DISCUSSIONIn this study of 22,890 e

DISCUSSION
In this study of 22,890 elderly persons beginning therapy with antipsychotic medications, patients for whom conventional agents were prescribed had a 37 percent higher, dose-dependent risk of death in the short term than those for whom atypical agents were prescribed. To place this magnitude of risk in perspective, only cancer, congestive heart failure, and HIV infection conferred greater adjusted risks in our analyses. Unfortunately, there are few studies of death associated with drugs in the elderly with which to compare our results; one observational study found higher rates of death among those given a conventional drug (haloperidol) than among those given one of two atypical drugs (risperidone or olanzapine).27 If confirmed, our results suggest that conventional antipsychotic medications may not be safer than atypical agents and should not simply replace atypical drugs that are stopped in response to recent FDA warnings, as may be happening.7
It is important to assess whether methodologic limitations, rather than true biologic relationships, might explain these findings. Confounding would occur if conventional drugs were more likely than atypical agents to be given to patients who were more frail or at greater risk of dying than others. Therefore, using traditional multivariate, propensity-score, and instrumental-variable techniques, we controlled for the demographic and clinical factors and use of health care services that were likely to be independent predictors of death.14-17 We also restricted our analyses to only those patients who had used antipsychotic agents as well as to those who were new users, to control for the underlying reasons that patients use antipsychotic medications and for any selection bias from early emergence of symptoms, drug intolerance, or treatment failure among those already using antipsychotic medications.13
Because authorities4,9-12,28 have recommended avoiding the use of conventional antipsychotic medications for frail elderly persons, any residual confounding may have led to an underestimation of mortality resulting from the use of conventional agents. Any misclassification of exposure status that occurred nondifferentially with respect to the class of antipsychotic agent (e.g., a lack of consumption of filled prescriptions or a switch from a conventional to an atypical antipsychotic agent, or vice versa) would bias results toward the null; differential misclassification (e.g., decreased adherence among patients taking conventional agents, as has been found29) may have led to an underestimation of the rates of death associated with conventional agents. Misclassification of information from Medicare with regard to mortality is less likely, given the Social Security Administration's extensive verification process for data from the Death Master File,21 and such misclassification would presumably bias our findings toward the null.
Finally, we controlled for calendar time, to adjust for any improvements in health care over the study period that could lead to improved survival in later years, when the use of atypical drugs would be more common. However, in spite of these safeguards and the convergence of results from confirmatory and sensitivity analyses, it is important to keep in mind that our study is based on nonexperimental data. There may be other factors with regard to patients who were newly prescribed conventional antipsychotic medications that we were unable to control for, requiring a circumspect interpretation of these findings.
Potential mechanisms through which conventional antipsychotic medications might increase the risk of death in the short term are unclear, and the causes of death were unavailable. In the FDA analysis on which the April 2005 advisory was based, heart-related events (e.g., heart failure and sudden death) and infections (mostly pneumonia) accounted for most deaths.6 Anticholinergic properties (affecting blood pressure and heart rate), prolongation of the QT interval (causing conduction delays), and extrapyramidal symptoms (causing swallowing problems) are at least as common with conventional drugs as with atypical agents, and probably more so, and should be investigated as potential underlying causes of death.4,9-12 Whatever the underlying cause or causes are, they most markedly elevate the risk of death with the use of conventional as compared with atypical antipsychotic medications immediately after the initiation of therapy, after which their influence subsides somewhat.
The hazard ratios associated with conventional as compared with atypical agents were not confined to high-risk elderly persons with dementia or those residing in nursing homes. However, because the clinical trials that the FDA initially reviewed exclusively involved patients with dementia, more data are needed on the absolute risk of death associated with atypical antipsychotic agents in elderly persons who do not have dementia. Our results suggest only that conventional antipsychotic medications do not appear to be safer than atypical agents in populations of elderly persons without dementia.
