United KingdomIn 1946, writer Georg

United Kingdom

In 1946, writer George Orwell wrote an impassioned essay, "Politics and the English Language", criticising what he saw as the dangers of "ugly and inaccurate" contemporary written English – particularly in politics where pacification can be used to mean "...defenceless villages are bombarded from the air, the inhabitants driven out into the countryside, the cattle machine-gunned, the huts set on fire with incendiary bullets...". Two years later Sir Ernest Arthur Gowers, a distinguished civil servant, was asked by HM Treasury to provide a guide to officials on avoiding pompous and over-elaborate writing. He wrote, "writing is an instrument for conveying ideas from one mind to another; the writer's job is to make his reader apprehend his meaning readily and precisely."[2]

Gowers' guide was published as a slim paperback Plain Words, a guide to the use of English in 1948, followed by a sequel The ABC of Plain Words in 1951 and, in 1954, a hardback book combining the best of both, The Complete Plain Words – which has never been out of print since. Gowers argued that legal English was a special case, saying that legal drafting:

...is a science, not an art; it lies in the province of mathematics rather than of literature, and its practice needs long apprenticeship. It is prudently left to a specialised legal branch of the Service. The only concern of the ordinary official is to learn to understand it, to act as interpreter of it to ordinary people, and to be careful not to let his own style of writing be tainted by it...[3]

However, there is a trend toward plainer language in legal documents, and in fact the 1999 "Unfair Terms in Consumer Contracts" regulations mandate "plain and intelligible" language.[4][5] In the UK, Plain English Campaign has been campaigning since 1979, "against gobbledygook, jargon and misleading public information. They have helped many government departments and other official organisations with their documents, reports and publications. They believe that everyone should have access to clear and concise information."[6] An inquiry into the 2005 London bombings recommended that emergency services should always use plain English. It found that verbosity can lead to misunderstandings that could cost lives

