Mobile Phone Involvement Questionna

Mobile Phone Involvement Questionnaire (MPIQ) by Walsh et al. (2010)
Walsh et al. (2010) investigated the relationship between frequency of mobile phone use
and mobile phone involvement. They argued that the frequency of use and involvement were not
identical concepts by conceptualizing involvement as people’s cognitive and behavioral
interaction with their mobile phone. Initially, they came up with a list of 25 items obtained from
the results of a previous qualitative study (Walsh, White, & Young, 2008), using Brown’s (1993,
1997) behavioral addiction components as basis for the interviews in that study. The
questionnaire was administered to a sample of 946 young Australian people. After an initial
analysis of the results, they eliminated several items and ended up with a questionnaire of 8
items (using a 7-point rating scale) measuring a unitary construct, as revealed by the principal
component analysis. The questionnaire had moderate reliability (α = .78). They found a weak
relationship between mobile phone involvement and frequency of daily use, leading them to the
conclusion that highly involved mobile phone users used their phone more frequently than did
those who were not highly involved. In addition to investigating the relationship between the two
types of mobile phone behavior, they explored the psychological predictors of each. Self-identity
and validation from others were investigated as the predictors in the study. Both self-identity and
validation from others were found to be predictors of mobile phone involvement, even though
frequency of mobile phone use was predicted only by self-identity. Hence, they drew the
conclusion that frequency of use and involvement conceptualized by cognitive and behavioral
interactions with mobile phones should be distinguished. Employing a rigorous methodology,
17
this study shows that the MPIQ is a valid and reliable questionnaire and that self-identity and
validation from others are factors affecting people’s mobile phone involvement

