Place brands exist in various forms

Place brands exist in various forms (e.g., in the branding of nations, cities, regions
and tourism destinations) and there is no doubt that it is now well-established as an
area of academic study. Despite its long history, it was not until the last quarter of the
twentieth century that articles on place branding began to appear in the academic
literature (Kavaratzis 2005; Pike 2009). A recent study by Lucarelli and Berg (2011)
highlights, in particular, the rapid expansion in the number of articles published on place branding over the period 1988–2009. These appeared predominantly in urban
studies, tourism and geography journals, and more recently in marketing journals.
The latter combined mainstream branding theory with academic literature from the
other three disciplines which hitherto, had largely ignored both mainstream branding
theory and each other. As a result of this emerging convergence, it has been suggested
that “the focus of discussion for place branding has shifted…to business and
marketing” as the dominant perspective (Hanna and Rowley 2008, p. 69). This claim
may be contested, but there can be no doubt that these cross-disciplinary synergies
have led to a more holistic view of place branding. They have helped to develop
place branding theory which has, in turn, provided a broader platform for further
study and accelerated the process of research (Dinnie 2004; Kavaratzis 2005;
Hankinson 2007). This progress has encouraged the publication of a series of future
research agendas (for example, Pike 2009; Kavaratzis and Ashworth 2008; Dinnie
2008; Balakrishnan 2009; Hankinson 2010a) and the development of a more critical
perspective of place branding and marketing (Gertner 2011a, b).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แบรนด์มีอยู่ในแบบฟอร์มต่าง ๆ (เช่น ในการใช้ตราสินค้าของภูมิภาค ประเทศ เมืองและแหล่งท่องเที่ยว) และไม่ต้องสงสัยว่าตอนนี้ดีขึ้นเป็นการพื้นที่การศึกษาศึกษา แม้ มีประวัติยาวนาน ไม่จนถึงไตรมาสสุดท้ายของการศตวรรษที่ยี่สิบที่เริ่มบทความเกี่ยวกับตราสินค้าที่ปรากฏในการศึกษาวรรณกรรม (Kavaratzis 2005 จนปี 2009) การศึกษาล่าสุดโดย Lucarelli เบิร์กลักซ์เชอรี่ (2011)ไฮไลท์ โดยเฉพาะ การขยายตัวอย่างรวดเร็วในหมายเลขของบทความที่เผยแพร่บนตำแหน่งตราสินค้าในช่วงปี 1988 – 2009 เหล่านี้ปรากฏส่วนใหญ่ในเมืองการศึกษา สมุดรายวันการท่องเที่ยวและภูมิศาสตร์ และอื่น ๆ เมื่อเร็ว ๆ นี้ในสมุดรายวันการตลาดหลังรวมทฤษฎีตราสินค้าหลักประกอบการศึกษาจากการสาขาอื่น ๆ สามซึ่งมาจนบัด มีใหญ่ละเว้นทั้งหลักตราสินค้าทฤษฎีและอื่น ๆ จากการบรรจบกันนี้เกิดขึ้น มันได้ถูกแนะนำที่ "เน้นการสนทนาสำหรับตราสินค้าได้จาก...ธุรกิจ และการตลาด"เป็นมุมมองหลัก (ฮันนาและมี่โรว์เลย์ 2008, p. 69) ข้อเรียกร้องนี้อาจได้จากทั้งหมด แต่สามารถมีได้ข้อสงสัยที่แยบยลเหล่านี้ข้ามวินัยได้นำไปสู่มุมมองแบบองค์รวมมากขึ้นของตราสินค้า พวกเขาได้ช่วยเหลือในการพัฒนาวางทฤษฎีตราสินค้าซึ่ง จะ แพลตฟอร์มที่กว้างขึ้นสำหรับการเพิ่มเติมศึกษา และเร่งรัดกระบวนการงานวิจัย (Dinnie 2004 Kavaratzis 2005Hankinson 2007) ระหว่างนี้มีกำลังใจพิมพ์ชุดของอนาคตวาระการประชุมวิจัย (ตัวอย่าง 2009 จน Kavaratzis และ Ashworth 2008 Dinnie2008 Balakrishnan 2009 Hankinson 2010a) และการพัฒนาที่สำคัญมากมุมมองที่กำหนดตราสินค้า และการตลาด (Gertner 2011a, b)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แบรนด์สถานที่อยู่ในรูปแบบต่าง ๆ
