Chapter 1Behind every great fortune

Chapter 1
Behind every great fortune there is a crime.

Amerigo Bonasera sat in New York Criminal Court Number 3 and waited for justice; vengeance on the men who had so cruelly hurt his daughter, who had tried to dishonor her.
The judge, a formidably heavy-featured man, rolled up the sleeves of his black robe as if to physically chastise the two young men standing before the bench. His face was cold with majestic contempt. But there was something false in all this that Amerigo Bonasera sensed but did not yet understand.
“You acted like the worst kind of degenerates,” the judge said harshly. Yes, yes, thought Amerigo Bonasera. Animals. Animals. The two young men, glossy hair crew cut, scrubbed clean-cut faces composed into humble contrition, bowed their heads in submission.
The judge went on. “You acted like wild beasts in a jungle and you are fortunate you did not sexually molest that poor girl or I’d put you behind bars for twenty years.” The judge paused, his eyes beneath impressively thick brows flickered slyly toward the sallow-faced Amerigo Bonasera, then lowered to a stack of probation reports before him. He frowned and shrugged as if convinced against his own natural desire. He spoke again.
“But because of your youth, your clean records, because of your fine families, and because the law in its majesty does not seek vengeance, I hereby sentence you to three years’ confinement to the penitentiary. Sentence to be suspended.”
Only forty years of professional mourning kept the overwhelming frustration and hatred from showing on Amerigo Bonasera’s face. His beautiful young daughter was still in the hospital with her broken jaw wired together; and now these two animales went free? It had all been a farce. He watched the happy parents cluster around their darling sons. Oh, they were all happy now, they were smiling now.
The black bile, sourly bitter, rose in Bonasera’s throat, overflowed through tightly clenched teeth. He used his white linen pocket handkerchief and held it against his lips. He was standing so when the two young men strode freely up the aisle, confident and cool-eyed, smiling, not giving him so much as a glance. He let them pass without saying a word, pressing the fresh linen against his mouth.
The parents of the animales were coming by now, two men and two women his age but more American in their dress. They glanced at him, shamefaced, yet in their eyes was an odd, triumphant defiance.
Out of control, Bonasera leaned forward toward the aisle and shouted hoarsely, “You will weep as I have wept— I will make you weep as your children make me weep”— the linen at his eyes now. The defense attorneys bringing up the rear swept their clients forward in a tight little band, enveloping the two young men, who had started back down the aisle as if to protect their parents. A huge bailiff moved quickly to block the row in which Bonasera stood. But it was not necessary.
