And, in a final grand but sad irony

And, in a final grand but sad irony, the real principals (the people who put their money into mutual funds and pension plans, sometimes through yet another layer of agents) are frequently the very individuals whose long-term employment is jeopardized when the focus on short-term EPS acts to restrict investments in innovative growth opportunities. We suggest that the principal-agent theory is obsolete in this context. What we really have is an agent-agent problem, where the desires and goals of the agent for the share owners compete with the desires and goals of the agents running the company. The incentives are still misaligned, but managers should not capitulate on the basis of an obsolete paradigm.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

และ ในสุดท้ายแกรนด์ แต่เศร้าประชด แบบแท้จริง (คนที่นำเงินของกองทุนและแผนเงินบำนาญ บางครั้งผ่าน แต่อีกชั้นหนึ่งของตัวแทน) มักจะคนมากซึ่งการจ้างงานระยะยาวเป็น jeopardized เมื่อเน้นกำไรต่อหุ้นระยะสั้นทำหน้าที่ในการจำกัดการลงทุนในโอกาสเจริญเติบโตนวัตกรรม เราขอแนะนำว่า ทฤษฎีตัวแทนหลักล้าสมัยในบริบทนี้ อะไรเราจริง ๆ มีอยู่มีปัญหาที่ตัวแทนตัวแทน ที่ความปรารถนาและเป้าหมายของตัวแทนสำหรับเจ้าของร่วมกันแข่งขันกับความปรารถนาและเป้าหมายของตัวแทนที่ทำงานบริษัท แรงจูงใจมียังรง แต่ผู้จัดการไม่ควร capitulate ตามกระบวนทัศน์ล้าสมัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

และในแกรนด์ แต่เศร้าประชดสุดท้ายว่าจ้างจริง (คนที่นำเงินของพวกเขาเป็นกองทุนรวมและกองทุนบำเหน็จบำนาญที่บางครั้งยังผ่านชั้นของตัวแทนอื่น) มักจะเป็นบุคคลที่มีการจ้างงานมากในระยะยาวจะ jeopardized เมื่อโฟกัส ในระยะสั้น EPS ทำหน้าที่ในการ จำกัด การลงทุนในโอกาสในการเติบโตที่ก้าวล้ำ เราขอแนะนำให้ทฤษฎีหลักที่ตัวแทนจะล้าสมัยในบริบทนี้ สิ่งที่เราจริงๆมีเป็นปัญหาที่ตัวแทนตัวแทนที่ความต้องการและเป้าหมายของตัวแทนสำหรับเจ้าของส่วนแบ่งการแข่งขันกับความต้องการและเป้าหมายของตัวแทนการทำงานของ บริษัท แรงจูงใจที่จะยังคง misaligned แต่ผู้จัดการไม่ควรยอมแพ้บนพื้นฐานของกระบวนทัศน์ที่ล้าสมัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และในสุดท้ายแกรนด์ แต่เศร้า ประชดแบบจริง ( คนที่เอาเงินไปลงในกองทุนรวมและแผนบำเหน็จบำนาญบางครั้งผ่านยังชั้นของตัวแทนอื่น ๆ ) อยู่บ่อย ๆ บุคคลที่มีการจ้างงานระยะยาวมาก เป็นอันตรายเมื่อมุ่งเน้นการกระทำการ จำกัด การลงทุนในหุ้นระยะสั้น โอกาสในการเติบโตใหม่เราแนะนำว่า ทฤษฎี principal-agent เป็นล้าสมัยในบริบทนี้ สิ่งที่เราต้องเป็นตัวแทนตัวแทนปัญหาที่ความต้องการและเป้าหมายของตัวแทนสำหรับแบ่งปันเจ้าของแข่งกับความต้องการและเป้าหมายของตัวแทนการจัดการบริษัท แรงจูงใจยังรง แต่ผู้จัดการไม่ควรยอมจำนนบนพื้นฐานของกระบวนทัศน์ที่ล้าสมัย