- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
Outstanding Universal ValueBrief sy
Outstanding Universal Value
Brief synthesis
The Borobudur Temple Compounds is one of the greatest Buddhist monuments in the world, and was built in the 8th and 9th centuries AD during the reign of the Syailendra Dynasty. The monument is located in the Kedu Valley, in the southern part of Central Java, at the centre of the island of Java, Indonesia.
The main temple is a stupa built in three tiers around a hill which was a natural centre: a pyramidal base with five concentric square terraces, the trunk of a cone with three circular platforms and, at the top, a monumental stupa. The walls and balustrades are decorated with fine low reliefs, covering a total surface area of 2,520 m2. Around the circular platforms are 72 openwork stupas, each containing a statue of the Buddha.
The vertical division of Borobudur Temple into base, body, and superstructure perfectly accords with the conception of the Universe in Buddhist cosmology. It is believed that the universe is divided into three superimposing spheres, kamadhatu, rupadhatu, and arupadhatu, representing respectively the sphere of desires where we are bound to our desires, the sphere of forms where we abandon our desires but are still bound to name and form, and the sphere of formlessness where there is no longer either name or form. At Borobudur Temple, the kamadhatu is represented by the base, the rupadhatu by the five square terraces, and the arupadhatu by the three circular platforms as well as the big stupa. The whole structure shows a unique blending of the very central ideas of ancestor worship, related to the idea of a terraced mountain, combined with the Buddhist concept of attaining Nirvana.
The Temple should also be seen as an outstanding dynastic monument of the Syailendra Dynasty that ruled Java for around five centuries until the 10th century.
The Borobudur Temple Compounds consists of three monuments: namely the Borobudur Temple and two smaller temples situatued to the east on a straight axis to Borobudur. The two temples are Mendut Temple, whose depiction of Buddha is represented by a formidable monolith accompanied by two Bodhisattvas, and Pawon Temple, a smaller temple whose inner space does not reveal which deity might have been the object of worship. Those three monuments represent phases in the attainment of Nirvana.
The temple was used as a Buddhist temple from its construction until sometime between the 10th and 15th centuries when it was abandoned. Since its re-discovery in the 19th century and restoration in the 20th century, it has been brought back into a Buddhist archaeological site.
Criterion (i): Borobudur Temple Compounds with its stepped, unroofed pyramid consisting of ten superimposing terraces, crowned by a large bell-shaped dome is a harmonious marriage of stupas, temple and mountain that is a masterpiece of Buddhist architecture and monumental arts.
Criterion (ii): Borobudur Temple Compounds is an outstanding example of Indonesia’s art and architecture from between the early 8th and late 9th centuries that exerted considerable influence on an architectural revival between the mid-13th and early 16th centuries.
Criterion (vi): Laid out in the form of a lotus, the sacred flower of Buddha, Borobudur Temple Compounds is an exceptional reflection of a blending of the very central idea of indigenous ancestor worship and the Buddhist concept of attaining Nirvana. The ten mounting terraces of the entire structure correspond to the successive stages that the Bodhisattva has to achieve before attaining to Buddhahood.
Integrity
The boundaries contain the three temples that include the imaginary axis between them. Although the visual links are no longer open, the dynamic function between the three monuments, Borobudur Temple, Mendut Temple, and Pawon Temple is maintained.
The main threat to the ensemble is from development that could compromise the extraordinary relationship between the main monument and its wider setting and could also affect the Outstanding Universal Value of the property. The approach to the property has to a degree already been compromised by weak developmental regulations.
Tourism also exerts considerable pressure on the property and its hinterland.
There is a growing rate of deterioration of the building stone, the cause of which needs further research. There is also a small degree of damage caused by unsupervised visitors.
The eruption of Mount Merapi is also considered as one of the potential threats because of its deposit acidic ash as happened in 2010.
Authenticity
The original materials were used to reconstruct the temple in two phases in the 20th century: after the turn of the century and more recently (1973-1983). Mostly original materials were used with some additions to consolidate the monument and ensure proper drainage which has not had any significant adverse impact on the value of the property. Though the present state of Borobudur Temple is the result of restorations, it retained more than enough original material when re-discovered to make a reconstruction possible.
Nowadays the property could be used as a Buddhist pilgrimage site. Its overall atmosphere is, however, to a certain degree compromised by the lack of control of commercial activities and the pressure resulting from the lack of an adequate tourism management strategy.
Protection and management requirements
The protection of the property is performed under Indonesian Law No. 11/2010 concerning Cultural Heritage and its surrounding cultural landscape. It is executed under a National Strategic Area and the Spatial Management Plan by the Ministry of Public Works in accordance with the Law concerning Spatial Management No. 26/2007 and Governmental Regulation No. 26/2008 concerning National Spatial Planning and will be enforced further by another presidential regulation regarding the Management for the Borobudur National Strategic Area that is still being drafted by the Ministry of Public Works.
The legal and institutional framework for the effective management of the property is regulated by a Presidential Decree Number 1 Year 1992. The established zones within the World Heritage property are respectively under the responsibility of the Borobudur Heritage Conservation Office under Ministry of Education and Culture, of state-owned institute PT. Taman Wisata Candi Borobudur under the Ministry of Enterprises, and of the local governments (Magelang Regency and Central Java Province). A study on the integrated management of Borobudur Temple Compounds has been conducted, including attention for the ecosystem, social and cultural aspects, ecotourism, public and private partnership and organisational feasibility study. This study is the basis of the still to be developed visitor management approach.
In order to ensure consistency between the 1992 Presidential Decree and the 1972 JICA Master Plan zone-system indicated in the World Heritage nomination dossier and to strengthen the regulations regarding development, a New Presidential Regulation is still being formulated by a Coordinating Board (14 Ministries and local authorities as well as representatives of local communities) and by formalizing the role of the proposed Management Board into the wider zones. In addition, the protection of the property has been ensured by the regular financial contribution by the national budget.
Monitoring programs has been effectively executed to monitor the growing rate of deterioration of building stone and also damage by unsupervised visitors. A research is being conducted to determine the long- term impact of deposit acidic ash of eruption of Mount Merapi to set further protection and conservation management of the property. Furthermore, a risk preparedness plan will be formulated in 2012.
The Borobudur Heritage Conservation Office has conducted community development programs targeting especially at the youth to raise their awareness. In improving and empowering local community as specialist guide for Borobudur Temple Compounds, several training programs have been conducted. The community development related to economical sector (small enterprises that produce traditional handicrafts, culinaries, etc) have already being conducted by the municipalities of Magelang Regency and Central Java Province.
Long Description
Borobudur is one of the greatest Buddhist monuments in the world. Founded by a king of the Saliendra dynasty, it was built to honour the glory of both the Buddha and its founder, a true king Bodhisattva. The name Borobudur is believed to have been derived from the Sanskrit words vihara Buddha uhr, meaning the Buddhist monastery on the hill. Borobudur temple is located in Muntilan, Magelang, and is about 42 km from Yogyakarta city.
This colossal temple was built between AD 750 and 842: 300 years before Cambodia's Angkor Wat, 400 years before work had begun on the great European cathedrals. Little is known about its early history except that a huge army of workers worked in the tropical heat to shift and carve the 60,000 m3 of stone. At the beginning of the 11th century AD, because of the political situation in Central Java, divine monuments in that area, including the Borobudur Temple became completely neglected and given over to decay. The Sanctuary was exposed to volcanic eruption and other ravages of nature. The temple was not rediscovered until the 19th century. A first restoration campaign, supervised by Theodor van Erp, was undertaken shortly after the turn of the century. A second one was led more recently (1973-82).
A harmonious marriage of stupas, temple-mountain and the ritual diagram, this temple complex was built on several levels around a hill which forms a natural centre. The first level above the base comprises five square terraces, graduated in size and forming the base of a pyramid. Above this level are three concentric circular platforms crowned by the main stupa. Stairways provide access to this monumental stupa. The base and the balust
Brief synthesis
The Borobudur Temple Compounds is one of the greatest Buddhist monuments in the world, and was built in the 8th and 9th centuries AD during the reign of the Syailendra Dynasty. The monument is located in the Kedu Valley, in the southern part of Central Java, at the centre of the island of Java, Indonesia.
The main temple is a stupa built in three tiers around a hill which was a natural centre: a pyramidal base with five concentric square terraces, the trunk of a cone with three circular platforms and, at the top, a monumental stupa. The walls and balustrades are decorated with fine low reliefs, covering a total surface area of 2,520 m2. Around the circular platforms are 72 openwork stupas, each containing a statue of the Buddha.
The vertical division of Borobudur Temple into base, body, and superstructure perfectly accords with the conception of the Universe in Buddhist cosmology. It is believed that the universe is divided into three superimposing spheres, kamadhatu, rupadhatu, and arupadhatu, representing respectively the sphere of desires where we are bound to our desires, the sphere of forms where we abandon our desires but are still bound to name and form, and the sphere of formlessness where there is no longer either name or form. At Borobudur Temple, the kamadhatu is represented by the base, the rupadhatu by the five square terraces, and the arupadhatu by the three circular platforms as well as the big stupa. The whole structure shows a unique blending of the very central ideas of ancestor worship, related to the idea of a terraced mountain, combined with the Buddhist concept of attaining Nirvana.
The Temple should also be seen as an outstanding dynastic monument of the Syailendra Dynasty that ruled Java for around five centuries until the 10th century.