All his years in America, Amerigo Bonasera had trusted in law and order. And he had prospered thereby. Now, though his brain smoked with hatred, though wild visions of buying a gun and killing the two young men jangled the very bones of his skull, Bonasera turned to his still uncomprehending wife and explained to her, “They have made fools of us.” He paused and then made his decision, no longer fearing the cost. “For justice we must go on our knees to Don Corleone.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 1หลังโชคดีทุก มีอาชญากรรมAmerigo Bonasera เสาร์ในนิวยอร์กศาลอาญาเลขที่ 3 และรอความยุติธรรม ล้างแค้นคนที่มี cruelly เพื่อให้ทำร้ายลูกสาวของเขา ที่พยายาม dishonor เธอผู้พิพากษา ชาย formidably หนักห้องสะสมค่าแขนของเสื้อคลุมสีดำของเขาเป็นไปจริง chastise สองชายหนุ่มยืนก่อนม้านั่ง ใบหน้าของเขาก็เย็น ด้วยความดูถูกดูหมิ่นมาเจสติก แต่มีบางสิ่งบางอย่างที่ผิดพลาดทั้งหมดนี้ที่ Amerigo Bonasera เหตุการณ์ แต่ไม่ได้เข้าใจ"คุณได้ปฏิบัติเช่นชนิดที่เลวร้ายที่สุดของ degenerates ผู้พิพากษากล่าวอย่างหนัก ใช่ ใช่ คิด Amerigo Bonasera สัตว์ สัตว์ สองชายหนุ่ม ตัดผมมันลูกเรือ scrubbed ประกอบด้วยเป็นยังไงก็เศร้า หน้าเนี้ยบลงศีรษะของพวกเขาในผู้พิพากษาไปใน "คุณได้ปฏิบัติเช่นสัตว์ป่าในป่า และจะโชคดีได้คุณได้ไม่ทางเพศทำร้ายร่างกายสาวที่ยากจน หรือฉันใส่คุณหลังบาร์ยี่สิบปี" ผู้พิพากษาชั่วคราว ตาใต้ผู้ชมหนาคลาย flickered ควักต่อการเผชิญหน้าเหลือง Amerigo Bonasera จากนั้น ลดลงไปกองที่ทดลองงานรายงานก่อนเขา เขา frowned และยักไหล่ว่ามั่นใจกับความปรารถนาของเขาเองตามธรรมชาติ เขาพูดอีกครั้ง"แต่เนื่อง จาก เยาวชนของคุณ บันทึกของคุณสะอาด เพราะครอบครัวดี และเนื่องจากกฎหมายในพระของค้นหาล้างแค้น ฉันขอประโยคคุณจะสามปีเข้าไป penitentiary ประโยคจะถูกหยุดชั่วคราว"เพียงสี่สิบปีไว้อาลัยมืออาชีพเก็บแห้วครอบงำและความเกลียดชังจากแสดงหน้า Amerigo Bonasera ลูกสาวตัวน้อยของเขาสวยงามยังคงอยู่ในโรงพยาบาลกับกรามของเธอแตกสายกัน และตอนนี้ animales สองเหล่านี้ได้ฟรี มันมีทั้งหมดแล้วแบบ farce เขาดูคลัสเตอร์ผู้ปกครองสุขสถานบุตรของดาร์ลิ่ง โอ้ พวกเขามีความสุขทั้งหมดตอนนี้ พวกเขาได้ยิ้มตอนนี้น้ำดีสีดำ sourly ขม กุหลาบในคอของ Bonasera, overflowed ผ่านฟันที่กัดแน่น เขาใช้ผ้าเช็ดหน้ากระเป๋าผ้าลินินสีขาวของเขา และจัดขึ้นกับริมฝีปากของเขา เขายืนนั้นเมื่อชายหนุ่มสอง strode อิสระค่าเก็บ ความมั่นใจ และเย็น ตา ยิ้ม ไม่ทำให้เขาดังมากที่รวดเร็ว เขาให้พวกเขาไม่พูดคำ กดผ้าสดกับปากของเขาพ่อแม่ของ animales มา โดยวันนี้ ชายสองคน และผู้หญิงสองอายุของเขา แต่อเมริกันมากขึ้นในชุดของพวกเขา พวกเขา glanced ที่เขา shamefaced แต่ในสายตาของพวกเขาถูกสมัยที่แปลก วารสารออกจากการควบคุม Bonasera ก็เอนไปข้างหน้าไปยังเก็บ และตะโกน hoarsely, "คุณจะร้อง ตามฉันร้องไห้ — ฉันจะทำให้คุณร้องเป็นลูกของคุณทำให้ฉันร้อง" — ผ้าที่ตาของเขาตอนนี้ ทนายความการป้องกันที่นำค่าหลังกวาดลูกค้าของพวกเขาไปในแน่นน้อยวง ห่อหุ้มสองชายหนุ่ม ที่มีการเริ่มต้นกลับลงทางเดินกับจะปกป้องพ่อ Bailiff ใหญ่ย้ายบล็อกแถว Bonasera ยืนอยู่อย่างรวดเร็ว แต่ไม่จำเป็นปีของเขาในอเมริกา Amerigo Bonasera ได้วางใจในกฎหมายและระเบียบ และเขามี prospered จึง ขณะนี้ แม้ว่าสมองของเขารมควัน ด้วยความเกลียดชัง แม้ว่าวิสัยทัศน์ป่าซื้อปืน และฆ่าคนสอง jangled กระดูกของกะโหลกศีรษะของเขามาก Bonasera กลายเป็นภรรยาของเขายัง uncomprehending และอธิบายกับเธอ "พวกเขาทำคนโง่ของเรา" เขาหยุดชั่วคราวแล้ว ทำการตัดสินใจของเขา ไม่กลัวต้นทุน "เพื่อความยุติธรรม เราต้องไปบนหัวเข่าของเรา Don Corleone"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 1
