I think one of the saddest things i

I think one of the saddest things is when two people really get to know each other: their secrets, their fears, their favorite things, what they love, what they hate, liberally every thing, and then they go back to being strangers. It's like you have to walk past them and pretend like you never knew them, never even talked to them before, when really, you know everything about them.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมคิดว่า สิ่งที่เศร้าอย่างใดอย่างหนึ่งคือเมื่อคนสองคนได้รับรู้กันจริง ๆ: ความลับของพวกเขา ความกลัวของพวกเขา สิ่งที่ชื่นชอบของพวกเขา พวกเขารัก เกลียดอะไร กว้างขวางทุกสิ่ง แล้วพวกเขากลับเป็น คนแปลกหน้า ก็เหมือนคุณได้เดินผ่านมาพวกเขา และ pretend เหมือนคุณไม่เคยรู้ว่าพวกเขา ไม่ได้พูดคุยกับพวกเขาก่อน เมื่อจริง ๆ คุณรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับพวกเขา.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันคิดว่าสิ่งหนึ่งที่เศร้าที่สุด คือ เมื่อ สอง คน จริงๆรู้จักกัน : ความลับของพวกเขา , ความกลัวของพวกเขา สิ่งที่ชื่นชอบของพวกเขาที่พวกเขารักสิ่งที่พวกเขาเกลียด ตามอําเภอใจทุกที แล้วก็กลับไปเป็นคนแปลกหน้า มันเหมือนกับคุณต้องเดินผ่าน และทำเป็นไม่รู้จักเขา ไม่เคยคุยกับเขามาก่อน เมื่อ คุณรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับพวกเขา .