I’ve lived here for two-and-a-half

I’ve lived here for two-and-a-half years, so I know a lot more than most people about street “cuisine.” It’s almost never organic, and it certainly doesn’t deserve to be called “artisanal.” If it contains meat, it will be the cheapest meat money can buy, meat made from animals that have endured a lifetime of sheer hell before being slaughtered, chopped into little pieces and deep-fried in two-month-old palm oil for your dubious “pleasure.”
And it’s dangerous. Where there is street food, there are rats and even worse vermin. The product has often been sitting out in the searing Bangkok heat all day before it reaches your tender insides. Sometimes, to cut costs, vendors wash plates and silverware in khlong water. We all know what goes in the khlongs – and it ain’t dish soap. People can and have died after eating street food. Ask any doctor in the city – street food is literally killer.
“But street food tastes so good,” I hear you whimper. “Don’t trash street food, it tastes so good.” To that, I give you three letters: ‘M’, ‘S’ and ‘G’. Monosodium glutamate is the dirty little secret of the dirty little street food world. This is because MSG is the easiest way a vendor with a meager budget can put out a product that tastes good. MSG is a mind-altering chemical that makes you think food tastes better than it really does. It is a lie. Street food is a lie.
And what’s so great about sitting on shitty plastic furniture, inhaling fumes and listening to engine noise while you eat, anyway? Most annoying of all, street food stalls make it a nightmare to navigate the Bangkok sidewalks, which are narrow enough as it is. Because Grandma Daeng insists on setting up her fried-banana shack on the pavement every morning, many are now less than half the width they need to be. The result is constant bottlenecks that make fantasizing about acts of ultraviolence against other pedestrians a regular feature of our daily commutes.
Yet despite the serious problems associated with street food, it remains the go-to option for two groups of people in Bangkok: the poor, and middle-class people with something to prove – namely, that they too are “street." To the latter, I can only remark as an incredulous Ice-T once did when Vanilla Ice made that claim: “What street you from? Sesame Street?”
Let me tell you a secret, guys: the poor only eat street food because they have to. They would love to be able to eat good, honest cooking that shows respect to its ingredients. They would love to be able to sit down and enjoy a meal in an attractive venue sealed from the toxic fumes of the city. They, too, yearn to enjoy the pleasures of the Sizzler salad bar. But they can’t. You, on the other hand, have a choice. And yet, in a condescending slap in the face to poor people everywhere, you choose street food. You choose lies.
