AbstractBackground Contaminated foo

Abstract
Background Contaminated food and drink are the primary sources of traveler's diarrhea (TD). Identification of the characteristics that make a traveler more prone to TD is needed to improve prevention and therapy of this illness.
Methods We evaluated, by questionnaire, the association of dietary errors with TD among 933 adult Finnish tourists vacationing in Morocco. A stool specimen was obtained from patients in the group that developed TD at the onset of the diarrheal episode, and from all participants in the study on their return to Finland.
Results Only 5% of the 933 subjects who responded to the questionnaire, and who gave a stool sample, had adhered strictly to generally accepted recommendations. About 45% made five or more dietary errors during the trip; of these, 75% consumed raw vegetables, 65% salads, 33% puddings, 32% mayonnaise or other cold dressings, 31% consumed food bought from street vendors, 29% consumed cold meat, 18% cold sandwiches, 4% drank tap water, and 2% consumed raw meat. The age of the subjects did not correlate with the number of dietary errors. Subjects who had been abroad during the preceding 12 months committed more dietary errors than those who had not (mean 3.9 versus 4.5; p

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อพื้นหลัง Contaminated อาหารและเครื่องดื่มเป็นแหล่งมาหลักของท้องเสียเดินทาง (TD) จำเป็นต้องมีการระบุลักษณะที่ทำให้ TD ผู้เดินทางเพื่อปรับปรุงการป้องกันและการรักษาโรคนี้วิธีที่เราประเมิน โดยแบบสอบถาม สมาคมอาหารข้อผิดพลาดกับ TD ใน 933 ผู้ใหญ่ฟินแลนด์นักท่องเที่ยวพักผ่อนหย่อนใจในโมร็อกโก ตัวอย่างอุจจาระได้รับ จากผู้ป่วยในกลุ่มที่พัฒนา TD ที่เริ่มมีอาการตอนผล และทุกคนในการศึกษาของพวกเขากลับมาฟินแลนด์Results Only 5% of the 933 subjects who responded to the questionnaire, and who gave a stool sample, had adhered strictly to generally accepted recommendations. About 45% made five or more dietary errors during the trip; of these, 75% consumed raw vegetables, 65% salads, 33% puddings, 32% mayonnaise or other cold dressings, 31% consumed food bought from street vendors, 29% consumed cold meat, 18% cold sandwiches, 4% drank tap water, and 2% consumed raw meat. The age of the subjects did not correlate with the number of dietary errors. Subjects who had been abroad during the preceding 12 months committed more dietary errors than those who had not (mean 3.9 versus 4.5; p <.001). Also, subjects who spent 2 weeks in Morocco committed more dietary errors than those who spent only 1 week (mean 4.0 versus 4.8; p <.001). However, no association between TD and the number of dietary errors was observed. Differences with respect to eating habits were not observed between subjects, with or without TD or with or without an identified pathogen in stool specimens. There was no correlation between eating habits and the presence, or absence, of a specific pathogen in the stool sample; this is with the exception of Campylobacter spp: subjects with this pathogen consumed steak tartar or salad more often than did other subjects.Conclusions Etiologic agents are so ubiquitous in this high-risk area that instructions to avoid certain foodstuffs commonly thought to be contaminated may be to some extent without value. Moreover, dietary self restraint proved to be impossible in the real situation.© 1995 International Society of Travel Medicine

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
พื้นหลังที่ปนเปื้อนอาหารและเครื่องดื่มที่เป็นแหล่งที่มาหลักของโรคท้องร่วงเดินทาง (TD) บัตรประจำตัวของลักษณะที่ทำให้นักท่องเที่ยวมีแนวโน้มมากขึ้นที่จะ TD เป็นสิ่งจำเป็นในการปรับปรุงการป้องกันและการรักษาโรคนี้.
