ไทปูซัม คือ เทศกาลที่รำลึกถึงวันคล้ายวันเกิดของพระมุรุกันหรือพระขันธกุมาร และอีกองค์คือพระสุพรัมมาเนียม (Subramaniam) และเฉลิมฉลองที่พระปารวตีให้มอบหอกหรือทวนให้กับพระมุรุกัน เพื่อให้พระมุรุกันสามารถที่จะพิชิตอสูรสุรปัทมัน (Soorapadman) จริง ๆ แล้ววันที่จะจัดงานคือในวันที่ดวงจันทร์เต็มดวงของเดือนทมิฬ ปูซัม (Pusam) คือ ดาวที่อยู่ในจุดสูงสุดระหว่างเทศกาลนี้.....
ประเพณีนี้แสดงถึงความเชื่อผู้เข้าร่วมพิธีจะเดินไปตามระยะทางมากกว่า 3 กม. ทำพิธีบูชาและขอบพระคุณพระเป็นเจ้า โดยที่ผู้เข้าร่วมพิธีหลักจะแบกหรือลากกาวาดีที่ถูกออกแบบและตกแต่งอย่างงดงาม ผู้แบกกาวาดีจะร่ายรำระหว่างที่แบกกาวาดีในระหว่างพิธีกรรมสักการะและบูชา โดยเหล่าสาวกที่ทำพิธีวิงวอนขอความช่วยเหลือจากพระมุรุกันโดยผ่านกาวาดีซึ่งเป็นส่วนสำคัญที่แท้จริงมาโดยตลอด เป็นปกติที่เหล่าสาวกจะตกแต่งกาวาดีที่ประดับไปด้วยดอกไม้และขนนกยูง (พาหนะของพระมุรุกัน) อย่างงดงาม....
โดยทั่วไปผู้ที่เสนอจะแบกกาวาดีส่วนใหญ่จะเป็นผู้ที่ต้องการให้เรื่องร้าย ๆ หรือภัยพิบัติต่าง ๆ ผ่านพ้นไป บางคนก็แบกก่อนแต่งงาน บางคนก็แบกหลังพิธีแต่งงาน บางคนก็แบกในช่วงที่ภรรยาตั้งครรภ์หรือกำลังจะคลอดลูก แต่ในขณะที่บางคนทำเพื่อให้ตัวเองเข้าถึงกับความรักของพระเป็นเจ้าภายในจิตวิญญาณของเขาเอง สุดแท้แต่ละเหตุผลของแต่ละคน แต่จริง ๆแล้วก็คือการแสดงถึงความรักและภักดีสูงสุดต่อพระเป็นเจ้านั่นเอง