If it were true that fingerprint er

If it were true that fingerprint errors had different superficial attributes
from correct conclusions, detecting errors would not be difficult. We could
simply devise ways of detecting incompetent examiners, bad days, highpressure
laboratories, and so on. But the insidious thing about fingerprint
attributions is that they look just like correct attributions, until we identify
them as misattributions.
In short, retrospective explanations of fingerprint misattributions will
not help us learn to identify them prospectively. This is the intended
meaning of my epigraph—not, as the reader may have initially assumed, to
liken latent print examiners to charlatans. The epigraph highlights, with
absurd precision, the obvious point that the insurance scam only works
because the mark cannot prospectively tell the difference between an honest
insurance salesman and an imposter. The same is true of a fingerprint
identification. The criminal justice system has no way of prospectively
distinguishing between correct latent print attributions and misattributions.
But, more importantly, it is true of the latent print examiner as well. A
falsely matching known print (an imposter) presumably looks much the
same as a truly matching one. What this leaves us with is an empirical
question about latent print examiners’ ability to detect imposters.363 All the
rest of it—good intentions, the fact that there is only one finger that left the
print—is beside the point. Latent print examiners are not the phony
insurance salesmen of my epigraph; they are the victims, the unwitting
consumers.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถ้าเป็นจริงว่า ข้อผิดพลาดของลายนิ้วมือมีคุณลักษณะแตกต่างกันผิวเผินจากข้อสรุปที่ถูกต้อง ตรวจสอบข้อผิดพลาดจะไม่ยาก เราสามารถประดิษฐ์วิธีตรวจนายไร้ความสามารถ วันดี highpressure เพียงห้องปฏิบัติการ และอื่น ๆ แต่สิ่ง insidious เกี่ยวกับลายนิ้วมือattributions เป็นว่า พวกเขามองเหมือน attributions ถูกต้อง จนกว่าเราระบุพวกเขาเป็น misattributionsในระยะสั้น คำอธิบายที่คาดของลายนิ้วมือ misattributions จะไม่ช่วยให้เราเรียนรู้ให้ระบุ prospectively โดยวัตถุประสงค์ความหมายของ epigraph ของฉัน — ไม่ เป็นผู้อ่านอาจได้เริ่มต้นสันนิษฐาน ไปliken พิมพ์นายแฝงอยู่กับเดอะชาร์ลาตานส์ Epigraph เน้น มีความแม่นยำไร้สาระ จุดชัดเจนว่า ประกันหลอกจะทำงานได้เนื่องจากเครื่องหมายไม่สามารถบอกความแตกต่างระหว่างความซื่อสัตย์ prospectivelyขายประกันภัยและผิด ไม่พิมพ์นิ้วมือรหัส ระบบความยุติธรรมทางอาญามีวิธีของ prospectivelyแยกความแตกต่างระหว่าง attributions พิมพ์ถูกแฝงอยู่และ misattributionsแต่ สำคัญ มันเป็นความจริงของการแฝงอยู่พิมพ์ผู้ตรวจสอบเป็นอย่างดี Aแอบตรงพิมพ์รู้จัก (ผิด) น่าดูมากการเหมือนเป็นการจับคู่อย่างแท้จริง สิ่งนี้ออกจึงเป็นที่ประจักษ์คำถามเกี่ยวกับการพิมพ์ของนายแฝงอยู่ความสามารถในการตรวจหา imposters.363 ทั้งหมดส่วนที่เหลือของมัน — ความตั้งใจที่ดี ความจริงที่มีเพียงหนึ่งนิ้วมือที่เหลือพิมพ์ — เป็นประเด็น นายพิมพ์แฝงอยู่ไม่ phonyพนักงานขายประกันของ epigraph ของฉัน ตกเป็นเหยื่อ unwittingผู้บริโภค

