Biological remediation technologies

Biological remediation technologies are an environmentally friendly approach for the treatment of polluted soils. This study evaluated through a pot experiment four bioremediation strategies: a) natural attenuation, b) phytoremediation with alfalfa (Medicago sativa L.), c) bioaugmentation with Pseudomonas aeruginosa and d) bioaugmentation-assisted phytoremediation, for the treatment of a co-contaminated soil presenting moderate levels of heavy metals (Cu, Pb and Zn at 87, 100 and 110 mg kg− 1 DW, respectively) and petroleum hydrocarbons (3800 mg kg− 1 DW). As demonstrated by plant biomass and selected physiological parameters alfalfa plants were able to tolerate and grow in the co-contaminated soil, especially when soil was inoculated with P. aeruginosa, which promoted plant growth (56% and 105% increase for shoots and roots, respectively) and appeared to alleviate plant stress. The content of heavy metals in alfalfa plants was limited and followed the order: Zn > Cu > Pb. Heavy metals were mainly concentrated in plant roots and were poorly translocated, favouring their stabilization in the root zone. Bioaugmentation of planted soil with P. aeruginosa generally led to a decrease of plant metal concentration and translocation. The highest degree of total petroleum hydrocarbon removal was obtained for bioaugmentation-assisted phytoremediation treatment (68%), followed by bioaugmentation (59%), phytoremediation (47%) and natural attenuation (37%). The results of this study demonstrated that the combined use of plant and bacteria was the most advantageous option for the treatment of the present co-contaminated soil, as compared to natural attenuation, bioaugmentation or phytoremediation applied alone.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เทคโนโลยีด้านชีวภาพมีวิธีการรักษาสิ่งแวดล้อมสำหรับการรักษาของดินเสีย ทดลองวิจัยประเมินผ่านหม้อสี่ววิธีกลยุทธ์: ลดทอน) ธรรมชาติ ข) phytoremediation กับฟา (Medicago sativa L.) c) bioaugmentation d) bioaugmentation ช่วย phytoremediation สำหรับการรักษาความเป็นดินร่วมปนเปื้อนที่นำเสนอของโลหะหนักในระดับปานกลางและ Pseudomonas aeruginosa (Cu, Pb และ Zn ที่ 87, 100 และ 110 มิลลิกรัม kg− 1 DW ตามลำดับ) และไฮโดรคาร์บอนปิโตรเลียม (DW kg− 1 3800 mg) เป็นการแสดงให้เห็นในพืชชีวมวลและพารามิเตอร์เลือกทางสรีรวิทยา พืชฟาได้ทน และเติบโตในดินร่วมปนเปื้อน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อดินถูก inoculated กับ P. aeruginosa ซึ่งได้ส่งเสริมการเจริญเติบโตของพืช (56% และ 105% เพิ่มขึ้นสำหรับหน่อและราก ตามลำดับ) และปรากฏตัวเพื่อ บรรเทาความเครียดของพืช เนื้อหาของโลหะหนักในพืชฟาถูกจำกัด และตามใบสั่ง: Zn > Cu > โลหะ Pb. หนักมีความเข้มข้นในรากพืชส่วนใหญ่ และก็ไม่ดี translocated ยินยอมการรักษาเสถียรภาพในโซนราก Bioaugmentation ของดินปลูกกับ P. aeruginosa โดยทั่วไปจะนำไปสู่การลดลงของความเข้มข้นโลหะพืชและพันธุ์ ระดับสูงสุดของการกำจัดไฮโดรคาร์บอนปิโตรเลียมรวมได้รับการรักษาช่วย bioaugmentation phytoremediation (68%), ตาม ด้วย bioaugmentation (59%), phytoremediation (47%) และลดทอนธรรมชาติ (37%) ผลการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่า ใช้รวมของพืชและแบคทีเรียเป็นตัวประโยชน์มากที่สุดสำหรับการรักษาของดินร่วมปนเปื้อนอยู่ เมื่อเทียบกับการลดทอนธรรมชาติ bioaugmentation หรือ phytoremediation ใช้คนเดียว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เทคโนโลยีการฟื้นฟูทางชีวภาพเป็นวิธีการที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมสำหรับการรักษาของดินเสีย การศึกษาครั้งนี้ได้รับการประเมินผ่านการทดสอบหม้อสี่กลยุทธ์การบำบัดทางชีวภาพ: ก) การลดทอนธรรมชาติข) การบำบัดด้วยหญ้าชนิต (Medicago sativa L. ), C) bioaugmentation กับ aeruginosa พและ D) bioaugmentation ช่วยบำบัดสำหรับการรักษาร่วมปนเปื้อน ดินที่นำเสนอในระดับปานกลางของโลหะหนัก (ทองแดงตะกั่วและสังกะสีที่ 87, 100 และ 110 มิลลิกรัมต่อ 1 ใบสำคัญแสดงสิทธิอนุพันธ์ kg- ตามลำดับ) และปิโตรเลียมไฮโดรคาร์บอน (3800 mg kg- 1 DW) ในฐานะที่เป็นแสดงให้เห็นโดยชีวมวลอาคารและเลือกพารามิเตอร์ทางสรีรวิทยาพืชหญ้าชนิตก็สามารถที่จะทนและเติบโตในดินที่ปนเปื้อนร่วมโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อดินถูกเชื้อด้วย P. aeruginosa ซึ่งการส่งเสริมการเจริญเติบโตของพืช (56% และเพิ่มขึ้น 105% สำหรับยอดและราก ตามลำดับ) และดูเหมือนจะบรรเทาความเครียดของพืช เนื้อหาของโลหะหนักในพืชหญ้าชนิตที่ถูก จำกัด และปฏิบัติตามคำสั่งซื้อ: Zn> Cu> Pb โลหะหนักที่มีความเข้มข้นส่วนใหญ่อยู่ในรากพืชและ translocated ไม่ดีนิยมการรักษาเสถียรภาพของพวกเขาในเขตราก Bioaugmentation ของดินปลูก P. aeruginosa ทั่วไปนำไปสู่​​การลดลงของความเข้มข้นของโลหะอาคารและที่หนึ่ง ระดับสูงสุดของการกำจัดปิโตรเลียมไฮโดรคาร์บอนรวมที่ได้รับสำหรับการทดลองพบว่าช่วยบำบัด (68%) ตามด้วย bioaugmentation (59%), การบำบัด (47%) และการลดทอนธรรมชาติ (37%) ผลการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าการใช้รวมของพืชและแบคทีเรียเป็นตัวเลือกที่เป็นประโยชน์มากที่สุดสำหรับการรักษาดินร่วมปนเปื้อนในปัจจุบันเมื่อเทียบกับการลดทอนธรรมชาติบำบัด bioaugmentation หรือนำมาใช้เพียงอย่างเดียว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เทคโนโลยีการฟื้นฟูทางชีวภาพเป็นวิธีที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมเพื่อการบำบัดดินปนเปื้อน . การศึกษาประเมินผ่านกระถางสี่วิธีกลยุทธ์ : ) ของธรรมชาติ , B ) วัชพืชกับหญ้า ( MEDICAGO sativa L . ) , C ) โดยมี PS2 และ D ) โดยช่วยบําบัด ในการบำบัดดินปนเปื้อนเสนอ CO ปานกลางระดับของโลหะหนัก ( ทองแดง ตะกั่ว และสังกะสี ที่ 87 , 100 110 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัมและ− 1 DW ตามลำดับ ) และปิโตรเลียมไฮโดรคาร์บอน ( 3 , 800 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม− 1 DW ) ดังที่แสดงโดยชีวมวลพืชหญ้าและเลือกทางสรีรวิทยาพืชสามารถทนและเติบโตในดินที่ปนเปื้อน บริษัท โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อดินเป็นเชื้อกับ P . aeruginosa ซึ่งส่งเสริมการเจริญเติบโตของพืช ( 56 % และเพิ่ม 105 % ยอดและราก ตามลำดับ ) และปรากฏบรรเทาความเครียดของพืช ปริมาณโลหะหนักในพืชและหญ้าชนิตจำกัดตามคำสั่ง : สังกะสี , ทองแดงและตะกั่ว โลหะหนักส่วนใหญ่กระจุกตัวในรากพืช และงาน translocated นิยมการรักษาเสถียรภาพ , ราก , . โดยจุลินทรีย์ดินกับ P . aeruginosa ปลูกโดยทั่วไปนำไปสู่การลดลงของความเข้มข้นของโลหะของพืชและการเคลื่อนย้าย . ระดับสูงสุดของการปิโตรเลียมไฮโดรคาร์บอนรวมในการกำจัดวัชพืชได้ สำหรับชนิดช่วยบำบัด ( 68% ) รองลงมา คือ ชนิด ( 59% ) , การบำบัดด้วยพืช ( 47% ) และการลดทอนตามธรรมชาติ ( 37 % ) ผลการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าการใช้รวมของพืชและแบคทีเรียเป็นทางเลือกที่มีประโยชน์มากที่สุดสำหรับการรักษาของ CO ปัจจุบันปนเปื้อนดิน เมื่อเทียบกับของธรรมชาติ หรือวัชพืชชนิดใช้คนเดียว