The Borobudur Temple Compounds consists of three monuments: namely the Borobudur Temple and two smaller temples situatued to the east on a straight axis to Borobudur. The two temples are Mendut Temple, whose depiction of Buddha is represented by a formidable monolith accompanied by two Bodhisattvas, and Pawon Temple, a smaller temple whose inner space does not reveal which deity might have been the object of worship. Those three monuments represent phases in the attainment of Nirvana.
The temple was used as a Buddhist temple from its construction until sometime between the 10th and 15th centuries when it was abandoned. Since its re-discovery in the 19th century and restoration in the 20th century, it has been brought back into a Buddhist archaeological site.
Criterion (i): Borobudur Temple Compounds with its stepped, unroofed pyramid consisting of ten superimposing terraces, crowned by a large bell-shaped dome is a harmonious marriage of stupas, temple and mountain that is a masterpiece of Buddhist architecture and monumental arts.
Criterion (ii): Borobudur Temple Compounds is an outstanding example of Indonesia’s art and architecture from between the early 8th and late 9th centuries that exerted considerable influence on an architectural revival between the mid-13th and early 16th centuries.
Criterion (vi): Laid out in the form of a lotus, the sacred flower of Buddha, Borobudur Temple Compounds is an exceptional reflection of a blending of the very central idea of indigenous ancestor worship and the Buddhist concept of attaining Nirvana. The ten mounting terraces of the entire structure correspond to the successive stages that the Bodhisattva has to achieve before attaining to Buddhahood.
Integrity
The boundaries contain the three temples that include the imaginary axis between them. Although the visual links are no longer open, the dynamic function between the three monuments, Borobudur Temple, Mendut Temple, and Pawon Temple is maintained.
The main threat to the ensemble is from development that could compromise the extraordinary relationship between the main monument and its wider setting and could also affect the Outstanding Universal Value of the property. The approach to the property has to a degree already been compromised by weak developmental regulations.
Tourism also exerts considerable pressure on the property and its hinterland.
There is a growing rate of deterioration of the building stone, the cause of which needs further research. There is also a small degree of damage caused by unsupervised visitors.
The eruption of Mount Merapi is also considered as one of the potential threats because of its deposit acidic ash as happened in 2010.
Authenticity
The original materials were used to reconstruct the temple in two phases in the 20th century: after the turn of the century and more recently (1973-1983). Mostly original materials were used with some additions to consolidate the monument and ensure proper drainage which has not had any significant adverse impact on the value of the property. Though the present state of Borobudur Temple is the result of restorations, it retained more than enough original material when re-discovered to make a reconstruction possible.
Nowadays the property could be used as a Buddhist pilgrimage site. Its overall atmosphere is, however, to a certain degree compromised by the lack of control of commercial activities and the pressure resulting from the lack of an adequate tourism management strategy.
Protection and management requirements
The protection of the property is performed under Indonesian Law No. 11/2010 concerning Cultural Heritage and its surrounding cultural landscape. It is executed under a National Strategic Area and the Spatial Management Plan by the Ministry of Public Works in accordance with the Law concerning Spatial Management No. 26/2007 and Governmental Regulation No. 26/2008 concerning National Spatial Planning and will be enforced further by another presidential regulation regarding the Management for the Borobudur National Strategic Area that is still being drafted by the Ministry of Public Works.
The legal and institutional framework for the effective management of the property is regulated by a Presidential Decree Number 1 Year 1992. The established zones within the World Heritage property are respectively under the responsibility of the Borobudur Heritage Conservation Office under Ministry of Education and Culture, of state-owned institute PT. Taman Wisata Candi Borobudur under the Ministry of Enterprises, and of the local governments (Magelang Regency and Central Java Province). A study on the integrated management of Borobudur Temple Compounds has been conducted, including attention for the ecosystem, social and cultural aspects, ecotourism, public and private partnership and organisational feasibility study. This study is the basis of the still to be developed visitor management approach.
In order to ensure consistency between the 1992 Presidential Decree and the 1972 JICA Master Plan zone-system indicated in the World Heritage nomination dossier and to strengthen the regulations regarding development, a New Presidential Regulation is still being formulated by a Coordinating Board (14 Ministries and local authorities as well as representatives of local communities) and by formalizing the role of the proposed Management Board into the wider zones. In addition, the protection of the property has been ensured by the regular financial contribution by the national budget.
Monitoring programs has been effectively executed to monitor the growing rate of deterioration of building stone and also damage by unsupervised visitors. A research is being conducted to determine the long- term impact of deposit acidic ash of eruption of Mount Merapi to set further protection and conservation management of the property. Furthermore, a risk preparedness plan will be formulated in 2012.
The Borobudur Heritage Conservation Office has conducted community development programs targeting especially at the youth to raise their awareness. In improving and empowering local community as specialist guide for Borobudur Temple Compounds, several training programs have been conducted. The community development related to economical sector (small enterprises that produce traditional handicrafts, culinaries, etc) have already being conducted by the municipalities of Magelang Regency and Central Java Province.
Long Description
Borobudur is one of the greatest Buddhist monuments in the world. Founded by a king of the Saliendra dynasty, it was built to honour the glory of both the Buddha and its founder, a true king Bodhisattva. The name Borobudur is believed to have been derived from the Sanskrit words vihara Buddha uhr, meaning the Buddhist monastery on the hill. Borobudur temple is located in Muntilan, Magelang, and is about 42 km from Yogyakarta city.
This colossal temple was built between AD 750 and 842: 300 years before Cambodia's Angkor Wat, 400 years before work had begun on the great European cathedrals. Little is known about its early history except that a huge army of workers worked in the tropical heat to shift and carve the 60,000 m3 of stone. At the beginning of the 11th century AD, because of the political situation in Central Java, divine monuments in that area, including the Borobudur Temple became completely neglected and given over to decay. The Sanctuary was exposed to volcanic eruption and other ravages of nature. The temple was not rediscovered until the 19th century. A first restoration campaign, supervised by Theodor van Erp, was undertaken shortly after the turn of the century. A second one was led more recently (1973-82).