(เช่นในการสร้างแบรนด์ของประเทศเมืองภูมิภาคและสถานที่ท่องเที่ยว) และมีข้อสงสัยว่าขณะนี้ดีขึ้นเป็นไม่มีการศึกษาทางวิชาการ
แม้จะมีประวัติศาสตร์อันยาวนานของมันก็ไม่ได้จนกว่าไตรมาสสุดท้ายของศตวรรษที่ยี่สิบที่บทความเกี่ยวกับการสร้างตราสินค้าที่เริ่มปรากฏให้เห็นในทางวิชาการวรรณกรรม(Kavaratzis 2005; หอก 2009) การศึกษาล่าสุดโดย Lucarelli และภูเขาน้ำแข็ง (2011) ไฮไลท์โดยเฉพาะอย่างยิ่งการขยายตัวอย่างรวดเร็วในจำนวนของบทความที่ตีพิมพ์ในการสร้างตราสินค้าสถานที่ในช่วง 1988-2009 เหล่านี้ปรากฏเด่นในเมืองการศึกษาการท่องเที่ยวและวารสารภูมิศาสตร์และเมื่อเร็ว ๆ นี้ในวารสารการตลาด. หลังทฤษฎีการสร้างตราสินค้าหลักรวมกับวรรณกรรมทางวิชาการจากอีกสามสาขาวิชาซึ่งบัดนี้ได้ส่วนมากไม่สนใจการสร้างตราสินค้าทั้งหลักทฤษฎีและแต่ละอื่นๆ อันเป็นผลมาจากการบรรจบกันที่เกิดขึ้นใหม่นี้ได้รับการแนะนำว่า "จุดเน้นของการสนทนาสำหรับการสร้างตราสินค้าที่ได้เปลี่ยน ... เพื่อธุรกิจและการตลาด" เป็นมุมมองที่โดดเด่น (ฮันนาและลีย์ 2008, น. 69) การเรียกร้องนี้อาจจะเข้าร่วมแข่งขันแต่จะมีข้อสงสัยว่าสิ่งเหล่านี้ทำงานร่วมกันข้ามทางวินัยไม่ได้นำไปสู่มุมมองแบบองค์รวมมากขึ้นของการสร้างตราสินค้าสถานที่ พวกเขาได้ช่วยในการพัฒนาทฤษฎีการสร้างตราสินค้าที่มีสถานที่ในการเปิดให้กว้างขึ้นสำหรับแพลตฟอร์มต่อการศึกษาและการเร่งกระบวนการของการวิจัย(เลี่ยมดินนี่ 2004; Kavaratzis 2005 Hankinson 2007) ความคืบหน้าเรื่องนี้ได้รับการสนับสนุนการตีพิมพ์ของชุดของอนาคตวาระการวิจัย (เช่นหอก 2009; Kavaratzis และ Ashworth 2008; เลี่ยมดินนี่ 2008; บาลาค 2009; Hankinson 2010a) และการพัฒนาที่สำคัญอื่น ๆ อีกมุมมองของการสร้างตราสินค้าสถานที่และการตลาด(Gertner 2011a b)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สถานที่แบรนด์ที่มีอยู่ในรูปแบบต่างๆ ( เช่น ในการสร้างแบรนด์ของประเทศ , เมือง , ภูมิภาค
และการท่องเที่ยวจุดหมายปลายทาง ) และมีข้อสงสัยว่ามันคือตอนนี้ดีขึ้นเป็น
พื้นที่ของการศึกษาวิชาการ แม้จะมีประวัติศาสตร์อันยาวนานของมัน มันไม่ได้จนกว่าไตรมาสสุดท้ายของศตวรรษที่ยี่สิบที่บทความ
แบรนด์ที่เริ่มปรากฏในวรรณกรรมวิชาการ
( kavaratzis 2005 ; หอก 2009 )การศึกษาล่าสุดโดย ลูคาเรลลี่ และ เบิร์ก ( 2011 )
ไฮไลท์โดยเฉพาะการขยายตัวอย่างรวดเร็วในหมายเลขของบทความที่เผยแพร่ในช่วงปี 1988 ที่ตราสินค้า– 2009 ซึ่งจะปรากฏส่วนใหญ่ในเมือง
การศึกษา การท่องเที่ยว และภูมิศาสตร์วารสารและอื่น ๆเมื่อเร็ว ๆนี้ในวารสารการตลาด .
หลังรวมแบรนด์หลักทฤษฎีวิชาการวรรณกรรมจาก
อีก 3 สาขา ซึ่งแต่ก่อนมีไปละเว้นทั้งกระแสหลักและทฤษฎีการสร้างตราสินค้า
แต่ละอื่น ๆ ผลของการบรรจบกันใหม่ มันได้รับการแนะนำ
" เน้นอภิปรายเพื่อสร้างแบรนด์ที่ได้เปลี่ยน . . . เพื่อธุรกิจและการตลาด
" เป็นมุมมองเด่น ( ฮันนาและราลี 2008 , หน้า 69 ) นี้อาจจะทำให้การเรียกร้อง
,แต่จะมีข้อสงสัยว่าเหล่านี้ข้ามทางวินัย synergies
ทำให้ได้มุมมองแบบองค์รวมมากขึ้นของการสร้างตราสินค้า พวกเขาได้ช่วยพัฒนา
สถานที่ตราสินค้าทฤษฎีซึ่งมี จะจัดเวทีที่กว้างขึ้นสำหรับศึกษาต่อ
และเร่งกระบวนการของการวิจัย ( dinnie 2004 kavaratzis 2005 ;
; แฮนกินสัน 2007 ) ความก้าวหน้านี้ได้สนับสนุนสิ่งพิมพ์ของชุดของอนาคต
วาระการวิจัย ( ตัวอย่างเช่น ไพค์ 2009 kavaratzis ใกล้ dinnie 2008 และ 2008 ;
; Balakrishnan 2009 ; แฮนกินสัน 2010a ) และการพัฒนามุมมองที่สำคัญมากขึ้นของการสร้างตราสินค้าและการตลาดสถานที่
( gertner 2011a , B )