This paper analyzes the ways in whi

This paper analyzes the ways in which individual instruments of tax/subsidy policy involving agriculture affect income distribution, production and trade in developing countries. It highlights the interactions among policy instruments in effecting income transfers among government, farmers and nonagricultural sectors. These interactions and indirect effects become intelligible only when the multiplicity and characteristic forms of government interventions in international trade and the domestic economy are explicitly recognized. In developing countries, terms-of-trade taxes on agriculture cannot be easily replaced. Hence, attempts to remove trade “distortions” with hypothetically nondistorting taxes can be counterproductive

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทความนี้วิเคราะห์วิธีการที่เครื่องมือของแต่ละนโยบายภาษี / เงินอุดหนุนที่เกี่ยวข้องกับการเกษตรส่งผลกระทบต่อการกระจายรายได้, การผลิตและการค้าในประเทศกำลังพัฒนา มันไฮไลท์การโต้ตอบกันของเครื่องมือทางนโยบายที่มีผลกระทบในการถ่ายโอนรายได้ในหมู่รัฐบาลและภาคเกษตรกรที่ไม่ใช่เกษตรกรรม ปฏิสัมพันธ์เหล่านี้และกลายเป็นผลกระทบทางอ้อมเข้าใจเฉพาะเมื่อหลายหลากและลักษณะรูปแบบของการแทรกแซงของรัฐบาลในการค้าระหว่างประเทศและเศรษฐกิจภายในประเทศได้รับการยอมรับอย่างชัดเจน ในประเทศกำลังพัฒนาแง่ของการค้าภาษีในการเกษตรไม่สามารถเปลี่ยนได้อย่างง่ายดาย ดังนั้นความพยายามที่จะเอาการค้า“บิดเบือน” กับภาษีสมมุติฐาน nondistorting สามารถต่อต้าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เอกสารนี้จะวิเคราะห์วิธีการที่แต่ละเครื่องมือของนโยบายภาษี/เงินอุดหนุนที่เกี่ยวข้องกับการเกษตรมีผลต่อการกระจายรายได้, การผลิตและการค้าในประเทศกำลังพัฒนา. มันเน้นการปฏิสัมพันธ์ระหว่างเครื่องมือนโยบายในการถ่ายโอนรายได้ effecting ในหมู่รัฐบาล, เกษตรกรและภาคการเกษตร. ปฏิสัมพันธ์และผลกระทบทางอ้อมเหล่านี้กลายเป็น intelligible เฉพาะเมื่อมีการแทรกแซงและลักษณะเฉพาะของรัฐบาลในการค้าระหว่างประเทศและเศรษฐกิจในประเทศได้รับการยกย่องอย่างชัดเจน ในประเทศกำลังพัฒนา, เงื่อนไขของการค้าภาษีในการเกษตรไม่สามารถเปลี่ยนได้อย่างง่ายดาย. ดังนั้นความพยายามที่จะลบการค้า "ความบิดเบือน" กับภาษี hypothetically nonบิดสามารถตอบโต้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์ว่าเครื่องมือที่เกี่ยวข้องกับนโยบายภาษีส่วนบุคคลที่มีผลต่อการกระจายรายได้การผลิตและการค้าในประเทศกำลังพัฒนา มันเน้นปฏิสัมพันธ์ระหว่างเครื่องมือนโยบายเพื่อให้บรรลุการถ่ายโอนรายได้ระหว่างรัฐบาลเกษตรกรและภาคเกษตรที่ไม่ใช่ ปฏิสัมพันธ์เหล่านี้และอิทธิพลทางอ้อมสามารถเข้าใจได้โดยเฉพาะการยอมรับที่ชัดเจนของความหลากหลายและรูปแบบเฉพาะของการแทรกแซงของรัฐบาลในการค้าระหว่างประเทศและเศรษฐกิจภายในประเทศ ในการพัฒนาประเทศการจัดเก็บภาษีเงื่อนไขการค้าการเกษตรไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะแทนที่ ดังนั้นความพยายามที่จะขจัดการบิดเบือนการค้ากับสมมติฐานที่ไม่บิดเบือนภาษีอาจ backfire