Brunei joined ASEAN immediately upo

Brunei joined ASEAN immediately upon achieving its independence from the United Kingdom in 1984. Vietnam was admitted in 1995, even though it was still under a communist system. Laos and Myanmar followed in 1997, and Cambodia in 1999.
Although in the early day ASEAN sought to stabilize the region politically, the grouping has started out as a geo-political organization, set up in response to the fluid regional political situation at that time, but its dynamic has shifted the direction towards economic cooperation during the 1970s, and later towards economic integration, especially from the 1990s onwards.
In February 1976 during the First ASEAN Summit in Bali, economic cooperation, not economic integration, moved onto the ASEAN agenda. The Declaration of ASEAN Concord called for economic cooperative action by member states, aiming at the promotion of their national and regional development programs, by utilizing as far as possible the resources available in the ASEAN region to broaden the complementarity of their respective economies, while hoping that regional cooperation in large-scale industries in critical sectors could spur economic development via industrialization.
It was globalization and growing economic regionalism that forced ASEAN to make an economic turnaround toward enlarging their market, attracting investments, cutting costs, increasing efficiency, improving productivity, and thus generating jobs and raising people’s incomes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บรูไนเข้าร่วมอาเซียนทันทีเมื่อบรรลุความเป็นอิสระจากสหราชอาณาจักรในปี 1984 เวียดนามรับเข้าใน 1995 แม้ว่ายังอยู่ภายใต้ระบบคอมมิวนิสต์ ลาว และพม่าในปี 1997 และกัมพูชาในปี 1999 แม้ว่าในวันแรก ขออาเซียนเพื่อรักษาเสถียรภาพในภูมิภาคทางการเมือง การจัดกลุ่มได้เริ่มต้นออกเป็นองค์กรทางภูมิศาสตร์การเมือง ตั้งค่าในการตอบสนองของเหลวภูมิภาคสถานการณ์ทางการเมืองในเวลานั้น แต่ของไดนามิกได้เลื่อนทิศทางไป สู่ความร่วมมือทางเศรษฐกิจในช่วงปี 1970 และภายหลัง ต่อการ รวมตัวทางเศรษฐกิจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากปี 1990 เป็นต้นไป ในกุมภาพันธ์พ.ศ. 2519 ในระหว่างการประชุมสุดยอดอาเซียนครั้งแรกในบาหลี เศรษฐกิจ เศรษฐกิจไม่รวม ย้ายเข้าสู่วาระการประชุมอาเซียน ประกาศของอาเซียนคอนคอร์ดเรียกว่าสำหรับการดำเนินการร่วมมือทางเศรษฐกิจโดยที่รัฐสมาชิก เล็งไปที่โปรโมชั่นโปรแกรมของตนพัฒนาชาติ และภูมิภาค โดยใช้เท่าที่เป็นไปในทรัพยากรที่มีอยู่ในภูมิภาคอาเซียนเพื่อขยายเขาประเทศของพวกเขาตามลำดับ ในขณะที่หวังว่า ความร่วมมือระดับภูมิภาคในอุตสาหกรรมขนาดใหญ่ในภาคที่สำคัญสามารถกระตุ้นพัฒนาทางด้านเศรษฐกิจ โลกาภิวัตน์และการเติบโตเศรษฐกิจ regionalism ที่บังคับอาเซียนเพื่อให้ภาคธุรกิจที่ต่อขยายตลาดของพวกเขา ดึงดูดเงินลงทุน ลดค่าใช้จ่าย เพิ่มประสิทธิภาพ ปรับปรุงประสิทธิภาพ จึงสร้างงาน และเพิ่มรายได้ของประชาชน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บรูไนเข้าร่วมอาเซียนทันทีที่บรรลุเอกราชจากสหราชอาณาจักรในปี 1984 เวียดนามได้รับการยอมรับในปี 1995 แม้ว่ามันจะยังคงอยู่ภายใต้ระบบคอมมิวนิสต์ ลาวและพม่าตามมาในปี 1997 และกัมพูชาในปี 1999
ถึงแม้ว่าในวันต้นอาเซียนพยายามที่จะรักษาเสถียรภาพของภูมิภาคทางการเมืองการจัดกลุ่มได้เริ่มต้นจากการเป็นองค์กรทางภูมิศาสตร์ทางการเมืองตั้งขึ้นในการตอบสนองต่อสถานการณ์ทางการเมืองของของเหลวในระดับภูมิภาคในช่วงเวลานั้น แต่แบบไดนามิกได้เปลี่ยนทิศทางไปสู่ความร่วมมือทางเศรษฐกิจในช่วงปี 1970 และต่อมาต่อการบูรณาการทางเศรษฐกิจโดยเฉพาะอย่างยิ่งจากปี 1990 เป็นต้นไป.
ในกุมภาพันธ์ 1976 ในช่วงการประชุมสุดยอดอาเซียนครั้งแรกในบาหลีความร่วมมือทางเศรษฐกิจไม่รวมกลุ่มทางเศรษฐกิจย้ายเข้าสู่วาระการประชุมอาเซียน . ปฏิญญาอาเซียนคองคอร์ดเรียกว่าสำหรับการดำเนินการความร่วมมือทางเศรษฐกิจโดยประเทศสมาชิกเล็งไปที่โปรโมชั่นของโปรแกรมการพัฒนาชาติและระดับภูมิภาคของพวกเขาโดยใช้เท่าที่จะทำได้ทรัพยากรที่มีอยู่ในภูมิภาคอาเซียนที่จะขยาย complementarity ของเศรษฐกิจของตนในขณะที่หวัง ว่าความร่วมมือในระดับภูมิภาคในอุตสาหกรรมขนาดใหญ่ในภาคที่สำคัญสามารถกระตุ้นการพัฒนาเศรษฐกิจผ่านทางอุตสาหกรรม.
มันเป็นโลกาภิวัตน์และการเจริญเติบโตภูมิภาคทางเศรษฐกิจที่บังคับให้อาเซียนที่จะทำให้การฟื้นตัวทางเศรษฐกิจที่มีต่อการขยายตลาดของพวกเขาดึงดูดการลงทุน, การตัดค่าใช้จ่ายที่เพิ่มขึ้นอย่างมีประสิทธิภาพ, การปรับปรุงการผลิต และทำให้การสร้างงานและเพิ่มรายได้ของประชาชน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บรูไนเข้าร่วมอาเซียนทันทีเมื่อได้รับเอกราชจากสหราชอาณาจักรในปี 1984 เวียดนามได้ยอมรับใน 1995 , แม้ว่าจะอยู่ภายใต้ระบบคอมมิวนิสต์ ลาวและพม่าตามมาในปี 1997 และกัมพูชาในปี 1999แม้ว่าในช่วงต้นวันอาเซียนพยายามที่จะรักษาเสถียรภาพภูมิภาคทางการเมือง กลุ่ม เริ่มต้นจากทางภูมิศาสตร์ทางการเมืององค์กรที่ตั้งขึ้นในการตอบสนองต่อสถานการณ์ทางการเมือง ของเหลวในตอนนั้น แต่ของแบบไดนามิกได้ปรับทิศทางไปสู่ความร่วมมือทางเศรษฐกิจในช่วงปี 1970 และต่อมาสู่การบูรณาการทางเศรษฐกิจ โดยเฉพาะจากปี 1990 เป็นต้นไป2519 ในช่วงการประชุมสุดยอดอาเซียนครั้งแรกในบาหลี , ความร่วมมือทางเศรษฐกิจ , การรวมกลุ่มทางเศรษฐกิจย้ายไปยังอาเซียนวาระ . คำประกาศอาเซียน Concord เรียกปฏิบัติการสหกรณ์เศรษฐกิจโดยประเทศสมาชิกมีการส่งเสริมของสำนักงานและโปรแกรมการพัฒนาในระดับภูมิภาค โดยใช้เท่าที่เป็นไปได้ทรัพยากรที่มีอยู่ในภูมิภาคอาเซียนเพื่อขยายข้อมูลเศรษฐกิจของตน ในขณะที่หวังว่าความร่วมมือระดับภูมิภาคในอุตสาหกรรมขนาดใหญ่ในภาคที่สำคัญจะกระตุ้นการพัฒนาเศรษฐกิจผ่านทาง อุตสาหกรรม .มันเป็นกระแสโลกาภิวัตน์และการเติบโตทางเศรษฐกิจของภูมิภาคอาเซียนที่ถูกบังคับให้เปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจต่อการขยายตลาดของพวกเขา ดึงดูดการลงทุน การตัดค่าใช้จ่าย ประสิทธิภาพ เพิ่ม ปรับปรุง ประสิทธิภาพ และดังนั้นจึง สร้าง งาน และเพิ่มรายได้ของประชาชน