A harmonious marriage of stupas, temple-mountain and the ritual diagram, this temple complex was built on several levels around a hill which forms a natural centre. The first level above the base comprises five square terraces, graduated in size and forming the base of a pyramid. Above this level are three concentric circular platforms crowned by the main stupa. Stairways provide access to this monumental stupa. The base and the balust
0/5000
ค่าโดดเด่นสากลสังเคราะห์โดยสังเขปสารวัดโบโรบูเดอร์เป็นหนึ่งในอนุสรณ์สถานพระพุทธศาสนายิ่งใหญ่ที่สุดในโลก และเป็นแห่ง 8 และ 9 ศตวรรษ AD ในรัชสมัยราชวงศ์ Syailendra อนุสาวรีย์ตั้งอยู่ในหุบเขา Kedu ในตอนใต้ของชวากลาง ศูนย์กลางของเกาะชวา อินโดนีเซียวัดหลักเป็นเจดีย์ที่สร้างขึ้นในระดับสามรอบเขาซึ่งเป็นศูนย์ธรรมชาติ: pyramidal ฐานกับระเบียง concentric ตาราง 5 ลำต้นของกรวย ด้วยแพลตฟอร์มกลมสาม และ ด้าน บน เจดีย์อนุสาวรีย์ กำแพงและรั้วตกแต่ง ด้วย reliefs ต่ำดี ครอบคลุมพื้นที่รวมของ 2,520 m2 รอบ ๆ แพลตฟอร์มแบบวงกลมมีพระธาตุ openwork 72 แต่ละที่ประกอบด้วยรูปปั้นของพระพุทธเจ้าส่วนแนวตั้งของโบโรบูเดอร์เป็นฐาน ร่างกาย และโครงสร้างส่วนบน accords อย่างสมบูรณ์แบบ ด้วยความคิดของจักรวาลในสังสารวัฏ เชื่อกันว่า จักรวาลแบ่งออกเป็นสาม superimposing ทรงกลม kamadhatu, rupadhatu และ arupadhatu การแสดงตามลำดับของความต้องการที่เราจะผูกเข้ากับความต้องการของเรา ของฟอร์มที่เราละทิ้งความปรารถนาของเรา แต่ยังมีผูกกับชื่อแบบฟอร์ม และของ formlessness ซึ่งจะไม่มีชื่อหรือแบบฟอร์ม ที่วัดโบโรบูเดอร์ kamadhatu จะถูกแสดง ด้วยฐาน rupadhatu โดยระเบียงสี่เหลี่ยมห้า และ arupadhatu โดยแพลตฟอร์มแบบวงกลมที่ 3 เป็นเจดีย์ขนาดใหญ่ โครงสร้างทั้งหมดแสดงเป็นเฉพาะที่ผสมผสานระหว่างความคิดแหล่งบูชาบรรพบุรุษ เกี่ยวข้องกับความคิดของเขาล้ำ รวมกับแนวคิดพระพุทธศาสนาบรรลุนิพพานวัดควรเห็นเป็นอนุสาวรีย์ dynastic โดดเด่นของราชวงศ์ Syailendra ซึ่งปกครองชวาประมาณห้าศตวรรษจนถึงคริสต์ศตวรรษ 10สารวัดโบโรบูเดอร์ประกอบด้วยอนุสาวรีย์สาม: ได้แก่วัดโบโรบูเดอร์และ situatued วัดเล็กสองฝั่งตะวันออกบนแกนตรงกับโบโรบูเดอร์ วัดสองวัด Mendut แสดงให้เห็นการที่พระจะถูกแสดง ด้วยโมโนลิธรีน่ากลัวด้วยสองโพธิสัตว์ และ Pawon วัด การวัดขนาดเล็กที่มีพื้นที่ภายในเปิดเผยพระที่อาจได้รับของบูชา อนุสรณ์สถานสามผู้แสดงระยะในสำเร็จของเนอร์วาน่ามีใช้วัดเป็นวัดจากการก่อสร้างจนกระทั่งบางครั้งระหว่างศตวรรษ 10 และ 15 ที่เมื่อมีการยกเลิก ตั้งแต่การค้นพบใหม่ในศตวรรษที่ 19 ความฟื้นฟูในศตวรรษ 20 มันได้ถูกนำกลับไปเป็นโบราณคดีพุทธเกณฑ์ (i): สารวัดโบโรบูเดอร์กับพีระมิดของก้าว unroofed ที่ประกอบด้วยระเบียง superimposing 10 มงกุฎ โดยโดมขนาดใหญ่ทรงระฆังคว่ำเป็นแต่งงานสามัคคีพระธาตุ วัด และภูเขาที่เป็นผลงานชิ้นเอกของศิลปะอนุสาวรีย์และสถาปัตยกรรมพุทธศาสนาเกณฑ์ (ii): โบโรบูเดอร์วัดสารตัวอย่างโดดเด่นของศิลปะและสถาปัตยกรรม from between ช่วง 8 และสาย 9 ศตวรรษที่นั่นเองมีอิทธิพลมากในการฟื้นฟูสถาปัตยกรรมระหว่างศตวรรษ 16 กลาง 13 และช่วง ของอินโดนีเซียเกณฑ์ (vi): วางในรูปแบบของดอกบัว ดอกไม้มงคล พุทธสารวัดโบโรบูเดอร์เป็นการสะท้อนคุณภาพของการผสมผสานความคิดแหล่งบูชาบรรพบุรุษชนและแนวคิดพุทธศาสนาบรรลุนิพพาน ระเบียงติดสิบของโครงสร้างทั้งหมดสอดคล้องกับขั้นตอนต่อเนื่องที่ประสบความสำเร็จก่อนที่จะบรรลุถึงพระพุทธเจ้าพระโพธิสัตว์ความสมบูรณ์ของขอบเขตประกอบด้วยวัดสามแกนจินตภาพระหว่างที่ แม้ว่าการเชื่อมโยงภาพจะไม่ เปิด ฟังก์ชันแบบไดนามิกระหว่างสามอนุสาวรีย์ โบโรบูเดอร์วัด วัด Mendut และรักษาวัด Pawonภัยคุกคามหลักการวงดนตรีมาจากพัฒนาที่สามารถประนีประนอมความสัมพันธ์พิเศษระหว่างอนุสาวรีย์หลักและตั้งค่าความกว้าง และมีผลต่อค่าสากลโดดเด่นแห่งนี้ วิธีการได้ระดับแล้วถูกโจมตี โดยระเบียบอ่อนเจริญท่องเที่ยวยัง exerts ความดันคุณสมบัติและชนบทเป็นจำนวนมากมีอัตราเติบโตของอาคารหิน สาเหตุที่ต้องการวิจัยต่อไป นอกจากนี้ยังมีขนาดเล็กระดับความเสียหายที่เกิดจากผู้เข้าชม unsupervisedการปะทุของภูเขาไฟเมราปียังถือเป็นหนึ่งของภัยคุกคามอาจเกิดขึ้นเนื่องจากเถ้าของเปรี้ยวฝากเกิดขึ้นในปี 2553ความถูกต้องใช้วัสดุเดิมในการสร้างวัดในระยะที่สองในศตวรรษ 20: หลังจากเปิดศตวรรษที่และเพิ่มเติมล่าสุด (1973-1983) ส่วนใหญ่เดิมวัสดุที่ใช้ มีบางเพิ่มเติมรวมอนุสาวรีย์ และให้ระบายน้ำซึ่งไม่ได้มีกระทบใด ๆ อย่างมีนัยสำคัญในค่าของคุณสมบัติ แต่ ผลของการคืนค่าสถานะปัจจุบันของวัดโบโรบูเดอร์ สะสมวัสดุเพียงพอมากกว่าเดิมเมื่อพบอีกจะทำให้การฟื้นฟูได้ในปัจจุบันสามารถใช้เป็นสถานแสวงบุญ บรรยากาศโดยรวมของการ อย่างไรก็ตาม ในระดับการทำลาย โดยขาดการควบคุมกิจกรรมเชิงพาณิชย์และความดันที่เกิดจากการขาดกลยุทธ์การจัดการท่องเที่ยวอย่างเพียงพอป้องกันและจัดการความต้องการคุ้มครองทรัพย์สินจะดำเนินการภายใต้อินโดนีเซียกฎหมายหมายเลข 11/2010 เกี่ยวกับมรดกทางวัฒนธรรมและภูมิทัศน์วัฒนธรรมโดยรอบ ดำเนินการภายใต้พื้นที่ยุทธศาสตร์แห่งชาติและพื้นที่จัดการแผนการตามกระทรวงโยธาธิการตามกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับพื้นที่จัดการหมายเลข 26/2007 และรัฐบาลบังคับหมายเลข 26/2551 เกี่ยวกับการวางแผนพื้นที่แห่งชาติ และจะบังคับใช้เพิ่มเติม โดยระเบียบประธานาธิบดีอื่นเกี่ยวกับการจัดการสำหรับโบโรบูเดอร์แห่งชาติยุทธศาสตร์พื้นที่ที่จะยังคงถูกร่างโดยกระทรวงโยธาธิการกรอบทางกฎหมาย และสถาบันการจัดการที่มีประสิทธิภาพของคุณสมบัติจะถูกกำหนด โดยประธานาธิบดีกฤษฎีกาเลข 1 ปี 1992 โซนก่อตั้งแห่งมรดกโลกอยู่ภายใต้ความรับผิดชอบของสำนักงานอนุรักษ์มรดกโบโรบูเดอร์ภายใต้กระทรวงศึกษาธิการและวัฒนธรรม สถาบันรัฐพ.มานวิสาแคนดิโบโรบูเดอร์ภายใต้กระทรวงองค์กร และรัฐบาลท้องถิ่น (รีเจนซี่มาเกรังและจังหวัดชวากลาง) ตามลำดับ การศึกษาในการบริหารจัดการแบบบูรณาการของโบโรบูเดอร์วัดสารมีการดำเนินการ รวมทั้งความสนใจในระบบนิเวศ ด้านสังคม และวัฒนธรรม ท่องเที่ยวเชิงนิเวศ หุ้นส่วนภาครัฐ และเอกชน และศึกษา organisational การศึกษานี้เป็นพื้นฐานของยังคงต้องพัฒนาวิธีการจัดการเข้าชมเพื่อให้เกิดความสม่ำเสมอระหว่าง 1992 กฤษฎีกาประธานาธิบดีและ 1972 แผนหลักคณะ jica เยี่ยมโซนระบบระบุ ใน dossier สรรหามรดกโลก และ เพื่อเสริมสร้างกฎระเบียบที่เกี่ยวข้องพัฒนา การควบคุมประธานาธิบดีใหม่เป็นเป็นสูตรยัง โดยการประสานงานคณะ (14 ทบวงกรม และหน่วยงานท้องถิ่น รวมทั้งผู้แทนของชุมชนท้องถิ่น) และ formalizing บทบาทของคณะกรรมการบริหารเสนอออกเป็นโซนต่าง ๆ กว้าง ป้องกันแห่งนี้จึงถูกสั่งห้าม โดยปกติสัดส่วนทางการเงิน โดยงบประมาณโปรแกรมตรวจสอบได้อย่างมีประสิทธิภาพแล้วจะตรวจสอบอัตราการเติบโตของของอาคารหิน และเกิดความเสียหาย โดยผู้เข้าชม unsupervised มีการดำเนินการวิจัยเพื่อกำหนดผลกระทบระยะยาวของเถ้าเปรี้ยวฝากของการปะทุของภูเขาไฟเมราปีเพื่อตั้งค่าการจัดการป้องกันและอนุรักษ์แห่งนี้เพิ่มเติม นอกจากนี้ จะสูตรแผนเตรียมความพร้อมรับความเสี่ยงในปี 2012สำนักอนุรักษ์มรดกโบโรบูเดอร์ได้ดำเนินโครงการพัฒนาชุมชนกำหนดเป้าหมายโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เยาวชนของจิตสำนึก ในการปรับปรุง และกระจายอำนาจชุมชนท้องถิ่นเป็นผู้เชี่ยวชาญแนะนำสำหรับสารวัดโบโรบูเดอร์ อบรมต่าง ๆ ได้ดำเนินการ การพัฒนาชุมชนที่เกี่ยวข้องกับภาคเศรษฐกิจ (ขนาดเล็กองค์กรที่ผลิตงานหัตถกรรมแบบดั้งเดิม culinaries ฯลฯ) ได้แล้วจะดำเนินการ โดยอำเภอของจังหวัดชวากลางและรีเจนซี่มาเกรังคำอธิบายแบบยาวโบโรบูเดอร์เป็นหนึ่งในอนุสรณ์สถานพระพุทธศาสนายิ่งใหญ่ที่สุดในโลก ก่อตั้ง โดยกษัตริย์ราชวงศ์ Saliendra มันถูกสร้างขึ้นเพื่อเกียรติพระสิริของพระพุทธเจ้าและผู้ก่อตั้ง พระจริงพระโพธิสัตว์ โบโรบูเดอร์ชื่อเชื่อว่าได้รับมาจากคำสันสกฤตวิหารพระ uhr วัดพุทธบนเขาหมายถึง วัดโบโรบูเดอร์อยู่ใน Muntilan รัง และประมาณ 42 กิโลเมตรจากเมืองยอร์กยาการ์ตาสร้างวัดนี้มหาศาลระหว่าง AD 750 และ 842:300 ปีก่อนของกัมพูชานครวัด 400 ปีก่อนเริ่มทำงานบนวิหารยุโรปมาก น้อยมีชื่อเสียงเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ของยุคแรกแต่กองทัพขนาดใหญ่ของคนทำงานในความร้อนร้อนกะ และ m3 60000 หินแกะสลัก ที่จุดเริ่มต้นของ AD ศตวรรษ 11 เนื่องจากสถานการณ์ทางการเมืองในชวากลาง พระอนุสาวรีย์ที่ตั้ง รวมถึงวัดโบโรบูเดอร์กลายเป็นที่ไม่มีกิจกรรม และให้ผ่านการเสื่อมสลายอย่างสมบูรณ์ สถานที่สัมผัสกับภูเขาไฟปะทุและอื่น ๆ ravages ของธรรมชาติ วัดถูก rediscovered จนถึงศตวรรษที่ 19 ไม่ แคมคืนแรก โดย Theodor แวน Erp ดำเนินหลังจากเปิดของศตวรรษ นำหนึ่งในสองเมื่อเร็ว ๆ นี้ (1973-82)แต่งงานสามัคคีพระธาตุ วัดภูเขา และไดอะแกรมพิธีกรรม วัดซับซ้อนถูกสร้างขึ้นบนระดับหลายรอบเขาซึ่งใช้ศูนย์ธรรมชาติ ระดับแรกเหนือฐานประกอบด้วยห้าพื้นที่ระเบียง จบศึกษาขนาด และขึ้นรูปฐานของพีระมิด ระดับนี้มีสาม concentric กลมแพลตฟอร์มมงกุฎ โดยเจดีย์หลัก Stairways ให้ถึงเจดีย์อนุสาวรีย์นี้ ฐานและการ balust
การแปล กรุณารอสักครู่..