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สหราชอาณาจักรในปี 1946 จอร์จออร์เวลล์นักเขียนเขียนเรียง impassioned "การเมืองและภาษาอังกฤษ" criticising สิ่งที่เขาเห็นเป็นอันตรายร่วมสมัย "น่าเกลียด และไม่ถูกต้อง" เขียนภาษาอังกฤษโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเมืองที่สงบใช้หมายถึง "... หมู่บ้าน.defenceless ที่จะทิ้งระเบิดจากอากาศ คนขับออกสู่ชนบท โค machine-gunned กระท่อมคนด้วยกระสุน...ยั่วโทสะ" สองปีหลัง Sir Ernest Arthur Gowers พลเรือนแตกต่าง ถูกถาม โดย HM Treasury เพื่อให้คำแนะนำแก่เจ้าหน้าที่ในการหลีกเลี่ยง pompous และเขียนที่ซับซ้อนมากเกินไป เขาเขียน "การเขียนเป็นเครื่องมือสำหรับการถ่ายทอดความคิดจากจิตหนึ่งไปอีก งานของนักเขียนคือการ ให้ผู้อ่านของเขาจับกุมความหมายของเขาได้อย่างง่ายดาย และแม่นยำ" [2]คำแนะนำของ Gowers เผยแพร่เป็นอ่อนบางคำง่าย ๆ คู่มือการใช้ภาษาอังกฤษในปี 1948 ตาม ด้วยภาคการ ABC ของคำง่าย ๆ ในปี 1951 และ 1954 หนังสือปกแข็งรวมของทั้งสอง สมบูรณ์คำง่าย ๆ – ซึ่งได้ออกจากที่พิมพ์ตั้งแต่ Gowers โต้เถียงว่า กฎหมายอังกฤษเป็นกรณีพิเศษ ว่า ที่ร่างกฎหมาย: ... .is วิทยาศาสตร์ ไม่มีศิลปะ มันอยู่ในจังหวัด ของคณิตศาสตร์ แทนวรรณคดี และการปฏิบัติฝึกงานนาน มันอย่างรอบคอบด้านการกฎหมายสาขาเฉพาะของการบริการ กังวลเฉพาะทางสามัญคือการ เรียนรู้ให้เข้าใจมัน การทำหน้าที่เป็นล่ามของคนธรรมดา และระวังไม่ให้สไตล์ของเขาเองเขียนจะเอียง ด้วยมัน... [3]อย่างไรก็ตาม มีแนวโน้มไปทาง plainer ภาษาในเอกสารทางกฎหมาย และในความเป็นจริง 1999 "ธรรมเงื่อนไขในผู้บริโภคสัญญา" ระเบียบกำหนดภาษา "ธรรมดา และเข้าใจ" [4] [5] ในสหราชอาณาจักร เสริมภาษาอังกฤษล้วนมีการประกาศตั้งแต่ปี 1979 "กับ gobbledygook ศัพท์ และการเข้าใจผิดข้อมูลสาธารณะ พวกเขาได้ช่วยหลายหน่วยงานราชการและองค์กรอื่น ๆ อย่างเป็นทางการกับเอกสาร รายงาน และสิ่งพิมพ์ พวกเขาเชื่อมั่นว่า ทุกคนควรสามารถเข้าถึงข้อมูลที่กระชับ และชัดเจน" [6] สอบถามการระเบิดลอนดอน 2005 แนะนำว่า บริการฉุกเฉินควรจะใช้ภาษาอังกฤษธรรมดา ก็พบว่า อ่านสามารถนำไปสู่ความเข้าใจผิดที่อาจต้นทุนชีวิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สหราชอาณาจักรใน 1946 , นักเขียนจอร์จ ออร์เวลล์เขียนเรียงความแสดงอารมณ์ " การเมือง และภาษา " อังกฤษ ตำหนิ สิ่งที่เขาเห็นเป็นอันตรายของน่าเกลียด " แม่นยำ " ร่วมสมัยเขียนภาษาอังกฤษ–โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการเมืองที่สงบสามารถใช้หมายถึง " . . . . . . . ป้องกันตัวเองได้ หมู่บ้านจะถูกยิงจากอากาศ ชาวขับออกไปในชนบท ใช้เครื่องยิง , กระท่อมเผาด้วยเพลิงกระสุน . . . . . . . " สองปีต่อมาท่านเออร์เนสต์ อาร์เกาเอิร์ส , ข้าราชการพลเรือนดีเด่น ถูกขอร้องจาก HM Treasury เพื่อให้คู่มือเจ้าหน้าที่หลีกเลี่ยงผึ่งผายและการเขียนที่ซับซ้อน เขาเขียนว่า " เขียนเป็นเครื่องมือถ่ายทอดความคิดจากความคิดหนึ่ง งานของผู้เขียน เพื่อให้ผู้อ่านเข้าใจความหมายของเขา เขาพร้อมและแม่นยำ . " [ 2 ]คู่มือเกาเอิร์ส ' ถูกตีพิมพ์เป็นหนังสือปกอ่อน slim คำพูดธรรมดา แนะนำให้ใช้ภาษาอังกฤษใน 1948 , ตามมาด้วยผลสืบเนื่อง ABC คำพูดธรรมดาใน 1951 และในปี 1954 เป็นหนังสือปกแข็งรวมที่ดีที่สุดของทั้งสอง ที่สมบูรณ์และคำพูดธรรมดาที่ไม่เคยออกจากพิมพ์ตั้งแต่ เกาเอิร์สแย้งว่ากฎหมายภาษาอังกฤษเป็นคดีพิเศษ ว่า กฎหมายร่าง :. . . . . . . เป็นวิทยาศาสตร์ ไม่ใช่ศิลปะ มันอยู่ในเขตของคณิตศาสตร์มากกว่าของวรรณกรรม และการปฏิบัติต้องยาวการฝึกงาน . มันเป็นอย่างรอบคอบไปเฉพาะทางสาขาของการให้บริการ ความกังวลของข้าราชการสามัญ เรียนรู้เพื่อเข้าใจ เพื่อทำหน้าที่เป็นล่ามให้กับประชาชนทั่วไป และระวังอย่าให้สไตล์ของตัวเองของการเขียนแปดเปื้อนด้วย . . . [ 2 ]อย่างไรก็ตาม มีแนวโน้มไปทางภาษาที่เรียบง่ายในเอกสารทางด้านกฎหมาย และในความเป็นจริง 1999 " เงื่อนไขในสัญญาที่ไม่เป็นธรรม " ผู้บริโภคระเบียบอาณัติธรรมดา " และเข้าใจ " ภาษา [ 4 ] [ 5 ] ใน UK , รณรงค์ภาษาอังกฤษธรรมดาได้รณรงค์ตั้งแต่ปี 1979 กับศัพท์แสงและภาษาที่ไม่รู้เรื่อง " , แฮ็กข้อมูลสาธารณะ พวกเขาได้ช่วยให้หน่วยงานภาครัฐและองค์กรอื่น ๆอีกมากมายอย่างเป็นทางการกับเอกสารรายงานและสิ่งพิมพ์ พวกเขาเชื่อว่าทุกคนควรมีการเข้าถึงข้อมูลที่ชัดเจนและรัดกุม " [ 6 ] การสอบสวนเหตุระเบิดในลอนดอน 2005 ให้บริการฉุกเฉินควรใช้ภาษาอังกฤษธรรมดา พบว่า การใช้ถ้อยคำมากเกินไปสามารถนำไปสู่ความเข้าใจผิดที่อาจเสียชีวิต