Fashion in the years 1750–1775 in E

Fashion in the years 1750–1775 in European countries and North America was characterised by greater abundance, elaboration and intricacy in clothing designs, loved by the Rococo artistic trends of the period. The French and English styles of fashion were very different from one another. French style was defined by elaborate court dress, colourful and rich in decoration, worn by such iconic fashion figures as Marie Antoinette. After reaching their maximum size in the 1750s, hoop skirts began to reduce in size, but remained being worn with the most formal dresses, and were sometimes replaced with side-hoops, or panniers.[1] Hairstyles were equally elaborate, with tall headdresses the distinctive fashion of the 1770s. For men, waistcoats and breeches of previous decades continued to be fashionable. English style was defined by simple practical garments, made of inexpensive and durable fabrics, catering towards a leisurely outdoor lifestyle.[2] These lifestyles were also portrayed through the differences in portraiture. The French preferred indoor scenes where they could demonstrate their affinity for luxury in dress and lifestyle. The English, on the other hand, were more "egalitarian" in tastes, thus their portraits tended to depict the sitter in outdoor scenes and pastoral attire.[3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แฟชั่นในปี 1750-1775 ในประเทศยุโรปและอเมริกาเหนือก็มีลักษณะความอุดมสมบูรณ์มากขึ้นรายละเอียดและความยุ่งยากในการออกแบบเสื้อผ้าที่รักของศิลปะโรโคโคแนวโน้มของรอบระยะเวลา ภาษาฝรั่งเศสและภาษาอังกฤษในรูปแบบของแฟชั่นที่แตกต่างกันมากจากคนอื่น สไตล์ฝรั่งเศสถูกกำหนดโดยการแต่งกายของศาลที่ซับซ้อนที่มีสีสันและอุดมไปด้วยการตกแต่งที่สวมใส่โดยตัวเลขแฟชั่นที่โดดเด่นเช่นมารีอองตัวเนต หลังจากที่ไปถึงขนาดสูงสุดของพวกเขาในยุค 1750, กระโปรงห่วงเริ่มที่จะลดขนาด แต่ยังคงได้รับการสวมใส่กับชุดที่เป็นทางการมากที่สุดและถูกแทนที่บางครั้งก็มีด้านห่วงหรือกระจาด. [1] เป็นทรงผมที่ซับซ้อนอย่างเท่าเทียมกันกับมงกุฎสูง แฟชั่นที่โดดเด่นของยุค 1770 สำหรับผู้ชายเสื้อกั๊กและกางเกงของทศวรรษที่ผ่านมาก่อนหน้านี้ยังคงเป็นแฟชั่น สไตล์อังกฤษที่ถูกกำหนดโดยการปฏิบัติเสื้อผ้าที่เรียบง่ายทำจากผ้าราคาไม่แพงและมีความทนทานที่จัดต่อชีวิตกลางแจ้งสบาย. [2] การดำเนินชีวิตเหล่านี้เป็นภาพยังผ่านความแตกต่างในการวาดภาพ ฉากในร่มฝรั่งเศสต้องการที่พวกเขาจะแสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ของพวกเขาสำหรับความหรูหราในการแต่งกายและการใช้ชีวิต ภาษาอังกฤษในมืออื่น ๆ ได้มากขึ้น "คุ้ม" ในรสนิยมของพวกเขาจึงถ่ายภาพบุคคลมีแนวโน้มที่จะแสดงให้เห็นถึงพี่เลี้ยงในฉากกลางแจ้งและเครื่องแต่งกายพระ. [3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แฟชั่นในปี 1750 – 1775 ในประเทศยุโรปและอเมริกาเหนือเป็นลักษณะและความอุดมสมบูรณ์มากขึ้น ละเอียดลออ intricacy ในการออกแบบเสื้อผ้า รักศิลปะ แนวโน้มฝรั่งเศสช่วง รูปแบบภาษาอังกฤษภาษาฝรั่งเศส และภาษาของแฟชั่นถูกมากแตกต่างจากที่อื่น สไตล์ฝรั่งเศส ที่กำหนดโดยศาลที่บรรจงแต่ง สีสันสวยงาม และรวยในการตกแต่งโดยใส่ตัวเลขแฟชั่นที่โดดเด่นเช่น มารี อองตัวเนต หลังจากมาถึงขนาดสูงสุดของพวกเขาใน 1730 , กระโปรงห่วงเริ่มลดขนาด แต่ยังคงถูกสวมใส่กับชุดที่เป็นทางการมากที่สุดและบางครั้งแทนที่ข้างห่วง หรือ panniers [ 1 ] ทรงผมกันประณีตกับ headdresses สูงแฟชั่นที่โดดเด่นของ 1750 สําหรับผู้ชายwaistcoats และกางเกงของทศวรรษก่อนหน้านี้ยังคงเป็นแฟชั่น สไตล์อังกฤษถูกกำหนดโดยเสื้อผ้าที่เรียบง่ายในทางปฏิบัติ ทำให้ของราคาไม่แพงและทนทานผ้า , อาหารสู่วิถีชีวิตกลางแจ้งสบาย . [ 2 ] ชีวิตเหล่านี้ได้ถูก portrayed ผ่านความแตกต่างในเพลง .ฝรั่งเศสในร่มที่พวกเขาจะแสดงให้เห็นถึงฉากที่ต้องการความใกล้ชิดของพวกเขาหรูหราในการแต่งกายและวิถีชีวิต ภาษาอังกฤษ , บนมืออื่น ๆที่เป็นมากกว่า " เท่าเทียม " ในรสชาติ จึงมีแนวโน้มที่จะแสดงภาพวาดของพี่เลี้ยง ในฉากกลางแจ้งและเครื่องแต่งกายพระ [ 3 ]