Biofuel production using lignocellu

Biofuel production using lignocellulosic materials as feedstock has nowadays been of great importance with the increasing concerns of economic feasibility and environmental sustainability [1]. Despite the variations in carbohydrate composition of different lignocellulosic feedstocks, after pretreatment and enzymatic hydrolysis, hexoses and pentoses, such as glucose and xylose respectively, are always the major sugars in lignocellulosic biomass hydrolysates [1]. As a consequence, in the bioconversion process of lignocellulosic biomass, beyond depolymerizing sugars from recalcitrant biomass, another major challenge is an efficient fermentation of sugar mixtures by microorganisms [1]. In the presence of both glucose and xylose, most microorganisms generally metabolize sugars sequentially (first glucose and then xylose) since glucose represses other sugar utilizations mediated by a carbon catabolite repression (CCR) mechanism and/or allosteric competition for sugar transporters [2]. This sequential utilization of the sugars by the microorganisms results in extension of the cultivation period and inefficient utilization of the substrates, thereby decreasing the total productivity [3]. Therefore, the bio-economy of converting lignocellulosic biomass into biofuels can be enhanced by co-utilization of the sugars (e.g. glucose, xylose, etc.) [2].

To develop the strains capable of simultaneously utilizing both C5 and C6 sugars and to overcome the obstacles resulting from glucose repression, various approaches have been attempted such as (1) modifying the genes involved in the glucose-signalling and regulatory pathway, (2) expressing the genes for the secondary sugar transporters and catabolic enzymes, and (3) controlling culture conditions in a chemostat, such as glucose concentration and dilution rate [1] and [4]. Among these techniques the bioprocess engineering strategy, called “glucose-limited fed-batch”, has been carried out, but it was found to be impractical at an industrial scale when lignocellulosic biomass was utilized as feedstock because glucose is the most abundant monosaccharide in lignocellulosic biomass [1]. Recently, another new metabolic engineering method has been established by introducing a cellodextrin transporter and an intracellular β-glucosidase (BGL) into host microorganisms with the advantage of little glucose accumulation in the medium, resulting in an effective co-fermentation of cellodextrin and non-glucose sugars [1]. By applying this strategy, Ha et al. [5] & [6] successfully constructed the engineered Saccharomyces cerevisiae which could co-ferment cellobiose and xylose as well as cellobiose and galactose simultaneously and the strain exhibited improved ethanol yields.

During the past few years, co-fermentation of mixed sugars has been intensively investigated for ethanol production, but studies on oleaginous microorganisms for microbial lipid production have been quite limited. Oleaginous microorganisms have the capability to accumulate intracellular lipids to at least 20 wt.% of dry cell weight, and their fatty acid compositions are similar with those found in plant oils [7]. Thus oleaginous yeasts are suggested as good candidates for lipid-based biofuel production [8]. Actually, the capability of simultaneous sugar utilization greatly varies with different strains and also depends on culture conditions. Gong et al. [9] demonstrated that Lipomyces starkeyi simultaneously utilized cellobiose and xylose at their mass ratios of 2:1 and 1:1, while Hu et al. [2] found that Trichosporon cutaneum could consume glucose and xylose in a simultaneous pattern at their mass ratios of 1:2 and 1:1. Among the well-studied oleaginous yeasts, Cryptococcus curvatus has also emerged as an ideal lipid-producing cell factory because its lipid content can reach up to 83 wt.% of dry cell weight with great performance for the utilization of a variety of substrates [10] and [11]. Our previous work revealed that C. curvatus was able to accumulate microbial lipids by using the hydrolysate from dilute acid pretreatment of wheat straw [12]. However, the ability of C. curvatus to effectively utilize mixed sugars has not been studied yet.

Therefore, the aim of this work was to evaluate co-utilization of glucose, xylose and cellobiose by C. curvatus for lipid production in order to design a more efficient cultivation using lignocellulosic hydrolysates. Firstly, the performance of C. curvatus was examined on the mixtures of glucose/xylose, glucose/cellobiose and cellobiose/xylose in terms of sugar consumption as well as cell biomass and lipid production. Then, C. curvatus was cultivated in a sugar mixture made up of cellobiose, xylose and small quantities of glucose to further investigate mixed sugar utilization. This study comprehensively characterized the utilization patterns of glucose, xylose and cellobiose of C. curvatus, and provided an effective strategy to minimize glucose repression on xylose consumption through the co-utilization of cellobiose and xylose for microbial lipid production.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัจจุบันใช้วัสดุ lignocellulosic เป็นวัตถุดิบผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพได้รับสำคัญมากกับความกังวลที่เพิ่มขึ้นของความเป็นไปได้ทางเศรษฐกิจและความยั่งยืนด้านสิ่งแวดล้อม [1] แม้ มีความแตกต่างในองค์ประกอบคาร์โบไฮเดรตของต่าง ๆ lignocellulosic วมวล หลัง pretreatment และเอนไซม์ในระบบไฮโตรไลซ์ hexoses และ pentoses, xylose และกลูโคสตามลำดับ ได้เสมอน้ำตาลสำคัญในชีวมวล lignocellulosic hydrolysates [1] ผล ในการ bioconversion ของชีวมวล lignocellulosic เกิน depolymerizing น้ำตาลจากชีวมวล recalcitrant ความท้าทายที่สำคัญอีกคือ การหมักมีประสิทธิภาพของส่วนผสมของน้ำตาลโดยจุลินทรีย์ [1] ในต่อหน้าของกลูโคสและ xylose จุลินทรีย์ส่วนใหญ่โดยทั่วไป metabolize น้ำตาลตามลำดับ (กลูโคสแรก แล้ว xylose) เนื่องจากน้ำตาลกลูโคส represses utilizations น้ำตาลอื่น ๆ mediated โดยกลไกการปราบปราม (CCR) catabolite คาร์บอนหรือแข่งขัน allosteric สำหรับผู้น้ำตาล [2] น้ำตาลโดยจุลินทรีย์ใช้นี้ลำดับผลลัพธ์ในส่วนขยายของรอบระยะเวลาเพาะปลูกและการใช้ประโยชน์ต่ำของพื้นผิว จึงลดลงผลผลิตรวม [3] ดังนั้น สามารถเพิ่มเศรษฐกิจชีวภาพของแปลง lignocellulosic ชีวมวลเป็นเชื้อเพลิงชีวภาพ โดยร่วมใช้น้ำตาล (เช่นกลูโคส xylose ฯลฯ) [2]การพัฒนาสายพันธุ์สามารถพร้อมใช้ C5 และ C6 น้ำตาล และเอาชนะอุปสรรคที่เกิดจากกลูโคสปราบปราม วิธีการต่าง ๆ ได้พยายามเช่น (1) ปรับเปลี่ยนยีนที่เกี่ยวข้องกับทางเดิน แดงน้ำตาลกลูโคส และการกำกับดูแล, (2) แสดงยีนน้ำตาลรองผู้การ catabolic