ที่อยู่เบื้องหลังทุกคนโชคดีมีความผิดทางอาญา. Amerigo Bonasera นั่งอยู่ในนิวยอร์กศาลอาญาจำนวน 3 และรอให้ความยุติธรรม แก้แค้นคนที่ทำร้ายอย่างโหดร้ายเพื่อให้ลูกสาวของเขาที่ได้พยายามที่จะทำให้เสียชื่อเสียงของเธอ. ผู้พิพากษาเป็นคนที่น่าเกรงขามหนักแบบม้วนแขนเสื้อคลุมสีดำของเขาราวกับจะลงโทษทางร่างกายชายหนุ่มสองคนยืนอยู่ที่ม้านั่ง . ใบหน้าของเขาหนาวด้วยความชิงชังคู่บารมี แต่มีบางสิ่งบางอย่างที่ผิดพลาดในทุกที่ Amerigo Bonasera รู้สึก แต่ยังไม่เข้าใจ. "คุณทำหน้าที่เช่นเดียวกับชนิดที่เลวร้ายที่สุดของการเสื่อม" ผู้พิพากษากล่าวว่าอย่างรุนแรง ใช่ใช่คิดว่า Amerigo Bonasera สัตว์ สัตว์ ชายหนุ่มสองคนลูกเรือผมมันวาวตัดขัดใบหน้าสะอาดตัดแต่งลงไปในความโศกอ่อนน้อมถ่อมตนก้มศีรษะของพวกเขาในการส่ง. ผู้พิพากษาไปใน "คุณทำหน้าที่เช่นเดียวกับสัตว์ป่าในป่าและคุณโชคดีคุณไม่ได้ทำร้ายทางเพศหญิงสาวที่ไม่ดีหรือฉันทำให้คุณหลังบาร์ยี่สิบปี." ผู้พิพากษาหยุดชั่วคราวดวงตาของเขาภายใต้คิ้วหนาประทับใจที่มีต่อ flickered เลศนัย sallow- ต้องเผชิญกับ Amerigo Bonasera แล้วลดลงไปกองรายงานการทดลองก่อนหน้าเขา เขาขมวดคิ้วและยักไหล่ราวกับว่าความเชื่อมั่นกับความปรารถนาตามธรรมชาติของเขาเอง เขาพูดอีกครั้ง. "แต่เพราะเยาวชนของคุณบันทึกของคุณสะอาดเพราะของครอบครัวที่ดีของคุณและเพราะกฎหมายในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวที่ไม่แสวงหาการแก้แค้นฉันขอให้คุณประโยคคุมขังสามปี 'เพื่อดัดสันดาน ประโยคที่จะถูกระงับ. " เพียงสี่สิบปีของการไว้ทุกข์มืออาชีพเก็บความยุ่งยากและความเกลียดชังครอบงำจากการแสดงบนใบหน้าของ Amerigo Bonasera ลูกสาวของเขาที่สวยงามยังคงอยู่ในโรงพยาบาลที่มีกรามหักเธอมีสายเข้าด้วยกัน; และตอนนี้ทั้งสอง Animales ไปฟรีหรือไม่ มันได้รับทั้งหมดเรื่องตลก เขาเฝ้ามองพ่อแม่มีความสุขรอบกลุ่มลูกหลานที่รักของพวกเขา โอ้พวกเขามีความสุขทุกคนตอนนี้พวกเขากำลังยิ้มในขณะนี้. น้ำดีสีดำขมอย่างไม่พอใจเพิ่มขึ้นในลำคอ Bonasera ของล้นผ่านฟันกำแน่น เขาใช้ผ้าเช็ดหน้ากระเป๋าผ้าลินินสีขาวของเขาและถือมันกับริมฝีปากของเขา เขาเป็นคนที่ยืนอยู่ดังนั้นเมื่อชายหนุ่มสองคนก้าวขึ้นมาได้อย่างอิสระทางเดิน, มีความมั่นใจและเย็นตายิ้มไม่ให้เขาให้มากที่สุดเท่าได้อย่างรวดเร็ว เขาปล่อยให้พวกเขาผ่านไปโดยไม่พูดอะไรสักคำกดผ้าลินินสดกับปากของเขา. พ่อแม่ของ Animales มาโดยขณะนี้ทั้งสองคนและผู้หญิงสองคนอายุของเขา แต่ชาวอเมริกันในการแต่งกายของพวกเขา พวกเขาเหลือบมองไปที่เขาอับอาย แต่ในสายตาของพวกเขาคือแปลกต่อต้านชัยชนะ. ออกจากการควบคุม Bonasera โน้มตัวไปข้างหน้าไปสู่ทางเดินและตะโกนเสียงแหบ "คุณจะร้องไห้ที่ฉันมี wept- ผมจะทำให้คุณร้องไห้เป็นเด็กของคุณให้ ฉันร้องไห้ "- ผ้าลินินที่ดวงตาของเขาในขณะนี้ ทนายฝ่ายจำเลยนำขึ้นหลังกวาดลูกค้าของพวกเขาไปข้างหน้าในวงเล็ก ๆ น้อย ๆ แน่นห่อชายหนุ่มสองคนที่ได้เริ่มกลับไปตามทางเดินราวกับจะปกป้องพ่อแม่ของพวกเขา ปลัดอำเภอขนาดใหญ่ย้ายได้อย่างรวดเร็วเพื่อป้องกันแถวที่ Bonasera ยืน แต่มันก็ไม่จำเป็น. ทุกปีที่ผ่านมาในอเมริกา Amerigo Bonasera ได้ที่เชื่อถือได้ในกฎหมายและระเบียบ และเขาก็ประสบความสำเร็จจึง แต่ในเวลานี้สมองของเขารมควันด้วยความเกลียดชัง แต่วิสัยทัศน์ป่าของการซื้อปืนและฆ่าชายหนุ่มสองคน jangled กระดูกมากของกะโหลกศีรษะของเขาหันไป Bonasera ภรรยายังไม่เข้าใจและอธิบายให้เธอว่า "พวกเขาได้ทำให้คนโง่ของเรา "เขาหยุดและทำแล้วการตัดสินใจของเขาไม่กลัวค่าใช้จ่าย "สำหรับความยุติธรรมเราต้องไปอยู่บนหัวเข่าของเราที่จะ Don Corleone."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 1
เบื้องหลังทุกความสำเร็จมีอาชญากรรม

อเมริโกโบนาเซร่านั่งในมหานครนิวยอร์กศาลอาญา หมายเลข 3 และ รอความยุติธรรม , แก้แค้นคนที่เคยอย่างโหดร้ายทำร้ายลูกสาวของเขา ที่ได้พยายามที่จะทำให้เสียชื่อเสียงของเธอ .