ที่โดดเด่นเป็นสากล
สังเคราะห์สรุป
สารประกอบวัดบรมพุทโธเป็นหนึ่งในอนุสรณ์สถานที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลกที่นับถือศาสนาพุทธและถูกสร้างขึ้นในศตวรรษที่ 8 และ 9 AD ในช่วงรัชสมัยของราชวงศ์ Syailendra . อนุสาวรีย์ตั้งอยู่ใน Kedu หุบเขาในภาคใต้ของชวากลาง, ที่ศูนย์ของเกาะชวาประเทศอินโดนีเซีย
วัดหลักเป็นเจดีย์ที่สร้างขึ้นในสามชั้นรอบ ๆ เนินเขาซึ่งเป็นศูนย์ธรรมชาติ: ฐานเสี้ยม กับห้าระเบียงตารางศูนย์กลางลำต้นของกรวยที่มีสามแพลตฟอร์มวงกลมและที่ด้านบนเจดีย์อนุสาวรีย์ กำแพงและรั้วมีการตกแต่งด้วยสีสรรต่ำปรับครอบคลุมพื้นที่ผิวทั้งหมดของ 2,520 m2 รอบแพลตฟอร์มวงกลม 72 ฉลุเจดีย์แต่ละที่มีรูปปั้นของพระพุทธเจ้า.
ส่วนแนวตั้งของวัดบรมพุทโธเป็นฐานร่างกายและเสริมสร้างอย่างสมบูรณ์สอดคล้องกับความคิดของจักรวาลในพุทธจักรวาล เป็นที่เชื่อกันว่าจักรวาลแบ่งออกเป็นสามทรงกลมซ้อน, kamadhatu, Rupadhatu และ arupadhatu คิดเป็นทรงกลมตามลำดับของความปรารถนาที่เราจะผูกพันกับความต้องการของเราทรงกลมของรูปแบบที่เราละทิ้งความปรารถนาของเรา แต่ยังคงผูกพันกับชื่อและ รูปแบบและรูปทรงกลมของชั้นเลิศที่ไม่มีอีกต่อไปทั้งชื่อหรือรูปแบบ ที่บรมพุทโธวัด kamadhatu เป็นตัวแทนจากฐาน Rupadhatu โดยห้าระเบียงตารางและ arupadhatu โดยสามแพลตฟอร์มวงกลมเช่นเดียวกับเจดีย์ใหญ่ โครงสร้างทั้งหมดแสดงให้เห็นถึงการผสมผสานที่เป็นเอกลักษณ์ของความคิดกลางมากบูชาบรรพบุรุษที่เกี่ยวข้องกับความคิดของภูเขาระเบียงรวมกับแนวคิดทางพุทธศาสนาของการบรรลุนิพพาน.
วัดก็ควรจะถูกมองว่าเป็นอนุสาวรีย์ที่โดดเด่นของราชวงศ์ราชวงศ์ Syailendra ว่า ปกครอง Java สำหรับรอบห้าศตวรรษจนกระทั่งศตวรรษที่ 10.
วัด Borobudur สารประกอบประกอบด้วยสามอนุเสาวรีย์: คือโรพุทโธวัดสองวัดขนาดเล็ก situatued ไปทางทิศตะวันออกบนแกนตรงไป Borobudur สองวัดเป็น Mendut วัดที่มีภาพของพระพุทธรูปที่เป็นตัวแทนจากหินใหญ่ก้อนเดียวที่น่ากลัวพร้อมกับสองพระโพธิสัตว์และ Pawon วัดเป็นวัดขนาดเล็กที่มีพื้นที่ภายในไม่เปิดเผยซึ่งเทพอาจจะได้รับวัตถุบูชา ทั้งสามอนุเสาวรีย์เป็นตัวแทนของขั้นตอนในการบรรลุนิพพาน.
วัดถูกใช้เป็นวัดในพุทธศาสนาจากการก่อสร้างจนบางครั้งระหว่างศตวรรษที่ 10 และ 15 เมื่อมันถูกทอดทิ้ง ตั้งแต่การค้นพบอีกครั้งในศตวรรษที่ 19 และการบูรณะในศตวรรษที่ 20 จะได้รับกลับมาเป็นโบราณสถานทางพุทธศาสนา.
เกณฑ์ (i): โรพุทโธวัดสารประกอบด้วยก้าวพีระมิด unroofed ประกอบด้วยสิบระเบียงซ้อนปราบดาภิเษกโดย โดมรูประฆังขนาดใหญ่แต่งงานสามัคคีของเจดีย์วัดและภูเขาที่เป็นผลงานชิ้นเอกของสถาปัตยกรรมทางพุทธศาสนาและศิลปะที่ยิ่งใหญ่.
เกณฑ์ (ii): โรพุทโธวัดสารประกอบเป็นตัวอย่างที่โดดเด่นของศิลปะของอินโดนีเซียและสถาปัตยกรรมจากระหว่างวันที่ 8 ต้นและปลาย ศตวรรษที่ 9 ที่มีอิทธิพลมากในการฟื้นฟูสถาปัตยกรรมระหว่างกลางที่ 13 และต้นศตวรรษที่ 16.
เกณฑ์ (vi) ออกมาวางในรูปแบบของบัว, ดอกไม้ศักดิ์สิทธิ์ของพระพุทธรูปวัด Borobudur สารประกอบเป็นภาพสะท้อนที่โดดเด่นของการผสม ของความคิดที่กลางมากบูชาบรรพบุรุษพื้นเมืองและแนวคิดทางพุทธศาสนาของการบรรลุนิพพาน สิบระเบียงติดตั้งโครงสร้างทั้งหมดสอดคล้องกับขั้นตอนต่อเนื่องที่พระโพธิสัตว์มีเพื่อให้บรรลุก่อนที่จะบรรลุการพุทธ.
Integrity
ขอบเขตประกอบด้วยสามวัดที่มีแกนจินตนาการระหว่างพวกเขา แม้ว่าการเชื่อมโยงภาพจะไม่เปิดฟังก์ชั่นแบบไดนามิกระหว่างสามอนุเสาวรีย์, โรพุทโธวัด Mendut และวัด Pawon วัดจะยังคง.
ภัยคุกคามหลักในชุดนั้นมาจากการพัฒนาที่สามารถประนีประนอมความสัมพันธ์พิเศษระหว่างอนุสาวรีย์หลักและของ การตั้งค่าที่กว้างขึ้นและยังสามารถส่งผลกระทบต่อคุณค่าของทรัพย์สิน วิธีการไปยังสถานที่ที่มีการศึกษาระดับปริญญารับการโจมตีจากกฎระเบียบของการพัฒนาที่อ่อนแอ.
การท่องเที่ยวยังมีแรงกดดันมากในทรัพย์สินและห่างไกลจากตัวเมือง.
มีอัตราการเติบโตของการเสื่อมสภาพของหินอาคารเป็นสาเหตุของการที่ต้องวิจัยต่อไป นอกจากนี้ยังมีการศึกษาระดับปริญญาเล็ก ๆ ของความเสียหายที่เกิดขึ้นโดยผู้เข้าชมใกล้ชิด.
การระเบิดของภูเขาไฟเมราปีถือว่ายังเป็นหนึ่งในภัยคุกคามที่อาจเกิดขึ้นเพราะเงินฝากเถ้าเป็นกรดที่เกิดขึ้นในปี 2010.