เอนไซม์ และ (3) การควบคุมวัฒนธรรมเงื่อนไขใน chemostat เป็น เช่นกลูโคสความเข้มข้นและเจือจางอัตรา [1] และ [4] ระหว่างเทคนิคเหล่านี้ bioprocess วิศวกรรมกลยุทธ์ เรียกว่า "กลูโคสจำกัดเลี้ยงชุด" การดำเนินการ แต่ก็พบได้มากในระดับอุตสาหกรรมเมื่อมีใช้ชีวมวล lignocellulosic เป็นวัตถุดิบเนื่องจากกลูโคส monosaccharide อุดมสมบูรณ์มากที่สุดในชีวมวล lignocellulosic [1] ล่าสุด ใหม่เผาผลาญวิศวกรรมวิธีอื่นมีการสร้าง โดยการแนะนำการขนส่ง cellodextrin และการ intracellular β-glucosidase (BGL) เป็นโฮสต์จุลินทรีย์มีประโยชน์น้อยสะสมกลูโคสในสื่อ ในการหมักร่วมมีประสิทธิภาพ cellodextrin และน้ำตาลกลูโคสไม่ [1] โดยใช้กลยุทธ์นี้ Ha et al. [5] และ [6] เรียบร้อยแล้วสร้างการ Saccharomyces cerevisiae ออกแบบซึ่งสามารถร่วมหมัก cellobiose และ xylose เป็น cellobiose และกาแล็กโทสพร้อมกัน และผลผลิตเอทานอลที่ปรับปรุงการจัดแสดงพันธุ์ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา น้ำตาลผสมหมักร่วมได้รับการสอบสวน intensively สำหรับผลิตเอทานอล แต่การศึกษาจุลินทรีย์ oleaginous ไขมันที่จุลินทรีย์ผลิตได้ค่อนข้างจำกัด Oleaginous จุลินทรีย์มีความสามารถในการสะสมโครงการ intracellular จะ wt.% น้อย 20 ของน้ำหนักเซลล์แห้ง และองค์ของกรดไขมันจะคล้ายกับที่พบในน้ำมันพืช [7] Oleaginous yeasts จึง จะแนะนำเป็นผู้สมัครที่ดีสำหรับการผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพที่ใช้ไขมัน [8] จริง ความสามารถในการใช้ประโยชน์น้ำตาลพร้อมหลากหลาย มีสายพันธุ์แตกต่างกัน และยัง ขึ้นอยู่กับสภาพวัฒนธรรม กองร้อยเอ็ด al. [9] แสดงว่า Lipomyces starkeyi พร้อมใช้ cellobiose และ xylose ที่อัตราส่วนของมวล 2:1 และ 1:1 ในขณะที่หูและ al. [2] พบว่า Trichosporon cutaneum สามารถใช้น้ำตาลกลูโคสและ xylose ในรูปแบบพร้อมกันในอัตราส่วนของมวล ของ 1:2 และ 1:1 ระหว่างห้อง studied yeasts oleaginous, Cryptococcus curvatus ได้ยังผงาดขึ้นเป็นพักกระบวนผลิตเซลล์โรงงานเนื่องจากเนื้อหาของไขมันสามารถเข้าถึง wt.% 83 ของน้ำหนักเซลล์แห้งมีประสิทธิภาพดีสำหรับการใช้ประโยชน์ของความหลากหลายของพื้นผิว [10] และ [11] งานของเราก่อนหน้านี้เปิดเผย curvatus C. ที่ได้สะสมจุลินทรีย์โครงการโดยด้วยจาก dilute pretreatment กรดของข้าวสาลีฟาง [12] อย่างไรก็ตาม ความสามารถของ C. curvatus ได้อย่างมีประสิทธิภาพใช้น้ำตาลผสมมีไม่การศึกษายังดังนั้น จุดมุ่งหมายของงานนี้คือการ ประเมินใช้ประโยชน์ร่วมของกลูโคส xylose และ cellobiose โดย C. curvatus สำหรับกระบวนการผลิตการออกแบบการเพาะปลูกมากที่ใช้ lignocellulosic hydrolysates ประการแรก