ผู้พิพากษา , formidably หนักแนะนำคนรีดขึ้นแขนของเสื้อคลุม สีดำของเขาเป็นถ้าจริงตำหนิชายหนุ่มสองคนยืนอยู่หน้าบัลลังก์ใบหน้าเย็นชากับมาเจสติก หมิ่นประมาท แต่มันมีบางอย่างที่ผิดพลาดในเรื่องนี้ว่าอเมริโกโบนาเซร่ารู้สึกแต่ยังไม่เข้าใจ
" เธอทำท่าเหมือนชนิดที่เลวร้ายที่สุดของ degenerates " ผู้พิพากษากล่าวเสียงห้วนๆ ใช่ ใช่ คิดว่าอเมริโกโบนาเซร่า สัตว์ สัตว์ สองหนุ่ม , เคลือบเงาผมตัดลูกเรือ , ขัดทำความสะอาดใบหน้าสำนึกผิดตัดประกอบเป็นผู้อ่อนน้อมถ่อมตนก้มศีรษะของพวกเขาในการส่ง
ผู้พิพากษาไปบน " คุณทำตัวเหมือนสัตว์ร้ายในป่า และ คุณโชคดีคุณไม่ได้รุกรานทางเพศผู้หญิงน่าสงสาร หรือผมจะเอาคุณเข้าคุก 20 ปี " ผู้พิพากษาหยุดของเขา ดวงตาภายใต้คิ้วก็หนาพอสมควร flickered ต่อต้นหลิวเผชิญอเมริโกโบนาเซร่า แล้วลดลงไปกองรายงานความประพฤติก่อนเขาเขาขมวดคิ้ว ถ้ามั่นใจกับยักไหล่และความต้องการตามธรรมชาติของเขาเอง เขาพูดอีกครั้ง .
" แต่เพราะเยาวชนของคุณ , ประวัติความสะอาด เพราะครอบครัวของคุณดีขึ้น เพราะกฎหมายของพระองค์ไม่ได้แสวงหาการแก้แค้น จึงพิพากษาให้คุณสามปีเดี่ยวกับสถานดัดสันดาน ประโยคที่ถูกระงับ "
.เพียงสี่สิบปีของการไว้ทุกข์มืออาชีพเก็บเสียงท่วมท้นและความเกลียดชังจากการแสดงสีหน้าของอเมริโกโบนาเซร่า สาวสวยของเขาอยู่โรงพยาบาลด้วยกรามหักสายด้วยกัน และตอนนี้ทั้งสอง animales ไปฟรี มันเป็นละครตลก เขามองดูกลุ่มพ่อแม่มีความสุขรอบลูกชายที่รักของพวกเขา โอ้ พวกเขาทั้งหมดมีความสุข เขายิ้มแล้ว
สีดำ น้ำดีขม sourly กุหลาบในคอโบนาเซร่าก็เอ่อล้นผ่านกำแน่น ฟัน เขาใช้สีขาวผ้าลินินกระเป๋าผ้าเช็ดหน้าและถือมันกับริมฝีปากของเขา เขายืนอยู่เมื่อสองชายหนุ่ม strode ได้อย่างอิสระขึ้นในโบสถ์ มั่นใจ และ เย็น ตายิ้มให้เขาอย่างรวดเร็ว เขาให้ผ่านโดยไม่ได้พูดอะไรสักคำ กดปูสดจากปากของเขา