If confirmed, our results suggest that conventional antipsychotic medications should be included in the FDA's Public Health Advisory, which currently warns only of the increased risk of death with the use of atypical antipsychotic drugs in elderly persons who have dementia. Beyond arousing new concern about conventional agents, our data provide no guidance with regard to which pharmacologic or nonpharmacologic interventions should be used to manage the many conditions and symptoms for which antipsychotic medications are used.4 Traditionally, the benefits and risks of treatments in the elderly have simply been extrapolated from studies involving younger populations.9-12 As the recent FDA advisory and the results of this study show, such a practice can be misleading, given the unique needs and susceptibilities of older persons. Well-designed studies specifically involving the elderly are sorely needed to define optimal care.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สนทนาในการศึกษานี้ผู้สูงอายุ 22,890 ที่เริ่มต้นการรักษา ด้วยยา antipsychotic ผู้ป่วยที่มีกำหนดตัวแทนธรรมดามี 37 เปอร์เซ็นต์สูง ขึ้นอยู่ กับยาเสี่ยงต่อการตายในระยะสั้นกว่าผู้ที่มีกำหนดตัวแทนพิเศษ การทำขนาดนี้ความเสี่ยงในมุมมอง เฉพาะมะเร็ง congestive หัวใจล้มเหลว และเชื้อเอชไอวีปรึกษาความเสี่ยงปรับปรุงมากขึ้นในการวิเคราะห์ของเรา อับ มีการศึกษาน้อยความตายที่เกี่ยวข้องกับยาเสพติดในผู้สูงอายุซึ่งการเปรียบเทียบผลของเรา สังเกตการณ์หนึ่งการศึกษาพบอัตราตายในกลุ่มที่ให้ยาแบบเดิม (haloperidol) มากกว่าที่ให้ยาอักเสบสอง (risperidone หรือ olanzapine) อย่างใดอย่างหนึ่งถ้า.27 ยืนยัน ผลของเราแนะนำสูงที่ปกติยา antipsychotic ไม่อาจปลอดภัยกว่าตัวแทนพิเศษ และไม่เพียงแต่แทนอักเสบยาที่หยุดตอบสนองต่อคำเตือนล่าสุด FDA เป็น อาจควร happening.7สิ่งสำคัญคือต้องประเมินว่าข้อจำกัด methodologic มากกว่าอุบัติความสัมพันธ์ที่แท้จริง อาจอธิบายผลการวิจัยเหล่านี้ Confounding จะเกิดขึ้นถ้ายาเสพติดทั่วไปยิ่งกว่าพิเศษแทนที่จะกำหนดให้ กับผู้ป่วยที่ขึ้น frail หรือเสี่ยงมากกว่าตายมากกว่าผู้อื่น ดังนั้น เราใช้แบบ multivariate สิ่งคะแนน และเทคนิคการบรรเลงแปร ควบคุมปัจจัยทางประชากร และทางคลินิกและการใช้บริการสุขภาพที่มีแนวโน้มที่จะอิสระ predictors ของ death.14-17 เรายังจำกัดของเราวิเคราะห์ให้เฉพาะผู้ป่วยที่ได้ใช้ antipsychotic ตัวแทนเช่นเป็นคนที่ไม่มีผู้ใช้ใหม่ การควบคุมสาเหตุพื้นฐานที่ผู้ป่วยใช้ยา antipsychotic และอคติใด ๆ เลือกจากช่วงเกิดอาการ ยา intolerance หรือความล้มเหลวในการรักษาที่ใช้ antipsychotic medications.13เนื่องจาก authorities4, 9 12,28 แนะนำหลีกเลี่ยงการใช้ยา antipsychotic ทั่วไปสำหรับคนสูงอายุ frail, confounding เหลือใด ๆ อาจได้นำไปสู่การ underestimation ของการตายที่เกิดจากการใช้ตัวแทนธรรมดา Misclassification ใด ๆ ของสถานะความเสี่ยงที่เกิดขึ้น nondifferentially กับคลาสของ antipsychotic agent (เช่น การขาดการใช้เติมสถานีตำรวจหรือสลับจากตัวปกติตัวแทน antipsychotic อักเสบ หรือในทางกลับกัน) จะ bias ผลลัพธ์ไปยังค่า null misclassification ส่วนที่แตกต่าง (เช่น ลดต่าง ๆ ระหว่างผู้ป่วยที่รับตัวแทนทั่วไป เป็นได้ found29) อาจมีนำไป underestimation มีอัตราตายที่เกี่ยวข้องกับตัวแทนทั่วไป Misclassification ข้อมูลจากเมดิแคร์เกี่ยวกับการตายจะน้อย กำหนดกระบวนการของการจัดการสังคมตรวจสอบอย่างละเอียดสำหรับข้อมูลจากแฟ้มข้อมูลหลักตาย 21 และ misclassification ดังกล่าวจะสันนิษฐานว่า bias ของผลการวิจัยไปยังค่า nullสุดท้าย เราควบคุมเวลาปฏิทิน การปรับปรุงสำหรับการปรับปรุงในการดูแลสุขภาพระยะเวลาการศึกษาที่อาจนำไปสู่การอยู่รอดที่ดีขึ้นในปีต่อมา เมื่อใช้ยาอักเสบจะทั่วไป อย่างไรก็ตาม แม้ว่ามาตรการป้องกันเหล่านี้และการบรรจบกันของผลลัพธ์จากเสร็จ และการวิเคราะห์ความอ่อนไหว เป็นสิ่งสำคัญโปรดจำไว้ว่า เราอยู่กับข้อมูลที่ nonexperimental อาจมีปัจจัยอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับผู้ป่วยที่ถูกใหม่กำหนดยา antipsychotic ธรรมดาที่เราไม่สามารถควบคุม ต้องการการตีความผลการวิจัยเหล่านี้ circumspectกลไกที่เป็นไปได้ที่ยา antipsychotic ทั่วไปอาจเพิ่มความเสี่ยงของการตายในระยะสั้นชัดเจน และสาเหตุของการเสียชีวิตก็ไม่ ในการวิเคราะห์องค์การอาหารและยาที่ปรึกษา 2005 เมษายนถูกตาม หัวใจที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ (เช่น หัวใจล้มเหลวและการใช้ sudden death) และการติดเชื้อ (ส่วนใหญ่โรค) คิดเป็นส่วนใหญ่ deaths.6 Anticholinergic คุณสมบัติ (มีผลต่อความดันโลหิตและอัตราการเต้นหัวใจ), จากช่วงคิวที (ทำให้เกิดความล่าช้าจึง), และอาการ extrapyramidal (สาเหตุของการกลืน) น้อยเป็นปกติด้วยยาทั่วไปเป็นตัวแทนพิเศษ และอาจจะมากกว่า นั้น และควรถูกตรวจสอบเป็นต้นสาเหตุของ death.4,9 12 ศักยภาพเพียงสาเหตุหรือทำให้เป็น พวกเขาอย่างเด่นชัดที่สุดยกระดับพันธมิตรเสี่ยงตายธรรมดาเมื่อเทียบกับยา antipsychotic อักเสบทันทีหลังจากเริ่มต้นของการรักษา หลังจากที่อิทธิพล subsides ค่อนข้างใช้อัตราส่วนอันตรายที่เกี่ยวข้องกับธรรมดาเป็นเปรียบเทียบกับบริษัทตัวแทนการอักเสบมีไม่จำกัดไปอิกคนที่สูงอายุสมองเสื่อมหรือที่ในสถานพยาบาล อย่างไรก็ตาม เนื่องจากคลินิกที่ FDA จะเริ่มตรวจสอบเฉพาะที่เกี่ยวข้องกับผู้ป่วยสมองเสื่อม ข้อมูลจำเป็นในการเสี่ยงตายที่เกี่ยวข้องกับตัวแทน