Della lay on her old couch and crie

Della lay on her old couch and cried. She cried and cried. Della felt that life was really only made up of sobbing, sniffling and smiles, but that sniffling with tears seemed to take up most of life. She lived in a modest furnished apartment. her rent was eight dollars a week. In the hallway of her apartment was a letter box into which no letter would go into it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เดลลาวางบนโซฟาเก่าของเธอ และร้อง เธอร้อง และร้อง เดลลารู้สึกว่า ชีวิตได้จริง ๆ เท่านั้น ประกอบด้วย sobbing, sniffling และรอย ยิ้ม แต่ว่า sniffling ด้วยน้ำตาดูเหมือนจะ ใช้เวลาส่วนใหญ่ของชีวิต เธออาศัยอยู่ในอพาร์ทเมนท์เจียมเนื้อเจียมตัว เธอเช่าแปดดอลลาร์ต่อสัปดาห์ได้ ในห้องโถงของอพาร์ทเมนท์ของเธอถูกกล่องจดหมายเข้าจดหมายไม่ต้องไปลงไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เดลลาที่วางอยู่บนที่นอนเก่าของเธอและร้องไห้ เธอร้องไห้และร้องไห้ เดลลารู้สึกว่าชีวิตจริงๆเท่านั้นสร้างขึ้นจากร้องไห้, การสูดจมูกบ่อยๆและรอยยิ้ม แต่ที่สูดจมูกบ่อยๆด้วยน้ำตาที่ดูเหมือนจะใช้เวลาส่วนใหญ่ของชีวิต เธออาศัยอยู่ในอพาร์ตเมนต์ที่ตกแต่งอย่างเจียมเนื้อเจียมตัว ให้เช่าของเธอเป็นแปดดอลลาร์ต่อสัปดาห์ ในห้องโถงของอพาร์ตเมนต์ของเธอเป็นกล่องจดหมายในจดหมายซึ่งไม่มีที่จะไปลงในนั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เดลลา นอนบนโซฟาเก่าของเธอและร้องไห้ เธอร้องไห้ และร้องไห้ เดลลา รู้สึกว่าชีวิตเป็นเพียงสร้างขึ้นจากเสียงสะอื้นสูดจมูกและรอยยิ้ม , , แต่ที่สูดจมูกกับน้ำตาที่ดูเหมือนจะต้องใช้เวลาส่วนใหญ่ของชีวิต เธออาศัยอยู่ในเจียมเนื้อเจียมตัว ตกแต่งอพาร์ทเมนท์ เช่าของเธอแปดดอลลาร์ต่อสัปดาห์ ในห้องโถงของอพาร์ทเม้นของเธอเป็นกล่องจดหมายที่ไม่มีตัวอักษรจะเข้าไป