When you eat 50-odd burgers and san

When you eat 50-odd burgers and sandwiches in the space of 60 hours, interesting things happen. You learn that in addition to meat sweats, there are very real physical conditions like meat flush, meat cramps, meat naps, and meat drunk. Your mind begins to simplify thoughts, until your internal monologue begins to sound like the musings of an inebriated Neanderthal. UNGH. Meat good, want more this meat, you silently exclaim, using the back of your wrist to swipe blindly at the juices running down your chin. And sometimes, UNGH. Meat bad. 'Nuf meat, before morosely face-planting into your plate.

These are the conditions under which I came to the following conclusion: Cheesesteak good. Roast pork better.

So much better, in fact, that I'd argue the roast pork sandwich is Philadelphia's greatest culinary attraction—I'm pretty comfortable saying that not one of Philly's best cheesesteaks rivals the phenomenal roast pork sandwiches that made our list. Luckily, one of the great joys of the roast pork sandwich is just how easy it is to find—most places that serve cheesesteaks serve roast pork sandwiches, too.

But unlike cheesesteaks, which almost always suffer from dry, shriveled, unseasoned meat, roast pork sandwiches have a lot more flavor agents working in their favor. There's the roll, typically encrusted in nutty sesame seeds and saturated with a generous ladleful of meaty pork juices. There's the gooey tang of melted sharp provolone and, under ideal circumstances, the pleasantly bitter bite of broccoli rabe. And that's not counting the roast pork itself, or the myriad optional condiments like long hots that you can slap on top.

Of course, this isn't to say that there aren't bad roast pork sandwiches out there. We encountered stale rolls; dry, stringy pork; bland or unmelted cheese; and sad, mushy broccoli rabe. We had sandwiches that were more bread than filling, and fillings that soaked right through the roll. Roast pork is a special breed of sandwich, and the very best ones excel for their barebones simplicity and zen-like balance. Of the 14 we tried, here are the ones that truly triumphed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อคุณกินเบอร์เกอร์ 50 แปลกและแซนวิชในพื้นที่ 60 ชั่วโมงสิ่งที่น่าสนใจเกิดขึ้น คุณได้เรียนรู้ว่านอกเหนือไปจากเหงื่อออกเนื้อสัตว์ที่มีสภาพทางกายภาพจริงมากเช่นล้างเนื้อ, ปวดเนื้องีบเนื้อสัตว์และเนื้อสัตว์เมา ความคิดของคุณเริ่มต้นที่จะลดความซับซ้อนของความคิดจนพูดคนเดียวภายในของคุณเริ่มต้นที่จะเสียงเหมือน musings ของมนุษย์ยุคหินเมา UNGH เนื้อสัตว์ที่ดีต้องการมากขึ้นเนื้อนี้คุณเงียบเปล่งเสียงโดยใช้ด้านหลังของข้อมือของคุณที่จะรูดสุ่มสี่สุ่มห้าน้ำผลไม้ที่วิ่งลงคางของคุณ และบางครั้ง UNGH เนื้อสัตว์ที่ไม่ดี 'เนื้อ Nuf ก่อนที่จะต้องเผชิญอย่างอารมณ์ไม่ดีปลูกลงในจานของคุณ. เหล่านี้เป็นเงื่อนไขตามที่ผมมาถึงข้อสรุปต่อไปนี้: Cheesesteak ดี หมูย่างที่ดีกว่า. ดังนั้นที่ดีมากในความเป็นจริงที่ฉันเถียงแซนวิชหมูย่างเป็นฟิลาเดลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่น่าสนใจ-ฉันกำลังทำอาหารที่สะดวกสบายสวยบอกว่าไม่ใช่หนึ่งใน Philly Cheesesteaks ที่ดีที่สุดของคู่แข่งแซนวิชหมูย่างเป็นปรากฎการณ์ที่ทำให้รายการของเรา โชคดีที่หนึ่งของความสุขที่ดีของแซนวิชหมูย่างเป็นเพียงวิธีที่ง่ายก็คือการหาส่วนใหญ่สถานที่ที่ให้บริการ Cheesesteaks บริการแซนวิชหมูย่างด้วย. แต่ไม่เหมือน Cheesesteaks ซึ่งมักจะทุกข์ทรมานจากความแห้งหดเนื้อสัตว์ปรุงแต่งย่าง แซนวิชหมูมีตัวแทนจำนวนมากรสชาติมากขึ้นทำงานในโปรดปรานของพวกเขา มีม้วนเป็น, ที่หุ้มห่อมักจะอยู่ในเมล็ดงาบ๊องและอิ่มตัวกับเต็มทัพพีใจกว้างของน้ำผลไม้เนื้อหมู มีรสเหนอะหนะของโพรโวโลนคมละลายเป็นและภายใต้สถานการณ์ที่เหมาะกัดขมใจของ Rabe ผักชนิดหนึ่ง และที่ไม่นับหมูย่างของตัวเองหรือเครื่องปรุงรสที่เป็นตัวเลือกมากมายเช่นติดใจมานานแล้วว่าคุณสามารถตบด้านบน. ของหลักสูตรนี้ไม่ได้บอกว่ามีไม่แซนวิชหมูย่างที่ไม่ดีออกมี เราพบม้วนเก่า; แห้งหมูเส้น; ชีสอ่อนโยนหรือ unmelted; และเศร้า Rabe ผักชนิดอ่อน เรามีแซนวิชที่มีขนมปังมากกว่าการบรรจุและการอุดฟันที่แช่ขวาผ่านม้วน หมูย่างเป็นสายพันธุ์พิเศษของแซนวิชและคนที่ดีที่สุดเก่งมากสำหรับความเรียบง่ายของพวกเขาเล่าเรื่องและความสมดุลเซนเหมือน 14 เราพยายามที่นี่เป็นคนที่ชนะอย่างแท้จริง