As part of the process of normalizi

As part of the process of normalizing relations with Beijing, Washington followed a delicate policy of helping Taiwan to defend itself, while calling for a peaceful negotiated settlement between the two sides. Originally, US policy was based on the premise that the governments on both sides of the Taiwan Strait agreed there was but one China of which they were a part, but disagreed as to who was the legitimate government of the country. Taiwan at that point was still ruled by a dictatorial party (the KMT) that had come from the mainland in the late 1940s and had suppressed the local residents. As Taiwan democratized in the 1990s those circumstances changed. Much to the chagrin of Beijing, the KMT under the leadership of the local-born Lee Teng-hui began to stress the separate character of Taiwan as a democracy whose legitimacy was derived from the people of Taiwan. Beijing began to build a military capability to enable it to invade or at least attack the island as a deterrent against it becoming formally independent. At the same time, Beijing strongly suspected that the United States (or powerful groups within it) was tacitly encouraging separatist elements within Taiwan so as to prevent unification, keep China divided and block its emergence to its rightful place as a major power. For its part, the Clinton administration did not pay much attention to the issue in its early years. China had lost its strategic significance and its government was still treated with considerable reserve. Indeed, in keeping with some European allies, Washington had marginally upgraded the character of its representation on the island without regard to Beijing’s views.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการของการ normalizing ความสัมพันธ์กับปักกิ่ง, วอชิงตันตามนโยบายที่ละเอียดอ่อนของการให้ความช่วยเหลือไต้หวันที่จะปกป้องตัวเองในขณะที่เรียกร้องให้ยุติการเจรจาอย่างสันติระหว่างสองฝ่าย เดิมเรานโยบายขึ้นอยู่กับสมมติฐานที่ว่ารัฐบาลทั้งสองด้านของช่องแคบไต้หวันตกลงที่มี แต่คนจีนที่พวกเขาเป็นส่วนหนึ่งที่แต่ไม่เห็นว่าใครเป็นรัฐบาลถูกต้องตามกฎหมายของประเทศ ไต้หวันที่จุดที่ยังคงปกครองโดยบุคคลที่เผด็จการ (KMT) ที่ได้มาจากแผ่นดินใหญ่ในช่วงปลายปี 1940 และมีการปราบปรามประชาชนในท้องถิ่น ไต้หวันเป็นประชาธิปไตยในปี 1990 สถานการณ์ที่เปลี่ยนแปลง มากเพื่อความผิดหวังของกรุงปักกิ่งที่เอ็มทีภายใต้การนำของท้องถิ่นเกิด lee เต็งฮุยเริ่มที่จะเน้นตัวละครแยกไต้หวันเป็นประชาธิปไตยที่ถูกต้องตามกฎหมายได้มาจากคนของไต้หวัน ปักกิ่งเริ่มที่จะสร้างความสามารถในการทหารเพื่อเปิดใช้งานได้เพื่อบุกรุกหรืออย่างน้อยโจมตีเกาะเป็นอุปสรรคกับมันกลายเป็นอิสระอย่างเป็นทางการ ในเวลาเดียวกันปักกิ่งขอสงสัยว่าประเทศสหรัฐอเมริกา (หรือกลุ่มที่มีประสิทธิภาพภายในมัน) ได้รับการสนับสนุนโดยปริยายองค์ประกอบภายในดินแดนไต้หวันเพื่อป้องกันไม่ให้รวมกันให้แบ่งประเทศจีนและป้องกันการเกิดของตนไปยังสถานที่ที่ถูกต้องเป็นอำนาจที่สำคัญ เพื่อเป็นส่วนหนึ่งของการบริหารคลินตันไม่ได้ให้ความสนใจมากกับปัญหาในช่วงปีที่ผ่านประเทศจีนได้สูญเสียความสำคัญเชิงกลยุทธ์ของรัฐบาลและได้รับการรักษายังคงอยู่กับสำรองมาก