According to Meng Hao’s analysis, o

According to Meng Hao’s analysis, of the more than twenty people who had come to this place from the Western Desert, it was unlikely someone else had Immortal Shows the Way and a Celestial Vision technique. Therefore, it was most likely that he was the only one able to see the butterfly.

As such, the chances were relatively small that he would have to fight over the Celestial soil.

Since that was the case, Meng Hao would of course not be willing to give up this opportunity. Without the slightest hesitation, he continued on forward. Time passed by, and soon seven days had passed.

During that time, Meng Hao never stopped moving. On two occasions, he employed the Celestial Vision technique to once again observe the black butterfly consuming the black dragons. He could sense the boundlessness of the butterfly’s aura. It was on the eighth day that he finally arrived.

It was a place where ten different mountain ranges all converged together. There in the middle was an enormous basin, which was filled with roiling white mist. It prevented Spiritual Sense from extending out very far, and seemed to be imbued with a spirit that could conquer mountains and rivers.

Meng Hao flew around it once, and then began to frown. He observed the flowing mist with flickering eyes. Finally, he produced a flying sword which he flung out, causing it to whistle through the air toward the mist.

The instant it entered the mist, Meng Hao sat cross-legged on the border of the basin. He closed his eyes and sent out a fine thread of Spiritual Sense to connect to the flying sword as it shot down through the mist.

The mist was dense, and the flying sword continued on through it for the time it takes an incense stick to burn. Finally, it emerged into the basin below. Meng Hao could see a dazzling glow. Stretched out below him was a shocking scene; buildings constructed entirely of Celestial soil. Suddenly a figure loomed up within his Spiritual Sense. A booming sound could be heard as the flying sword exploded. A force of extermination then began to shoot back through the Spiritual Sense toward Meng Hao.

His face flickered, but he was prepared. Almost the same instant in which the flying sword was destroyed, he severed his connection, preventing the exterminating force from reaching him.

Having cut off the Spiritual Sense himself, Meng Hao’s face went pale.

“Buildings constructed completely from Celestial soil…. Just what place is this exactly!?” Meng Hao was breathing heavily, and his eyes glittered. Although he had only been able to glimpse the area beyond the mist for a brief moment, it was enough to completely shock Meng Hao.

“After the Bridge of Immortal Treading was destroyed, it transformed into the Realm of the Bridge Ruins. After all these years, who knows how many times Western Desert Cultivators have come here….

“I can’t believe that after all these years, no one found this place. And yet, here it is. For there to be much Celestial soil shows how dangerous this place must be! Anyone who tried to enter in the past must have died!”

When Meng Hao’s train of thought reached this point, his heart suddenly quivered. He waved his hand, and he suddenly vanished.

Not very long after he vanished, a beam of light appeared off in the distance. It was a woman wearing a long black garment. Her features were beautiful and her skin was like jade. It was none other than… Zhao Youlan!

She made her way along with caution. After arriving in this place, she did the same thing Meng Hao had done; she flew around in a circle, then found a place to sit near the edge. She was just about to employ a technique to scout out the mist when suddenly her phoenix-like eyes flickered. She waved a beautiful hand, causing a white spider to shoot out in a beam of whiteness and head toward the mist.

Just when it seemed on the verge of running into the mist, it suddenly jerked into a different direction and shot… directly toward the spot where Meng Hao had vanished from.

“Don’t dare to show your face?” she said coldly. “Get out here!” The white beam of light shot toward the seeming emptiness. Just as it was about to reach it, ripples appeared, from within which stretched out a finger.

