this study, the abundance and seque

this study, the abundance and sequences of amoA genes of ammonia-oxidizing archaea (AOA) and
bacteria (AOB) were determined in seven wastewater treatment plants (WWTPs) whose ammonium
concentrations in influent and effluent wastewaters varied considerably (5.6–422.3 mgN l1 and 0.2–
29.2 mgN l1, respectively). Quantitative real-time PCR showed that the comparative abundance of
AOA and AOB amoA genes differed among the WWTPs. In all three industrial WWTPs, where the influent
and effluent contained the higher levels of ammonium (36.1–422.3 mgN l1 and 5.3–29.2 mgN l1,
respectively), more than four orders of magnitude higher numbers of AOB amoA genes than AOA amoA
genes arose (with less than the limit of detection of AOA amoA genes). In contrast, significant numbers
of AOA amoA genes occurred in all municipal WWTPs (with ammonium levels in the influent and effluent
of 5.6–11.0 mgN l1 and 0.2–3.0 mgN l1, respectively). Statistical analysis suggested that compared to
other plants’ parameters, the ammonium levels in the plants’ effluent showed correlation with the highest
p value to the abundance of AOA amoA genes.


ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษานี้ ความอุดมสมบูรณ์ และลำดับของยีน amoA ของแอมโมเนียรับอิเล็กตรอนอาร์เคีย (AOA) และแบคทีเรีย (AOB) ถูกกำหนดในโรงบำบัดน้ำเสียเจ็ด (WWTPs) ที่มีแอมโมเนียความเข้มข้นในน้ำทิ้ง และ influent wastewaters แตกต่างกันมาก (5.6 – 422.3 mgN l 1 และ 0.2-29.2 mgN l 1 ตามลำดับ) เชิงปริมาณแบบ real-time PCR พบว่าการเปรียบเทียบมากมายAOA และ AOB amoA ยีนแตกต่างจาก WWTPs ใน WWTPs สามอุตสาหกรรมทั้งหมด ที่ influentและน้ำอยู่ในระดับสูงของแอมโมเนีย (36.1 – 422.3 mgN l 1 และ l mgN 5.3 – 29.2 1ตามลำดับ), มากกว่าเลขสี่อันดับของขนาดสูงของยีน amoA AOB กว่า AOA amoAยีนที่เกิดขึ้น (มีน้อยกว่าจำนวนของยีน amoA AOA) ในทางตรงข้าม หมายเลขสำคัญของยีนที่เกิดขึ้นในเขต WWTPs ทั้งหมด (กับระดับแอมโมเนียในน้ำทิ้ง influent amoA AOAของ 5.6 – 11.0 mgN l 1 และ 0.2-3.0 mgN l 1 ตามลำดับ) แนะนำการวิเคราะห์ทางสถิติที่เปรียบเทียบกับพารามิเตอร์ของพืชอื่น ๆ ระดับแอมโมเนียในโรงไฟฟ้าน้ำทิ้งความสัมพันธ์แสดงกับสูงสุดค่า p จะอุดมสมบูรณ์ของยีน amoA AOA

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาครั้งนี้อุดมสมบูรณ์และลำดับของยีนที่พิพิธภัณฑ์ศิลปะของแอมโมเนียออกซิไดซ์เคีย (AOA) และ
แบคทีเรีย (AOB) ได้รับการพิจารณาในการบำบัดน้ำเสียเจ็ดพืช (WWTPs) ที่มีแอมโมเนียม
เข้มข้นในอิทธิพลและน้ำทิ้งน้ำเสียที่แตกต่างกันมาก (5.6-422.3 มิลลิกรัมไนโตรเจนต่อลิตร? ที่ 1 และ 0.2-
29.2 มิลลิกรัมไนโตรเจนต่อลิตร? 1 ตามลำดับ) เชิงปริมาณแบบ real-time PCR พบว่าอุดมสมบูรณ์เปรียบเทียบ
AOA และยีน AOB พิพิธภัณฑ์ศิลปะที่แตกต่างกันในหมู่ WWTPs ในทั้งสาม WWTPs อุตสาหกรรมที่มีอิทธิพล
และน้ำทิ้งที่มีระดับสูงของแอมโมเนียม (36.1-422.3 มิลลิกรัมไนโตรเจนต่อลิตร? 1 และ 5.3-29.2 มิลลิกรัมไนโตรเจนต่อลิตร? 1
ตามลำดับ) มากกว่าสี่คำสั่งของขนาดตัวเลขสูงของยีน AOB AMOA กว่า AOA AMOA
ยีนเกิดขึ้น (ที่มีน้อยกว่าขีด จำกัด ของการตรวจสอบของยีน AOA AMOA) ในทางตรงกันข้ามตัวเลขที่มีนัยสำคัญ
ของยีน AOA พิพิธภัณฑ์ศิลปะที่เกิดขึ้นใน WWTPs เทศบาลทั้งหมด (ที่มีระดับแอมโมเนียในอิทธิพลและน้ำทิ้ง
ของ 5.6-11.0 มิลลิกรัมไนโตรเจนต่อลิตร? 1 และ 0.2-3.0 มิลลิกรัมไนโตรเจนต่อลิตร? 1 ตามลำดับ) การวิเคราะห์ทางสถิติชี้ให้เห็นว่าเมื่อเทียบกับ
พืชอื่น ๆ 'พารามิเตอร์ระดับแอมโมเนียมในพืช' น้ำทิ้งพบว่ามีความสัมพันธ์กับระดับสูงสุด
ค่า P เพื่อความอุดมสมบูรณ์ของยีน AOA พิพิธภัณฑ์ศิลปะ
?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาความอุดมสมบูรณ์และลำดับของยีน amoa แอมโมเนียออกซิไดซ์อาร์เคียและแบคทีเรีย ( AOA )
( บัณฑิตวิทยาลัย ) เป็น 7 ระบบบำบัดน้ำเสีย ( wwtps ) ที่มีแอมโมเนียในระบบบำบัดน้ำทิ้ง
ความเข้มข้นและหลากหลายมาก ( 5.6 ) 422.3 leptolepis ผม  1 และ 0.2 –
2 L  leptolepis 1 ) ตามลำดับ . เชิงปริมาณแบบ PCR พบว่าปริมาณเปรียบเทียบ
AOA aob amoa ยีนแตกต่างกันและระหว่าง wwtps . ในทั้งสาม wwtps อุตสาหกรรมที่มีอิทธิพลต่อ
น้ำทิ้งประกอบด้วยระดับสูงของแอมโมเนีย ( 36.1 – 422.3 leptolepis ผม  1 – 2  5.3 leptolepis ล. 1
ตามลำดับ ) มากกว่าสี่คำสั่งของตัวเลขขนาดสูงของ aob amoa ยีนกว่า AOA amoa
ยีนลุกขึ้น ( น้อยกว่าขีด จำกัด ของ การตรวจหายีน amoa AOA ) ในทางตรงกันข้าม ที่สำคัญตัวเลข
ของ AOA amoa ยีนที่เกิดขึ้นใน wwtps เทศบาลทั้งหมด ( ที่มีระดับแอมโมเนียในระบบน้ำทิ้ง
5.6 – 11.0 leptolepis ผม  1 และ 0.2 – 3.0 ลิตร  leptolepis 1 ตามลำดับ ) การวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติ พบว่า เมื่อเทียบกับพืชอื่น ๆ '
ค่าแอมโมเนียในน้ำทิ้งระดับของพืชมีความสัมพันธ์กับสูงสุด
P ค่าความอุดมสมบูรณ์ของ AOA amoa
 ยีน