แท้
วัสดุเดิมถูกนำมาใช้เพื่อสร้างวัดในสอง ขั้นตอนในศตวรรษที่ 20: หลังจากที่หันของศตวรรษที่และอื่น ๆ เมื่อเร็ว ๆ นี้ (1973-1983) วัสดุเดิมเป็นส่วนใหญ่ถูกนำมาใช้กับการเพิ่มเติมบางส่วนจะรวมอนุสาวรีย์และให้แน่ใจว่าการระบายน้ำที่เหมาะสมซึ่งไม่ได้มีผลกระทบใด ๆ อย่างมีนัยสำคัญในมูลค่าของทรัพย์สิน แม้ว่าสถานะปัจจุบันของวัดบรมพุทโธเป็นผลมาจากการบูรณะมันก็ยังคงมากกว่าวัสดุเดิมพอเมื่อค้นพบอีกครั้งเพื่อให้การฟื้นฟูเป็นไปได้.
ปัจจุบันคุณสมบัติที่สามารถใช้เป็นสถานที่แสวงบุญของชาวพุทธ บรรยากาศโดยรวมของมันคือ แต่ในระดับหนึ่งที่ถูกบุกรุกโดยขาดการควบคุมของกิจกรรมเชิงพาณิชย์และความดันที่เกิดจากการขาดกลยุทธ์การจัดการการท่องเที่ยวอย่างเพียงพอ.
ข้อกำหนดในการป้องกันและการจัดการ
การคุ้มครองทรัพย์สินจะดำเนินการภายใต้กฎหมายฉบับที่อินโดนีเซีย 11/2010 เกี่ยวกับมรดกทางวัฒนธรรมและภูมิทัศน์ทางวัฒนธรรมโดยรอบ มันเป็นเรื่องที่ดำเนินการภายใต้พื้นที่ยุทธศาสตร์และแผนการจัดการเชิงพื้นที่โดยกระทรวงโยธาธิการให้เป็นไปตามกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับการบริหารจัดการเชิงพื้นที่ฉบับที่ 26/2007 และรัฐบาลกฎกระทรวงฉบับที่ 26/2008 เกี่ยวกับการวางแผนเชิงพื้นที่แห่งชาติและจะมีผลบังคับใช้ต่อไปโดย อีกระเบียบประธานาธิบดีเกี่ยวกับการจัดการพื้นที่ยุทธศาสตร์ Borobudur ที่ยังคงถูกเกณฑ์ทหารโดยกระทรวงโยธาธิการ.
กรอบกฎหมายและสถาบันเพื่อการจัดการที่มีประสิทธิภาพของทรัพย์สินที่ถูกควบคุมโดยประธานาธิบดีหมายเลข 1 ปี 1992 โซนที่จัดตั้งขึ้น ภายในมรดกโลกสถานที่ให้บริการตามลำดับภายใต้ความรับผิดชอบของ Borobudur มรดกสำนักงานอนุรักษ์ภายใต้กระทรวงศึกษาธิการและวัฒนธรรมของสถาบันที่รัฐเป็นเจ้าของ PT Taman Wisata Candi Borobudur ภายใต้กระทรวงรัฐวิสาหกิจและองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น (Magelang Regency และจังหวัดชวากลาง) การศึกษาเกี่ยวกับการจัดการแบบบูรณาการของวัด Borobudur สารประกอบได้รับการดำเนินการรวมทั้งความสนใจสำหรับระบบนิเวศสังคมและวัฒนธรรม, การท่องเที่ยวเชิงนิเวศความร่วมมือภาครัฐและเอกชนและการศึกษาความเป็นไปได้ขององค์กร การศึกษาครั้งนี้เป็นพื้นฐานของการที่ยังคงได้รับการพัฒนาแนวทางการจัดการของผู้เข้าชม.
เพื่อให้สอดคล้องระหว่าง 1992 ประธานาธิบดีและ 1972 JICA แผนแม่บทระบบโซนที่ระบุไว้ในเอกสารการเสนอชื่อมรดกโลกและเพื่อเสริมสร้างกฎระเบียบที่เกี่ยวกับการพัฒนา, ระเบียบประธานาธิบดีใหม่ยังคงถูกสูตรโดยคณะกรรมการประสานงาน (14 กระทรวงและหน่วยงานท้องถิ่นเช่นเดียวกับตัวแทนของชุมชนท้องถิ่น) และมอบบทบาทของคณะกรรมการบริหารที่เสนอเข้ามาในโซนที่กว้างขึ้น นอกจากนี้การคุ้มครองทรัพย์สินได้รับมั่นใจโดยการสนับสนุนทางการเงินโดยปกติงบประมาณของชาติ.
โปรแกรมตรวจสอบได้รับการดำเนินการได้อย่างมีประสิทธิภาพในการตรวจสอบอัตราการเติบโตของการเสื่อมสภาพของอาคารหินและยังสร้างความเสียหายโดยผู้เข้าชมใกล้ชิด การวิจัยจะถูกดำเนินการเพื่อตรวจสอบผลกระทบในระยะยาวของเงินฝากที่เป็นกรดเถ้าจากการปะทุของภูเขาไฟเมราปีในการตั้งค่าการป้องกันเพิ่มเติมและการจัดการการอนุรักษ์สถานที่ให้บริการ นอกจากนี้แผนเตรียมความพร้อมมีความเสี่ยงจะถูกกำหนดในปี 2012.
สำนักงานอนุรักษ์มรดก Borobudur ได้ดำเนินโครงการพัฒนาชุมชนกำหนดเป้าหมายโดยเฉพาะอย่างยิ่งเด็กและเยาวชนเพื่อสร้างความตระหนักของพวกเขา ในการพัฒนาและเสริมสร้างศักยภาพชุมชนท้องถิ่นเป็นแนวทางสำหรับผู้เชี่ยวชาญ Borobudur วัดสารประกอบโปรแกรมการฝึกอบรมหลายคนได้รับการดำเนินการ การพัฒนาชุมชนที่เกี่ยวข้องกับภาคประหยัด (ผู้ประกอบการขนาดเล็กที่ผลิตงานหัตถกรรมแบบดั้งเดิม, culinaries ฯลฯ ) ได้แล้วจะถูกดำเนินการโดยเทศบาลแห่ง Magelang Regency และชวากลางจังหวัด.
ยาวคำอธิบาย
Borobudur เป็นหนึ่งในอนุสรณ์สถานที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลกที่นับถือศาสนาพุทธ ก่อตั้งโดยกษัตริย์แห่งราชวงศ์ Saliendra มันถูกสร้างขึ้นเพื่อเป็นเกียรติแก่พระสิริของทั้งพระพุทธรูปและผู้ก่อตั้งของพระโพธิสัตว์พระมหากษัตริย์จริง ชื่อ Borobudur เชื่อว่าจะได้รับมาจากภาษาสันสกฤตคำวิหารพระพุทธ Uhr หมายถึงวัดพุทธอยู่บนเนินเขา วัดบรมพุทโธตั้งอยู่ใน Muntilan, เกลังและเป็นประมาณ 42 กิโลเมตรจากเมืองยอกยาการ์.
นี้วัดใหญ่โตถูกสร้างขึ้นระหว่าง AD 750 และ 842: 300 ปีก่อนของกัมพูชานครวัด 400 ปีก่อนที่จะเริ่มทำงานในมหาวิหารในยุโรปที่ดี ไม่ค่อยมีใครรู้เกี่ยวกับประวัติศาสตร์แรกยกเว้นว่ากองทัพใหญ่ของคนงานที่ทำงานอยู่ในอากาศร้อนที่จะเปลี่ยนและแกะสลัก 60,000 m3 ของหิน ในตอนต้นของศตวรรษที่ 11 เนื่องจากสถานการณ์ทางการเมืองในชวากลางอนุสาวรีย์พระเจ้าในพื้นที่ที่รวมทั้งโรพุทโธวัดกลายเป็นที่ถูกทอดทิ้งอย่างสมบูรณ์และให้ไปสลายตัว The Sanctuary ได้สัมผัสกับภูเขาไฟระเบิดและการทำลายล้างของธรรมชาติอื่น ๆ วัดไม่ได้ถูกค้นพบจนกระทั่งศตวรรษที่ 19 แคมเปญการบูรณะครั้งแรกภายใต้การดูแลโดยเทโอดอร์รถตู้ Erp ได้รับการดำเนินการไม่นานหลังจากที่หันของศตวรรษที่ คนที่สองถูกนำตัวเมื่อเร็ว ๆ นี้ (1973-1982).
การแต่งงานสามัคคีของเจดีย์วัดภูเขาและแผนภาพพิธีกรรมซับซ้อนวัดนี้ถูกสร้างขึ้นในหลายระดับทั่วเนินเขาซึ่งเป็นศูนย์ธรรมชาติ ระดับแรกเหนือฐานประกอบด้วยห้าระเบียงตารางจบการศึกษาในขนาดและการสร้างฐานของปิรามิด เหนือระดับนี้สามแพลตฟอร์มวงกลมศูนย์กลางปราบดาภิเษกโดยเจดีย์หลัก บันไดให้เข้าถึงเจดีย์อนุสาวรีย์นี้ ฐานและ balust
สังเคราะห์สรุป
สารประกอบวัดบรมพุทโธเป็นหนึ่งในอนุสรณ์สถานที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลกที่นับถือศาสนาพุทธและถูกสร้างขึ้นในศตวรรษที่ 8 และ 9 AD ในช่วงรัชสมัยของราชวงศ์ Syailendra . อนุสาวรีย์ตั้งอยู่ใน Kedu หุบเขาในภาคใต้ของชวากลาง, ที่ศูนย์ของเกาะชวาประเทศอินโดนีเซีย
วัดหลักเป็นเจดีย์ที่สร้างขึ้นในสามชั้นรอบ ๆ เนินเขาซึ่งเป็นศูนย์ธรรมชาติ: ฐานเสี้ยม กับห้าระเบียงตารางศูนย์กลางลำต้นของกรวยที่มีสามแพลตฟอร์มวงกลมและที่ด้านบนเจดีย์อนุสาวรีย์ กำแพงและรั้วมีการตกแต่งด้วยสีสรรต่ำปรับครอบคลุมพื้นที่ผิวทั้งหมดของ 2,520 m2 รอบแพลตฟอร์มวงกลม 72 ฉลุเจดีย์แต่ละที่มีรูปปั้นของพระพุทธเจ้า.