The finger tapped onto the beam of whiteness, and a miserable shriek could be heard. The light faded away. Meng Hao emerged, his eyes filled with hard coldness.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตามการวิเคราะห์เมงเฮา ยี่สิบกว่าคนที่มาจากทะเลทรายตะวันตก สถานที่แห่งนี้ ก็ไม่น่าคนอื่นมีอมตะแสดงวิธีการและเทคนิคการมองท้องฟ้า ดังนั้น มันก็น่าที่เขาเป็นหนึ่งเดียวสามารถดูผีเสื้อเช่นนี้ โอกาสได้ค่อนข้างเล็กว่า เขาจะต้องต่อสู้เหนือท้องฟ้าดินตั้งแต่นั้นก็ เมงเฮาแน่นอนไม่ได้จะโอกาสนี้ โดยไม่ลังเลน้อย เขายังคงอยู่ข้างหน้า เวลาผ่านไปโดย และเร็ว ๆ นี้ เจ็ดวันเลยในช่วงเวลานั้น เฮาเมงไม่เคยหยุดเคลื่อนไหว ครั้งที่สอง เขาใช้เทคนิคมองเห็นท้องฟ้าอีกครั้งสังเกตผีเสื้อดำบริโภคมังกรดำ เขาอาจรู้สึก boundlessness ของออร่าของผีเสื้อ วันแปดที่สุดท้ายมาได้มันเป็นสถานที่สิบต่าง ๆ ภูเขาทั้งหมด converged โดด ตรงกลางได้มีมหาศาลอ่างล้างหน้า ที่เต็มไป ด้วยโพรงหมอกสีขาว มันป้องกันไม่ให้ขยายออกไกลมากความรู้สึกทางจิตวิญญาณ และดูเหมือนจะเต็มไป ด้วยจิตใจที่สามารถพิชิตภูเขาและแม่น้ำเฮา เมงบินรอบมันครั้งเดียว แล้ว เริ่มขมวดคิ้ว เขาสังเกตเห็นหมอกไหลกับกระพริบตา ในที่สุด เขาผลิตดาบบินซึ่งเขาโยนออก ก่อให้เกิดการนกหวีดผ่านอากาศไปสู่ทะเลหมอกทันทีที่มันใส่ทะเลหมอก เมงเฮานั่งไขว่ห้างบนเส้นขอบของแอ่งน้ำ เขาปิดตาของเขา และส่งออกด้ายละเอียดของความรู้สึกทางจิตวิญญาณไปต่อดาบบินมันยิงผ่านทะเลหมอกทะเลหมอกหนาแน่น และดาบบินต่อบนผ่านมันสำหรับเวลาใช้ติดธูปจะเขียน ในที่สุด มันโผล่ออกมาลงอ่างด้านล่าง เฮา เมงสามารถมองเห็นการเรืองแสงพราว ยืดด้านล่างเขามีฉากน่าตกใจ อาคารที่สร้างขึ้นทั้งหมดของฟ้าดิน ก็รูปเหตุขึ้นภายในความรู้สึกทางจิตวิญญาณของเขา สามารถได้ยินเสียงเฟื่องฟูเป็นดาบบินระเบิด แรงของมรณะแล้วเริ่มยิงกลับผ่านความรู้สึกทางจิตวิญญาณต่อเฮาเมงFlickered ใบหน้าของเขา แต่เขาจัดทำ เกือบได้ทันทีเหมือนถูกทำลายดาบบิน เขา severed การเชื่อมต่อของเขา ป้องกันแรง exterminating เข้าถึงเขามีตัดความรู้สึกจิตวิญญาณตัวเอง เมงเฮาหน้าซีด"อาคารที่สร้างขึ้นอย่างสมบูรณ์จากฟ้าดิน... เพียงใดเป็นนี้ว่า?" เมงเฮาก็หายใจหนัก และแวววาวดวงตาของเขา แม้ว่าเขาเพียงเคยลอบนอกทะเลหมอกช่วงสั้น ๆ มันก็เพียงพอสมบูรณ์ช็อตเฮาเมง"หลังจากสะพานของอมตะ Treading ถูกทำลาย มันกลายเป็นดินแดนของสะพานซาก หลังจากปีนี้ ใครรู้ว่าเครื่องพรวนดินทะเลทรายตะวันตกได้มาที่นี่กี่ครั้ง..."