was born in the Year 1632, in the C

was born in the Year 1632, in the City of York, of a good Family, tho' not of
that Country, my Father being a Foreigner of Bremen, who settled first at Hull:
He got a good Estate by Merchandise, and leaving off his Trade, lived afterward
at York, from whence he had married my Mother, Relations were named Robinson, a
very good Family at Country, and from whom I was called Robinson Keutznaer; but
by the usual Corruption of Words in England, we are now called, nay we call our
Selves, and writer Name Crusoe, and so my Companions always call'd me.
I had two elder Brothers, one of which was Lieutenant Collonel to an English
Regiment of Foot in Flanders, formerly commanded by the famous Coll. Lockhart,
and was killed at the Battle near Dunkirk against the Spaniards: What became of
my second Brother I never knew any more than Father or Mother did know what was
become of me.
Being the third Son of the Family, and not bred to any Trade, my Head began to
be fill'd very early with rambling Thoughts: My Father, who was very ancient,
had given me competent Share of Learning, as far as House-Education, and a
Country Free-School generally goes, and design'd for the Law; but I would be
satisfied with nothing but go to Sea, and my inclination to this led me so
strongly against the Will, nay the Commands of my Father, and against all the
Entreaties and Perswasions of my Mother and other Friends, that there seem'd to
be something fatal in Propension of Nature tending directly to the Life of
Misery which was to befal me.
My Father, a wise and grave Man, gave me serious excellent Counsel against what
he foresaw was my Design. He call'd me one Morning into his Chamber, where he
confined by the Gout, and expostulated very warmly me upon this Subject: He
ask'd me what Reasons more a meer wandring inclination I had for leaving my
Father House and my native Country, where I might be well introduced, and had a
Prospect of raising my Fortunes Application and Industry, with a Life of Ease
and Pleasure He told me it was for Men of desperate Fortunes on one Hand, or of
aspiring, Superior Fortunes on the other, who went abroad upon Adventures, to
rise by Enterprize, and make themselves famous in Undertakings of a Nature out
of the common Road; that these things were all either too far above me, or too
far below me; that mine was the middle State, or what might be called the upper
Station of Low Life, which he had found by long Experience was the best State in
the World, the most suited to human Happiness, not exposed to the Miseries and
Hardships, the Labour and Sufferings of the mechanick Part of Mankind, and not
embarass'd with the Pride, Luxury, Ambition and Envy of the upper Part of
Mankind. He told me, I might judge of the Happiness of this State, by this one
thing, viz. That this was the State of Life which all other People envied, that
Kings have frequently lamented the miserable Consequences of being born to great
things, and wish'd they had been placed in the Middle of the two Extremes,
between Mean and the Great; that the wise Man gave his Testimony to this as the
just Standard of true Felicity, when he pray to have neither Poverty or Riches.
He bid me observe it, and I should always find, that the Calamitles of Life were
shared among the upper and lower Part of Mankind; but that the middle Station
had the fewest Disasters, and was not expos'd to so many Vicisitudes as the
higher or lower Part of Mankind; nay, they were not subjected to so many
Distempers and Uneasiness either of Body or Mind, as those were who, by vicious
Living, Luxury and Extravagancies on one Hand, or by hard Labour, Want of
Necessaries, and mean or insufficient Diet on the other Hand, bring Distempers
upon themselves by the natural Consequences of their Way of Living; That the
middle Station of Life was calculated for, all kind of Vertues and all kinds of
Enjoyments; that Peace and Plenty were the Hand-maids of a middle Fortune; that
Temperance, Moderation, Quietness, Health, Society, all agreeable Diversions,
and all desirable Pleasures, were the Blessings attending the middle Station of
Life; that this Way Men went silently and smoothly thro' the World, and
comfortably out of it, not embarass'd with the Labours of the Hands or of the
Head, not sold to the Life of Slavery for daily Bread, or harrast with perplex'd
Circumstances, which rob the Soul of Peace, and the Body of Rest; not enrag'd
with the Passion of Envy, or secret burning Lust of Ambition for great things;
but in easy Circumstances sliding gently thro' the World, and sensibly tasting
the Sweets of living, without the bitter, feeling that they are happy, and
learning by every Day's Experience to know it more sensibly.
After this, he press'd me earnestly, and in the most affectionate manner, not to
play the young Man, not to precipitate my self into Miseries which Nature and
the Station of Life I was born in, seem'd to have provided against; that I was
under no Necessity of seeking my Bread; that he would do well for me, and
endeavour to enter me fairly into the Station of Life which he had been just
recommending to me; and that if I was not very easy and happy in the World, it
must be my meer, Fate or Fault that must hinder it, and that he should have
nothing to answer for, having thus discharg'd his Duty in warning me against
Measures which he knew would be to my Hurt: In a word, that as he would do very
kind things for me if I would stay and settle at Home as he directed, so he
would not have so much Hand in my Misfortunes, as to give me any Encouragement
to go away: And to close all, he told me I had my elder Brother for an Example,
to whom he had used the same earnest Perswasions to keep him from going into the
Low Country Wars, but could not prevail, his young Desires prompting him to run
into the Army where he was kill'd; and tho' he said he would not cease to pray
for me, yet he would venture to say to me, that if I did take this foolish Step,
God would not bless me, and I would have Leisure hereafter to reflect upon
having neglected his Counsel when there might be none to assist in my Recovery.
I observed in this last Part of his Discourse, which was truly Prophetick, tho'
I suppose my Father did not know it to be so himself; I say, I observed the
Tears run down his Face very plentifully, and especially when he spoke of my
Brother who was kill'd; and that when he spoke of my having Leisure to repent,
and none to assist me, he was so mov'd,0that he broke off the Discourse, and
told me, his Heart was so full he could say no more to me.
I was sincerely affected with this Discourse, as indeed who could be otherwise?
and I resolv'd not to think of going abroad any more, but to settle at home
according to my Father's Desire. But alas! a few Days wore it all off; and in
short, to prevent any of my Father's farther Importunities, in a few Weeks