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โทรศัพท์มือถือมีส่วนร่วมแบบสอบถาม (MPIQ) โดยสวี et al. (2010)วอลช์ et al. (2010) ตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างความถี่ของการใช้โทรศัพท์มือถือและโทรศัพท์มือถือมีส่วนร่วม พวกเขาโต้เถียงว่า ความถี่ของการใช้งานและการมีส่วนร่วมได้ไม่แนวคิดที่เหมือนกัน โดยอยู่ตามพรมแดนเกี่ยวข้องเป็นของคนรับรู้ และพฤติกรรมติดต่อกับโทรศัพท์มือถือของพวกเขา เริ่มแรก พวกเขามากับ 25 รายการที่ได้รับจากผลการศึกษาเชิงคุณภาพก่อนหน้า (วอลช์ สีขาว และ เยาวชน 2008), ใช้ของ Brown (1993ส่วนประกอบยาเสพติดพฤติกรรม 1997) เป็นพื้นฐานสำหรับการสัมภาษณ์ในการศึกษานั้น ที่แบบสอบถามถูกจัดการอย่างของ 946 เยาวชนออสเตรเลีย หลังจากการเริ่มต้นวิเคราะห์ผล พวกเขาตัดออกหลายรายการ และสิ้นสุดกับแบบสอบถาม 8รายการ (ใช้สเกลอันดับ 7 จุด) วัดสร้าง unitary เปิดเผยตามหลักการวิเคราะห์ส่วนประกอบ แบบสอบถามมีความน่าเชื่อถือปานกลาง (α =.78). พวกเขาพบความอ่อนแอความสัมพันธ์ระหว่างโทรศัพท์มือถือมีส่วนร่วมและความถี่ของการใช้ชีวิตประจำวัน นำให้การสรุปที่เกี่ยวข้องกับผู้ใช้โทรศัพท์มือถือสูงใช้โทรศัพท์ของพวกเขาเพิ่มเติมบ่อยมากกว่าได้ผู้ที่ไม่เกี่ยวข้องมากขึ้น นอกจากการตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองชนิดของลักษณะการทำงานของโทรศัพท์มือถือ พวกเขาอุดม predictors จิตใจของแต่ละ Self-identityและตรวจสอบจากผู้ถูกสอบสวนเป็น predictors ในการศึกษา Self-identity ทั้งสอง และจากคนอื่นที่ตรวจสอบพบเป็น predictors ของโทรศัพท์มือถือมีส่วนร่วม แม้ความถี่ของการใช้โทรศัพท์มือถือถูกทำนาย โดย self-identity เท่านั้น ดังนั้น พวกเขาวาดสรุปว่า conceptualized ความถี่ของการใช้งานและการมีส่วนร่วมรับรู้ และพฤติกรรมโต้ตอบกับโทรศัพท์มือถือควรจะแตกต่าง ใช้วิธีเข้มงวด 17การศึกษานี้แสดงว่า MPIQ ที่เป็นแบบสอบถามที่ถูกต้อง และเชื่อถือได้และที่ self-identity และตรวจสอบจากผู้อื่นเป็นปัจจัยที่ส่งผลกระทบต่อประชาชนโทรศัพท์มือถือมีส่วนร่วม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โทรศัพท์มือถือโทรศัพท์แบบสอบถามการมีส่วนร่วม (MPIQ) โดยวอลช์และคณะ (2010)
วอลช์และคณะ (2010) การตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างความถี่ของการใช้โทรศัพท์มือถือ
และการมีส่วนร่วมของโทรศัพท์มือถือ พวกเขาอ้างว่าความถี่ของการใช้และการมีส่วนร่วมที่ไม่ได้
แนวความคิดเหมือนกันโดยการมีส่วนร่วม conceptualizing เป็นองค์ความรู้และพฤติกรรมของผู้คน
มีปฏิสัมพันธ์กับโทรศัพท์มือถือของพวกเขา ตอนแรกพวกเขามากับรายการ 25 รายการที่ได้รับจาก
ผลของการศึกษาเชิงคุณภาพก่อนหน้า (วอลช์, สีขาว, & Young, 2008) โดยใช้บราวน์ (1993,
1997) ส่วนประกอบพฤติกรรมติดยาเสพติดที่เป็นพื้นฐานสำหรับการสัมภาษณ์ในการศึกษาว่า
แบบสอบถามไปยังกลุ่มตัวอย่าง 946 คนหนุ่มสาวออสเตรเลีย หลังจากที่เริ่มต้น
การวิเคราะห์ผลที่พวกเขาตัดออกหลายรายการและจบลงด้วยแบบสอบถามจาก 8
รายการ (โดยใช้มาตราส่วน 7 จุด) วัดสร้างรวมกันเป็นเปิดเผยโดยเงินต้น
วิเคราะห์องค์ประกอบ แบบสอบถามมีความน่าเชื่อถือในระดับปานกลาง (α = 0.78) พวกเขาพบว่าอ่อนแอ
ความสัมพันธ์ระหว่างการมีส่วนร่วมของโทรศัพท์มือถือและความถี่ของการใช้ชีวิตประจำวันนำพวกเขาไป
สรุปว่ามีส่วนร่วมอย่างมากที่ผู้ใช้โทรศัพท์มือถือที่ใช้โทรศัพท์ของพวกเขาบ่อยกว่าไม่
ผู้ที่ไม่ได้มีส่วนร่วมอย่างมาก นอกจากนี้ในการตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสอง
ประเภทของพฤติกรรมโทรศัพท์มือถือที่พวกเขาสำรวจพยากรณ์ทางจิตวิทยาของแต่ละ เอกลักษณ์ของตนเอง
และการตรวจสอบจากคนอื่น ๆ ได้รับการตรวจสอบพยากรณ์ในการศึกษา ทั้งตัวตนของตนเองและ
การตรวจสอบจากคนอื่น ๆ พบว่ามีการพยากรณ์ที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับโทรศัพท์มือถือแม้ว่า
ความถี่ของการใช้โทรศัพท์มือถือเป็นที่คาดการณ์โดยเฉพาะเอกลักษณ์ของตัวเอง ดังนั้นพวกเขาดึง
ข้อสรุปว่าความถี่ในการใช้งานและการมีส่วนร่วมของแนวความคิดจากองค์ความรู้และพฤติกรรม
การมีปฏิสัมพันธ์กับโทรศัพท์มือถือควรจะโดดเด่น จ้างวิธีการอย่างเข้มงวด
17
การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่า MPIQ เป็นแบบสอบถามที่ถูกต้องและเชื่อถือได้และว่าตัวตนของตนเองและ
การตรวจสอบจากคนอื่น ๆ ได้รับการมีส่วนร่วมของปัจจัยที่มีผลโทรศัพท์มือถือของผู้คน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โทรศัพท์มือถือที่เกี่ยวข้อง จำนวน mpiq ) โดยวอลช์ et al . ( 2010 )
วอลช์ et al . ( 2553 ) ได้ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความถี่ของการใช้โทรศัพท์มือถือ
และโทรศัพท์มือถือมีส่วนเกี่ยวข้องด้วย พวกเขาโต้เถียงว่า ความถี่ของการใช้และการมีส่วนร่วมไม่ได้
แนวคิดเหมือนกันโดยมโนทัศน์เกี่ยวข้องคนการปฏิสัมพันธ์กับโทรศัพท์มือถือของตนและพฤติกรรม