วิธีเราประเมินโดยใช้แบบสอบถามสมาคมของข้อผิดพลาดด้วยอาหาร TD ในหมู่นักท่องเที่ยวชาวฟินแลนด์ 933 ผู้ใหญ่ที่พักผ่อนหย่อนใจในโมร็อกโก ตัวอย่างอุจจาระที่ได้รับจากผู้ป่วยในกลุ่มที่พัฒนา TD ที่เริ่มมีอาการของตอนอุจจาระร่วงและจากผู้เข้าร่วมทั้งหมดในการศึกษาเกี่ยวกับการกลับมาของพวกเขาไปฟินแลนด์.
ผลลัพธ์เพียง 5% ของ 933 อาสาสมัครที่ตอบแบบสอบถามและผู้ที่ ทำให้อุจจาระได้ปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัดตามคำแนะนำที่ยอมรับโดยทั่วไป ประมาณ 45% ทำห้าหรือมากกว่าข้อผิดพลาดของการบริโภคอาหารในระหว่างการเดินทาง; ของเหล่านี้ 75% การบริโภคผักดิบสลัด 65%, พุดดิ้ง 33%, มายองเนส 32% หรือน้ำเย็นอื่น ๆ 31% อาหารที่บริโภคซื้อจากผู้ขายที่ถนน 29% การบริโภคเนื้อเย็น 18% แซนวิชเย็น, 4% ดื่มน้ำประปา และ 2% การบริโภคเนื้อดิบ อายุของวิชาที่ไม่ได้มีความสัมพันธ์กับจำนวนข้อผิดพลาดอาหาร อาสาสมัครที่ได้รับในต่างประเทศในช่วง 12 เดือนก่อนหน้านี้ความมุ่งมั่นในข้อผิดพลาดของการบริโภคอาหารมากขึ้นกว่าผู้ที่ไม่ได้ (หมายถึง 3.9 เมื่อเทียบกับ 4.5; p <0.001) นอกจากนี้อาสาสมัครที่ใช้เวลา 2 สัปดาห์ในโมร็อกโกมุ่งมั่นข้อผิดพลาดของการบริโภคอาหารมากขึ้นกว่าผู้ที่ใช้เวลาเพียง 1 สัปดาห์ (หมายถึง 4.0 เมื่อเทียบกับ 4.8; p <0.001) อย่างไรก็ตามความสัมพันธ์ระหว่าง TD และจำนวนของข้อผิดพลาดของการบริโภคอาหารที่ไม่เป็นที่สังเกต ความแตกต่างที่เกี่ยวกับนิสัยการรับประทานอาหารไม่ได้ถูกตั้งข้อสังเกตระหว่างอาสาสมัครที่มีหรือไม่มี TD หรือมีหรือไม่มีเชื้อโรคระบุอยู่ในอุจจาระ มีความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมการรับประทานอาหารและการแสดงตนหรือไม่มีตัวตนของเชื้อโรคที่เฉพาะเจาะจงในกลุ่มตัวอย่างอุจจาระไม่ได้; นี้จะมีข้อยกเว้นของ Campylobacter spp นี้: วิชาที่มีเชื้อโรคบริโภคนี้สเต็กทาร์ทาร์หรือสลัดบ่อยขึ้นกว่าวิชาอื่น ๆ .
ตัวแทนสรุปก่อโรคจึงเป็นที่แพร่หลายในพื้นที่มีความเสี่ยงสูงที่คำแนะนำในการหลีกเลี่ยงอาหารบางอย่างโดยทั่วไปความคิดที่จะปนเปื้อนอาจจะ ที่มีขอบเขตโดยไม่คุ้มค่า นอกจากนี้ยังมีความยับยั้งชั่งใจตัวเองอาหารการพิสูจน์แล้วว่าเป็นไปไม่ได้ในสถานการณ์จริง.