ส่วนแนวตั้งของวัดบรมพุทโธเป็นฐานร่างกายและเสริมสร้างอย่างสมบูรณ์สอดคล้องกับความคิดของจักรวาลในพุทธจักรวาล เป็นที่เชื่อกันว่าจักรวาลแบ่งออกเป็นสามทรงกลมซ้อน, kamadhatu, Rupadhatu และ arupadhatu คิดเป็นทรงกลมตามลำดับของความปรารถนาที่เราจะผูกพันกับความต้องการของเราทรงกลมของรูปแบบที่เราละทิ้งความปรารถนาของเรา แต่ยังคงผูกพันกับชื่อและ รูปแบบและรูปทรงกลมของชั้นเลิศที่ไม่มีอีกต่อไปทั้งชื่อหรือรูปแบบ ที่บรมพุทโธวัด kamadhatu เป็นตัวแทนจากฐาน Rupadhatu โดยห้าระเบียงตารางและ arupadhatu โดยสามแพลตฟอร์มวงกลมเช่นเดียวกับเจดีย์ใหญ่ โครงสร้างทั้งหมดแสดงให้เห็นถึงการผสมผสานที่เป็นเอกลักษณ์ของความคิดกลางมากบูชาบรรพบุรุษที่เกี่ยวข้องกับความคิดของภูเขาระเบียงรวมกับแนวคิดทางพุทธศาสนาของการบรรลุนิพพาน.
วัดก็ควรจะถูกมองว่าเป็นอนุสาวรีย์ที่โดดเด่นของราชวงศ์ราชวงศ์ Syailendra ว่า ปกครอง Java สำหรับรอบห้าศตวรรษจนกระทั่งศตวรรษที่ 10.
วัด Borobudur สารประกอบประกอบด้วยสามอนุเสาวรีย์: คือโรพุทโธวัดสองวัดขนาดเล็ก situatued ไปทางทิศตะวันออกบนแกนตรงไป Borobudur สองวัดเป็น Mendut วัดที่มีภาพของพระพุทธรูปที่เป็นตัวแทนจากหินใหญ่ก้อนเดียวที่น่ากลัวพร้อมกับสองพระโพธิสัตว์และ Pawon วัดเป็นวัดขนาดเล็กที่มีพื้นที่ภายในไม่เปิดเผยซึ่งเทพอาจจะได้รับวัตถุบูชา ทั้งสามอนุเสาวรีย์เป็นตัวแทนของขั้นตอนในการบรรลุนิพพาน.
วัดถูกใช้เป็นวัดในพุทธศาสนาจากการก่อสร้างจนบางครั้งระหว่างศตวรรษที่ 10 และ 15 เมื่อมันถูกทอดทิ้ง ตั้งแต่การค้นพบอีกครั้งในศตวรรษที่ 19 และการบูรณะในศตวรรษที่ 20 จะได้รับกลับมาเป็นโบราณสถานทางพุทธศาสนา.
เกณฑ์ (i): โรพุทโธวัดสารประกอบด้วยก้าวพีระมิด unroofed ประกอบด้วยสิบระเบียงซ้อนปราบดาภิเษกโดย โดมรูประฆังขนาดใหญ่แต่งงานสามัคคีของเจดีย์วัดและภูเขาที่เป็นผลงานชิ้นเอกของสถาปัตยกรรมทางพุทธศาสนาและศิลปะที่ยิ่งใหญ่.
เกณฑ์ (ii): โรพุทโธวัดสารประกอบเป็นตัวอย่างที่โดดเด่นของศิลปะของอินโดนีเซียและสถาปัตยกรรมจากระหว่างวันที่ 8 ต้นและปลาย ศตวรรษที่ 9 ที่มีอิทธิพลมากในการฟื้นฟูสถาปัตยกรรมระหว่างกลางที่ 13 และต้นศตวรรษที่ 16.
เกณฑ์ (vi) ออกมาวางในรูปแบบของบัว, ดอกไม้ศักดิ์สิทธิ์ของพระพุทธรูปวัด Borobudur สารประกอบเป็นภาพสะท้อนที่โดดเด่นของการผสม ของความคิดที่กลางมากบูชาบรรพบุรุษพื้นเมืองและแนวคิดทางพุทธศาสนาของการบรรลุนิพพาน สิบระเบียงติดตั้งโครงสร้างทั้งหมดสอดคล้องกับขั้นตอนต่อเนื่องที่พระโพธิสัตว์มีเพื่อให้บรรลุก่อนที่จะบรรลุการพุทธ.
Integrity
ขอบเขตประกอบด้วยสามวัดที่มีแกนจินตนาการระหว่างพวกเขา แม้ว่าการเชื่อมโยงภาพจะไม่เปิดฟังก์ชั่นแบบไดนามิกระหว่างสามอนุเสาวรีย์, โรพุทโธวัด Mendut และวัด Pawon วัดจะยังคง.
ภัยคุกคามหลักในชุดนั้นมาจากการพัฒนาที่สามารถประนีประนอมความสัมพันธ์พิเศษระหว่างอนุสาวรีย์หลักและของ การตั้งค่าที่กว้างขึ้นและยังสามารถส่งผลกระทบต่อคุณค่าของทรัพย์สิน วิธีการไปยังสถานที่ที่มีการศึกษาระดับปริญญารับการโจมตีจากกฎระเบียบของการพัฒนาที่อ่อนแอ.
การท่องเที่ยวยังมีแรงกดดันมากในทรัพย์สินและห่างไกลจากตัวเมือง.
มีอัตราการเติบโตของการเสื่อมสภาพของหินอาคารเป็นสาเหตุของการที่ต้องวิจัยต่อไป นอกจากนี้ยังมีการศึกษาระดับปริญญาเล็ก ๆ ของความเสียหายที่เกิดขึ้นโดยผู้เข้าชมใกล้ชิด.
การระเบิดของภูเขาไฟเมราปีถือว่ายังเป็นหนึ่งในภัยคุกคามที่อาจเกิดขึ้นเพราะเงินฝากเถ้าเป็นกรดที่เกิดขึ้นในปี 2010.
แท้
วัสดุเดิมถูกนำมาใช้เพื่อสร้างวัดในสอง ขั้นตอนในศตวรรษที่ 20: หลังจากที่หันของศตวรรษที่และอื่น ๆ เมื่อเร็ว ๆ นี้ (1973-1983) วัสดุเดิมเป็นส่วนใหญ่ถูกนำมาใช้กับการเพิ่มเติมบางส่วนจะรวมอนุสาวรีย์และให้แน่ใจว่าการระบายน้ำที่เหมาะสมซึ่งไม่ได้มีผลกระทบใด ๆ อย่างมีนัยสำคัญในมูลค่าของทรัพย์สิน แม้ว่าสถานะปัจจุบันของวัดบรมพุทโธเป็นผลมาจากการบูรณะมันก็ยังคงมากกว่าวัสดุเดิมพอเมื่อค้นพบอีกครั้งเพื่อให้การฟื้นฟูเป็นไปได้.
ปัจจุบันคุณสมบัติที่สามารถใช้เป็นสถานที่แสวงบุญของชาวพุทธ บรรยากาศโดยรวมของมันคือ แต่ในระดับหนึ่งที่ถูกบุกรุกโดยขาดการควบคุมของกิจกรรมเชิงพาณิชย์และความดันที่เกิดจากการขาดกลยุทธ์การจัดการการท่องเที่ยวอย่างเพียงพอ.
ข้อกำหนดในการป้องกันและการจัดการ
การคุ้มครองทรัพย์สินจะดำเนินการภายใต้กฎหมายฉบับที่อินโดนีเซีย 11/2010 เกี่ยวกับมรดกทางวัฒนธรรมและภูมิทัศน์ทางวัฒนธรรมโดยรอบ มันเป็นเรื่องที่ดำเนินการภายใต้พื้นที่ยุทธศาสตร์และแผนการจัดการเชิงพื้นที่โดยกระทรวงโยธาธิการให้เป็นไปตามกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับการบริหารจัดการเชิงพื้นที่ฉบับที่ 26/2007 และรัฐบาลกฎกระทรวงฉบับที่ 26/2008 เกี่ยวกับการวางแผนเชิงพื้นที่แห่งชาติและจะมีผลบังคับใช้ต่อไปโดย อีกระเบียบประธานาธิบดีเกี่ยวกับการจัดการพื้นที่ยุทธศาสตร์ Borobudur ที่ยังคงถูกเกณฑ์ทหารโดยกระทรวงโยธาธิการ.
