[A]ccess to food and other resource

[A]ccess to food and other resources is not a matter of availability, but rather of ability to pay. Put bluntly, those with the most money command the most resources, whilst those with little or no money go hungry. This inevitably leads to a situation whereby some sections of humanity arguably have too much and other sections little or nothing. Indeed, globally the richest 20 per cent of humanity controls around 85 per cent of all wealth, whilst the poorest 20 per cent control only 1.5 per cent.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

[A] ccess เพื่ออาหารและทรัพยากรอื่น ๆ ที่ไม่ใช่เรื่องงาน แต่เป็น ความสามารถในการจ่าย ผู้ที่ มีเงินมากที่สุดใส่โผงผาง คำสั่งทรัพยากรส่วนใหญ่ ในขณะที่ผู้ที่ มีเงินน้อย หรือไม่มีไปหิวไป นี้ย่อมนำไปสู่สถานการณ์โดยบางส่วนของมนุษยชาติเนื้อหามีมากเกินไป และอีกส่วนน้อย หรือไม่มีอะไร จริง ทั่วโลกร่ำรวยที่สุดร้อยละ 20 ของมนุษยชาติควบคุมประมาณร้อยละ 85 ของความมั่งคั่งทั้งหมด ในขณะที่ร้อยละ 20 ยากจนที่สุดควบคุมร้อยละ 1.5 เท่านั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

[A] ccess อาหารและทรัพยากรอื่น ๆ ไม่ได้เป็นเรื่องของว่าง แต่ความสามารถในการจ่าย ใส่โผงผางผู้ที่มีเงินมากที่สุดคำสั่งทรัพยากรมากที่สุดในขณะที่ผู้ที่มีเงินน้อยหรือไม่มีเลยไปหิว นี้ย่อมนำไปสู่​​สถานการณ์โดยบางส่วนของมนุษยชาติเนื้อหาที่มีมากเกินไปและอื่น ๆ ส่วนน้อยหรือไม่มีอะไร อันที่จริงทั่วโลกร้อยละ 20 ที่ร่ำรวยที่สุดของการควบคุมมนุษย์ประมาณ 85 เปอร์เซ็นต์ของความมั่งคั่งทั้งหมดต่อขณะที่ยากจนที่สุด 20 ต่อร้อยละการควบคุมเพียงร้อยละ 1.5

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

[ ] ccess อาหารและทรัพยากรอื่น ๆ ไม่ใช่เรื่องของความพร้อม แต่ความสามารถในการจ่าย ใส่โผงผาง , ผู้ที่มีเงินมากที่สุดคำสั่งทรัพยากรมากที่สุด ขณะที่ผู้ที่มีเงินน้อย หรือ ไม่หิว นี้อาจนำไปสู่สถานการณ์ที่บางส่วนของมนุษยชาติอย่างมีมากเกินไป และส่วนอื่น ๆเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีเลย แน่นอน ทั่วโลกมากที่สุดร้อยละ 20 ของมนุษย์การควบคุมประมาณ 85 เปอร์เซ็นต์ของทรัพย์สินทั้งหมด ขณะที่ ร้อยละ 20 ต่อการควบคุมที่เพียง 1.5 เปอร์เซ็นต์ .