ประสิทธิภาพของ C. curvatus ถูกตรวจสอบในส่วนผสม ของน้ำตาล กลูโคส/xylose, กลูโคส/cellobiose cellobiose/xylose ในการบริโภคน้ำตาลรวมทั้งเซลล์ชีวมวลและกระบวนการผลิต แล้ว C. curvatus ถูกปลูกในส่วนผสมน้ำตาลทำ cellobiose, xylose และน้ำตาลในปริมาณเล็กน้อยเพื่อตรวจสอบการใช้ประโยชน์น้ำตาลผสมเพิ่มเติม การศึกษานี้สาธารณชนลักษณะรูปแบบการใช้ประโยชน์ของน้ำตาลกลูโคส xylose และ cellobiose C. curvatus และให้กลยุทธ์มีประสิทธิภาพเพื่อลดน้ำตาลในปราบปรามเกี่ยวกับปริมาณการใช้ xylose ผ่านใช้ร่วม cellobiose และ xylose สำหรับผลิตจุลินทรีย์ไขมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพโดยใช้วัสดุลิกโนเซลลูโลสเป็นวัตถุดิบที่ได้รับในปัจจุบันมีความสำคัญมากกับความกังวลที่เพิ่มขึ้นของความเป็นไปได้ทางเศรษฐกิจและความยั่งยืนด้านสิ่งแวดล้อม [1] แม้จะมีการเปลี่ยนแปลงในองค์ประกอบคาร์โบไฮเดรตของวัตถุดิบลิกโนเซลลูโลสที่แตกต่างกันหลังจากการปรับสภาพและการย่อยโปรตีนใน hexoses และนํ้าตาลแพนโตเช่นกลูโคสและไซโลสตามลำดับอยู่เสมอน้ำตาลที่สำคัญในการไฮโดรไลเซชีวมวลลิกโนเซลลูโลส [1] เป็นผลให้ในกระบวนการทางชีวภาพชีวมวลลิกโนเซลลูโลสเกินกว่าน้ำตาล depolymerizing จากชีวมวลบิดพลิ้วอีกความท้าทายที่สำคัญคือการหมักที่มีประสิทธิภาพของผสมน้ำตาลจากจุลินทรีย์ [1] ในการปรากฏตัวของทั้งสองกลูโคสและไซโลสที่มากที่สุดโดยทั่วไปจุลินทรีย์เผาผลาญน้ำตาลตามลำดับ (กลูโคสก่อนแล้วไซโล) ตั้งแต่กลูโคสน้ำตาล represses ใช้ประโยชน์อื่น ๆ ไกล่เกลี่ยโดยการปราบปรามคาร์บอน catabolite (CCR) กลไกและ / หรือการแข่งขัน allosteric สำหรับการขนส่งน้ำตาล [2] นี้ใช้ประโยชน์ของน้ำตาลตามลำดับโดยผลจุลินทรีย์ในการขยายระยะเวลาการเพาะปลูกและการใช้ประโยชน์ของพื้นผิวที่ไม่มีประสิทธิภาพซึ่งจะช่วยลดการผลิตรวม [3] ดังนั้นชีวภาพเศรษฐกิจของการแปลงชีวมวลเชื้อเพลิงชีวภาพลงในลิกโนเซลลูโลสสามารถเพิ่มโดยการใช้ประโยชน์ร่วมของน้ำตาล (เช่นกลูโคสไซโลส ฯลฯ ) [2]. เพื่อพัฒนาสายพันธุ์ที่มีความสามารถในการใช้พร้อมกันทั้ง C5 และ C6 และน้ำตาลไป เอาชนะอุปสรรคที่เกิดจากการปราบปรามกลูโคสวิธีการต่างๆที่ได้รับการพยายามเช่น (1) การปรับเปลี่ยนยีนที่เกี่ยวข้องในกลูโคสการส่งสัญญาณและเส้นทางการกำกับดูแล (2) แสดงยีนสำหรับการขนส่งน้ำตาลรองและเอนไซม์ catabolic และ (3) การควบคุมสภาพวัฒนธรรม chemostat เช่นความเข้มข้นของกลูโคสและอัตราการเจือจาง [1] และ [4] ในบรรดาเทคนิคเหล่านี้กลยุทธ์วิศวกรรมกระบวนการชีวภาพที่เรียกว่า "กลูโคส จำกัด อาหารชุด" ได้รับการดำเนินการ แต่มันก็พบว่าจะทำไม่ได้ในระดับอุตสาหกรรมเมื่อชีวมวลลิกโนเซลลูโลสที่ถูกนำมาใช้เป็นวัตถุดิบเพราะน้ำตาลกลูโคสเป็นโมโนแซ็กคาไรด์มีมากที่สุดในลิกโนเซลลูโลส