุสกุลเงินวิกฤตเฉพาะเมื่อพวกเขาชัด ด้วยอัตราแลกเปลี่ยนใหญ่ devaluations กลยุทธ์การสร้างโมเดลของเราอาศัยหลักฐานประจักษ์ว่า การเปลี่ยนแปลงอัตราแลกเปลี่ยน i) ขนาดเล็กเกี่ยวข้องกับความผันผวนต่ำ (ปกติระบอบ) ขนาดใหญ่อัตราแลกเปลี่ยนเคลื่อนไหวไปพร้อมกับความผันผวน (ความวุ่นวาย), และ ii) อัตราแลกเปลี่ยนผันผวนไม่คงที่ในระบอบสอง สายนี้สำหรับ GARCH ระบอบสลับวิธีการ ซึ่งเรานอกจากนี้ให้กิจกรรมเปลี่ยนแปลงเพื่อปรับเวลาเป็นฟังก์ชันของตัวชี้วัดทางเศรษฐกิจ และการเงิน การใช้แบบจำลองความผันผวนสลับสำหรับตลาดหุ้น (ฮามิลตันและ Susmel, 1994 การสร้างโมเดล Dueker, 1997 Susmel, 2000) ระยะสั้นอัตราดอกเบี้ย (ไก 1994 สีเทา 1996 Kalimipalli และ Susmel, 2006), เกิดขึ้น ตลาดหุ้น (Susmel, 1998) และอัตราแลกเปลี่ยน (Klaassen, 2002 Calvet ก Fisher, 2004) อย่างไรก็ตาม กับความรู้ของเรา กระดาษนี้เป็นแอพลิเคชันแรกสกุลความวุ่นวาย การวิเคราะห์กับ 4 ประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้: ประเทศไทย สิงคโปร์ ฟิลิปปินส์ และมาเลเซีย การประเมินผลสนับสนุนสัญชาตญาณของเราสำหรับความผันผวนของอัตราแลกเปลี่ยนในการสร้างโมเดล ผลของเรา ในความเป็นจริง แสดงว่า สัญญาณของ 1997 กรกฎาคมวิกฤตการณ์เป็นปรากฏในประเทศไทยก่อนเป็นเดือนมกราคม และน่ารับเข้าวิกฤตข้ามไปถึง 82 เปอร์เซ็นต์ในเดือน 1997 มิถุนายน วรรณคดีบนวิกฤตทางการเงิน/สกุลเงินเป็นใหญ่ และส่วนใหญ่เน้นพยายามทำนายวิกฤตในประเทศกำลังพัฒนา มีสามวิธีการหรือแนวทางสำหรับการคาดการณ์วิกฤตสกุลเงินที่ได้รับการพัฒนาในวรรณคดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทศวรรษของยุคร่วมเป็นสักขีพยานหลายธนาคารและสกุลเงิน crises.The ความรุนแรงของวิกฤตที่มีแรงจูงใจนักวิจัยในการพัฒนาระบบเตือนภัยล่วงหน้าเพื่อที่จะขัดขวางวิกฤตที่คล้ายกัน ระบบเตือนภัยล่วงหน้าดังกล่าวมักจะเกี่ยวข้องกับบางความหมายที่ถูกต้องของวิกฤตและกลไกการทำนายมัน วิกฤติสกุลเงินมีการระบุมักจะเป็นตอนที่มีความคมชัดค่าเสื่อมราคาของสกุลเงินลดลงขนาดใหญ่ในทุนสำรองระหว่างประเทศเพิ่มขึ้นอย่างมากในอัตราดอกเบี้ยในประเทศหรือการรวมกันขององค์ประกอบเหล่านี้ การศึกษางานวิจัยนี้ความวุ่นวายของอัตราแลกเปลี่ยนที่เป็นเรามุ่งเน้นตอนของการเปลี่ยนแปลงอัตราแลกเปลี่ยนที่กว้างขวางและเราวิเคราะห์ตัวแปรที่ก่อให้เกิดการย้ายจากช่วงเวลาที่เงียบสงบเป็นเวลาที่ปั่นป่วน