after, I resolv'd to run quite away from him. However, I did not act so hastily
neither as my first Heat of Resolution prompted, but I took my Mother, at a time
when I thought her a little pleasanter than ordinary, and told her, that my
Thoughts were so entirely bent upon seeing the World, that I should never settle
to any thing with Resolution enough to go through with it, and my Father had
better give me his Consent than force me to go without it; that I was now
Eighteen Years old, which was too late to go Apprentice to a Trade, or Clerk to
an Attorney; that I was sure if I did, I should never serve out my time, and I
should certainly run away from my Master before my Time was out, and go to Sea;
and if she would speak to my Father to let me go but one Voyage abroad, if I
came home again and did not like it, I would go no more, and I would promise by
a double Diligence to recover that Time I had lost.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกิดใน 1632 ปี ในเมืองยอร์ก ของครอบครัว ดี tho' ไม่ ประเทศ พ่อของฉันจะเป็นชาวต่างชาติของเบรเมน ที่ชำระครั้งแรกที่ตัวเรือ: เขามีทรัพย์ดี โดยสินค้า และปล่อยออกค้าของเขา อยู่หลัง ยอร์ก จากไหนเขาได้แต่งงานแม่ ความสัมพันธ์ที่ชื่อโรบินสัน การ ครอบครัวดีมาก ที่ประเทศ และที่ฉันถูกเรียกโรบินสัน Keutznaer แต่ โดยปกติความเสียหายของคำอังกฤษ เราตอนนี้เรียกว่า นายเราเรียกของเรา ตัว และนักเขียนชื่อครูโซ และ เพื่อสหายของฉันเสมอเรียกได้ฉันนั้น ผมสองคนพี่น้อง ที่ถูก Collonel โทไปอังกฤษ กองทหารของเท้าในจังหวัดฟลานเดอร์ เดิม มีคำสั่งมีชื่อเสียง Coll. Lockhart และถูกฆ่าในการต่อสู้ใกล้ดันเคิร์กกับชาวสเปนเข้า: อะไรเป็นของ น้องสองผมไม่รู้อีกกว่าพ่อหรือแม่ไม่รู้อะไร เป็นของฉัน มีบุตรสามคนในครอบครัว และ bred ไม่เพื่อการค้าใด ๆ หัวของฉันเริ่ม จะเติมมากก่อนจะ มีความคิดที่ยูเนสโก: พ่อของฉัน ที่มีแต่โบราณกาล ได้ทำให้ฉันมีอำนาจร่วมกันเรียนรู้ ไกลบ้านการศึกษา และ ฟรีโรงเรียนทั่วไป และออกแบบอ่านโดยสะอัดสำหรับกฎหมาย แต่ฉันจะ พอใจกับอะไรแต่ไปทะเล และแง่ของฉันนี้นำฉันดังนั้น อย่างยิ่ง กับ จะ นายคำสั่งของพ่อ และทั้งหมดนี้ Entreaties และ Perswasions ของแม่และเพื่อน ๆ ที่ดูเหมือนจะ เป็นสิ่งที่ร้ายแรงใน Propension ธรรมชาติแนวตรงกับชีวิตของ ความทุกข์ยากที่ถูกเพื่อ befal ฉัน พ่อ คนฉลาด และภัย ให้ฉันปรึกษาแห่งอย่างจริงจังกับอะไร เขา foresaw ถูกออกแบบของฉัน เขาโทรมาฉันหนึ่งตอนเช้าในห้องของเขา ซึ่งเขา ถูกคุมขัง โดยเก็าท และ expostulated อย่างอบอุ่นมากผมตามเรื่องนี้: เขา ask'd อะไรเหตุผลมากความเอียง wandring meer ที่ผมลาออกของฉัน พ่อบ้านและประเทศบ้านเกิดของฉัน ซึ่งฉันอาจจะดีแนะนำ และการ โน้มของการเพิ่มแอพลิเคชันใหญ่ ๆ และอุตสาหกรรม กับชีวิตที่ง่ายของฉัน และความสุขเขาบอกฉันก็สำหรับคนหมดหวังใหญ่ ๆ มือหนึ่ง หรือของ ธีม ห้องใหญ่ ๆ ที่ไปต่างประเทศตามการผจญภัย การ ขึ้น โดยเอนเตอร์ไพรซ์ และทำชื่อเสียงท่านธรรมชาติออก ถนนทั่วไป ว่า สิ่งเหล่านี้ได้ทั้งหมดทั้งสองข้างฉัน เกิน หรือเกินไป ห่างไกลไปจากผม เหมืองที่ถูกรัฐกลาง หรืออะไรอาจเรียกว่าบน สถานีของชีวิตต่ำ ซึ่งเขาได้พบประสบการณ์อันยาวนานเป็นรัฐดีที่สุดใน โลก มากที่สุดเหมาะสมกับมนุษย์ความสุข ภา Miseries การ และ ลำบาก แรงงาน และทุกข์ของ mechanick ส่วนของมนุษย์ และไม่ embarrass'd ด้วยความภาคภูมิใจ หรูหรา ความใฝ่ฝัน และ Envy ของส่วนบนของ มนุษย์ เขาบอกฉัน ฉันอาจวินิจฉัยความสุขของรัฐนี้ จากนี้ สิ่ง viz ที่นี้มีสถานะของชีวิตซึ่งคนอื่น ๆ อิจฉา ที่ พระมหากษัตริย์ได้บ่อย lamented ผลของการเกิดมาเพื่อดีต้องกลับ สิ่ง และต้องจะพวกเขามีไว้กลางสุดขั้ว 2 ระหว่างค่าเฉลี่ยดี ที่ธีรการให้พยานของพระองค์นี้เป็น เพียงมาตรฐานของเฟลิซิตี้จริง เมื่อเขาอธิษฐานให้มีทั้งความยากจนหรือริชเชส เขาเสนอราคาฉันสังเกตได้ และควรจะ พบ Calamitles ชีวิตได้ ใช้ร่วมกันระหว่างตัวบน และล่างส่วนหนึ่งของมนุษย์ แต่ที่สถานีกลาง มีภัยน้อยที่สุด และไม่ใช่ expos จะ Vicisitudes มากเป็น สูง หรือต่ำกว่าส่วนของมนุษย์ นาย พวกเขาถูกไม่ต้องมาก Distempers และ Uneasiness ของร่างกายหรือจิตใจ เป็นผู้ถูกที่ โดยการทายา ห้องนั่งเล่น หรูหรา และ Extravagancies บนมือหนึ่ง หรือฮาร์ดดิสก์แรง งาน ต้องการ Necessaries และอาหารหมายถึง หรือไม่เพียงพอในทางกลับกัน นำมา Distempers เมื่อตัวเองโดยธรรมชาติผลของพวกเขาวิธีการของชีวิต ว่า สถานีกลางชีวิตถูกคำนวณสำหรับ Vertues ทุกชนิดและทุกชนิดของ นั่ง สันติภาพที่เรานำมือแม่บ้านของโชคกลาง ที่ ความพอประมาณ ดูแล ความเงียบ สุขภาพ สังคม Diversions คบหาทั้งหมด และทั้งหมดต้องการความสุข พรร่วมสถานีกลาง ชีวิต ที่คนทางนี้ไปได้อย่างราบรื่น และอยู่เบื้องหลังจากปลาย ' โลก และ สบายไม่มัน ไม่ embarrass'd ด้วยหน้ามือ หรือของ หัว ไม่ขายชีวิตทาสสำหรับขนมปังทุกวัน