Patriarch Reliance inwardly. His ey

Patriarch Reliance inwardly. His eyes turned bright red, and he slipped further into madness. However, he didn’t try to consume Meng Hao again. The glowing chains could still be seen on him, causing his entire body to be wracked with pain. The rage inside of him was impossible to describe. Being incapable of doing anything to kill Meng Hao, all he could do was flash back toward the the Wang Clan Patriarch to continue to vent his anger.

The 10th Wang Clan Patriarch was scared out of his mind. Even in his wildest dreams, he could never have imagined that he would run into a Demon Immortal in this place. It completely exceeded his understanding of Planet South Heaven.

“This is impossible! How could there be a Demon Immortal in the lands of South Heaven?! Dammit! The Ji Clan is completely useless! How could they permit a Demon Immortal to hide in the Milky Way Sea!?” By this point, having lost half of his body, the 10th Wang Clan Patriarch knew deep inside that he was going to die. There was no way that he could flee a Demon Immortal.

“Damnable Meng Hao! First, the kid pulls out an Immortal’s sword to kill my clone, and now he has a Dao Protector like this! Just how lucky can one person be?!” The 10th Wang Clan Patriarch almost felt as if he couldn’t accept it. But then, he realized that perhaps it was because Meng Hao had such luck that he was able to form the Perfect Dao foundation.

“Thankfully, this is only a clone. Granted, it’s a flesh and blood clone, and I’ll sustain some damage when it dies. However, I don’t have any other options right now…. Well then, if I’m going to die, I’ll go out fighting this Demon Immortal!” A bright light appeared in his eyes as Patriarch Reliance’s head closed in on him. With a roar, the Wang Clan Patriarch spun around and began to perform an incantation.

Meng Hao was fleeing at high speed. He was going so fast that he barely had time to clasp hands and bow to Guyiding Tri’rain off in the distance. As of now, Meng Hao’s plan had succeeded, and now all that was on his mind was to get away.

Patriarch Reliance’s head was now far away from Meng Hao. He was enraged, and also frustrated. Whenever he encountered Meng Hao, nothing good happened. The first time, he had been forced to leave with the State of Zhao. Now, he had been humiliated into taking action.

The feeling of vexation only served to kindle his fury. Patriarch Reliance felt the overwhelming desire to vent his rage, so it was with intense killing intent that he shot toward the 10th Wang Clan Patriarch.

Booming sounds echoed out along with miserable shrieks. Meng Hao didn’t stop for even a moment. He shot forward at the highest possible speed, transforming into a beam of colorful light. It only took the space of a few dozen breaths for him to reach the border of the sea.

Up ahead were some disciples of the Footloose Sect. When they saw Meng Hao, they were instantly shaken inwardly. There were a couple Cultivators among their number who actually recognized Meng Hao from his time back in the State of Zhao.

“Greetings, Patriarch Meng Hao!” they said, clasping hands and bowing deeply.

Seeing their actions caused the others to realize that the person in front of them was none other than Meng Hao, the person their Patriarch was risking his life to protect. This was the person whose seniority was highest in the entire Sect, second only to the Patriarch himself. Of course, because their Cultivation bases were not high enough, they had no way to know about the matter of Patriarch Reliance trying to consume Meng Hao.

Furthermore, in the Footloose Sect, nothing was more important than matters of seniority. It was built into the Sect rules, and had long since been imprinted deeply in their hearts, and was something that no one would dare to defy. To see Meng Hao and not immediately bow would be far too excessive.

“Greetings, Patriarch Meng Hao!” said the group, all of them clasping hands and bowing. Meng Hao’s eyes glittered, and a smile appeared on his face. He nodded to the group as he shot past them.

When Patriarch Reliance saw this happening, he very nearly coughed up a mouthful of blood, and his rage burned even higher than before. He felt as if he had just hoisted up a rock to crush Meng Hao, only to drop the rock on his own foot. His act from before had been completely convincing to all of the surrounding disciples, leaving them shocked and amazed. It only took a short time for Meng Hao’s name to be spread around the entire area.