Bangkok is in dire need of a solution to the street food problem. As is often the case with issues of urban management, the city must look to Singapore for the answer. Aware of the problem since the 1950s, the authorities in Singapore moved troublesome vendors into “hawker centers” and, later, air-conditioned food courts. Happily, street food in today’s Singapore is sold in an environment the authorities can control. It’s safe, regulated and the streets of the city are a pleasure to stroll down.
Of course, Bangkok already has food courts, which are generally where the finest street food can be found. But if the city wants to become truly world class, it needs to follow Singapore in making food courts not only the norm, but the rule. Let’s clean up these streets.
Disagree with this opinion piece? Tell us why with a Coconuts Community post.
Illustration: Oliver Raw

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมเคยอยู่ที่นี่สอง และครึ่งปี ดังนั้นฉันรู้ว่าคนส่วนใหญ่มากมากกว่าเกี่ยวกับถนน "อาหาร" มันเกือบจะไม่อินทรีย์ และมันอย่างแน่นอนไม่สมควรจะได้ชื่อว่า "ทุกๆ" ถ้าประกอบด้วยเนื้อ มันจะเป็นเนื้อเงินราคาถูกสามารถซื้อ เนื้อสัตว์ที่ทำจากสัตว์ที่มีทนอายุการใช้งานของนรกที่แท้จริงก่อนที่จะถูกฆ่า สับเป็นชิ้นเล็ก ๆ และทอดในน้ำมันปาล์มอายุสองเดือนสงสัย "ผ่อนคลาย"และเป็นอันตราย มีอาหาร มีหนูและแมลงที่เป็นภัยยิ่งแย่ลง ผลิตภัณฑ์ได้มักจะได้นั่งออกร้อนกรุงเทพหากทุกวันก่อนจะถึงวัน insides ชำระเงิน บางครั้ง การตัดต้นทุน ผู้ล้างจานชามและช้อนส้อมในน้ำคลอง เรารู้อะไรไปใน khlongs – และมัน ain't จานสบู่ คนสามารถ และได้เสียชีวิตหลังจากรับประทานอาหาร ถามแพทย์ใด ๆ ในเมือง – ถนนอาหารเป็นนักฆ่าอย่างแท้จริง"แต่อาหารรสชาติดี ฉันได้ยินคุณ whimper "ไม่ได้ถังขยะอาหาร รสชาติดี" ที่เรามอบให้คุณตัวอักษรสามตัว: กำลัง ', ของ ' และ 'G' กลูตาเมตเป็นเคล็ดลับเล็ก ๆ สกปรกของโลกอาหารน้อยสกปรก ทั้งนี้เนื่องจากผงชูรสเป็นวิธีง่ายที่สุดที่ผู้ขาย ด้วยงบประมาณไม่เพียงพอสามารถส่งผลิตภัณฑ์ที่รสชาติดี ผงชูรสเป็นสารเคมีที่ทำให้คุณคิดว่า อาหารรสชาติดีกว่าจริง ๆ ไม่ mind-altering การโกหกได้ อาหารคือ การโกหกและสิ่งที่เป็นเพื่อที่ดีเกี่ยวกับนั่งเฟอร์นิเจอร์พลาสติก shitty ดมควัน และฟังเสียงเครื่องยนต์ในขณะที่คุณกิน ส่วนใหญ่รำคาญร้านอาหารทั้งหมด ทำให้ฝันร้ายไปแยะกรุงเทพมหานคร ที่แคบพอก็ เนื่องจากคุณยายแดงรมย์ในตั้งชฟรอนท์กล้วยทอดของเธอในช่วงทุกเช้า หลายอยู่ตอนนี้ความกว้างน้อยกว่าครึ่งหนึ่งที่คุณจำเป็นต้อง ผลคือ คอขวดคงที่ทำให้ท่านเกี่ยวกับกิจการของ ultraviolence กับชิดอื่น ๆ คุณลักษณะทั่วไปของ commutes ของเราทุกวันแต่แม้ มีปัญหาร้ายแรงที่เกี่ยวข้องกับอาหาร มันยังคงไปให้เลือกสำหรับคนในกรุงเทพฯ กลุ่มสอง: คนยากจน และ ชั้นกลางกับสิ่งพิสูจน์ – ได้แก่ พวกเขาเกินไป "ถนน" ไปหลัง ฉันสามารถเพียงรีเป็นน้ำแข็ง-T พิศวงเมื่อได้เมื่อวานิลลาไอซ์อ้างว่า: "ถนนอะไรคุณ นกหรือไม่"ให้ฉันบอกคุณคนลับ : คนจนกินอาหารให้เท่านั้นเนื่องจากพวกเขาต้องการ พวกเขายินดีที่จะได้กินดี ซื่อสัตย์ที่แสดงความเคารพส่วนผสมของอาหาร พวกเขาจะรักจะนั่งลง และเพลิดเพลินไปกับอาหารในสถานที่ปิดสนิทจากควันพิษของเมือง พวกเขา เกินไป ถวิลเพลิดเพลินไปกับความสุขของ Sizzler สลัดบาร์ แต่พวกเขาไม่ บนมืออื่น ๆ คุณ มีทางเลือก และยัง slap ยอมรับหน้ากับทุกคนจน คุณเลือกอาหาร คุณเลือกอยู่กรุงเทพมหานครอยู่ในต้องหายนะของการแก้ไขปัญหาถนนอาหาร มักจะเป็นกรณีที่ มีปัญหาการจัดการเมือง เมืองต้องมองสู่สิงคโปร์สำหรับคำตอบ ตระหนักถึงปัญหาตั้งแต่ หน่วยงานในสิงคโปร์ย้ายผู้ซึงเป็น "ศูนย์กลางตลาด" และ ศาลในภายหลัง ห้องอาหาร อย่างมีความสุข อาหารถนนในสิงคโปร์วันนี้ขายในหน่วยงานสามารถควบคุมสภาพแวดล้อม ปลอดภัย ควบคุม และถนนในเมืองมีความสุขในการเดินลงแน่นอน กรุงเทพมหานครมีศาล อาหารซึ่งโดยทั่วไปที่สามารถพบอาหารที่ดีที่สุด แต่ถ้าการเมืองต้องเป็น ระดับโลกอย่างแท้จริง มันต้องตามสิงคโปร์ทำอาหารศาลไม่ปกติ แต่กฎ ลองล้างถนนเหล่านี้ไม่เห็นด้วยกับความเห็นชิ้นนี้หรือไม่ บอกเหตุผลกับโพสต์มะพร้าวชุมชน ภาพประกอบ: Oliver ดิบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมเคยอาศัยอยู่ที่นี่มานานหลายปีสองและครึ่งเพื่อให้ฉันรู้มากขึ้นกว่าคนส่วนใหญ่เกี่ยวกับถนน "อาหาร." มันแทบจะไม่เคยอินทรีย์และแน่นอนไม่สมควรที่จะเรียกว่า "ศิลปะ." ถ้า มันมีเนื้อสัตว์ก็จะเป็นเนื้อเงินที่ถูกที่สุดสามารถซื้อเนื้อสัตว์ที่ทำจากสัตว์ที่ต้องทนชีวิตของนรกที่แท้จริงก่อนที่จะถูกฆ่าหั่นเป็นชิ้นเล็ก ๆ และทอดในสองเดือนเก่าน้ำมันปาล์มที่น่าสงสัยของคุณ " ความสุข. "
และมันก็เป็นอันตราย ในกรณีที่มีอาหารข้างถนนมีหนูและบุคคลที่น่ารังเกียจยิ่งเลวร้ายลง ผลิตภัณฑ์ที่ได้รับมักจะนั่งออกในความร้อน searing กรุงเทพฯทุกวันก่อนที่จะถึงข้างซื้อของคุณ บางครั้งที่จะลดค่าใช้จ่ายผู้ขายล้างจานและเครื่องเงินในน้ำคลอง เราทุกคนรู้ว่าสิ่งที่จะไปในคลอง - และมันไม่ได้เป็นสบู่ คนสามารถและมีผู้เสียชีวิตหลังจากที่กินอาหารข้างถนน ควรปรึกษาแพทย์ใด ๆ ในเมือง - ถนนอาหารเป็นอักษรนักฆ่า.
"แต่ถนนอาหารรสชาติดีมาก ๆ " ผมได้ยินคุณเสียงครวญคราง "อย่าถังขยะถนนอาหารก็รสชาติดีดังนั้น." การที่ผมให้คุณสามตัวอักษร: 'M', 'S' และ 'G' ผงชูรสเป็นความลับสกปรกน้อยของโลกที่ถนนอาหารสกปรกน้อย นี้เป็นเพราะผงชูรสเป็นวิธีที่ง่ายที่สุดผู้จัดจำหน่ายที่มีงบประมาณน้อยสามารถใส่ออกผลิตภัณฑ์ที่มีรสชาติดี ผงชูรสเป็นสารเคมีใจเปลี่ยนแปลงที่ทำให้คุณคิดว่าอาหารรสชาติดีกว่าจริงๆมันไม่ มันเป็นเรื่องโกหก ถนนอาหารเป็นเรื่องโกหก.
และสิ่งที่ดีดังนั้นเกี่ยวกับการนั่งอยู่บนเฟอร์นิเจอร์พลาสติกเชี่ย, การสูดดมควันและการฟังเสียงเครื่องยนต์ในขณะที่คุณกินหรือไม่? ที่น่ารำคาญที่สุดของทุกสถานที่แผงขายอาหารทำให้มันเป็นฝันร้ายที่จะนำทางทางเท้ากรุงเทพฯซึ่งเป็นที่แคบพอที่มันเป็น เพราะคุณยายแดงยืนยันว่าในการตั้งค่ากระท่อมกล้วยทอดของเธอบนทางเท้าทุกเช้าจำนวนมากอยู่ในขณะนี้น้อยกว่าครึ่งหนึ่งของความกว้างพวกเขาจะต้อง . ผลที่ได้คือคอขวดคงที่ทำให้ฝันเกี่ยวกับการกระทำของ ultraviolence กับคนเดินเท้าอื่น ๆ คุณสมบัติปกติของ commutes ประจำวันของเรา
แต่แม้จะมีปัญหาร้ายแรงที่เกี่ยวข้องกับอาหารข้างถนนก็ยังคงเป็นไปเพื่อเป็นทางเลือกสำหรับกลุ่มที่สองของประชาชนในเขตกรุงเทพมหานคร: น่าสงสาร . "ถนน" - และคนชั้นกลางที่มีบางสิ่งบางอย่างที่จะพิสูจน์คือว่าพวกเขาก็มีความต้องการหลังฉันสามารถพูดเป็นไม่เชื่อ Ice-T เคยทำเมื่อทำไอศกรีมวานิลลาที่อ้างว่า "สิ่งที่ถนนคุณมาจากไหน? ? เซซามีสตรี "
ผมขอบอกคุณความลับคน: คนยากจนกินเฉพาะอาหารข้างถนนเพราะพวกเขาต้องพวกเขาชอบที่จะสามารถที่จะกินดีมีความซื่อสัตย์ในการปรุงอาหารที่แสดงความเคารพต่อส่วนผสมพวกเขาชอบที่จะสามารถที่จะ.. นั่งลงและเพลิดเพลินกับอาหารในสถานที่ที่น่าสนใจที่ปิดสนิทจากควันพิษของเมือง. พวกเขาก็หวังจะได้เพลิดเพลินกับความสุขของสลัดบาร์ซิซซ์เล่อ. แต่พวกเขาไม่สามารถ. คุณบนมืออื่น ๆ ที่มีทางเลือก . และยังตบในการวางตัวในการเผชิญกับคนที่น่าสงสารทุกที่คุณเลือกถนนอาหาร คุณสามารถเลือกโกหก.
