Polar bears are excellent swimmers,

Polar bears are excellent swimmers, their massive front paws perfectly designed for propelling through the water between Arctic ice floes. But swimming comes at an energetic cost, and swimming any kind of distance is something bears in the wild generally avoid if they can. Unfortunately, a new study has found, as climate change causes, avoiding long swims is becoming increasingly hard for some polar bears to do.

Researchers from the University of Alberta and Environment and Climate Change Canada studied telemetry data from collars with GPS transmitters, affixed to 58 adult females and 18 subadults from the Beaufort Sea and 59 adult females from Hudson Bay, for evidence of long-distance swimming during seasonal migrations in 2007–2012. (Fully mature adult males are unsuitable for such studies, as their necks are too large for the collars; researchers continue to develop alternative means of satellite tracking for these bears.) They published their findings in the journal Ecography.

In the Polar Bear Capital, an Uncertain Future

During the study period, the tracked bears undertook a total of 115 swims greater than 31 miles (50 kilometers) in length, 100 of them in the Beaufort Sea, where ice conditions were more varied; there, subadults swam as frequently as lone adult females, but more frequently than adult females with offspring, which tend to swim less to avoid submersion of youngsters in cold waters.

During 2012, when summer Arctic sea ice extent hit a record low, 69 percent of tracked adult females in the Beaufort Sea swam 31 miles or more at least once. The single longest swim recorded by any bear was by a subadult female that swam more than 249 miles (400 kilometers) over nine days.

According to lead author Nicholas Pilfold, now a postdoctoral fellow at San Diego Zoo Global, “the pattern of long-distance swimming by polar bears in the Beaufort Sea shows the fingerprint of climate change. Swims are occurring more often, in association with sea ice melting faster and moving farther from shore in the summer.”

First Person: Photographing Skinny Polar Bears

In an interview with Radio Canada International, co-author Andrew Derocher of the University of Alberta noted that, “When I started studying polar bears in 1984, sea ice in the Beaufort Sea was visible from shore year round. In recent years, the ice has retreated several hundred kilometers offshore by September and it’s a much more challenging habitat for the bears to live in.” He added that, while polar bears as a species are eminently suited to swimming, not all bears are equally able to swim long distances.

“The youngest, oldest, and skinniest bears are much more vulnerable to drowning,” he said. “With more open water, we can expect increased mortality associated with more long distance swimming.”