ฉันไม่เชื่อว่าหลังจากที่ทุกปี ไม่พบสถานที่แห่งนี้ แต่ ที่นี่มันไม่ แสดงดินศักดิ์สิทธิ์มากจะมีวิธีที่อันตรายต้องมี ทุกคนที่พยายามป้อนในอดีตต้องมีตาย"เมื่อรถไฟเมงเฮาคิดถึงจุดนี้ เขามีอาการใจก็สั่น เขาโบกมือของเขา แล้วเขาก็หายไปไม่นานหลังจากที่เขาลือ ลำแสงปรากฏปิดในระยะทาง ผู้หญิงสวมเสื้อผ้าสีดำยาวได้ คุณสมบัติของเธอสวย และผิวของเธอเช่นหยก มันก็ไม่ใช่... Zhao Youlanเธอทำทางของเธอพร้อมกับข้อควรระวัง หลังจากมาถึงในนี้ เธอได้เหมือนกันทำงเฮา เธอบินรอบในวงกลม แล้วพบนั่งใกล้ขอบ เธอเป็นเพียงเกี่ยวกับการใช้เทคนิคเพื่อสอดแนมทะเลหมอกเมื่อจู่ ๆ ดวงตาของเธอเหมือนฟีนิกซ์ flickered เธอโบกมือสวยงาม ทำให้แมงมุมสีขาวถ่ายในแสงขาวและหัวหน้าเข้าหาทะเลหมอกเมื่อดูเหมือนว่าหมิ่นเข้าทะเลหมอก มันก็เครื่องรางลงในทิศทางที่แตกต่างกันและภาพ...โดยตรงไปยังจุดที่เฮาเมงได้ไหลจาก"ไม่กล้าที่จะแสดงใบหน้าของคุณ" เธอบอกว่า จ้างงาน "ได้ที่นี่" ลำแสงสีขาวแสงยิงไปสู่ความว่างเปล่าตามที่เห็น เหมือนมันเป็นประมาณถึงมัน ระลอกปรากฏ จากที่เหยียดนิ้วเคาะนิ้วลงบนคานของความขาว และอาจจะได้ยินกรี๊ดอนาถ แสงสีจางออกไป เมงเฮากลาย ตาของเขาเต็มไป ด้วยความหนาวเย็นยาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตามการวิเคราะห์เม้งเฮาส์ของกว่ายี่สิบคนที่เคยมาถึงสถานที่นี้จากทะเลทรายตะวันตกมันเป็นคนที่ไม่น่าจะมีอย่างอื่นอมตะแสดงวิธีและเทคนิควิสัยทัศน์สวรรค์ ดังนั้นจึงเป็นไปได้มากที่สุดว่าเขาเป็นเพียงคนเดียวที่สามารถมองเห็นผีเสื้อ. เช่นนี้โอกาสค่อนข้างเล็ก ๆ ที่เขาจะต้องต่อสู้กับดินฟ้า. นับได้ว่าเป็นกรณีที่เม้งเฮาจะแน่นอนไม่ได้ ยินดีที่จะให้โอกาสนี้ โดยไม่ต้องลังเลแม้แต่น้อยเขาก็ยังคงอยู่บนข้างหน้า เวลาผ่านไปและเร็ว ๆ นี้เจ็ดวันที่ผ่านมา. ในช่วงเวลานั้นเม้ง Hao ไม่เคยหยุดเคลื่อนไหว สองครั้งเขาใช้เทคนิคสวรรค์วิสัยทัศน์ที่จะสังเกตเห็นอีกครั้งผีเสื้อสีดำบริโภคมังกรดำ เขารู้สึกได้ถึงความไม่มีที่สิ้นสุดของกลิ่นอายของผีเสื้อที่ มันเป็นในวันที่แปดในที่สุดเขาก็มาถึง. มันเป็นสถานที่ที่แตกต่างกันสิบภูเขาทุกช่วงแปรสภาพด้วยกัน มีที่อยู่ตรงกลางอ่างขนาดใหญ่ซึ่งเต็มไปด้วยหมอกสีขาว roiling เป็น มันป้องกันไม่ให้เกิดความรู้สึกทางจิตวิญญาณจากการขยายออกไปให้ไกลมากและดูเหมือนจะตื้นตันใจกับจิตวิญญาณที่สามารถพิชิตภูเขาและแม่น้ำ. เม้งเฮาบินรอบ ๆ ครั้งและหลังจากนั้นก็เริ่มขมวดคิ้ว เขาสังเกตเห็นหมอกไหลด้วยตาริบหรี่ ในที่สุดเขาก็หยิบดาบบินที่เขาเหวี่ยงออกก่อให้เกิดการเป่านกหวีดผ่านอากาศไปยังทะเลหมอกได้. ทันทีที่มันเข้ามาในสายหมอกจ๋า Hao นั่งไขว่ห้างอยู่บนเส้นขอบของอ่าง เขาปิดตาของเขาและส่งออกด้ายที่ดีของความรู้สึกทางจิตวิญญาณเพื่อเชื่อมต่อกับดาบบินในขณะที่มันยิงลงผ่านหมอก. หมอกหนาแน่นและดาบบินอย่างต่อเนื่องผ่านมันเป็นครั้งที่จะใช้เวลาก้านธูปในการเผาผลาญ . ในที่สุดก็โผล่ออกมาสู่แอ่งน้ำด้านล่าง