“Nothing good ever happens to me around Meng Hao! DAMMIT!!” His rage rocketing to unprecedented heights, Patriarch Reliance bit toward the 10th Wang Clan Patriarch, to begin the torment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พระพึ่งอย่างภายใน สีแดงสดเปิดตาของเขา และหลบเขาเพิ่มเติมเป็นบ้า อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้พยายามที่จะใช้เมงเฮาอีก ยังคงเห็นโซ่เร่าร้อนเขา ทำให้ร่างกายของเขาทั้งหมดเพื่อจะ wracked ด้วยความเจ็บปวด ความโกรธภายในของเขาไม่สามารถอธิบายได้ การไม่สามารถทำอะไรเพื่อฆ่าเมงเฮา ทั้งหมดที่เขาสามารถทำเป็นแฟลชกลับไปพระกองทัพของวังที่จะระบายความโกรธของเขากองทัพพระ 10 ของวังถูกกลัวออกจากใจของเขา แม้ในฝันของเขา เขาอาจไม่ได้คิดว่า เขาจะทำงานเป็นแบบปีศาจอมตะในนี้ มันสมบูรณ์เกินความเข้าใจของโลกสวรรค์ใต้เขา"เป็นไปไม่ได้ วิธีอาจจะมีปีศาจอมตะในดินแดนใต้สวรรค์ Dammit กองทัพจิไร้ประโยชน์อย่างสมบูรณ์ วิธีอาจจะอนุญาตให้มีปีศาจอมตะซ่อนในทะเลทางช้างเผือก?" โดยจุดนี้ หายไปครึ่งหนึ่งของร่างกายของเขา กองทัพพระ 10 ของวังรู้ลึกว่า เขากำลังจะตาย ไม่ได้ว่า เขาอาจหนีปีศาจอมตะได้"Damnable เมงเฮา ครั้งแรก เด็กดึงออกดาบอมตะที่ฆ่าโคลนของฉัน และตอนนี้ เขามีตัวป้องกันดาวเช่นนี้ โชคดีว่าคนคนหนึ่งสามารถ!" นอกจากนี้กองทัพพระ 10 ของวังเกือบรู้สึกประหนึ่งว่าเขาไม่ยอมรับมัน แต่แล้ว เขาตระหนักว่า บางทีมันเป็น เพราะเมงเฮามีโชคดังกล่าวว่า เขาก็สามารถฟอร์มเป็นดาวที่สมบูรณ์แบบพื้นฐาน"ขอบคุณ นี้เป็นเพียงโคลน ได้รับ โคลนเนื้อและเลือด และฉันจะรักษาความเสียหายบางอย่างเมื่อมันตาย อย่างไรก็ตาม ไม่มีตัวเลือกอื่นอยู่... อย่างนั้น ถ้าฉันจะตาย ฉันจะออกไปต่อสู้กับปีศาจอมตะนี้" แสงสว่างที่ปรากฏในดวงตาของเขาเป็นหัวหน้าพระพึ่งปิดในเขา ด้วยเสียงคำราม พระตระกูลวังที่ปั่นรอบ และเริ่มทำบริกรรมเมงเฮาก็หนีที่ความเร็วสูง เขากำลังอย่างรวดเร็วว่า เขาแทบไม่มีจะได้เข็มกลัดซ่อนปลายมือ และโบว์ Guyiding Tri'rain ปิดในระยะไกล ณ ขณะนี้ แผนเมงเฮาว่าสำเร็จ และตอนนี้ทั้งหมดเป็นวันที่ ใจเขาก็จะ ได้รับหัวพระพึ่งเป็นตอนนี้ห่างจากเฮาเมง เขาก็โกรธ และความผิดหวังยัง ไม่มีอะไรดีเกิดขึ้นเมื่อใดก็ ตามที่เขาพบเมงเฮา