antipsychotic อักเสบในคนสูงอายุที่ไม่มีสมองเสื่อมแน่นอน ผลของเราขอแนะนำเฉพาะที่ ยา antipsychotic ธรรมดาไม่ปรากฏจะปลอดภัยกว่าแทนอักเสบในประชากรผู้สูงอายุไม่มีสมองเสื่อมถ้ายืนยัน ผลของเราแนะนำว่า ยา antipsychotic ธรรมดาควรรวมขององค์การอาหารและยาสาธารณสุขให้คำปรึกษา ซึ่งปัจจุบันเตือนเฉพาะของเสี่ยงตายกับการใช้ยา antipsychotic อักเสบในผู้สูงอายุสมองเสื่อมได้ นอกเหนือจากความกังวลเรื่องใหม่ที่ตัวแทนทั่วไป ข้อมูลของเราให้ไม่แนะนำตามที่มาตรา pharmacologic หรือ nonpharmacologic ควรใช้จัดการในสภาพอาการที่ยา antipsychotic มี used.4 แบบดั้งเดิม ประโยชน์และความเสี่ยงของการรักษาในผู้สูงอายุมีเพียงการ extrapolated จากการศึกษาที่เกี่ยวข้องกับอายุ populations.9-12 เป็นล่าสุดองค์การอาหารและยาให้คำปรึกษา และแสดงผลการศึกษานี้ ปฏิบัติการสามารถเข้าใจ ความต้องการเฉพาะและ susceptibilities คนเก่าได้ Sorely เป็นการศึกษาดีโดยเฉพาะเกี่ยวข้องกับผู้สูงอายุสามารถดูแลดีที่สุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อภิปรายในการศึกษาของผู้สูงอายุ 22,890 จุดเริ่มต้นในการรักษานี้มียารักษาโรคจิตผู้ป่วยสำหรับผู้ที่ตัวแทนการชุมนุมที่ถูกกำหนดไว้มีร้อยละ 37 สูงกว่าความเสี่ยงขึ้นอยู่กับปริมาณของการตายในระยะสั้นกว่าผู้ที่ตัวแทนที่ผิดปกติถูกกำหนด
ที่จะวางความสำคัญของความเสี่ยงนี้ในมุมมองของมะเร็งเท่านั้นหัวใจล้มเหลวและการติดเชื้อเอชไอวีที่ปรึกษาความเสี่ยงมากขึ้นในการปรับการวิเคราะห์ของเรา แต่น่าเสียดายที่มีการศึกษาน้อยของการเสียชีวิตที่เกี่ยวข้องกับยาเสพติดในผู้สูงอายุที่จะเปรียบเทียบผลของเรา; การศึกษาเชิงพบอัตราการตายสูงในหมู่ผู้ที่ได้รับยาเสพติดทั่วไป (haloperidol) มากกว่าในหมู่ผู้ได้รับหนึ่งในสองของยาเสพติดที่ผิดปกติ (risperidone หรือ olanzapine) 0.27 หากได้รับการยืนยันผลของเราแสดงให้เห็นว่ายารักษาโรคจิตธรรมดาอาจจะไม่ปลอดภัยกว่าตัวแทนที่ผิดปกติ และไม่ควรเพียงแทนที่ยาเสพติดที่ผิดปกติที่จะหยุดการทำงานเพื่อตอบสนองต่อคำเตือนขององค์การอาหารและยาที่ผ่านมาเป็นอาจจะ happening.7
มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะประเมินว่าข้อ จำกัด ของกระบวนวิธีมากกว่าความสัมพันธ์ทางชีววิทยาที่แท้จริงอาจอธิบายได้ว่าการค้นพบนี้ จับต้นชนปลายจะเกิดขึ้นหากยาเสพติดทั่วไปมีแนวโน้มมากกว่าตัวแทนที่ผิดปกติจะมอบให้กับผู้ป่วยที่มีความเปราะบางมากขึ้นหรือมีความเสี่ยงสูงของการตายกว่าคนอื่น ๆ ดังนั้นการใช้หลายตัวแปรแบบดั้งเดิมเอนเอียงคะแนนและเทคนิคการใช้เครื่องมือตัวแปรที่เราควบคุมปัจจัยทางประชากรและทางคลินิกและการใช้บริการการดูแลสุขภาพที่มีแนวโน้มที่จะเป็นอิสระจากการพยากรณ์ death.14-17 นอกจากนี้เรายัง จำกัด การวิเคราะห์ของเราเท่านั้น ผู้ป่วยที่เคยใช้ตัวแทนโรคจิตเช่นเดียวกับผู้ที่มีผู้ใช้ใหม่ในการควบคุมด้วยเหตุผลพื้นฐานที่ผู้ป่วยที่ใช้ยารักษาโรคจิตและเลือกอคติใด ๆ จากการเกิดขึ้นในช่วงต้นของอาการแพ้ยาหรือการรักษาล้มเหลวในหมู่ผู้ที่ได้ใช้ยารักษาโรคจิต medications.13
