The antifungal activity of twenty-t

The antifungal activity of twenty-two common spices was evaluated against plant pathogens using direct-bioautography coupled Colletotrichum bioassays. Turmeric, nutmeg, ginger, clove, oregano, cinnamon, anise, fennel, basil, black cumin, and black pepper showed antifungal activity against the plant pathogens Colletotrichum acutatum, Colletotrichum fragariae, and Colletotrichum gloeosporioides. Among the active extracts, turmeric and nutmeg were the most active and were chosen for further investigation. The bioassay-guided fractionation led to the isolation of three compounds from turmeric (1–3) and three compounds from nutmeg (4–6). Their chemical structures were elucidated by spectroscopic analysis including HR-MS, 1D, and 2D NMR as curcumin (1), demethoxycurcumin (2) and bisdemethoxy-curcumin (3), erythro-(7R,8R)-Δ8′-4,7-dihydroxy-3,3′,5′-trimethoxy-8-O-4′-neolignan (4), erythro-(7R,8R)-Δ8′-7-acetoxy-3,4,3′,5′-tetra-methoxy-8-O-4′-neolignan (5), and 5-hydroxy-eugenol (6). The isolated compounds were subsequently evaluated using a 96-well microbioassay against plant pathogens. At 30 μM, compounds 2 and 3 possessed the most antifungal activity against Phomopsis obscurans and Phomopsis viticola, respectively.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กิจกรรมของเชื้อรายี่สิบสองเครื่องเทศร่วมกันประเมินกับเชื้อสาเหตุโรคพืชโดยใช้โดยตรง bioautography คู่ Colletotrichum bioassays ขมิ้น, ลูกจันทน์เทศขิงกานพลู, ออริกาโน, อบเชย, โป๊ยกั๊ก, ยี่หร่าโหระพายี่หร่าดำและพริกไทยดำมีฤทธิ์ต้านเชื้อรากับพืชเชื้อโรค Colletotrichum acutatum, Colletotrichum fragariae และ Colletotrichum gloeosporioides ท่ามกลางการใช้งานสารสกัดขมิ้นและลูกจันทน์เทศถูกใช้งานมากที่สุดและได้รับการแต่งตั้งในการตรวจสอบต่อไป แยกชีวภาพแนะนำที่นำไปสู่​​การแยกสามสารจากขมิ้น (1-3) และสามสารจากลูกจันทน์เทศ (4-6) โครงสร้างทางเคมีของพวกเขาถูกอธิบายโดยการวิเคราะห์สเปกโทรสโกรวมทั้ง HR-MS, 1D และ 2D NMR เป็นขมิ้นชัน (1), demethoxycurcumin (2) และ bisdemethoxy-ขมิ้นชัน (3), erythro- (7R, 8R) -Δ8'-4,7 -dihydroxy-3,3 ', 5'-trimethoxy-8-O-4'-neolignan (4), erythro- (7R, 8R) -Δ8'-7-acetoxy-3,4,3' 5'- Tetra-methoxy-8-O-4'-neolignan (5), 5 และไฮดรอกซี-eugenol (6) สารที่แยกต่อมาได้รับการประเมินโดยใช้ microbioassay 96 ดีกับเชื้อสาเหตุโรคพืช ณ วันที่ 30 ไมครอน, สารประกอบที่ 2 และ 3 มีกิจกรรมต้านเชื้อรามากที่สุดกับ obscurans Phomopsis และ Phomopsis Viticola ตามลำดับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กิจกรรมใน 22 เครื่องเทศทั่วไปทดสอบกับพืชเชื้อโรคที่ใช้โดยตรง bioautography คู่ชนิดละเอียด . ขมิ้น , ลูกจันทน์เทศ , ขิง , กานพลู , อบเชย , โป๊ยกั๊ก , ออริกาโน , โหระพา , ยี่หร่า , ยี่หร่าดำ และพริกไทยดำ พบฤทธิ์ต้านรากับพืชเชื้อโรคชนิด acutatum , Colletotrichum fragariae และ Colletotrichum gloeosporioides .ระหว่างสารสกัดจากขมิ้นและลูกจันทน์เทศถูกใช้งานมากที่สุด และถูกเลือกเพื่อทำการสืบสวนต่อไป ไม่แนะนำการนำไปสู่การแยกสารประกอบ 3 จากขมิ้น ( 1 – 3 ) และสามของลูกจันทน์เทศ ( 4 – 6 ) โครงสร้างทางเคมีของพวกเขาถูกอธิบายโดยการวิเคราะห์ทาง hr-ms รวม 1D และ 2D NMR , เป็น เคอร์คิวมิน ( 1 )ซี่เคอร์คูมิน ( 2 ) และ bisdemethoxy เคอร์คิวมิน ( 3 ) - ( 7r ผิว , Δ 8r ) - 8 - 4,7-dihydroxy-3,3 ’’’’ - 5 - trimethoxy-8-o-4 neolignan ( 4 ) - ( 7r ผิว , Δ 8r ) - 8 - 7-acetoxy-3,4,3 ’’’’ - 5 - tetra-methoxy-8-o-4 neolignan ( 5 ) 5-hydroxy-eugenol ( 6 ) การแยกสารประกอบ จัดการประเมินโดยใช้ 96 ดี microbioassay ต่อต้านเชื้อโรคพืช ที่ 30 μ Mสารประกอบ 2 และ 3 มีฤทธิ์ต้านราที่สุดกับ obscurans phomopsis phomopsis
และ viticola ตามลำดับ