ครั้งแรก เขาถูกบังคับจะ ด้วยสถานะ Zhao ตอนนี้ เขาได้แปลกประหลาดในการดำเนินการความรู้สึกของความเดือดร้อนให้บริการเพื่อจุดความโกรธของเขาเท่านั้น พระพึ่งรู้สึกความปรารถนาครอบงำจะระบายความโกรธของเขา ดังนั้นมันถูกกับรุนแรงฆ่าเจตนาที่เขายิงต่อกองทัพพระ 10 ของวังเฟื่องฟูเสียงสะท้อนเสียงออกมาพร้อมกับ shrieks อนาถ เมงเฮาไม่ได้หยุดแม้ เขายิงไปข้างหน้าความเร็วสูงสุดได้ เปลี่ยนเป็นลำแสงที่มีสีสัน มันแค่พื้นที่ไม่กี่โหลหายใจเขาไปถึงเส้นขอบของทะเลค่าล่วงหน้าได้สาวกบางนิกาย Footloose เมื่อเห็นเมงเฮา พวกเขาถูกทันทีเขย่าอย่างภายใน มีเครื่องพรวนดินคู่ระหว่างจำนวนของพวกเขาที่จริง รู้จักเมงเฮาจากเวลาของเขากลับมาในสถานะ Zhao"คำทักทาย พระเมงเฮา" พวกเขากล่าวว่า กุมมือ และโค้งลึกเห็นการกระทำของพวกเขาเกิดตระหนักว่า บุคคลในหน้าของพวกเขาคือไม่ใช่เมงเฮาอื่น บุคคลพระของพวกเขาคือเสี่ยงชีวิตเพื่อปกป้องผู้อื่น บุคคลที่มีอายุงานได้สูงที่สุดในนิกายทั้งหมด สองเท่าพระตัวเองได้ แน่นอน เพราะฐานการเพาะปลูกไม่สูงพอ พวกเขามีวิธีที่จะรู้เกี่ยวกับเรื่องของการพยายามที่จะกินเมงเฮาพึ่งพระนอกจากนี้ ในนิกาย Footloose อะไรเป็นสำคัญกว่าเรื่องของความอาวุโส มันเป็นกฎนิกาย และมีนานตั้งแต่ได้ตราตรึงใจอย่างล้ำลึกในหัวใจของพวกเขา และสิ่งที่ไม่มีใครจะกล้าที่จะต่อต้าน เฮา เมง และไม่ทันทีโบว์จะไกลเกินไปมากเกินไป"ทักทาย พระเมงห้าว" กล่าวว่า กลุ่ม พวกเขากุมมือและโค้งคำนับ เมงเฮาตาแวววาว และรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของเขา เขาเลยต้องไปยังกลุ่มขณะที่เขายิงได้เมื่อพระพึ่งเห็นเกิดขึ้นนี้ เขามากเกือบไอขึ้นคำหนึ่งของเลือด และความโกรธของเขาถูกเผาผลาญสูงขึ้นกว่าก่อน เขารู้สึกว่าเขามีเพียงแค่ยกขึ้นหินขยี้เมงเฮา เพียงเพื่อวางหินบนเท้าของเขาเอง กระทำของเขาจากก่อนได้รับเชื่อเพื่อเหล่าสาวกโดยรอบ ปล่อยให้พวกเขาตกใจ และประหลาดใจอย่างสมบูรณ์ มันแค่ช่วงเวลาสั้น ๆ สำหรับชื่อเมงเฮาจะแพร่กระจายทั่วพื้นที่ทั้งหมด"ไม่มีอะไรดีเคยเกิดขึ้นกับผมทั่วเมงเฮา DAMMIT !!" ความโกรธของเขา rocketing สูงเป็นประวัติการณ์ พระพึ่งบิตไปทาง 10 วังตระกูลพระ เพื่อเริ่มต้นการทรมาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พระสังฆราชพึ่งใจ ดวงตาของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดงสดใสและเขาเล็ดรอดต่อไปในความบ้าคลั่ง แต่เขาไม่ได้พยายามที่จะบริโภคเม้งเฮาอีกครั้ง โซ่ที่เร่าร้อนยังคงสามารถมองเห็นได้บนเขาทำให้ทั้งร่างกายของเขาจะต้องทรมานกับความเจ็บปวด โกรธภายในของเขาเป็นไปไม่ได้ที่จะอธิบาย เป็นความสามารถในการทำอะไรที่จะฆ่าเม้งเฮาทั้งหมดที่เขาทำได้ก็คือย้อนกลับไปทางวังแซ่สังฆราชเพื่อดำเนินการต่อเพื่อระบายความโกรธของเขา. 10 วังแซ่สังฆราชกลัวออกจากใจของเขา แม้จะอยู่ในความฝันของเขาเขาอาจจะไม่เคยได้คิดว่าเขาจะใช้เป็นปีศาจอมตะในสถานที่นี้ มันสมบูรณ์เกินความเข้าใจของเขาแพลนใต้สวรรค์. "นี่เป็นไปไม่ได้! วิธีการอาจจะมีปีศาจอมตะในดินแดนทางใต้ของประเทศสวรรค์ ?! บ้า! จีแซ่จะไม่ได้ผลอย่างสมบูรณ์! วิธีที่พวกเขาจะอนุญาตให้ปีศาจอมตะที่จะซ่อนตัวอยู่ในทางช้างเผือกทะเล !? "โดยจุดนี้มีครึ่งหนึ่งที่หายไปของร่างกายของเขาที่ 10 วังแซ่สังฆราชรู้ว่าลึก ๆ ข้างในว่าเขากำลังจะตาย ไม่มีทางที่เขาจะหนีปีศาจอมตะ. ไม่ได้"น่าเกลียดน่ากลัวเม้งเฮา! ครั้งแรกที่เด็กดึงดาบออกของอมตะจะฆ่าโคลนฉันและตอนนี้เขามีดาว Protector เช่นนี้! เพียงแค่ว่าโชคดีที่คนคนหนึ่งสามารถ ?! "ครั้งที่ 10 วังแซ่สังฆราชเกือบรู้สึกราวกับว่าเขาไม่สามารถยอมรับได้ แต่แล้วเขาตระหนักว่าบางทีมันอาจจะเป็นเพราะเม้งเฮามีโชคเช่นที่เขาได้สามารถที่จะสร้างรากฐานที่สมบูรณ์แบบเชียงดาว. "ทำนายนี้เป็นเพียงโคลน จริงอยู่ที่มันเป็นเนื้อและเลือดโคลนและฉันจะรักษาความเสียหายบางส่วนเมื่อมันตาย แต่ผมไม่ได้มีตัวเลือกอื่น ๆ ตอนนี้ ... ถ้าอย่างนั้นถ้าฉันจะตายฉันจะออกไปต่อสู้กับปีศาจอมตะนี้! "ไฟสว่างปรากฏอยู่ในดวงตาของเขาในฐานะหัวหน้าพระสังฆราชพึ่งปิดในบนเขา ด้วยเสียงคำรามที่วังแซ่สังฆราชปั่นรอบและเริ่มที่จะทำการปลุกเสก. เม้งเฮากำลังหลบหนีด้วยความเร็วสูง เขาได้รับไปอย่างรวดเร็วเพื่อที่เขาแทบจะไม่ได้มีเวลาที่จะจับมือมือและน้อม Guyiding Tri'rain อยู่ห่างออก ณ ตอนนี้แผนเม้งเฮาได้ประสบความสำเร็จและตอนนี้ทุกสิ่งที่อยู่ในใจของเขาก็จะได้รับไป. หัวพระสังฆราชพึ่งเป็นตอนนี้ห่างไกลจากเม้งเฮา เขาเป็นคนที่โกรธแค้นและผิดหวัง เมื่อใดก็ตามที่เขาพบเม้งเฮาดีไม่มีอะไรเกิดขึ้น เป็นครั้งแรกที่เขาได้รับการบังคับให้ออกจากกับรัฐของ Zhao ตอนนี้เขาได้รับต่ำต้อยลงในการดำเนินการ. ความรู้สึกของความเดือดร้อนเพียงทำหน้าที่ในการก่อความโกรธของเขา พระสังฆราชพึ่งรู้สึกความปรารถนาครอบงำเพื่อระบายความโกรธของเขาดังนั้นมันก็มีเจตนาฆ่ารุนแรงที่เขายิงไปทาง 10 วังแซ่สังฆราช. เสียงเฟื่องฟูสะท้อนออกมาพร้อมกับเสียงร้องอนาถ เม้งเฮาก็ไม่ได้หยุดแม้แต่สักครู่ เขายิงไปข้างหน้าด้วยความเร็วสูงสุดที่เป็นไปได้เปลี่ยนเป็นลำแสงที่มีสีสัน เพียงเอาพื้นที่ของการหายใจไม่กี่โหลสำหรับเขาที่จะไปถึงชายแดนของทะเล. ขึ้นข้างหน้าเป็นสาวกของ Footloose นิกายบาง เมื่อพวกเขาเห็นเม้งเฮาพวกเขาถูกเขย่าใจทันที มีอยู่เป็นพรวนคู่ในหมู่จำนวนของพวกเขาที่จริงได้รับการยอมรับเม้ง Hao จากเวลาที่เขากลับมาอยู่ในรัฐ Zhao ได้. "ทักทายสังฆราชเม้งเฮา!" พวกเขากล่าวว่ากุมมือและโค้งคำนับอย่างลึกซึ้ง. เห็นการกระทำของตนที่เกิดจากคนอื่น ๆ ที่จะตระหนักว่า บุคคลที่อยู่ในด้านหน้าของพวกเขาไม่ใช่ใครอื่นนอกจากเม้งเฮาบุคคลสังฆราชของพวกเขาได้รับการเสี่ยงชีวิตของเขาเพื่อปกป้อง นี่คือบุคคลที่มีอาวุโสสูงสุดในนิกายทั้งสองเท่านั้นที่พระสังฆราชตัวเอง แน่นอนเพราะฐานการเพาะปลูกของพวกเขาไม่สูงพอที่พวกเขามีวิธีที่จะรู้เกี่ยวกับเรื่องของพระสังฆราชพึ่งพยายามที่จะกินเม้ง Hao no. นอกจากนี้ใน Footloose นิกายไม่มีอะไรสำคัญกว่าเรื่องของอาวุโส มันถูกสร้างขึ้นในกฎนิกายและมีมานานแล้วตั้งแต่ตราตรึงใจลึกในหัวใจของพวกเขาและเป็นสิ่งที่ไม่มีใครจะกล้าที่จะท้าทาย หากต้องการดูเม้ง Hao และไม่ได้ทันทีน้อมจะไกลเกินไปเกิน. "ทักทายสังฆราชเม้งเฮา!" กลุ่มกล่าวว่าทั้งหมดของพวกเขากุมมือและโค้งคำนับ ตาเม้งเฮาส์ glittered และรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของเขา เขาพยักหน้าไปยังกลุ่มในขณะที่เขายิงผ่านมาพวกเขา. เมื่อพระสังฆราชพึ่งเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นนี้เขาเกือบไอคำหนึ่งของเลือดและความโกรธของเขาถูกเผาไหม้สูงขึ้นกว่าก่อน เขารู้สึกราวกับว่าเขาได้ยกขึ้นเพียงหินที่จะบดขยี้เม้งเฮาเท่านั้นที่จะวางหินบนเท้าของเขาเอง การกระทำของเขาจากก่อนที่จะได้รับอย่างสมบูรณ์เชื่อทั้งหมดของสาวกโดยรอบออกจากพวกเขาตกใจและประหลาดใจ เอาแค่เพียงช่วงเวลาสั้น ๆ สำหรับชื่อเม้งเฮาจะถูกแพร่กระจายไปทั่วพื้นที่ทั้งหมด. "ไม่มีอะไรที่ดีที่เคยเกิดขึ้นกับผมรอบเม้งเฮา! บ้า !! "ความโกรธของเขาพุ่งสูงเป็นประวัติการณ์บิตสังฆราชพึ่งไปยัง 10 วังตระกูลพระสังฆราชที่จะเริ่มต้นการลงโทษ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประมุขพึ่งอยู่ในใจ ดวงตาของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดง และเขาจะเพิ่มเติมเข้าไปในบ้า แต่ไม่ได้ลองกิน เมิ่งฮ่าวอีกครั้ง โซ่เรืองแสงอาจจะยังเห็นเขา ทำให้ร่างกายของเขาต้องแตกสลายไปด้วยความเจ็บปวด ความบ้าคลั่งในตัวเขา มันเป็นไปไม่ได้ที่จะอธิบาย การทำอะไรไม่ได้สักอย่างจะฆ่าเมิงเฮา ทั้งหมดที่เขาทำได้ คือแฟลชกลับสู่วังของประมุขเพื่อระบายความโกรธของเขา10 วังของประมุขกลัวออกจากจิตใจของเขา แม้แต่ในความฝันของเขา เขาไม่เคยคิดว่าเขาจะเจอปีศาจอมตะในสถานที่นี้ มันสมบูรณ์เกินความเข้าใจของโลกสวรรค์ใต้" เป็นไปไม่ได้ ! ทำไมถึงมีปิศาจอมตะ ในดินแดนแห่งสวรรค์แดนใต้ ! บ้าเอ๊ย ! ตระกูลจี มันไม่มีประโยชน์ ! ทำไมพวกเขาอนุญาตให้ปีศาจอมตะเพื่อซ่อนในทางช้างเผือกทะเล ! " จากจุดนี้ ต้องสูญเสียครึ่งหนึ่งของร่างกายของเขา 10 วังของประมุขรู้ลึกๆ ว่าเขากำลังจะตาย มันไม่มีทางที่เขาจะหนีปิศาจอมตะ" โรค เมิ่งฮ่าว ! แรก , เด็กดึงดาบออกมาเป็นอมตะฆ่าโคลนของฉัน และตอนนี้เขามีธรรมะคุ้มครองแบบนี้ ! แค่โชคดีอย่างไรสามารถหนึ่งคน ? " 10 วังตระกูลประมุขเกือบจะรู้สึกว่าเขาไม่สามารถยอมรับมันได้ แต่แล้วเขาก็ตระหนักได้ว่า อาจจะเป็นเพราะเมิงเฮามีความโชคดีที่เขาสามารถก่อให้เกิดรากฐาน ดาวที่สมบูรณ์แบบ" Thankfully , นี้เป็นเพียงการโคลน จริงอยู่ มันเป็นเนื้อและเลือดโคลน และผมจะรักษาความเสียหายบางส่วนเมื่อตาย แต่ฉันไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว . . . . . . . ถ้างั้น ถ้าผมจะตาย ผมจะออกไปสู้กับปีศาจตัวนี้เป็นอมตะ ! " แสงสว่างที่ปรากฏในสายตาของเขาเป็นประมุข 10 หัวปิดบนเขา กับคำราม วังของประมุขหมุนตัวและเริ่มแสดงคาถาเมิ่งเฮ่าหลบหนีด้วยความเร็วสูง เขาไปเร็วมาก จนเขาแทบจะไม่มีเวลาที่จะประกบมือแล้วคำนับ guyiding tri"rain ปิดในระยะทาง ในตอนนี้ คือ เหม็ง เฮาแผนได้สำเร็จ และตอนนี้ทั้งหมดในใจของเขากำลังจะหนีประมุขพึ่งหัวตอนนี้ห่างจากเมิ่งเฮ่า เขาโกรธ และหงุดหงิด เมื่อใดก็ตามที่เขาพบ เมิ่งฮ่าว ไม่มีอะไรดีเกิดขึ้น ครั้งแรก เขาถูกบังคับให้ทิ้งกับรัฐจ้าว ตอนนี้ เขาอับอายในการกระทำความรู้สึกเมื่อเสิร์ฟจุดไฟความโกรธของเขา ประมุขหรืออยากยุ่งยากเพื่อระบายความโกรธของเขา ดังนั้นมันก็รุนแรง เจตนาฆ่า ที่เขายิงไป 10 วังของพระสังฆราชเสียงที่ดังสนั่นสะท้อนออกมาพร้อมกับทุกข์กรีดร้อง . เมิ่งเฮ่าไม่ได้หยุดแม้แต่นาทีเดียว เขายิงไปที่ความเร็วที่เป็นไปได้มากที่สุดเปลี่ยนเป็นแสงที่มีสีสันแสง เพียงเอาพื้นที่ของโหล ๆน้อยสำหรับเขา ไปถึงชายแดนทะเลข้างหน้าเป็นสาวกของลัทธิท่องเที่ยว . เมื่อพวกเขาเห็นเมิงเฮา พวกเขาถูกเขย่าอยู่ในใจ มีคู่ของจำนวนเกษตรกรที่ได้รับการยอมรับจริง เมิ่งฮ่าวจากเวลาที่เขากลับมาในรัฐจ้าว" สวัสดี ท่านประมุข เมิ่งฮ่าว ! " พวกเขาบอกว่า กระชากมือและโค้งลึกๆเห็นการกระทำของพวกเขาทำให้ผู้อื่นทราบว่าคนที่อยู่ตรงหน้าเขาจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก เมิ่งฮ่าว คนที่ประมุขของพวกเขาเสี่ยงชีวิตเพื่อปกป้อง นี้เป็นผู้ที่มีอาวุโสสูงสุดในนิกายทั้งหมด เป็นรองเพียงประมุขตัวเอง แน่นอน เพราะฐานการเพาะปลูกของพวกเขายังไม่สูงพอ พวกเขาก็ไม่มีทางที่จะรู้เกี่ยวกับเรื่องของการพยายามที่จะกิน เมิ่งฮ่าวประมุข .นอกจากนี้ ในกลุ่มท่องเที่ยว ไม่มีอะไรสำคัญกว่าเรื่องความอาวุโส มันถูกสร้างขึ้นในลัทธิกฎ และมีความยาวตั้งแต่ถูกตราตรึง ลึกซึ้งในจิตใจของเขา และเป็นสิ่งที่ไม่มีใครกล้าท้า เห็นเมิง Hao และไม่ได้ทันที โบว์จะไกลมากเกินไป" สวัสดี ท่านประมุข เมิ่งฮ่าว ! กล่าวว่า กลุ่ม ทั้งหมด ของ พวก เขากระชากมือและคำนับ ก็เมิงเฮา ดวงตาแวววาว และรอยยิ้มที่ปรากฏบนใบหน้าของเขา เขาพยักหน้าไปยังกลุ่มที่เขายิงผ่านพวกเขาเมื่อประมุขพึ่งเห็นเหตุการณ์นี้ เขาเกือบจะไม่เหลือแล้วหยดเลือดและความโกรธของเขาไหม้สูงขึ้นกว่าก่อน เขารู้สึกราวกับว่าเขาเพิ่งยกขึ้น หินบด เมิ่งฮ่าวเท่านั้นที่จะวางหินบนเท้าของเขาเอง ของเขาทำจากก่อนที่ได้รับอย่างสมบูรณ์ เชื่อทั้งหมดของรอบๆสาวกออกจากพวกเขาตกใจและประหลาดใจ มันใช้เวลาเพียงช่วงเวลาสั้น ๆของเมิงเฮาชื่อที่จะกระจายไปทั่วบริเวณ" ไม่มีอะไรดีเกิดขึ้นกับผม เมิ่งฮ่าว ! บ้าเอ้ย ! ! ! ! ! " เขาจะเคยโกรธเพิ่มความสูง ประมุขตระกูลหวังพึ่งบิตต่อ 10 ท่าน ที่จะได้เริ่มต้นการลงโทษ