เพราะ authorities4,9-12,28 ได้แนะนำหลีกเลี่ยงการใช้ยารักษาโรคจิตธรรมดาสำหรับผู้สูงอายุอ่อนแอ, การรบกวนใด ๆ ที่เหลืออาจจะนำไปสู่การดูเบาของการตายที่เกิดจากการใช้สารธรรมดาที่ จำแนกสถานะใด ๆ ของการเปิดรับแสงที่เกิดขึ้น nondifferentially ที่เกี่ยวกับการเรียนของตัวแทนโรคจิต (เช่นการขาดของการบริโภคของใบสั่งยาที่เต็มไปด้วยหรือเปลี่ยนจากเดิมที่จะเป็นตัวแทนรักษาโรคจิตผิดปกติหรือในทางกลับกัน) จะผลอคติต่อโมฆะ; จำแนกความแตกต่าง (เช่นลดการยึดมั่นในหมู่ผู้ป่วยที่ใช้ตัวแทนการชุมนุมตามที่ได้รับ found29) อาจจะนำไปสู่ความเบาของอัตราการเสียชีวิตที่เกี่ยวข้องกับตัวแทนธรรมดา จำแนกข้อมูลจากเมดิแคร์ในเรื่องเกี่ยวกับการเสียชีวิตมีโอกาสน้อยที่ได้รับการกระบวนการตรวจสอบที่กว้างขวางของประกันสังคมบริหารข้อมูลจากความตายไฟล์ Master, 21 และจำแนกดังกล่าวจะสันนิษฐานอคติค้นพบของเราที่มีต่อโมฆะ.
สุดท้ายเราควบคุมเวลาปฏิทิน เพื่อปรับการปรับปรุงใด ๆ ในการดูแลสุขภาพในช่วงระยะเวลาการศึกษาที่จะนำไปสู่การอยู่รอดที่ดีขึ้นในปีต่อมาเมื่อใช้ยาเสพติดที่ผิดปกติจะร่วมกันมากขึ้น แต่ทั้งๆที่มีมาตรการป้องกันเหล่านี้และการบรรจบกันของผลลัพธ์จากการยืนยันและการวิเคราะห์ความไวมันเป็นสิ่งสำคัญที่จะเก็บไว้ในใจว่าการศึกษาของเราขึ้นอยู่กับข้อมูล nonexperimental อาจจะมีปัจจัยอื่น ๆ ที่เกี่ยวกับผู้ป่วยที่ได้กำหนดขึ้นใหม่ยารักษาโรคจิตธรรมดาที่เราไม่สามารถที่จะควบคุมต้องตีความรอบคอบของการค้นพบเหล่านี้.
กลไกที่อาจเกิดขึ้นโดยที่ยารักษาโรคจิตธรรมดาอาจเพิ่มความเสี่ยงของการเสียชีวิตในระยะสั้นที่มี ชัดเจนและสาเหตุของการเสียชีวิตสามารถใช้งานได้ ในการวิเคราะห์องค์การอาหารและยาซึ่งเป็นที่ปรึกษาเมษายน 2005 เป็นไปตามเหตุการณ์ที่เกี่ยวข้องกับหัวใจ (เช่นหัวใจล้มเหลวและเสียชีวิตอย่างกะทันหัน) และการติดเชื้อ (ส่วนใหญ่เป็นโรคปอดบวม) คิดเป็นสัดส่วนมากที่สุด deaths.6 คุณสมบัติ anticholinergic (ที่มีผลต่อความดันโลหิตและอัตราการเต้นหัวใจ) การยืด ของช่วงเวลา QT (ที่ก่อให้เกิดความล่าช้าในการนำ) และอาการ extrapyramidal (ก่อให้เกิดปัญหาการกลืน) อย่างน้อยร่วมกันเป็นธรรมดากับยาเสพติดเช่นเดียวกับตัวแทนที่ผิดปกติและอาจจะมากขึ้นมากและควรได้รับการตรวจสอบเป็นสาเหตุศักยภาพของ death.4,9 -12 ไม่ว่าสาเหตุหรือสาเหตุที่พวกเขาโดดเด่นมากที่สุดยกระดับความเสี่ยงของการเสียชีวิตที่มีการใช้ทั่วไปเมื่อเทียบกับยารักษาโรคจิตผิดปกติทันทีหลังจากการเริ่มต้นของการรักษาหลังจากที่อิทธิพลของพวกเขาทรุดค่อนข้าง.