ในตอนแรกพวกเขามาด้วยรายชื่อ 25 รายการที่ได้รับจาก
ผลก่อนหน้านี้การศึกษาเชิงคุณภาพ ( &วอลช์ , สีขาว , หนุ่ม , 2008 ) , การใช้สีน้ำตาล ( 1993
1997 ) ส่วนประกอบติดยาเสพติดพฤติกรรมพื้นฐานสำหรับการสัมภาษณ์ในการศึกษาที่
2 ทดสอบตัวอย่างที่เด็กหนุ่มชาวออสเตรเลียคน หลังจากการวิเคราะห์เบื้องต้น
ของผลลัพธ์พวกเขาตัดหลายรายการและสิ้นสุดกับแบบสอบถาม 8
รายการ ( โดยใช้แบบมาตราส่วน 7-point ) วัดรวมกันสร้างเป็นเปิดเผยโดยการวิเคราะห์องค์ประกอบหลัก

แบบสอบถามมีความเที่ยงปานกลาง ( α = 78 ) พวกเขาพบความสัมพันธ์ที่อ่อนแอ
ระหว่างโทรศัพท์มือถือและความถี่ของการใช้ทุกวัน นำพวกเขาไปยัง
ข้อสรุปที่เกี่ยวข้องอย่างมากผู้ใช้โทรศัพท์มือถือที่ใช้โทรศัพท์ของพวกเขาบ่อยกว่า
คนที่ไม่ขอเกี่ยวข้อง นอกจากการตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างสอง
ประเภทพฤติกรรมของโทรศัพท์มือถือที่พวกเขาสำรวจปัจจัยทางจิตวิทยาของแต่ละ ตนเองเอกลักษณ์
และตรวจสอบจากผู้อื่นได้ศึกษาตัวแปรในการศึกษา ทั้งตัวเองและ
การตรวจสอบจากคนอื่น ๆพบว่ามีตัวแปรโทรศัพท์มือถือ การมีส่วนร่วม แม้ว่าความถี่ของการใช้โทรศัพท์มือถือ
ถูกคาดการณ์โดยตัวเอง . ดังนั้น พวกเขาดึง
สรุปได้ว่า ความถี่ของการใช้และการมีส่วนร่วม conceptualized โดยการคิดและพฤติกรรม
ปฏิสัมพันธ์กับโทรศัพท์มือถือควรจะแตกต่าง การใช้ระเบียบวิธีวิจัยเคร่งครัด

17การศึกษานี้แสดงให้เห็นว่า mpiq ถูกต้องและเชื่อถือได้เครื่องมือที่ตัวเองและ
ตรวจสอบจากผู้อื่นเป็นปัจจัยที่มีผลต่อการมีส่วนร่วมของประชาชน โทรศัพท์มือถือ