หรือ harrast กับ perplex'd สถานการณ์ ซึ่งปล้นจิตสงบ และร่างกายเหลือ จะไม่ enrag รัก Envy หรือลับเขียนลัสท์ของความใฝ่ฝันในสิ่งที่ดี แต่ ในสถานการณ์ง่าย ๆ ที่ค่อย ๆ เลื่อนจากปลาย ' โลก และชิมเลย ขนมของที่อยู่อาศัย ไม่ขม รู้สึกว่า พวกเขามีความสุข และ เรียนรู้จากประสบการณ์ทุกวันรู้มากเลย หลังจากนี้ เขากด ได้ฉันจริงจัง อย่างสุภาพที่สุด ไม่ เล่นหนุ่ม ไม่ให้ precipitate ตัวเองเข้าไปใน Miseries ที่ธรรมชาติ และ สถานีของชีวิตเกิด seem'd ให้ได้กับ ที่ได้ ใต้ไม่มีความจำเป็นของขนมปังของฉัน ว่าเขาทำดีกับฉัน และ พยายามที่จะป้อนผมค่อนข้างเป็นสถานีของชีวิตที่เขาได้เพียง แนะนำให้ฉัน และถ้าที่ไม่ง่าย และมีความสุขในโลก มัน ต้องเป็นของฉัน meer ชะตากรรมหรือข้อบกพร่องที่ต้องขัดขวาง และควรมี ไม่มีอะไรจะตอบสำหรับ มี discharg จึงมีหน้าที่ในการเตือนฉันกับ มาตรการที่เขารู้จะเจ็บฉัน: ในคำ ที่เขาต้องทำมาก สิ่งที่ดีสำหรับฉันถ้าฉันจะอยู่ และชำระที่บ้านกับเขาโดยตรง เพื่อเขา จะมีมือมากใน Misfortunes ของฉัน ให้กำลังใจใด ๆ ให้ฉัน พ้นไป: และปิดทั้งหมด เขาบอกฉันฉันมีพี่ชายของฉันสำหรับตัวอย่าง ซึ่ง เขาได้ใช้ Perswasions คนได้ความหมายเดียวกันเพื่อให้เขาจากไป ต่ำประเทศสงคราม แต่อาจเหนือกว่า เขายังปรารถนาเพื่อให้เขาทำ เป็นกองทัพที่เขาถูก ฆ่าจะ และ tho' เขากล่าวว่า เขาจะประทับอธิษฐาน สำหรับฉัน แต่เขาจะอยูการพูด ฉันว่าถ้าฉันจะขั้นตอนนี้โง่ พระเจ้าจะอวยพรฉัน และฉันจะได้พักผ่อนโดยใคร่ครวญ มีที่ไม่มีกิจกรรมคำปรึกษาของเขาเมื่อมีอาจไม่ให้ความช่วยเหลือในการกู้คืนของฉัน ผมสังเกตในส่วนนี้สุดท้ายของวาทกรรมของเขา ซึ่งแท้จริง Prophetick, tho' ฉันคิดว่า พ่อไม่รู้ว่ามันจะให้ตัวเอง ผมบอกว่า ผมสังเกต น้ำตารันลงหน้ามาก plentifully และโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพูดของฉัน พี่ชายที่ถูกฆ่าจะ และซึ่งเมื่อเขาพูดถึงของฉันมีผ่อนกลับใจ ไม่ช่วยฉัน เขาเพื่อมี mov, 0that เขาหยุดลงวาท และ บอกฉัน หัวใจของเขาได้เต็มเขาอาจว่า ไม่มีฉัน ฉันถูกจริงได้รับผลกระทบกับวาทกรรมนี้ เป็นแน่นอนที่อาจจะเป็นอย่างอื่น และ resolv ก็ไม่คิดว่า จะไปต่างประเทศอีก แต่ เพื่อชำระบ้าน ตามความปรารถนาของพ่อ แต่อนิจจา ไม่กี่วันสวมมันทั้งหมดออกไป และใน สั้น ๆ การป้องกันของพ่อ Importunities ไกล ในไม่กี่สัปดาห์ หลังจาก resolv ได้ทำมากจากเขา อย่างไรก็ตาม ฉันไม่ได้ทำดังนั้นรีบ ไม่ร้อนความละเอียดให้เป็นครั้งแรกของฉัน แต่ฉันเอาแม่ ครั้ง เมื่อฉันคิดว่า เธอ pleasanter น้อยกว่าปกติ และบอกเธอ ที่ฉัน คิดได้ดังนั้นทั้งเงี้ยวเมื่อเห็นโลก ที่ผมไม่ควรจ่าย สิ่งใด ๆ ด้วยความละเอียด เพียงพอที่จะผ่านไปได้ และพ่อได้ ดีกว่า ให้ฉันได้รับความยินยอมของเขามากกว่าบังคับให้ผมไปโดยไม่ได้ ผมอยู่ตอนนี้ สิบแปดปี ที่ออกไปฝึกงานเพื่อการค้า หรือไต่ ทนาย ที่ผมไม่แน่ใจว่า ถ้าฉันไม่ได้ ฉันไม่ควรใช้ที่เวลาของฉัน และฉัน ควรแน่นอนหนีนายก่อนเวลาฉันก็ออกมา และเรือ และถ้าเธอจะพูดกับพ่อให้ผมไปแต่ถ้าต่างประเทศ เดินทางฉัน มาบ้านอีกไม่ได้ไม่ชอบ ฉันจะไปไม่ได้ และฉันจะสัญญาโดย เพียรคู่กู้คืนนั้นได้หายไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เกิดในปี 1857 ที่เมืองนิวยอร์กของครอบครัวที่ดี โท ' ไม่ใช่
ที่ประเทศ พ่อเป็นชาวต่างชาติของ เบรเมน ที่ตัดสินครั้งแรกใน Hull :
เขามีทรัพย์ที่ดี โดยสินค้า และปล่อยให้ปิดการค้าของเขาอาศัยอยู่ภายหลัง
ในนิวยอร์ก ที่เขาจากมาได้แต่งงานกับแม่ ความสัมพันธ์ที่ชื่อ โรบินสัน ,
ที่ดีมากครอบครัวในประเทศ และจากคนที่ถูกเรียกว่า โรบินสัน keutznaer ;แต่โดยปกติ
การทุจริตของคำพูดในอังกฤษ เราเรียกว่าตอนนี้ " มิใช่เราเรียกตัวของเรา
และชื่อนักเขียน ครูโซ ดังนั้นเพื่อนของฉันเรียกฉัน
ผมมีพี่ 2 คนพี่น้อง ซึ่งหนึ่งในนั้นคือผู้หมวด collonel เป็นทหารอังกฤษ
เท้าในแฟลนเดอร์สเดิมบัญชาโดย coll ที่มีชื่อเสียง ล็อกฮาร์ต
, และถูกฆ่าตายในการต่อสู้กับชาวสเปน ใกล้ Dover : เกิดอะไรขึ้นกับ
ฉันพี่ฉันไม่เคยรู้มากกว่าพ่อหรือแม่รู้
กลายเป็นฉัน
เป็นลูกชายคนที่สามของครอบครัว และไม่ได้เลี้ยงเพื่อการค้าใด ๆ หัวเริ่มจะเติมจะเช้ามาก

กับความคิดเรื่อยเปื่อย : พ่อ ที่โบราณมาก
มีให้ฉันแบ่งปันความสามารถของการเรียนรู้ เท่าที่บ้านการศึกษาและ
ประเทศฟรีโรงเรียนโดยทั่วไปไป และการออกแบบ จะให้กฎหมายแต่ผมคงจะ
พอใจกับอะไร แต่ไปถึงทะเล และความโน้มเอียงที่จะทำให้ฉัน
คัดค้านจะขอคำสั่งของพ่อผม และต่อบรรดา
entreaties perswasions และแม่ของฉันและเพื่อนๆ ที่ดูเหมือนจะเป็นสิ่งที่ร้ายแรงใน propension

ธรรมชาติ ดูแลโดยตรง กับชีวิตของ
ความทุกข์ยากซึ่งจะ befal ฉัน
พ่อคนฉลาด และหลุมฝังศพให้คำแนะนำที่ดีกับสิ่งที่ร้ายแรง
เขาเล็งเห็นถึงการออกแบบของฉัน เขาโทรหาผมตอนเช้าเข้าไปในห้องที่เขา
คุมขังโดย โรคเกาต์ และ expostulated มากรุ่มผมต่อเรื่องนี้ : เขา
ถามผม เหตุผลอะไรมากขึ้นกว่า wandring เอียง ผมก็ออกจากบ้านพ่อ
และประเทศบ้านเกิดของฉันที่ฉันอาจจะได้รู้จักและมี
เพิ่มโอกาสของโชคชะตาของฉันใช้และอุตสาหกรรม กับชีวิตของความสะดวก
