The poem begins with a fanciful des

The poem begins with a fanciful description of Kublai Khan's capital Xanadu, which Coleridge places near the river Alph, which passes through caverns before reaching a dark or dead sea. Although the land is one of man-made "pleasure", there is a natural, "sacred" river that runs past it. The lines describing the river have a markedly different rhythm from the rest of the passage:[30]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทกวีที่เริ่มต้น ด้วยคำอธิบายที่เพ้อฝันของกุบไลข่านทุนซานาดู ซึ่ง Coleridge สถานที่ใกล้แม่น้ำ Alph ที่ผ่านถ้ำก่อนถึงความมืดหรือเดดซี แม้ว่าแผ่นดินเป็นมนุษย์ "ความสุข" อย่างใดอย่างหนึ่ง มีแม่น้ำธรรมชาติ "ศักดิ์สิทธิ์" ที่ผ่านมา บรรทัดที่อธิบายแม่มีจังหวะแตกต่างกันอย่างเด่นชัดจากทาง: [30]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทกวีที่เริ่มต้นด้วยคำอธิบายที่เพ้อฝันของกุบไลข่านเมืองหลวงซานาซึ่ง Coleridge สถานที่ใกล้แม่น้ำ Alph ซึ่งผ่านถ้ำก่อนที่จะถึงทะเลมืดหรือตาย แม้ว่าที่ดินเป็นหนึ่งที่มนุษย์สร้าง "ความสุข" มีความเป็นธรรมชาติ "ศักดิ์สิทธิ์" แม่น้ำที่ไหลผ่านมานั้น เส้นอธิบายแม่น้ำมีจังหวะที่แตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัดจากส่วนที่เหลือของทางเดินที่: [30]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทกวีที่เริ่มต้นด้วยรายละเอียดเพ้อฝันของซานาเมืองหลวงของกุบไลข่าน ซึ่งโคลริดจ์ที่ใกล้แม่น้ำ alph ที่ผ่านถ้ำมืด หรือ ตายก่อนถึงทะเล แม้ว่าที่ดินเป็นหนึ่งใน " ความสุข " ที่มนุษย์สร้างขึ้น มีธรรมชาติ " ศักดิ์สิทธิ์ " แม่น้ำที่ไหลผ่าน บรรทัดอธิบายแม่น้ำมีจังหวะที่แตกต่างอย่างเด่นชัดจากส่วนที่เหลือของข้อความ : [ 30 ]