Specimens were identified to specie

Specimens were identified to species level
and their stomachs were extracted and fixed in 10%
formalin solution for later analysis. Preys found
were identified to the lowest possible taxon and data
were quantified using the numerical methods such as
percent by frequency of occurrence (%O), percent
by number (%N) and percent by weight (%W)
revised by Hyslop (1980). In the case of preys such
as plankton, items were counted by using a
microscope (Olympus CH-20, zoom 40X) and only
percent by number was calculated. Cumulative prey
curves were constructed for each species to
determine if an adequate number of stomachs had
been collected to accurately describe diets (Cortés
1997). When the curves reach a stable asymptote,
the number of stomachs analyzed is considered
sufficient for describing dietary habits.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตัวอย่างที่ระบุระดับสายพันธุ์และกระเพาะอาหารถูกแยก และแก้ไขใน 10%formalin โซลูชันเพื่อการวิเคราะห์ โลกใต้ท้องที่พบระบุว่าเป็นไปได้ต่ำสุดและข้อมูลถูกวัดโดยใช้วิธีการเชิงตัวเลขเช่นเปอร์เซ็นต์ตามความถี่ของการเกิด (%O), ร้อยละจำนวน (%N) และร้อยละ โดยน้ำหนัก (%W)แก้ไข โดย Hyslop (1980) ในกรณีของโลกใต้ท้องดังกล่าวเป็นแพลงก์ตอน นับสินค้า โดยใช้การกล้องจุลทรรศน์ (Olympus CH-20, 40 X ซูม) และเท่านั้นมีคำนวณเปอร์เซ็นต์ โดยจำนวน เหยื่อสะสมเส้นโค้งถูกสร้างขึ้นสำหรับแต่ละสายพันธุ์เพื่อตรวจสอบถ้ามีกระเพาะจำนวนที่เพียงพอการเก็บอาหาร (Cortés อธิบายได้ถูกต้องปี 1997) . เมื่อเส้นโค้งถึง asymptote ความเสถียรพิจารณาจำนวนของกระเพาะที่วิเคราะห์เพียงพอสำหรับการอธิบายพฤติกรรมการบริโภคอาหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตัวอย่างที่ถูกระบุถึงระดับสายพันธุ์
และท้องของพวกเขาถูกสกัดและการแก้ไขใน 10%
วิธีการแก้ปัญหาฟอร์มาลินสำหรับการวิเคราะห์ในภายหลัง เหยื่อพบ
ถูกระบุไปที่แท็กซอนที่เป็นไปได้ต่ำสุดและข้อมูลที่
ถูกวัดโดยใช้วิธีการเชิงตัวเลขเช่น
ร้อยละตามความถี่ของการเกิด (% O) ร้อยละ
จำนวน (% N) และร้อยละโดยน้ำหนัก (% w)
แก้ไขโดยต้องหา (1980) . ในกรณีของเหยื่อดังกล่าว
เป็นแพลงก์ตอน, รายการนับโดยใช้
กล้องจุลทรรศน์ (โอลิมปั CH-20 ซูม 40X) และมีเพียง
ร้อยละจำนวนที่คำนวณได้ เหยื่อสะสม
โค้งถูกสร้างขึ้นสำหรับแต่ละชนิดที่จะ
ตรวจสอบว่าเป็นจำนวนที่เพียงพอของท้องได้
รับการเก็บรักษาอย่างถูกต้องอธิบายอาหาร (Cortés
1997) เมื่อเส้นโค้งถึงสิ้นสุดมั่นคง
จำนวนท้องวิเคราะห์ก็ถือว่า
เพียงพอสำหรับการอธิบายพฤติกรรมการบริโภคอาหาร