กรุงเทพฯในต้องหายนะของวิธีการแก้ปัญหาถนนอาหาร มักจะเป็นกรณีที่มีปัญหาของการจัดการเมือง, เมืองต้องมองไปยังสิงคโปร์เพื่อคำตอบ ตระหนักถึงปัญหาตั้งแต่ปี 1950 เจ้าหน้าที่ในสิงคโปร์ย้ายผู้ขายลำบากเข้าไปใน "ศูนย์หาบเร่" และต่อมาศูนย์อาหารปรับอากาศ อย่างมีความสุขถนนอาหารในสิงคโปร์วันนี้จะขายในสภาพแวดล้อมที่เจ้าหน้าที่สามารถควบคุม มันปลอดภัยที่ควบคุมและถนนของเมืองที่มีความสุขที่จะเดินลง.
แน่นอนกรุงเทพแล้วมีศูนย์อาหารซึ่งมักจะมีที่ถนนอาหารที่ดีที่สุดที่สามารถพบได้ แต่ถ้าเมืองที่ต้องการที่จะเป็นระดับโลกอย่างแท้จริงนั้นต้องปฏิบัติตามสิงคโปร์ในการทำศูนย์อาหารไม่เพียง แต่บรรทัดฐาน แต่กฎ ลองมาทำความสะอาดถนนเหล่านี้.
ไม่เห็นด้วยกับชิ้นส่วนความคิดเห็นนี้? บอกเหตุผลที่มีการโพสต์มะพร้าวชุมชน.
ภาพประกอบ: โอลิเวอร์ดิบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมอยู่ครึ่งปี ผมรู้มากกว่าที่คนส่วนใหญ่เกี่ยวกับถนน " อาหารอินทรีย์ " มันเกือบจะไม่เคย และก็แน่นอนไม่สมควรที่จะถูกเรียกว่า " สินค้าหัตถกรรม " ถ้ามันมีเนื้อก็จะเป็นเนื้อเงิน ราคาถูก สามารถซื้อ เนื้อสัตว์ที่ทำจาก อดทนกับชีวิตที่แท้จริง ก่อนที่จะถูกฆ่าตาย ,สับเป็นชิ้นเล็ก ๆน้อย ๆและทอดในน้ำมันปาล์ม 2 เดือนเพื่อความสุขของคุณพิรุธ " ลึก "
และอันตราย ที่ไหนมีถนนอาหาร มีหนู และที่แย่กว่านั้นมันอันตราย ผลิตภัณฑ์ที่มักจะนั่งออกในความร้อน Searing กรุงเทพทุกวันก่อนที่จะถึงข้างในอ่อนโยนของคุณ บางครั้ง การตัดค่าใช้จ่ายผู้ขายล้างจานและช้อนซ่อมในคลองน้ำเราทุกคนรู้ว่าสิ่งที่ไปใน khlongs ) และมันไม่ใช่สบู่ . คน และมีเสียชีวิตหลังจากรับประทานอาหารริมถนน ถามหมอในถนนเมือง–อาหารเป็นอักษรฆาตกร .