ชีวมวล [1] เมื่อเร็ว ๆ นี้วิธีการเผาผลาญอีกวิศวกรรมใหม่ที่ได้รับการจัดตั้งขึ้นโดยการแนะนำขนส่ง cellodextrin และเซลล์β-glucosidase (BGL) ลงในโฮสต์จุลินทรีย์ที่มีประโยชน์จากการสะสมกลูโคสน้อยในกลางส่งผลให้มีประสิทธิภาพร่วมหมัก cellodextrin และไม่ น้ำตาลกลูโคส [1] โดยใช้กลยุทธ์นี้ฮา et al, [5] และ [6] สร้างประสบความสำเร็จในการออกแบบ Saccharomyces cerevisiae ซึ่งอาจร่วมหมัก cellobiose และไซโลสเช่นเดียวกับ cellobiose และกาแลคโตไปพร้อม ๆ กันและความเครียดแสดงอัตราผลตอบแทนที่เอทานอลที่ดีขึ้น. ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาร่วมการหมักน้ำตาลผสมที่ได้รับ การตรวจสอบอย่างเข้มงวดในการผลิตเอทานอล แต่การศึกษาเกี่ยวกับจุลินทรีย์น้ำมันสำหรับการผลิตไขมันจุลินทรีย์ได้รับค่อนข้าง จำกัด จุลินทรีย์น้ำมันมีความสามารถในการสะสมไขมันในเซลล์อย่างน้อย 20 น้ำหนัก.% ของน้ำหนักเซลล์แห้งและองค์ประกอบของกรดไขมันของพวกเขาที่มีความคล้ายคลึงกับที่พบในน้ำมันพืช [7] ดังนั้นยีสต์น้ำมันมีข้อเสนอแนะที่เป็นผู้สมัครที่ดีสำหรับการผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพไขมันตาม [8] อันที่จริงความสามารถในการใช้น้ำตาลพร้อมกันมากขึ้นอยู่กับสายพันธุ์ที่แตกต่างกันและยังขึ้นอยู่กับสภาพวัฒนธรรม Gong et al, [9] แสดงให้เห็นว่า Lipomyces starkeyi ใช้พร้อมกัน cellobiose และไซโลสที่อัตราส่วนมวล 2: 1 และ 1: 1 ในขณะที่ Hu et al, [2] พบว่า cutaneum Trichosporon สามารถใช้กลูโคสและไซโลสในรูปแบบพร้อมกันในอัตราส่วนมวลของพวกเขา 1: 2 และ 1: 1 ท่ามกลางความเป็นอยู่ที่ดีการศึกษายีสต์น้ำมัน, Cryptococcus curvatus ยังกลายเป็นไขมันที่ผลิตเหมาะโรงงานมือถือเพราะไขมันที่สามารถเข้าถึงได้ถึง 83 น้ำหนัก.% ของน้ำหนักเซลล์แห้งมีประสิทธิภาพการทำงานที่ดีสำหรับการใช้ประโยชน์จากความหลากหลายของพื้นผิว [10 ] และ [11] งานก่อนหน้านี้ของเราแสดงให้เห็นว่าซี curvatus ก็สามารถที่จะสะสมไขมันจุลินทรีย์โดยใช้ไฮโดรไลจากการปรับสภาพกรดเจือจางจากฟางข้าวสาลี [12] แต่ความสามารถของซี curvatus ให้มีประสิทธิภาพการใช้น้ำตาลผสมยังไม่ได้รับการศึกษายัง. ดังนั้นจุดมุ่งหมายของงานนี้คือการประเมินร่วมใช้ประโยชน์จากกลูโคสและไซโลส cellobiose โดยซี curvatus สำหรับการผลิตไขมันเพื่อการออกแบบ การเพาะปลูกที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นโดยใช้ไฮโดรไลเซลิกโนเซลลูโลส ประการแรกการทำงานของซี curvatus ได้ตรวจสอบเกี่ยวกับการผสมของน้ำตาลกลูโคส / ไซโลสกลูโคส / cellobiose และ cellobiose / ไซโลสในแง่ของการบริโภคน้ำตาลเช่นเดียวกับชีวมวลเซลล์และการผลิตไขมัน