และความสุขเขาบอกว่ามันสำหรับคนสิ้นหวัง ทรัพย์สมบัติในมือข้างหนึ่งหรือของ
ธีม โชคชะตาที่เหนือกว่าในอื่น ๆที่ไปต่างประเทศเมื่อการผจญภัย

โดยบริษัทเพิ่มขึ้น และทำให้ตัวเองมีชื่อเสียงในการประกอบจากธรรมชาติออกมา
ของถนนทั่วไป ว่าสิ่งเหล่านี้ทั้งหมดให้ไกลเกินไป เหนือชั้นด้วย
หรือไกลด้านล่าง ฉันว่าของฉันคือรัฐกลาง หรือสิ่งที่อาจจะเรียกว่าสถานีบน
ชีวิตต่ำ ซึ่งเขาได้พบจากประสบการณ์ที่ยาวนาน เป็นสภาพดีที่สุดใน
โลก เหมาะสมมากที่สุดเพื่อความสุขของมนุษย์ ไม่สัมผัสกับทุกข์และ
แรงงานและความทุกข์ของ mechanick ส่วนหนึ่ง ของมนุษยชาติ และไม่ใช่
เผยจะด้วยความภาคภูมิใจ , หรูหรา , ความทะเยอทะยาน และอิจฉาของส่วนบนของ
มนุษยชาติ เขาบอกฉันว่า ฉันอาจตัดสินของความสุขของรัฐนี้โดยหนึ่งนี้
สิ่ง ได้แก่ นั่นคือสภาพของชีวิตที่คนอื่น ๆทั้งหมดอิจฉาที่
กษัตริย์มีบ่อยโอดครวญตามมา ทุกข์ของการเกิดเพื่อดี
สิ่ง และหวังว่าจะได้อยู่ตรงกลางระหว่างสองขั้ว
, ค่าเฉลี่ยและส่วนที่ดีที่คนฉลาดให้คำให้การนี้ เป็นเพียงมาตรฐาน
จริงความสุข เมื่อเขาอธิษฐานจะไม่มีความยากจนหรือร่ำรวย
เขาเสนอให้ฉันสังเกตมัน และฉันก็มักจะพบว่า calamitles ชีวิตคือ
ร่วมกันระหว่างส่วนบนและล่างของมนุษย์ แต่ที่สถานีกลาง
มีภัยน้อยที่สุด และจะไม่เปิดเผย vicisitudes หลาย
สูงหรือต่ำกว่าส่วนของมนุษย์ ; แต่พวกเขาไม่ได้รับ distempers มากมาย
และความไม่สบายใจทั้งร่างกายหรือจิตใจ เช่น เป็นใคร โดย
ชีวิตชั่วร้าย หรูหรา และ extravagancies บนมือข้างหนึ่ง , หรือแรงงานหนัก ต้องการ
necessaries ใจร้าย หรืออาหารไม่เพียงพอ ในมืออื่น ๆ , นำ distempers
เมื่อตัวเอง โดยผลธรรมชาติของวิธีการของพวกเขาที่อาศัยอยู่ที่
;สถานีกลางของชีวิตถูกคำนวณสำหรับชนิดทั้งหมดของ vertues และทุกชนิดของ
enjoyments ; สันติภาพและความอุดมสมบูรณ์เป็นมือแม่บ้านของโชคกลาง ;
พอควร สายกลาง คือความสงบ สุขภาพ สังคม คบหา และ diversions ,
พึงปรารถนาความสุข , พรเข้าสถานีกลาง
ชีวิต ; วิธีนี้ผู้ชายก็เงียบและราบรื่น thro โลกและ
สบายแล้ว ไม่ต้องอึดอัดกับแรงงานของมือหรือของ
หัว ไม่ขายชีวิตของทาสสำหรับขนมปังทุกวัน หรือ harrast ด้วยความงงงวยจะ
สถานการณ์ซึ่งปล้นจิตวิญญาณแห่งสันติภาพ และร่างกายของส่วนที่เหลือ ไม่ enrag จะ
กับกิเลสความอิจฉาริษยา หรือความลับ เผาตัณหาความทะเยอทะยานสำหรับสิ่งที่ดี ;
แต่ในสถานการณ์ง่ายเลื่อนเบาๆ thro ' โลกและ อย่างสมเหตุสมผล ชิม
ขนมหวานของชีวิต ไม่มีรสขม รู้สึกว่าเขามีความสุขและ
การเรียนรู้จากประสบการณ์ของทุกวันจะรู้จักมันมากขึ้นอย่างสมเหตุสมผล .