กรอบกฎหมายและสถาบันเพื่อการจัดการที่มีประสิทธิภาพของทรัพย์สินที่ถูกควบคุมโดยประธานาธิบดีหมายเลข 1 ปี 1992 โซนที่จัดตั้งขึ้น ภายในมรดกโลกสถานที่ให้บริการตามลำดับภายใต้ความรับผิดชอบของ Borobudur มรดกสำนักงานอนุรักษ์ภายใต้กระทรวงศึกษาธิการและวัฒนธรรมของสถาบันที่รัฐเป็นเจ้าของ PT Taman Wisata Candi Borobudur ภายใต้กระทรวงรัฐวิสาหกิจและองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น (Magelang Regency และจังหวัดชวากลาง) การศึกษาเกี่ยวกับการจัดการแบบบูรณาการของวัด Borobudur สารประกอบได้รับการดำเนินการรวมทั้งความสนใจสำหรับระบบนิเวศสังคมและวัฒนธรรม, การท่องเที่ยวเชิงนิเวศความร่วมมือภาครัฐและเอกชนและการศึกษาความเป็นไปได้ขององค์กร การศึกษาครั้งนี้เป็นพื้นฐานของการที่ยังคงได้รับการพัฒนาแนวทางการจัดการของผู้เข้าชม.
เพื่อให้สอดคล้องระหว่าง 1992 ประธานาธิบดีและ 1972 JICA แผนแม่บทระบบโซนที่ระบุไว้ในเอกสารการเสนอชื่อมรดกโลกและเพื่อเสริมสร้างกฎระเบียบที่เกี่ยวกับการพัฒนา, ระเบียบประธานาธิบดีใหม่ยังคงถูกสูตรโดยคณะกรรมการประสานงาน (14 กระทรวงและหน่วยงานท้องถิ่นเช่นเดียวกับตัวแทนของชุมชนท้องถิ่น) และมอบบทบาทของคณะกรรมการบริหารที่เสนอเข้ามาในโซนที่กว้างขึ้น นอกจากนี้การคุ้มครองทรัพย์สินได้รับมั่นใจโดยการสนับสนุนทางการเงินโดยปกติงบประมาณของชาติ.
โปรแกรมตรวจสอบได้รับการดำเนินการได้อย่างมีประสิทธิภาพในการตรวจสอบอัตราการเติบโตของการเสื่อมสภาพของอาคารหินและยังสร้างความเสียหายโดยผู้เข้าชมใกล้ชิด การวิจัยจะถูกดำเนินการเพื่อตรวจสอบผลกระทบในระยะยาวของเงินฝากที่เป็นกรดเถ้าจากการปะทุของภูเขาไฟเมราปีในการตั้งค่าการป้องกันเพิ่มเติมและการจัดการการอนุรักษ์สถานที่ให้บริการ นอกจากนี้แผนเตรียมความพร้อมมีความเสี่ยงจะถูกกำหนดในปี 2012.
สำนักงานอนุรักษ์มรดก Borobudur ได้ดำเนินโครงการพัฒนาชุมชนกำหนดเป้าหมายโดยเฉพาะอย่างยิ่งเด็กและเยาวชนเพื่อสร้างความตระหนักของพวกเขา ในการพัฒนาและเสริมสร้างศักยภาพชุมชนท้องถิ่นเป็นแนวทางสำหรับผู้เชี่ยวชาญ Borobudur วัดสารประกอบโปรแกรมการฝึกอบรมหลายคนได้รับการดำเนินการ การพัฒนาชุมชนที่เกี่ยวข้องกับภาคประหยัด (ผู้ประกอบการขนาดเล็กที่ผลิตงานหัตถกรรมแบบดั้งเดิม, culinaries ฯลฯ ) ได้แล้วจะถูกดำเนินการโดยเทศบาลแห่ง Magelang Regency และชวากลางจังหวัด.
ยาวคำอธิบาย
Borobudur เป็นหนึ่งในอนุสรณ์สถานที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลกที่นับถือศาสนาพุทธ ก่อตั้งโดยกษัตริย์แห่งราชวงศ์ Saliendra มันถูกสร้างขึ้นเพื่อเป็นเกียรติแก่พระสิริของทั้งพระพุทธรูปและผู้ก่อตั้งของพระโพธิสัตว์พระมหากษัตริย์จริง ชื่อ Borobudur เชื่อว่าจะได้รับมาจากภาษาสันสกฤตคำวิหารพระพุทธ Uhr หมายถึงวัดพุทธอยู่บนเนินเขา วัดบรมพุทโธตั้งอยู่ใน Muntilan, เกลังและเป็นประมาณ 42 กิโลเมตรจากเมืองยอกยาการ์.
นี้วัดใหญ่โตถูกสร้างขึ้นระหว่าง AD 750 และ 842: 300 ปีก่อนของกัมพูชานครวัด 400 ปีก่อนที่จะเริ่มทำงานในมหาวิหารในยุโรปที่ดี ไม่ค่อยมีใครรู้เกี่ยวกับประวัติศาสตร์แรกยกเว้นว่ากองทัพใหญ่ของคนงานที่ทำงานอยู่ในอากาศร้อนที่จะเปลี่ยนและแกะสลัก 60,000 m3 ของหิน ในตอนต้นของศตวรรษที่ 11 เนื่องจากสถานการณ์ทางการเมืองในชวากลางอนุสาวรีย์พระเจ้าในพื้นที่ที่รวมทั้งโรพุทโธวัดกลายเป็นที่ถูกทอดทิ้งอย่างสมบูรณ์และให้ไปสลายตัว The Sanctuary ได้สัมผัสกับภูเขาไฟระเบิดและการทำลายล้างของธรรมชาติอื่น ๆ วัดไม่ได้ถูกค้นพบจนกระทั่งศตวรรษที่ 19 แคมเปญการบูรณะครั้งแรกภายใต้การดูแลโดยเทโอดอร์รถตู้ Erp ได้รับการดำเนินการไม่นานหลังจากที่หันของศตวรรษที่ คนที่สองถูกนำตัวเมื่อเร็ว ๆ นี้ (1973-1982).
การแต่งงานสามัคคีของเจดีย์วัดภูเขาและแผนภาพพิธีกรรมซับซ้อนวัดนี้ถูกสร้างขึ้นในหลายระดับทั่วเนินเขาซึ่งเป็นศูนย์ธรรมชาติ ระดับแรกเหนือฐานประกอบด้วยห้าระเบียงตารางจบการศึกษาในขนาดและการสร้างฐานของปิรามิด เหนือระดับนี้สามแพลตฟอร์มวงกลมศูนย์กลางปราบดาภิเษกโดยเจดีย์หลัก บันไดให้เข้าถึงเจดีย์อนุสาวรีย์นี้ ฐานและ balust
การแปล กรุณารอสักครู่..
ดีเด่นถ้วนหน้าค่า
สรุปการสังเคราะห์สารประกอบ Borobudur วัดเป็นหนึ่งในอนุสาวรีย์พระพุทธศาสนาในโลก และถูกสร้างขึ้นในโฆษณาศตวรรษที่ 8 และ 9 ในช่วงรัชสมัยของ syailendra ราชวงศ์ อนุสาวรีย์ตั้งอยู่ในเกฑุ Valley , ในภาคใต้ของชวา , ที่ศูนย์ของเกาะชวา ประเทศอินโดนีเซีย
วัดหลัก เป็นเจดีย์ที่สร้างขึ้นในสามชั้นรอบเนินเขาซึ่งเป็นศูนย์ธรรมชาติ : ฐานพีระมิดห้าศูนย์กลางตารางระเบียงหลังกรวยสามแพลตฟอร์มกลม ด้านบนเป็นเจดีย์ อนุสาวรีย์ กำแพงและราวบันไดตกแต่งปรับนูนต่ำครอบคลุมพื้นที่ผิวทั้งหมดของ 2520 M2 รอบวงกลมมีลวดลายเจดีย์ ) 72 ,แต่ละที่มีรูปปั้นของพระพุทธเจ้า .
ส่วนแนวตั้งของ Borobudur วัดเป็นฐาน ร่างกาย และโครงสร้างส่วนบนสมบูรณ์สอดคล้องกับความคิดของจักรวาลในพุทธจักรวาลวิทยา เชื่อกันว่า เอกภพจะแบ่งออกเป็นสามซ้อนรัฐบาลท้องถิ่น กามธาตุรูปธาตุ และ arupadhatu , แทนตามลำดับ ทรงกลมของความปรารถนาที่เราผูกไว้กับความปรารถนาของเราทรงกลมของแบบฟอร์มที่เราละทิ้งความปรารถนาของเรา แต่ยังคงผูกพันกับชื่อและรูปแบบและขอบเขตของ formlessness ซึ่งจะไม่มีทั้งชื่อหรือรูปแบบ ที่วัด Borobudur , กามธาตุแสดงโดยฐาน รูปธาตุ โดย 5 ตารางเมตร ระเบียง และ arupadhatu โดยสามวงกลมแพลตฟอร์มเช่นเดียวกับเจดีย์ใหญ่โครงสร้างทั้งหมดแสดงให้เห็นการผสมเฉพาะของความคิดกลางของบูชาบรรพบุรุษที่เกี่ยวข้องกับความคิดของโลกภูเขา รวมกับพุทธบรรลุนิพพาน .
วัดควรจะเห็นเป็นอนุสาวรีย์ที่โดดเด่นของ syailendra ราชวงศ์ราชวงศ์ที่ปกครองชวาประมาณห้าศตวรรษจนกระทั่งศตวรรษที่ 10 .
ที่ Borobudur วัดสารประกอบประกอบด้วยสามอนุสาวรีย์โดยรอบวัด สองวัดเล็ก situatued ทางตะวันออกบนแกนตรงรอบ . สองวัดเป็นวัดเมนดุต ซึ่งมีภาพพระพุทธรูปแทนด้วยน่ากลัว Monolith มาพร้อมกับสองโพธิสัตว์ และวัดปะวน ,ขนาดเล็กที่มีพื้นที่ภายในวัด ไม่เปิดเผย ซึ่งเทพอาจจะได้รับวัตถุของการเคารพบูชา อนุสาวรีย์เป็นตัวแทนของทั้งสามขั้นตอนในภูมิปัญญาของนิพพาน
วัดได้ใช้เป็นพระอุโบสถ จากการก่อสร้าง จนบางครั้ง ระหว่างวันที่ 10 ถึง 15 ศตวรรษ เมื่อมันถูกทิ้งร้าง นับตั้งแต่การค้นพบอีกครั้งในศตวรรษที่ 19 และการฟื้นฟูในศตวรรษที่ 20มันถูกนำกลับมาเป็นพุทธโบราณสถาน .
2 ( ผม ) : Borobudur วัดสารด้วยการก้าว unroofed พีระมิดซ้อนประกอบด้วยสิบ , ระเบียง , ปราบดาภิเษกโดยระฆังขนาดใหญ่รูปทรงโดม คือการแต่งงานที่กลมกลืนของเจดีย์ วัด ภูเขาที่เป็นผลงานชิ้นเอกของสถาปัตยกรรมและอนุสาวรีย์พุทธศิลป์ .
( 2 เกณฑ์ ) :Borobudur วัดสารเป็นที่โดดเด่นตัวอย่างของศิลปะและสถาปัตยกรรมของอินโดนีเซีย ระหว่าง 8 และ 9 ต้นปลายศตวรรษที่แทรกอิทธิพลมากในการฟื้นฟูสถาปัตยกรรมระหว่าง mid-13th และศตวรรษที่ 16 ก่อน
เกณฑ์ ( vi ) : ออกมาวางในรูปแบบของดอกบัวดอกไม้ศักดิ์สิทธิ์ของพระพุทธเจ้าBorobudur วัดสารประกอบเป็นภาพสะท้อนที่ยอดเยี่ยมของการผสมของความคิดกลางของคนพื้นเมืองบูชาบรรพบุรุษและพุทธบรรลุนิพพาน 10 การติดตั้งระเบียงของโครงสร้างทั้งหมดสอดคล้องกับขั้นตอนต่อเนื่องที่พระโพธิสัตว์ต้องบรรลุก่อนที่จะบรรลุความสมบูรณ์
เพื่อพระพุทธเจ้า .ขอบเขตประกอบด้วยสามวัดที่ประกอบด้วยแกนจินตภาพระหว่างพวกเขา ถึงแม้ว่าการเชื่อมโยงภาพไม่เปิดฟังก์ชั่นแบบไดนามิกระหว่างสามอนุสาวรีย์ , วัด , Borobudur วัดเมนดุต และวัดปะวน
เป็นรักษา
สรุปการสังเคราะห์สารประกอบ Borobudur วัดเป็นหนึ่งในอนุสาวรีย์พระพุทธศาสนาในโลก และถูกสร้างขึ้นในโฆษณาศตวรรษที่ 8 และ 9 ในช่วงรัชสมัยของ syailendra ราชวงศ์ อนุสาวรีย์ตั้งอยู่ในเกฑุ Valley , ในภาคใต้ของชวา , ที่ศูนย์ของเกาะชวา ประเทศอินโดนีเซีย
วัดหลัก เป็นเจดีย์ที่สร้างขึ้นในสามชั้นรอบเนินเขาซึ่งเป็นศูนย์ธรรมชาติ : ฐานพีระมิดห้าศูนย์กลางตารางระเบียงหลังกรวยสามแพลตฟอร์มกลม ด้านบนเป็นเจดีย์ อนุสาวรีย์ กำแพงและราวบันไดตกแต่งปรับนูนต่ำครอบคลุมพื้นที่ผิวทั้งหมดของ 2520 M2 รอบวงกลมมีลวดลายเจดีย์ ) 72 ,แต่ละที่มีรูปปั้นของพระพุทธเจ้า .
ส่วนแนวตั้งของ Borobudur วัดเป็นฐาน ร่างกาย และโครงสร้างส่วนบนสมบูรณ์สอดคล้องกับความคิดของจักรวาลในพุทธจักรวาลวิทยา เชื่อกันว่า เอกภพจะแบ่งออกเป็นสามซ้อนรัฐบาลท้องถิ่น กามธาตุรูปธาตุ และ arupadhatu , แทนตามลำดับ ทรงกลมของความปรารถนาที่เราผูกไว้กับความปรารถนาของเราทรงกลมของแบบฟอร์มที่เราละทิ้งความปรารถนาของเรา แต่ยังคงผูกพันกับชื่อและรูปแบบและขอบเขตของ formlessness ซึ่งจะไม่มีทั้งชื่อหรือรูปแบบ ที่วัด Borobudur , กามธาตุแสดงโดยฐาน รูปธาตุ โดย 5 ตารางเมตร ระเบียง และ arupadhatu โดยสามวงกลมแพลตฟอร์มเช่นเดียวกับเจดีย์ใหญ่โครงสร้างทั้งหมดแสดงให้เห็นการผสมเฉพาะของความคิดกลางของบูชาบรรพบุรุษที่เกี่ยวข้องกับความคิดของโลกภูเขา รวมกับพุทธบรรลุนิพพาน .
วัดควรจะเห็นเป็นอนุสาวรีย์ที่โดดเด่นของ syailendra ราชวงศ์ราชวงศ์ที่ปกครองชวาประมาณห้าศตวรรษจนกระทั่งศตวรรษที่ 10 .
ที่ Borobudur วัดสารประกอบประกอบด้วยสามอนุสาวรีย์โดยรอบวัด สองวัดเล็ก situatued ทางตะวันออกบนแกนตรงรอบ . สองวัดเป็นวัดเมนดุต ซึ่งมีภาพพระพุทธรูปแทนด้วยน่ากลัว Monolith มาพร้อมกับสองโพธิสัตว์ และวัดปะวน ,ขนาดเล็กที่มีพื้นที่ภายในวัด ไม่เปิดเผย ซึ่งเทพอาจจะได้รับวัตถุของการเคารพบูชา อนุสาวรีย์เป็นตัวแทนของทั้งสามขั้นตอนในภูมิปัญญาของนิพพาน
วัดได้ใช้เป็นพระอุโบสถ จากการก่อสร้าง จนบางครั้ง ระหว่างวันที่ 10 ถึง 15 ศตวรรษ เมื่อมันถูกทิ้งร้าง นับตั้งแต่การค้นพบอีกครั้งในศตวรรษที่ 19 และการฟื้นฟูในศตวรรษที่ 20มันถูกนำกลับมาเป็นพุทธโบราณสถาน .
2 ( ผม ) : Borobudur วัดสารด้วยการก้าว unroofed พีระมิดซ้อนประกอบด้วยสิบ , ระเบียง , ปราบดาภิเษกโดยระฆังขนาดใหญ่รูปทรงโดม คือการแต่งงานที่กลมกลืนของเจดีย์ วัด ภูเขาที่เป็นผลงานชิ้นเอกของสถาปัตยกรรมและอนุสาวรีย์พุทธศิลป์ .
( 2 เกณฑ์ ) :Borobudur วัดสารเป็นที่โดดเด่นตัวอย่างของศิลปะและสถาปัตยกรรมของอินโดนีเซีย ระหว่าง 8 และ 9 ต้นปลายศตวรรษที่แทรกอิทธิพลมากในการฟื้นฟูสถาปัตยกรรมระหว่าง mid-13th และศตวรรษที่ 16 ก่อน
เกณฑ์ ( vi ) : ออกมาวางในรูปแบบของดอกบัวดอกไม้ศักดิ์สิทธิ์ของพระพุทธเจ้าBorobudur วัดสารประกอบเป็นภาพสะท้อนที่ยอดเยี่ยมของการผสมของความคิดกลางของคนพื้นเมืองบูชาบรรพบุรุษและพุทธบรรลุนิพพาน 10 การติดตั้งระเบียงของโครงสร้างทั้งหมดสอดคล้องกับขั้นตอนต่อเนื่องที่พระโพธิสัตว์ต้องบรรลุก่อนที่จะบรรลุความสมบูรณ์
เพื่อพระพุทธเจ้า .ขอบเขตประกอบด้วยสามวัดที่ประกอบด้วยแกนจินตภาพระหว่างพวกเขา ถึงแม้ว่าการเชื่อมโยงภาพไม่เปิดฟังก์ชั่นแบบไดนามิกระหว่างสามอนุสาวรีย์ , วัด , Borobudur วัดเมนดุต และวัดปะวน
เป็นรักษา
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- really, i no have i going a learning
- ฉันอยากเรียนได้เกรดดี แต่ฉันกลัวทำมันไม่
- described
- They are gain nothing by acting hastily
- Free Shipping MTB Motorcycle Cycling Bik
- But are you still thinking about your ex
- We can verify whether or not that how ma
- Turkey has carried out shuttle diplomacy
- interpretation
- ขับรถไปจอดสนามบินเหรอ
- 피곤해
- On the day I was weak, help hold me, ple
- something made me start up, a low,piteou
- เชื่อไม่ได้
- ฉันสัญญา
- ultimately
- study challenging
- เธอมีตาสีน้ำตาลและผมยาวหยักศก
- คุณง่วงนอนหรือยัง
- sabai dee mai ka?
- was gained after
- ตามเส้นทางไปยังที่รีสอร์ทนั้นถนนจะมีทะเล
- Her Majesty Queen Sirikit’s love and dev
- savez-vous français