จากนั้นซี curvatus ได้รับการปลูกฝังในส่วนผสมน้ำตาลสร้างขึ้นจาก cellobiose, ไซโลสและขนาดเล็กปริมาณของน้ำตาลกลูโคสในการตรวจสอบเพิ่มเติมการใช้น้ำตาลผสม การศึกษาครั้งนี้ครอบคลุมลักษณะรูปแบบการใช้ประโยชน์ของน้ำตาลกลูโคสไซโลสและ cellobiose ซี curvatus และให้กลยุทธ์ที่มีประสิทธิภาพในการลดระดับน้ำตาลในการปราบปรามการบริโภคไซโลผ่านผู้ร่วมใช้ประโยชน์จาก cellobiose และไซโลสำหรับการผลิตจุลินทรีย์ไขมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การผลิตไบโอดีเซลโดยใช้วัสดุ lignocellulosic เป็นวัตถุดิบได้ ทุกวันนี้ได้รับความสำคัญกับความกังวลที่เพิ่มขึ้นของความเป็นไปได้ทางเศรษฐกิจและความยั่งยืนด้านสิ่งแวดล้อม [ 1 ] แม้จะมีการเปลี่ยนแปลงส่วนประกอบคาร์โบไฮเดรตของวัตถุดิบ lignocellulosic แตกต่างกันหลังจากการเอนไซม์และ hexoses , เพนโทส เช่นกลูโคสและไซโลส ตามลำดับเสมอน้ำตาลรายใหญ่ใน lignocellulosic มวลชีวภาพของ [ 1 ] อย่างไรก็ดี ในการกระบวนการของชีวมวล lignocellulosic เกิน depolymerizing น้ำตาลจากชีวมวลนอกครู อีกความท้าทายหลักคือมีประสิทธิภาพการหมัก โดยเชื้อจุลินทรีย์ผสมน้ำตาล [ 1 ] ในการปรากฏตัวของทั้งกลูโคสและไซโลส ,จุลินทรีย์ส่วนใหญ่โดยทั่วไปจะเผาผลาญน้ำตาล ( กลูโคสและไซโลส เป็นครั้งแรก ตั้งแต่การใช้น้ำตาลกลูโคส ) ยาบ้าอีกระดับด้วยคาร์บอน catabolite ปราบปราม ( CCR ) กลไกและ / หรือการแข่งขันอัลโลสน้ำตาลตัว [ 2 ]นี้ ( ใช้ของน้ำตาล โดยจุลินทรีย์ ผลในการปลูกและการใช้ประโยชน์จากระยะเวลาที่ขาดสารอาหาร เพื่อลดจำนวนการผลิต [ 3 ] ดังนั้น ไบโอ เศรษฐกิจของการแปลงชีวมวล lignocellulosic เป็นเชื้อเพลิงชีวภาพที่สามารถเพิ่มโดยการใช้ Co ของน้ำตาล ( เช่นกลูโคส , ไซโลส , ฯลฯ )

[ 2 ]เพื่อพัฒนาสายพันธุ์ได้พร้อมกันทั้งสองใช้ C5 และ C6 และน้ำตาลที่จะเอาชนะอุปสรรคที่เกิดจากการปราบปรามในวิธีการต่างๆได้รับการพยายาม ได้แก่ ( 1 ) การปรับเปลี่ยนยีนที่เกี่ยวข้องกับกลูโคส สัญญาณหรือ ทางเดิน ( 2 ) การแสดงออกยีนสำหรับขนส่งน้ำตาลและวงเล็บภาษีระดับเอนไซม์( 3 ) การควบคุมสภาพการเลี้ยง ในการเพาะเลี้ยงแบบต่อเนื่อง เช่น ความเข้มข้นของกลูโคสและอัตราการเจือจาง [ 1 ] และ [ 2 ] ในบรรดาเทคนิคเหล่านี้ชื่นวิศวกรรมกลยุทธ์ที่เรียกว่า " กลูโคส จำกัด ได้รับชุด " ได้ดำเนินการออกแต่ก็พบว่าเป็นเรื่องยากมาก ในระดับอุตสาหกรรมเมื่อมวลชีวภาพ lignocellulosic ใช้เป็นวัตถุดิบเพราะกลูโคสเป็นโมโนแซ็กคาไรด์ชุกชุมมากที่สุดใน lignocellulosic ชีวมวล [ 1 ] เมื่อเร็วๆ นี้วิศวกรรมการเผาผลาญอาหารใหม่อีกวิธี ได้ก่อตั้งขึ้นโดยการ cellodextrin ลำเลียงและบีตา - กลูโคซิเดส ( BGL ) เข้าไปในเซลล์จุลินทรีย์โฮสต์กับประโยชน์ของการสะสมกลูโคสใน สื่อ เป็นผลในการหมัก และน้ำตาลกลูโคส cellodextrin จำกัดประสิทธิภาพขององค์กร [ 1 ] โดยการใช้กลยุทธ์นี้ ฮา et al .[ 5 ] [ 6 ] &เรียบร้อยแล้วสร้างวิศวกรรม Saccharomyces cerevisiae ซึ่ง CO ที่หมักไซโลส เช่นเดียวกับที่น้ำตาลกาแล็กโตสพร้อมกันและสายพันธุ์มีการปรับปรุงผลผลิตเอทานอล

ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา Co การหมักของน้ำตาลที่ผสมได้และเพื่อการผลิตเอทานอลแต่การศึกษาจุลินทรีย์เพื่อการผลิตจุลินทรีย์ที่ผสมด้วยน้ำมันไขมันได้ค่อนข้าง จำกัด ที่ผสมด้วยน้ำมันเชื้อจุลินทรีย์มีความสามารถในการสะสมในเซลล์ไขมัน อย่างน้อย 20 % โดยน้ำหนักของน้ำหนักเซลล์แห้งและองค์ประกอบกรดไขมันของพวกเขามีลักษณะที่คล้ายกับที่พบในน้ำมันพืช [ 7 ] ดังนั้นจึงมีข้อเสนอแนะเป็นผู้สมัครที่ดี โดยยีสต์ที่ผสมด้วยน้ำมันไขมัน ใช้เชื้อเพลิงชีวภาพการผลิต [ 8 ]จริงๆแล้ว ความสามารถในการใช้น้ำตาลพร้อมกันอย่างมากแตกต่างกันกับสายพันธุ์ที่แตกต่างกันและยังขึ้นอยู่กับสภาพวัฒนธรรม กง et al . [ 9 ] แสดงว่า lipomyces starkeyi พร้อมกันใช้ที่ไซโลส ในอัตราส่วน 2 : 1 และ 1 : 1 ของมวล ในขณะที่ Hu et al .[ 2 ] พบว่าสามารถบริโภคได้ cutaneum กลูโคสและไซโลส ในรูปแบบของมวลพร้อมกันที่อัตราส่วน 1 : 2 และ 1 : 1 . ระหว่างศึกษาดีที่ผสมด้วยน้ำมันยีสต์ล. curvatus ได้เกิดยังเป็นอุดมคติโรงงานผลิตเซลล์ไขมัน เพราะไขมันมันสามารถเข้าถึงได้ถึง 83 โดยน้ำหนักเปอร์เซ็นต์ของน้ำหนักเซลล์แห้ง ด้วยประสิทธิภาพที่ยอดเยี่ยมสำหรับการใช้ความหลากหลายของพื้นผิว [ 10 ] และ [ 11 ] งานของเราก่อนหน้านี้พบว่า C . curvatus สามารถสะสมไขมัน โดยใช้จุลินทรีย์จากการเจือจางกรดไฮโดรไลเสทของฟางข้าวสาลี [ 12 ] แต่ความสามารถของ C . curvatus มีประสิทธิภาพใช้น้ำตาลผสมไม่ได้รับการศึกษาเลย

เพราะฉะนั้นงานวิจัยนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาการใช้ประโยชน์ของกลูโคสและไซโล จำกัด , ที่ผลิตโดย C . curvatus ไขมันเพื่อที่จะออกแบบการใช้ lignocellulosic มีประสิทธิภาพมากขึ้นของ . ประการแรก การปฏิบัติงานของ C . curvatus ถูกตรวจสอบในส่วนผสมของกลูโคสและไซโลส ,กลูโคสและไซโลส / / ที่ที่ในแง่ของการบริโภคน้ำตาลเช่นเดียวกับการผลิตมวลชีวภาพและเซลล์ไขมัน งั้น , C . curvatus ถูกปลูกในน้ำตาลผสมขึ้นของเซลโลไบโอส , ไซโลส และขนาดเล็กปริมาณของกลูโคสตรวจสอบเพิ่มเติมการใช้น้ำตาลผสม การศึกษานี้ครอบคลุมลักษณะ การใช้รูปแบบของกลูโคสและไซโลส C . curvatus , ที่ ,และให้บริการเป็นกลยุทธ์ที่มีประสิทธิภาพเพื่อลดการใช้กลูโคสในไซโลส ผ่านการใช้ที่จำกัด และไซโลสสำหรับการผลิตของจุลินทรีย์