เม้งเฮาจะได้เห็นการเรืองแสงพราว ยืดออกด้านล่างเขาเป็นฉากที่น่าตกใจ; อาคารที่สร้างขึ้นทั้งหมดของดินฟ้า ทันใดนั้นร่างปรากฏขึ้นภายในจิตวิญญาณของเขาความรู้สึก เสียงเฟื่องฟูอาจจะได้ยินเป็นดาบบินระเบิด พลังแห่งการทำลายล้างจากนั้นก็เริ่มที่จะยิงกลับผ่านความรู้สึกที่มีต่อจิตวิญญาณเม้งเฮา. ใบหน้าของเขา flickered แต่เขาถูกจัดทำขึ้น เกือบทันทีเดียวกันซึ่งในดาบบินถูกทำลายเขาตัดขาดการเชื่อมต่อของเขาป้องกันแรงทำลายล้างจากการเข้าถึงเขา. ต้องตัดความรู้สึกทางจิตวิญญาณของตัวเองใบหน้าเม้งเฮาส์หน้าซีด. "อาคารที่สร้างขึ้นอย่างสมบูรณ์จากดินฟ้า ... เพียงแค่สิ่งที่เป็นสถานที่ตรงนี้ !? "เม้งเฮาหายใจอย่างหนักและดวงตาของเขา glittered แม้ว่าเขาจะได้รับเพียงสามารถที่จะเหลือบพื้นที่เกินหมอกสำหรับช่วงเวลาสั้น ๆ มันก็มากพอที่จะสมบูรณ์ช็อตเม้งเฮา. "หลังจากสะพานอมตะ Treading ถูกทำลายก็กลายเป็นอาณาจักรแห่งโบราณสถานสะพาน หลังจากที่ทุกปีเหล่านี้ใครจะรู้ว่ากี่ครั้งพรวนทะเลทรายตะวันตกได้มาที่นี่ ... . "ฉันไม่สามารถเชื่อว่าหลังจากที่ทุกปีเหล่านี้ไม่มีใครพบสถานที่แห่งนี้ และยังนี่มันเป็น ที่จะมีดินฟ้ามากแสดงให้เห็นว่าสถานที่แห่งนี้เป็นอันตรายจะต้องมี! ใครก็ตามที่พยายามจะเข้าไปในอดีตที่ผ่านมาจะต้องมีผู้เสียชีวิต! " เมื่อรถไฟเม้ง Hao ของความคิดมาถึงจุดนี้หัวใจของเขาสั่นกึก เขาโบกมือมือของเขาและเขาก็หายไป. ไม่นานมากหลังจากที่เขาหายไปลำแสงของแสงที่ปรากฏออกมาในระยะไกล มันเป็นผู้หญิงคนหนึ่งสวมเสื้อผ้าสีดำยาว คุณสมบัติของเธอเป็นที่สวยงามและผิวของเธอเป็นเหมือนหยก มันก็ไม่ใช่ใครอื่น ... Zhao Youlan! เธอทำให้ทางของเธอพร้อมด้วยความระมัดระวัง หลังจากเข้ามาในสถานที่นี้ที่เธอทำในสิ่งเดียวกันเม้งเฮาได้ทำ; เธอบินไปรอบ ๆ เป็นวงกลมแล้วพบสถานที่ที่จะนั่งอยู่ใกล้กับขอบ เธอเป็นเพียงเกี่ยวกับการใช้เทคนิคเพื่อเสือป่าออกหมอกเมื่อจู่ตา Phoenix-เหมือนเธอ flickered เธอโบกมือมือที่สวยงามทำให้แมงมุมสีขาวในการถ่ายภาพออกมาในลำแสงของความขาวและมุ่งหน้าไปยังหมอก. เพียงแค่เมื่อมันดูเหมือนหมิ่นของการทำงานในสายหมอกที่มันก็กระชากเข้าไปในทิศทางที่แตกต่างกันและยิง ... โดยตรงไปยัง จุดที่เม้งเฮาได้หายไปจาก. "ไม่กล้าที่จะแสดงใบหน้าของคุณหรือไม่" เธอกล่าวอย่างเย็นชา "ออกไปจากที่นี่แล้ว!" ลำแสงสีขาวของการยิงแสงไปสู่ความว่างเปล่าที่เห็น เช่นเดียวกับที่มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับการเข้าถึงมันระลอกปรากฏจากภายในซึ่งทอดยาวจากนิ้วมือ. นิ้วเคาะลงบนคานของความขาวและร้องว้ายอนาถอาจจะได้ยิน แสงจางหายไป เม้งเฮาโผล่ออกมาดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความหนาวเย็นอย่างหนัก