© 1995 สมาคมระหว่างประเทศของเวชศาสตร์การท่องเที่ยว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทคัดย่อประวัติปนเปื้อนอาหารและเครื่องดื่มเป็นแหล่งที่มาหลักของอาการท้องร่วงของนักเดินทาง ( TD ) การจำแนกชนิดของลักษณะที่ทำให้นักท่องเที่ยวมักจะ TD คือต้องการปรับปรุงการป้องกันและการรักษาของโรคนี้วิธีที่เราประเมินด้วยแบบสอบถาม ความสัมพันธ์ของอาหารกับ TD ของข้อผิดพลาด 933 ผู้ใหญ่ฟินแลนด์นักท่องเที่ยวพักผ่อนหย่อนใจในโมร็อกโก เป็นชิ้นงานที่ได้รับจากผู้ป่วยกลุ่มที่ได้รับการพัฒนา TD ที่ onset ของตอน โรคอุจจาระร่วง และจากผู้เข้าร่วมทั้งหมดในการศึกษาของพวกเขากลับไปที่ฟินแลนด์ผลลัพธ์เพียง 5% ของกลุ่มตัวอย่างที่ตอบแบบสอบถามกว่า และผู้ที่ให้ตัวอย่างอุจจาระ , ได้ปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด ได้รับการยอมรับโดยทั่วไปแนะนำ ประมาณ 45 % ทำ 5 หรือมากกว่าข้อผิดพลาดอาหารในระหว่างการเดินทาง เหล่านี้ , 75% บริโภคผักดิบ , สลัด 65% , 33% puddings , มายองเนส 32 % หรือแผลเย็น อื่น ๆ , 31% บริโภคอาหารที่ซื้อจากผู้ขายที่ถนน 29 % บริโภคเนื้อเย็น , แซนด์วิชเย็น 18 % , 4 % ดื่มน้ำประปา และ 2% บริโภคเนื้อสัตว์ดิบ อายุของกลุ่มตัวอย่างไม่มีความสัมพันธ์กับจำนวนของข้อผิดพลาดในอาหาร วิชาที่ได้รับในต่างประเทศในช่วงที่ผ่านมา 12 เดือนมีข้อบกพร่องใยอาหารมากกว่าผู้ที่ไม่ได้ ( หมายถึง 3.9 เมื่อเทียบกับ 4.5 ; p < . 001 ) นอกจากนี้ กลุ่มที่ใช้เวลา 2 สัปดาห์ในโมร็อกโก มีข้อบกพร่อง ใยอาหารมากกว่าผู้ที่ใช้เวลาเพียง 1 สัปดาห์ ( เฉลี่ย 4.0 เมื่อเทียบกับ 4.8 ; p < . 001 ) แต่ไม่มีความสัมพันธ์ระหว่าง TD และหมายเลขของข้อผิดพลาดอาหารมากนัก ความแตกต่างเกี่ยวกับนิสัยการรับประทานอาหารไม่สังเกตระหว่างผู้ที่มีหรือไม่มี TD หรือมี หรือ ไม่มีการระบุเชื้อจากตัวอย่างอุจจาระ ไม่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการกิน และการแสดงตนหรือการขาดของเชื้อโรคโดยเฉพาะในตัวอย่างอุจจาระ นี้เป็นข้อยกเว้นของวิชากับเชื้อโรครวมทั้งเครื่องนี้กินสเต็กทาร์ทาร์ หรือ สลัดบ่อยกว่าวิชาอื่น ๆตัวแทน etiologic ข้อสรุปที่แพร่หลายมากในพื้นที่ที่มีความเสี่ยงสูงที่คำแนะนำเพื่อหลีกเลี่ยงอาหารบางอย่างที่คิดว่ามีการปนเปื้อนที่อาจจะมีขอบเขตโดยค่า นอกจากนี้ หักห้ามใจตนเอง อาหารเสริม พิสูจน์แล้วว่าเป็นไปไม่ได้ในสถานการณ์จริงสงวนลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2538 สมาคมเวชศาสตร์ท่องเที่ยว