Intensive aquaculture is becoming m

Intensive aquaculture is becoming more affordable leading to
higher risks of environmental impacts. Gondwe et al. (2012) and
Vezzulli et al. (2008) indicated that aquaculture is the major
contributor to the increasing levels of organic waste and toxic
compounds. Without proper treatment, aquaculture waste would
potentially cause newly emerging diseases due to antibiotic resistance
and harmful algal bloom (Hegaret, 2008; Rubert, 2008).
Wastewater effluent from aquaculture industry contains nitrogenous
compounds (ammonia, nitrite and nitrate), phosphorus and
dissolved organic carbon which may lead to environmental

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำแบบเร่งรัดเป็น เมล์ราคาไม่แพงมากความเสี่ยงที่สูงผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม Gondwe et al. (2012) และVezzulli et al. (2008) ระบุสัตว์น้ำที่เป็นหลักการในระดับเพิ่มขึ้นของขยะอินทรีย์และสารพิษสารประกอบ โดยไม่มีการรักษาที่เหมาะสม เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำเสียจะอาจทำให้เกิดโรคใหม่เกิดขึ้นเนื่องจากความต้านทานยาปฏิชีวนะและเป็นอันตราย algal บลูม (Hegaret, 2008 Rubert, 2008)น้ำเสียน้ำทิ้งจากอุตสาหกรรมการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำที่ประกอบด้วยไนโตรจีนัสสารประกอบฟอสฟอรัส (แอมโมเนีย ไนไตรต์ และไนเตรต), และส่วนยุบคาร์บอนอินทรีย์ซึ่งอาจนำไปสู่สิ่งแวดล้อม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำเร่งรัดเป็นราคาไม่แพงมากที่นำไปสู่
​​ความเสี่ยงที่สูงขึ้นของผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม Gondwe และคณะ (2012) และ
Vezzulli และคณะ (2008) ชี้ให้เห็นว่าการเพาะเลี้ยงสัตว์เป็นหลัก
ร่วมกับระดับที่เพิ่มขึ้นของขยะอินทรีย์และสารพิษ
สาร โดยไม่ต้องมีการรักษาที่เหมาะสมของเสียจะเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ
ที่อาจก่อให้เกิดโรคที่เกิดขึ้นใหม่ใหม่เนื่องจากการต้านทานยาปฏิชีวนะ
และบานสาหร่ายที่เป็นอันตราย (Hegaret 2008; Rubert 2008).
น้ำทิ้งน้ำเสียจากอุตสาหกรรมการเพาะเลี้ยงมีไนโตรเจน
สารประกอบ (แอมโมเนียไนไตรท์และไนเตรต), ฟอสฟอรัสและ
ละลายอินทรีย์ คาร์บอนซึ่งอาจนำไปสู่สิ่งแวดล้อม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำแบบเข้มข้นเป็นมากขึ้นนำไปสู่
ความเสี่ยงที่สูงขึ้นของผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม gondwe et al . ( 2012 ) และ
vezzulli et al . ( 2551 ) พบว่า การเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำเป็นผู้สนับสนุนหลัก
เพื่อเพิ่มระดับของขยะอินทรีย์และสารพิษ

ไม่มีการรักษาที่เหมาะสม การเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำจะเสีย อาจทำให้เกิดโรคใหม่

เนื่องจากความต้านทานยาปฏิชีวนะและเป็นอันตรายสาหร่ายเบ่งบาน ( hegaret , 2008 ; รูเบิร์ต , 2008 ) .
น้ำเสียน้ำทิ้งจากอุตสาหกรรมการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำมีสารประกอบไนโตรเจน
( แอมโมเนียไนไตรต์และไนเตรต ) , ฟอสฟอรัสและ
ละลายอินทรีย์คาร์บอน ซึ่งอาจนำไปสู่การสิ่งแวดล้อม