อัตราส่วนอันตรายที่เกี่ยวข้องกับการชุมนุมเป็น เมื่อเทียบกับตัวแทนที่ผิดปกติไม่ได้ถูกกักขังอยู่ในความเสี่ยงสูงผู้สูงอายุมีภาวะสมองเสื่อมหรือผู้ที่อาศัยอยู่ในบ้านพยาบาล แต่เนื่องจากการทดลองทางคลินิกที่องค์การอาหารและยาการตรวจสอบในขั้นแรกผู้ป่วยที่เกี่ยวข้องเฉพาะกับภาวะสมองเสื่อมข้อมูลได้มากขึ้นมีความจำเป็นในความเสี่ยงของการเสียชีวิตที่แน่นอนที่เกี่ยวข้องกับตัวแทนโรคจิตผิดปกติในผู้สูงอายุที่ไม่ได้มีภาวะสมองเสื่อม ผลของเราแสดงให้เห็นเพียงว่ายารักษาโรคจิตธรรมดาไม่ได้ดูเหมือนจะปลอดภัยกว่าตัวแทนที่ผิดปกติในประชากรของผู้สูงอายุโดยไม่มีภาวะสมองเสื่อม.
หากได้รับการยืนยันผลของเราแสดงให้เห็นว่ายารักษาโรคจิตธรรมดาควรรวมอยู่ในองค์การอาหารและยาของสาธารณสุขที่ปรึกษาซึ่งขณะนี้เตือนคนเดียวของ เพิ่มความเสี่ยงของการเสียชีวิตที่มีการใช้ยารักษาโรคจิตผิดปกติในผู้สูงอายุที่มีภาวะสมองเสื่อม นอกเหนือจากความกังวลปลุกใจใหม่ ๆ เกี่ยวกับตัวแทนทั่วไปข้อมูลของเราไม่ให้คำแนะนำเกี่ยวกับการแทรกแซงซึ่งยาหรือ nonpharmacologic ควรจะใช้ในการจัดการหลายเงื่อนไขและอาการที่ยารักษาโรคจิตมี used.4 ตามเนื้อผ้าประโยชน์และความเสี่ยงของการรักษาในผู้สูงอายุ เพียงแค่ได้รับการประเมินจากการศึกษาที่เกี่ยวข้องกับการ populations.9-12 ที่อายุน้อยกว่าในฐานะที่เป็นที่ปรึกษาขององค์การอาหารและยาที่ผ่านมาและผลของการศึกษาครั้งนี้แสดงเช่นการปฏิบัติอาจทำให้เข้าใจผิดได้รับการตอบสนองความต้องการที่ไม่ซ้ำกันและความไวของผู้สูงอายุ การศึกษาการออกแบบที่ดีโดยเฉพาะที่เกี่ยวข้องกับผู้สูงอายุที่มีความจำเป็นอย่างมากในการกำหนดการดูแลที่เหมาะสม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การอภิปราย
ในการศึกษา 1 ผู้สูงอายุเริ่มต้น การรักษาด้วยยาต้านโรคจิตยา ผู้ป่วยที่ได้รับยาแบบตัวแทนมี 37 เปอร์เซ็นต์สูงกว่ารายงานความเสี่ยงของการตายในระยะสั้นมากกว่าผู้ที่ระเบียงห้องนอนตัวแทนถูกกำหนด . ที่นี่ขนาดของความเสี่ยงในมุมมองของ , มะเร็ง , โรคหัวใจล้มเหลว