" แต่ถนนอาหารอร่อย " ผมได้ยินเสียงเธอครวญคราง " อย่า ถนน ขยะอาหาร รสชาติดี " ที่ผมให้คุณสามตัวอักษร : ' ' , ' ' และ ' ' G 'ผงชูรสคือความลับสกปรกน้อยของโสโครกถนนอาหารโลก นี้เป็นเพราะผงชูรส เป็นวิธีที่ง่ายที่สุดของผู้ขายที่มีงบประมาณน้อยสามารถวางออกผลิตภัณฑ์ที่รสชาติดี ผงชูรส เป็นจิตใจที่ดัดแปลงทางเคมีที่ทำให้คุณคิดว่าอาหารรสชาติดีกว่าจริงๆ ด้วย มันเป็นเรื่องโกหก ถนนอาหารเป็นเรื่องโกหก .
อะไรเพื่อที่ดีเกี่ยวกับเฟอร์นิเจอร์พลาสติกกันนั่ง ,การสูดดมควัน และฟังเสียงเครื่องยนต์ในขณะที่คุณกินล่ะ ที่น่ารำคาญที่สุด บนถนนขายอาหารให้มันเป็นฝันร้ายทางเขตทางเท้าที่แคบมากพอแล้ว เพราะย่าแดง ยืนยันในการตั้งค่าของเธอทอดกล้วยกระท่อมบนทางเท้าทุกเช้ามากตอนนี้น้อยกว่าครึ่งหนึ่งของความกว้างที่เราต้องการผลที่ได้คือคอขวดคงที่ทำให้ fantasizing เกี่ยวกับการกระทำของ ultraviolence กับคนเดินเท้าอื่นคุณลักษณะปกติของ commutes ประจำวันของเรา .
แต่แม้จะมีปัญหาร้ายแรงที่เกี่ยวข้องกับถนนอาหารก็ยังคงไปที่ตัวเลือกสำหรับสองกลุ่มของประชาชนในเขตกรุงเทพมหานคร : คนจนและคนชั้นกลางกับบางสิ่งที่จะพิสูจน์–คือว่าพวกเขาเหมือนกัน " ถนน " หลังฉันสามารถกล่าวเป็นโรงแรมวิเศษเมื่อได้เมื่อไอศกรีมวนิลาทำให้การเรียกร้อง : " ถนนอะไรจากคุณ ถนนงา ? "
ฉันจะบอกความลับกับคุณ หนุ่ม ๆ จน กินแต่อาหารข้างถนนเพราะพวกเขาจะต้อง พวกเขาจะรักที่จะกินดี ซื่อสัตย์ การปรุงอาหารที่แสดงความเคารพของวัสดุพวกเขาจะรักที่จะสามารถที่จะนั่งลงและเพลิดเพลินกับอาหารในสถานที่ที่น่าสนใจที่ปิดผนึกจากควันพิษของเมือง พวกเขาก็หวังที่จะเพลิดเพลินไปกับความสุขของ sizzler สลัดบาร์ แต่พวกเขาไม่ได้ คุณ บนมืออื่น ๆที่ต้องเลือก และยังในตบวางตัวในใบหน้าเพื่อคนยากจนทุกที่คุณเลือกถนนอาหาร ที่คุณเลือกอยู่ .
กรุงเทพมหานครอยู่ในต้องหายนะของโซลูชั่นถนนอาหารปัญหา ในฐานะที่เป็นมักจะเป็นกรณีในเรื่องของการจัดการเมือง เมืองจะต้องมองไปที่สิงคโปร์เพื่อตอบ ตระหนักถึงปัญหาตั้งแต่ปี 1950 , เจ้าหน้าที่ในสิงคโปร์ย้ายผู้ขายลำบากเป็น " ศูนย์หาบเร่ " และต่อมา ศูนย์อาหารติดแอร์ อย่างมีความสุขถนนสายอาหารในสิงคโปร์วันนี้ จะขายในสภาพแวดล้อมที่เจ้าหน้าที่สามารถควบคุมได้ มันปลอดภัย , การควบคุมและถนนของเมืองที่มีความสุขที่จะเดินลง
แน่นอน กรุงเทพมหานคร มีศูนย์อาหาร ซึ่งโดยทั่วไปที่ถนนอาหารที่ดีที่สุดสามารถพบได้ แต่ถ้าเมืองที่อยากกลายเป็นระดับโลกอย่างแท้จริง จะต้องปฏิบัติตามในการทำอาหาร ไม่เพียง แต่ปกติที่สิงคโปร์แต่กฎ ไปทำความสะอาดถนนเหล่านี้ .
ไม่เห็นด้วยกับบทความแสดงความคิดเห็น ? บอกเราว่าทำไมกับไปรษณีย์ชุมชน มะพร้าว
ภาพประกอบ : โอลิเวอร์ ดิบ