ตั้งแต่วิกฤติสกุลเงินไม่จำเป็นต้องเป็นช่วงเวลาที่วุ่นวายและในทางกลับกันวิธีการของเราระบุวิกฤตสกุลเงินเฉพาะเมื่อพวกเขาแสดงให้เห็นกับอัตราแลกเปลี่ยนที่มีขนาดใหญ่ลดค่าเงิน กลยุทธ์การสร้างแบบจำลองของเราขึ้นอยู่กับหลักฐานเชิงประจักษ์ว่า i) การเปลี่ยนแปลงของอัตราแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศขนาดเล็กที่มีความเกี่ยวข้องกับความผันผวนต่ำ (สามัญระบอบการปกครอง) และการเคลื่อนไหวของอัตราแลกเปลี่ยนที่มีขนาดใหญ่ไปด้วยกันกับความผันผวนสูง (วุ่นวาย) และ ii) ความผันผวนของอัตราแลกเปลี่ยนไม่คงที่ในสอง ระบอบการปกครอง สายนี้สำหรับวิธีการเปลี่ยนระบอบการปกครอง GARCH ที่เราน่าจะยิ่งช่วยให้การเปลี่ยนแปลงที่แตกต่างกันในช่วงเวลาที่ฟังก์ชั่นของตัวชี้วัดทางเศรษฐกิจและการเงิน สวิทช์รุ่นผันผวนได้ถูกนำมาใช้สำหรับการสร้างแบบจำลองตลาดทุน (แฮมิลตันและ Susmel 1994; Dueker 1997; Susmel, 2000) อัตราดอกเบี้ยระยะสั้น (Cai, 1994; สีเทา, 1996; K​​alimipalli และ Susmel, 2006) ที่เกิดขึ้นใหม่ตลาดทุน (Susmel, 1998), และอัตราแลกเปลี่ยน (Klaassen 2002; Calvet และฟิชเชอร์, 2004) แต่ที่ดีที่สุดของความรู้ของเรากระดาษนี้เป็นโปรแกรมแรกที่ความวุ่นวายสกุลเงิน การวิเคราะห์นำมาใช้กับสี่ประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้: ไทย, สิงคโปร์, ฟิลิปปินส์และมาเลเซีย การประเมินผลการสนับสนุนสัญชาตญาณของเราสำหรับความผันผวนของอัตราแลกเปลี่ยนการสร้างแบบจำลอง ผลของเราในความเป็นจริงแสดงว่าสัญญาณของวิกฤตกรกฎาคม 1997 กลายเป็นที่เห็นได้ชัดในประเทศไทยเป็นช่วงต้นเดือนมกราคมและความน่าจะเป็นของการเป็นวิกฤตกระโดดไปเท่าร้อยละ 82 ในเดือนมิถุนายนปี 1997 วรรณกรรมในทางการเงิน / วิกฤตสกุลเงินที่เป็น กว้างใหญ่และส่วนใหญ่มุ่งเน้นไปที่การพยายามที่จะทำนายวิกฤตในประเทศกำลังพัฒนา มีสามวิธีหรือแนวทางในการทำนายวิกฤตสกุลเงินที่ได้รับการพัฒนาในวรรณคดีที่มี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทศวรรษของ nineties เห็นหลายธนาคารและวิกฤตการณ์สกุลเงิน ความรุนแรงของวิกฤตได้กระตุ้นนักวิจัยเพื่อพัฒนาระบบเตือนภัยก่อน เพื่อป้องกันวิกฤตที่คล้ายคลึงกัน