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ถ้ามันเป็นความจริงที่ว่ามีข้อผิดพลาดลายนิ้วมือคุณลักษณะที่แตกต่างกันเพียงผิวเผิน
จากข้อสรุปที่ถูกต้อง, การตรวจสอบข้อผิดพลาดจะไม่เป็นเรื่องยาก เราอาจจะ
เพียงแค่ประดิษฐ์วิธีของการตรวจสอบตรวจสอบไร้วันที่เลวร้าย, highpressure
ห้องปฏิบัติการและอื่น ๆ แต่สิ่งที่ร้ายกาจเกี่ยวกับลายนิ้วมือ
การอ้างเหตุผลคือการที่พวกเขามีลักษณะเช่นเดียวกับการอ้างเหตุผลที่ถูกต้องจนกว่าเราจะระบุ
พวกเขาเป็น misattributions.
ในระยะสั้นคำอธิบายย้อนหลัง misattributions ลายนิ้วมือจะ
ไม่ได้ช่วยให้เราเรียนรู้ที่จะระบุได้ทันที นี่คือความตั้งใจ
ความหมายของบทของฉันไม่ได้เป็นผู้อ่านอาจจะสันนิษฐานว่าในขั้นต้นที่จะ
เปรียบเสมือนการตรวจสอบการพิมพ์แฝงที่จะกระจอกงอกง่อย ไฮไลท์บทที่มี
ความแม่นยำไร้สาระจุดที่เห็นได้ชัดว่าการหลอกลวงประกันจะทำงานเฉพาะ
เพราะเครื่องหมายไม่สามารถบอกความแตกต่างทันทีระหว่างซื่อสัตย์
ขายประกันและหลอกลวง เดียวกันเป็นจริงของลายนิ้วมือ
บัตรประจำตัว ระบบยุติธรรมทางอาญามีวิธีการทันทีไม่มี
ความแตกต่างระหว่างการอ้างเหตุผลการพิมพ์แฝงที่ถูกต้องและ misattributions.
แต่ที่สำคัญกว่ามันเป็นความจริงของการตรวจสอบการพิมพ์ที่แฝงอยู่เช่นกัน
ตู่ที่ตรงกับการพิมพ์ที่รู้จักกัน (หลอกลวง) น่าจะมีลักษณะ
เช่นเดียวกับการจับคู่อย่างแท้จริงหนึ่ง สิ่งนี้ทำให้เรามีการทดลองเป็น
คำถามเกี่ยวกับความสามารถในการตรวจสอบการพิมพ์แฝง 'การตรวจสอบ imposters.363 ทั้งหมด
ส่วนที่เหลือของมันความตั้งใจที่ดีความจริงที่ว่ามีเพียงหนึ่งนิ้วที่เหลือ
พิมพ์ข้างจุด ตรวจสอบการพิมพ์แฝงไม่ได้ปลอม
พนักงานขายประกันของบทของฉัน พวกเขามีผู้ที่ตกเป็นเหยื่อไม่รู้
ผู้บริโภค

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถ้ามันเป็นจริงที่แตกต่างกันมีคุณลักษณะลายนิ้วมือข้อผิดพลาดตื้น
จากข้อสรุปที่ถูกต้อง การตรวจสอบข้อผิดพลาดจะไม่ยาก เราสามารถประดิษฐ์วิธีการตรวจจับ
เพียงแค่ไร้ผู้ตรวจสอบ วันไม่ดี ห้องปฏิบัติการไฮ เพร ชอร์
, และอื่น ๆ แต่สิ่งที่เกี่ยวกับการร้ายกาจลายนิ้วมือ
นั่นมันเหมือนการถูกต้อง จนกว่าเราจะระบุ
พวกเขาเป็น misattributions .
สั้นย้อนหลังคำอธิบายของลายนิ้วมือ misattributions จะ
ไม่ได้ช่วยให้เราเรียนรู้ที่จะระบุไว้การ . นี่คือตั้งใจ
ความหมายของคำจารึกของฉันไม่ได้เป็นผู้อ่านอาจจะเริ่มยอมรับ เปรียบเสมือนผู้ที่แฝง

พิมพ์มันหลอกลวง คำจารึกไฮไลท์กับความไร้สาระ
, จุดที่เห็นได้ชัดว่าหลอกลวงประกันเท่านั้นทำงาน
เพราะการมาร์คไม่สามารถบอกความแตกต่างระหว่างเที่ยงตรง
พนักงานขายประกัน และหลอกลวง เดียวกันเป็นจริงของลายนิ้วมือ
ระบุ กระบวนการยุติธรรมทางอาญา มีวิธีการที่ไม่มีการแยกระหว่างการพิมพ์ถูกต้อง

แต่ misattributions แฝง และ . ที่สำคัญ มันเป็นความจริงของผู้ตรวจสอบพิมพ์แฝงเช่นกัน
เป็นแอบตรงกับที่รู้จักพิมพ์ ( ตัวปลอม ) น่าจะดูดี
เดียวกับอย่างแท้จริงการจับคู่หนึ่ง สิ่งที่ทำให้พวกเราเป็นเชิงประจักษ์
คำถามเกี่ยวกับผู้ตรวจสอบพิมพ์แฝงความสามารถในการตรวจสอบ imposters.363 ทั้งหมด
หมดความตั้งใจดี ความจริงที่ว่ามีเพียงหนึ่งนิ้วออกจาก
พิมพ์ข้างจุด ผู้ตรวจสอบพิมพ์แฝงไม่ใช่ของปลอม
พนักงานขายประกันของคำจารึก ของฉัน พวกเขาเป็นเหยื่อ ที่ผู้บริโภคไม่รู้ตัว