หลังนี้ เค้ากดผมอย่างจริงจัง และในลักษณะที่รักใคร่มากที่สุด ไม่ใช่

เล่นหนุ่มไม่ตกตะกอนตัวเองเป็นทุกข์ ซึ่งธรรมชาติและ
สถานีของชีวิตฉันเกิดที่ดูเหมือนจะได้ให้ไว้กับ ;ผมไม่มีความจำเป็นของการแสวงหา
ขนมปังของฉัน ; เขาจะดีสำหรับผม และผมพยายามที่จะป้อน
สถานีค่อนข้างเป็นชีวิตที่เขาได้รับเพียง
แนะนำให้ฉัน และถ้าฉันไม่ได้ง่ายมาก และมีความสุขในโลกใบนี้ มันต้องเป็นโชคชะตาของฉัน
. , หรือความผิดที่ต้องขัดขวางมัน และเขาควรจะ
ไม่มีอะไรจะตอบให้มีดังนั้น discharg จะทำหน้าที่ในการเตือนฉันกับ
มาตรการซึ่งเขารู้ว่าจะต้องบาดเจ็บ ในคําว่า เขาจะทำสิ่งที่มาก
ใจดีกับฉันถ้าฉัน จะ อยู่ และตั้งถิ่นฐานที่บ้านที่เขากำกับ ดังนั้นเขา
จะไม่ได้มือมากในความโชคร้ายของฉัน เป็นให้ ฉัน
ให้กําลังใจใด ๆไป และจะปิดทั้งหมด เขาบอกฉันว่าฉันมีพี่ชาย
สำหรับตัวอย่างซึ่งเขาได้ใช้ perswasions จริงจังเดียวกันเพื่อไม่ให้เขาเข้าไป
สงครามประเทศต่ำ แต่ไม่สามารถชนะ ความปรารถนาของเขายังแจ้งเขาวิ่ง
ในกองทัพที่เขาถูกฆ่าได้ และโถ ' เขาบอกว่าเขาจะไม่เลิกสวด
สำหรับฉัน แต่เขาอาจจะพูดสำหรับผม ถ้าผมเอาขั้นตอนที่โง่เขลานี้
พระเจ้าจะอวยพรผมและผมจะได้พักผ่อนต่อ เพื่อสะท้อนให้เห็นถึง
มีหลงที่ปรึกษาของเขา เมื่อมีผู้ใดช่วยในการกู้คืนของฉัน
ผมสังเกตในส่วนสุดท้ายของวาทกรรมของเขาซึ่งเป็น prophetick อย่างแท้จริง , tho '
ฉันคิดว่าพ่อผมไม่ได้รู้ว่ามันเป็นเช่นนั้นเอง ฉันพูด ฉันสังเกต
น้ำตาวิ่งลงใบหน้าของเขามาก ลูกศิษย์ลูกหา และโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาพูดถึงพี่ชาย
ที่ถูกฆ่าจะ ;และเมื่อเขาพูดฉันมีเวลาว่างที่จะกลับใจ
และไม่มีเพื่อช่วยเหลือเขาเพื่อ MOV จะ 0that เขาเลิกวาทกรรมและ
บอก หัวใจของเขาก็มีแต่เขาไม่พูดอะไรอีกเลย
ผมจริงใจผลกระทบกับวาทกรรมนี้ อย่างที่อาจเป็นอย่างอื่น ?
ผม resolv ก็ไม่คิดว่าการไปต่างประเทศอีก แต่อยู่ที่บ้าน
ตามความปรารถนาของพ่อ แต่อนิจจา !ไม่กี่วันใส่มันทั้งหมดออกไป และใน
สั้น เพื่อป้องกันใด ๆของพ่อ มันไกล importunities ในไม่กี่สัปดาห์
ฉัน resolv จะวิ่งค่อนข้างห่างจากเขา แต่ก็ไม่ได้ทำอย่างเร่งรีบ
ไม่เป็นครั้งแรกความร้อนความละเอียดแจ้ง แต่ผมเอาแม่ฉัน เวลาที่
เมื่อฉันคิดว่าเธอ pleasanter น้อยกว่าปกติ และบอกเธอว่าฉัน
ความคิดทั้งหมดงอเมื่อเห็นโลกที่ผมไม่ควรทำสิ่งใดที่มีความละเอียดเพียงพอ
เพื่อที่จะไปผ่านกับมัน และพ่อก็ให้เขายินยอม
กว่าแรงผมนะ ที่ผมตอนนี้
สิบแปดปี ซึ่งก็สายเกินไปที่จะไปฝึกงานกับการค้า , เสมียนทนายหรือ

; ผมมั่นใจว่าถ้าผมทำ ผมไม่ควรใช้เวลาของฉันและฉัน
แน่นอนควรหนีไปจากเจ้านาย ก่อนที่เวลาของฉันออกและไปในทะเล ;
และถ้าเธอจะพูดกับพ่อให้ฉันไป แต่การเดินทางในต่างประเทศ ถ้าผม
กลับมาบ้านอีกครั้ง และไม่ได้ชอบมัน ผมจะไม่ไปอีก และฉันก็สัญญา โดยการเพียรคู่การกู้คืนเวลาที่ฉันสูญเสียไป