ระบบเตือนภัยดังกล่าวมักจะเกี่ยวข้องกับบางแม่นนิยามของวิกฤตและกลไกเพื่อทำนายมันเป็นวิกฤตการณ์ค่าเงินมักจะระบุว่าเป็นละครที่มีคมค่าเสื่อมราคาของสกุลเงินสำรองลดลงมากในต่างประเทศอย่างมาก ปรับเพิ่มอัตราดอกเบี้ยในประเทศ หรือการรวมกันขององค์ประกอบเหล่านี้ ความยุ่งยากนี้อัตราแลกเปลี่ยนการศึกษากระดาษที่เรามุ่งเน้นในตอนของการเปลี่ยนแปลงอัตราแลกเปลี่ยนอย่างละเอียดเราวิเคราะห์ซึ่งตัวแปรเรียกย้ายจากช่วงเวลาที่เงียบสงบในเวลาที่วุ่นวาย . เนื่องจากวิกฤตการณ์ค่าเงินไม่จําเป็นต้องในช่วงเวลาที่สับสน และในทางกลับกัน ระบบของเราระบุวิกฤตสกุลเงินเฉพาะเมื่อพวกเขาปรากฏกับลดค่าเงินอัตราแลกเปลี่ยนเงินขนาดใหญ่กลยุทธ์การสร้างแบบจำลองของเราอาศัยหลักฐานเชิงประจักษ์ว่า การเปลี่ยนแปลงอัตราแลกเปลี่ยน ) ขนาดเล็กที่เกี่ยวข้องกับความผันผวนต่ำ ( แบบธรรมดา ) และการเคลื่อนไหวของอัตราแลกเปลี่ยนขนาดใหญ่ไปกับความผันผวนสูง ( ความวุ่นวาย ) , และ 2 ) ความผันผวนของอัตราแลกเปลี่ยนไม่คงที่ใน 2 ระบบ . นี้เรียกร้องให้มีระบอบการปกครองของการเข้าถึงที่เรายังอนุญาตให้เปลี่ยนแปลงความน่าจะเป็นที่จะแตกต่างกันในช่วงเวลาเป็นฟังก์ชั่นของตัวชี้วัดทางเศรษฐกิจและการเงิน การสลับผวนรุ่นได้ใช้แบบจำลองตลาดทุน ( แฮมิลตัน และ susmel , 1994 ; dueker , 1997 ; susmel , 2000 ) , อัตราดอกเบี้ยระยะสั้น ( CAI , 1994 ; สีเทา , 1996 ; kalimipalli และ susmel , 2006 ) , ตลาดหุ้นเกิดใหม่ ( susmel , 1998 )และอัตราแลกเปลี่ยน ( klaassen , 2002 ; และ calvet ฟิชเชอร์ , 2004 ) อย่างไรก็ตาม ในการที่ดีที่สุดของความรู้ของเรา กระดาษนี้เป็นโปรแกรมแรกที่จะแลกเปลี่ยนความวุ่นวาย การวิเคราะห์การใช้ประเทศสี่เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ประเทศไทย สิงคโปร์ ฟิลิปปินส์ และมาเลเซีย ผลการประเมินสัญชาตญาณของเราสนับสนุนการผันผวนของอัตราแลกเปลี่ยน ผลลัพธ์ ในความเป็นจริงที่แสดงสัญญาณของกรกฎาคม 1997 วิกฤตกลายเป็นชัดเจนในไทยต้นเดือนมกราคม และความน่าจะเป็นของการเข้าสู่วิกฤตทันทีมากที่สุดเท่าที่ร้อยละ 82 ในเดือนมิถุนายน 1997 วรรณกรรมเรื่อง วิกฤต / แลกเปลี่ยนทางการเงินมากมาย และส่วนใหญ่จะเน้นพยายามทำนายวิกฤตการณ์ในการพัฒนาประเทศมีอยู่สามวิธีหรือแนวทางทำนายวิกฤตการณ์แลกเปลี่ยนเงินที่ได้รับการพัฒนาในวรรณคดี