“Recent studies indicate that swimming may be energetically costly to polar bears,” echoed Pilfold. “Given the continued trend of sea ice loss, we recognize that an increased frequency in the need to engage in this behavior may have serious implications for populations of polar bears living around the Arctic Basin.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หมีขั้วโลกมีนักว่ายน้ำยอดเยี่ยม การที่เท้าหน้าใหญ่ที่สมบูรณ์แบบมาแรงขับผ่านน้ำระหว่างถมน้ำแข็งอาร์กติก แต่มาว่ายน้ำที่มีค่าพลัง และว่ายน้ำระยะใดเป็นสิ่งหมีในป่าโดยทั่วไปจะหลีกเลี่ยงถ้าพวกเขาสามารถ อับ ศึกษาพบ เป็นสาเหตุของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ หลีกเลี่ยงว่ายยาวกลายเป็นยากมากขึ้นสำหรับบางหมีขั้วโลกจะทำนักวิจัยจากมหาวิทยาลัยอัลเบอร์ตา และสภาพแวดล้อม และการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศแคนาดาศึกษาติดตามข้อมูลจากปลอกคอ ด้วยเครื่องส่งสัญญาณจีพีเอส ติดหญิงผู้ใหญ่ 58 18 subadults จากทะเลโบฟอร์ต และหญิงผู้ใหญ่ที่ 59 จากอ่าวฮัดสัน สำหรับหลักฐานของการว่ายน้ำระยะไกลในระหว่างการโยกย้ายตามฤดูกาลใน 2007-2012 (เพศชายผู้ใหญ่ผู้ใหญ่เต็มมีไม่เหมาะสำหรับเช่นการศึกษา เป็นใหญ่เกินไปสำหรับปลอกคอคอของพวกเขา นักวิจัยยังคงพัฒนาทางดาวเทียมการติดตามหมีเหล่านี้) จะเผยแพร่ผลในสมุดรายวัน Ecographyในหมีขั้วโลก อนาคตไม่แน่นอนในระหว่างระยะเวลาการศึกษา หมีติดตาม undertook จำนวน 115 ว่ายมากกว่า 31 ไมล์ (50 กิโลเมตร) ความยาว 100 ในทะเลโบฟอร์ต ที่สภาพน้ำแข็งได้หลากหลายมากขึ้น มี subadults กาเป็นบ่อย เป็นหญิงผู้ใหญ่โลน แต่บ่อยกว่าหญิงผู้ใหญ่กับลูกหลาน ซึ่งมักจะว่ายน้ำน้อยเพื่อหลีกเลี่ยงสูงของเยาวชนในน้ำเย็นร้อยละ 69 ของหญิงผู้ใหญ่ติดตามในทะเลโบฟอร์ตการะหว่าง 2012 เมื่อขอบเขตน้ำแข็งทะเลอาร์กติกของฤดูร้อนตีต่ำบันทึก 31 ไมล์หรือมากกว่าที่อย่างน้อย การว่ายน้ำที่ยาวที่สุดเดียวโดยหมีใด ๆ ถูก โดยหญิง subadult ที่กากว่า 249 ไมล์ (400 กิโลเมตร) กว่าเก้าวันตามรอเขียน Pilfold นิโคลัส ตอนหลังเพื่อนที่ San Diego Zoo สากล "รูปแบบของการว่ายน้ำระยะไกลโดยหมีขั้วโลกในทะเลโบฟอร์ตแสดงลายนิ้วมือเปลี่ยนแปลงสภาพอากาศ ว่ายจะเกิดบ่อยขึ้น กับทะเลน้ำแข็งละลายเร็วขึ้น และการย้ายให้ห่างจากมากชายฝั่งในฤดูร้อนนี้"คนแรก: ภาพหมีขั้วโลกที่ผอมในการสัมภาษณ์กับวิทยุแคนาดา ผู้เขียนร่วมสังเกตแอนดรู Derocher มหาวิทยาลัยอัลเบอร์ตาที่ "เมื่อผมเริ่มศึกษาหมีขั้วโลกใน 1984 ทะเลน้ำแข็งในทะเลโบฟอร์ตถูกมองเห็นจากฝั่งตลอดปี ในปีล่าสุด น้ำแข็งมีสภาพระส่ำหลายร้อยกิโลเมตรทะเลกันยายน และเป็นอยู่อาศัยที่ท้าทายมากสำหรับหมีอยู่" เขากล่าวว่า ในขณะที่หมีขั้วโลกเป็นพันธุ์เหมาะสำหรับว่ายน้ำเข้า หมีไม่ทั้งหมดเท่า ๆ กันสามารถว่ายน้ำระยะไกล"หมีอายุน้อยที่สุด เก่าแก่ และ skinniest มีมากเสี่ยงต่อการจมน้ำ เขากล่าวว่า "น้ำเปิด เราสามารถคาดตายเพิ่มขึ้นที่เกี่ยวข้องกับการว่ายน้ำระยะทางยาวมากขึ้น""การศึกษาล่าสุดระบุว่า ว่ายน้ำอาจมีค่าใช้จ่ายเพื่อหมีขั้วโลก สะท้อนเสียง Pilfold "รับแนวโน้มต่อไปของการสูญเสียน้ำแข็งทะเล เรารู้จักว่า การเพิ่มความถี่ในการมีส่วนร่วมในการทำงานนี้อาจมีผลกระทบร้ายแรงสำหรับประชากรของหมีขั้วโลกที่อาศัยอยู่รอบ ๆ อ่างอาร์กติก"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หมีขั้วโลกเป็นนักว่ายน้ำยอดเยี่ยมของอุ้งเท้าขนาดใหญ่ด้านหน้าอย่างลงตัว ขับผ่านน้ำระหว่าง floes น้ำแข็งขั้วโลกเหนือ . แต่ว่ายกลับมาที่ค่าพลังและว่ายน้ำชนิดใด ๆของระยะทางเป็นสิ่งที่หมีในป่าโดยทั่วไปหลีกเลี่ยงหากพวกเขาสามารถ ขออภัย , การศึกษาใหม่พบว่ามี เช่น การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ สาเหตุที่หลีกเลี่ยงยาวว่ายน้ำเป็นยากขึ้นสำหรับหมีขั้วโลกที่ต้องทำนักวิจัยจากมหาวิทยาลัยอัลเบอร์ตา และ สิ่งแวดล้อมและการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศแคนาดาศึกษาข้อมูลโทรมาตรจากปลอกคอที่มีเครื่องส่งสัญญาณจีพีเอส ติดอยู่ถึง 58 ผู้ใหญ่เพศหญิง 18 เต็มวัยจากทะเลโบฟอร์ตและ 59 ผู้ใหญ่เพศหญิง จากอ่าวฮัดสัน สำหรับหลักฐานว่ายทางไกลระหว่างการย้ายถิ่นตามฤดูกาลในพ.ศ. 2550 – 2555 ( มีผู้ใหญ่ผู้ใหญ่เพศชายจะไม่เหมาะสมสำหรับการศึกษา เช่น คอของพวกเขามีขนาดใหญ่เกินไปสำหรับปก ; นักวิจัยยังคงพัฒนาวิธีการทางเลือกของการใช้ดาวเทียมติดตามหมี เหล่านี้พวกเขาเผยแพร่ผลการวิจัยของพวกเขาในวารสาร ecography .ในเมืองหลวงหมี อนาคตไม่แน่นอนในระหว่างระยะเวลาการศึกษา ตามรอยหมีรับหน้าที่ทั้งหมด 115 ว่ายน้ำมากกว่า 31 ไมล์ ( 50 กิโลเมตร ) ความยาว 100 ของพวกเขาในทะเลโบฟอร์ตที่เงื่อนไขน้ำแข็งได้หลากหลายมากขึ้น มี เต็มวัยว่ายบ่อยเท่าที่ผู้ใหญ่ผู้หญิงคนเดียว แต่บ่อยกว่าผู้ใหญ่เพศหญิงกับลูกหลาน ซึ่งมักจะว่ายน้ํา น้อยลงเพื่อหลีกเลี่ยงการดำน้ำของเยาวชนในน้ำที่เย็นในช่วงฤดูร้อน 2012 เมื่อขอบเขตน้ำแข็งทะเลอาร์กติก กดปุ่มบันทึกต่ำ , 69 เปอร์เซ็นต์ของการติดตามผู้ใหญ่เพศหญิงในทะเลโบฟอร์ตว่ายน้ำ 31 ไมล์หรือมากกว่า อย่างน้อยก็สักครั้ง ที่บันทึกไว้โดยว่ายน้ำเดี่ยวหมีอยู่ โดยตัวเต็มวัยที่ว่ายน้ำหญิงมากกว่า 1 ไมล์ ( 400 กิโลเมตร ) มากกว่าเก้าวันตามที่ผู้เขียนหลักนิโคลัส pilfold ปริญญาเอก ตอนนี้เพื่อนที่สวนสัตว์ทั่วโลกซานดิเอโก , " รูปแบบของว่ายน้ำระยะยาว โดยหมีขั้วโลกในทะเลโบฟอร์ต พบลายนิ้วมือของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ว่ายน้ำจะเกิดขึ้นบ่อย ๆในความสัมพันธ์กับทะเลน้ำแข็งละลายเร็วขึ้น และย้ายไปอยู่ไกลจากชายฝั่งในฤดูร้อน”คนแรก : ถ่ายภาพหมีขั้วโลกผอมในการให้สัมภาษณ์กับวิทยุแคนาดานานาชาติ ผู้เขียน Andrew derocher ของมหาวิทยาลัย Alberta กล่าวว่า " เมื่อผมเริ่มเรียนหมีขั้วโลกใน 1984 , ทะเลน้ำแข็งในทะเลโบฟอร์ทถูกมองเห็นได้จากฝั่งทั้งปี ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา น้ำแข็งได้ล่าถอยไปหลายร้อยกิโลเมตร นอกชายฝั่ง โดยวันที่และมันเป็นความท้าทายมากขึ้นที่อยู่อาศัยสำหรับหมีที่จะอยู่ใน . " เขาเสริมว่า ขณะที่หมีขั้วโลกเป็นชนิดเด่น เหมาะกับการว่าย หมีไม่ทั้งหมดจะสามารถเท่าเทียมกันว่ายน้ำระยะทางไกล" อายุเก่าแก่ และ ผอม หมีมีมากเสี่ยงจมน้ำ , " เขากล่าวว่า " ด้วยการเปิดน้ำมากกว่า เราสามารถคาดหวังที่เพิ่มขึ้น อัตราการตายที่เกี่ยวข้องกับระยะทางยาวว่าย ." การศึกษาล่าสุดบ่งชี้ว่าว่ายอาจมีพลังแพงหมีขั้วโลก " สะท้อน pilfold . " ได้รับผลกระทบจากแนวโน้มของการสูญเสียน้ำแข็งในทะเล เราตระหนักดีว่า การเพิ่มความถี่ในความต้องการที่จะมีส่วนร่วมในพฤติกรรมนี้อาจมีผลกระทบที่ร้ายแรงสำหรับประชากรของหมีขั้วโลกอาศัยอยู่บริเวณลุ่มน้ำอาร์กติก .