แท้จริงในการรักษากับพันธมิตรยุโรปวอชิงตันได้รับการอัพเกรดตัวละครของการแสดงตนบนเกาะเล็กน้อยโดยไม่คำนึงถึงมุมมองของกรุงปักกิ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการ normalizing ความสัมพันธ์กับปักกิ่ง วอชิงตันตามนโยบายอ่อนช่วยไต้หวันเพื่อปกป้องตัวเอง ในขณะที่เรียกสำหรับการชำระเงินเจรจาสงบระหว่างทั้งสองฝั่ง เดิม นโยบายสหรัฐอเมริกาเป็นไปตามหลักฐานที่รัฐบาลทั้งสองด้านของช่องแคบไต้หวันตกลงมีแต่จีนหนึ่งซึ่งเป็นส่วนหนึ่ง แต่ disagreed เป็นการใครเป็นรัฐบาลที่ถูกต้องตามกฎหมายของประเทศ ไต้หวันซึ่งจุดยังปกครอง โดยฝ่ายเสนอ (KMT) ที่มาจากแผ่นดินใหญ่ใน 2483 และได้ถูกระงับการให้ชาว เป็นไต้หวัน democratized ในปี 1990 สถานการณ์ที่เปลี่ยนแปลง ไปน้ำตกชากรินปักกิ่ง นตั๋งภายใต้การนำของการเกิดท้องถิ่นลีเต็งฮุยเริ่มเครียดแยกตัวของไต้หวันเป็นประชาธิปไตยชอบธรรมซึ่งรับมาจากชาวไต้หวัน ปักกิ่งเริ่มต้นสร้างความสามารถทางทหารให้มัน ไปบุกโจมตีเกาะน้อย เป็น deterrent กับมันเป็นอิสระอย่างเป็นกิจจะลักษณะ ในเวลาเดียวกัน ปักกิ่งขอสงสัยว่า สหรัฐอเมริกา (หรือกลุ่มที่มีประสิทธิภาพภายในนั้น) tacitly ส่งเสริมองค์ประกอบแบ่งแยกดินภายในไต้หวันเพื่อป้องกันการรวมกัน ทำให้จีนแบ่ง และบล็อกที่เกิดขึ้นกับสถานที่มาเป็นกำลังสำคัญ สำหรับส่วนของ บริหารงานแผ่นดินไม่ได้หรอกมากให้ความสนใจกับปัญหาในปีแรก ๆ ของ จีนได้สูญเสียความสำคัญของกลยุทธ์ และของรัฐบาลยังคงรับสำรองจำนวนมาก จริง เพื่อพันธมิตรยุโรปบาง วอชิงตันได้ดีเกรดตัวละครที่แสดงบนเกาะโดยไม่คำนึงถึงมุมมองของปักกิ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการนี้เองกล่าวในแง่ของความสัมพันธ์กับปักกิ่งวอชิงตันดำเนินรอยตามนโยบายที่ละเอียดอ่อนที่ช่วยให้ไต้หวันในการป้องกันตัวเองในขณะที่การโทรสำหรับการแก้ปัญหาอันเงียบสงบที่เจรจาระหว่างสองฝ่าย แต่แรกเริ่มนั้นนโยบายของสหรัฐมีขึ้นอยู่กับข้อเท็จจริงที่ว่ารัฐบาลที่ด้านข้างทั้งสองด้านของไต้หวันกับจีนที่ได้ตกลงกันไว้มีแต่คนหนึ่งของจีนซึ่งพวกเขาจะเป็นส่วนหนึ่งแต่ไม่เห็นด้วยที่จะเป็นรัฐบาลที่ถูกต้องตามกฎหมายของประเทศ ไต้หวันในจุดที่ยังถูกปกครองโดยเผด็จการอื่น( kmt )ที่ได้มาจากจีนแผ่นดินใหญ่ที่ในช่วงปลายทศวรรษที่ 1940 และได้ปิดกั้นคนท้องถิ่น ที่ไต้หวันต่างๆในปี 1990 สถานการณ์ที่เปลี่ยนแปลงไป อีกมากที่จะทำให้เสียใจที่ของ Beijingkmt ที่อยู่ ภายใต้ ความเป็นผู้นำของท้องถิ่น - เกิดมา - - Lee แก้ตัวเต็ง - ชาวมาเลย์ที่เริ่มความตึงเครียดตัวอักษรแบบแยกพื้นที่ของไต้หวันเป็นระบอบประชาธิปไตยที่มีความชอบธรรมได้มาจากคนของไต้หวัน ปักกิ่งเริ่มสร้างความสามารถทางทหารเพื่อเปิดใช้งานส่วนนี้ในการรุกรานหรืออย่างน้อยที่สุดการโจมตีเกาะเป็นยุทธปัจจัยที่กับมันกลายเป็นอิสระอย่างเป็นทางการ ในช่วงเวลาเดียวกันกับที่กรุงปักกิ่งเป็นอย่างมากสงสัยว่าที่ประเทศสหรัฐอเมริกา(หรือกลุ่มที่มีอำนาจอยู่ ภายใน )ก็เป็นองค์ประกอบจะส่งเสริมให้กลุ่มแบ่งแยกดินแดนในไต้หวันดังนั้นเพื่อป้องกันไม่ให้ทำให้เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันซึ่งทำให้จีนแบ่งออกเป็นและบล็อกของเมืองเพื่อเป็นสถานที่ที่ถูกต้องของการเป็นพลังงานหลักที่เทคนิก สำหรับในส่วนของรัฐบาลคลินตันไม่ได้ให้ความสนใจอย่างมากในการแก้ไขปัญหาในช่วงปีแรกๆของมันจีนจะสูญเสียความสำคัญทางยุทธศาสตร์ของโรงแรมและรัฐบาลของตนได้รับการปฏิบัติอย่างมีเงินสำรองเป็นอย่างมากอีกทั้งยังอยู่ จริงๆแล้วในการรักษาไว้ซึ่งพร้อมด้วยกลุ่มพันธมิตรในยุโรปบางส่วนวอชิงตันได้เล็กน้อยอัพเกรดตัวของการเป็นตัวแทนของบริษัทบนเกาะโดยไม่พิจารณาถึงวิวทิวทัศน์ของ Beijing