“Onii-chan, my legs don’t hurt anym

“Onii-chan, my legs don’t hurt anymore……”

“Really!?”

While the boy let out a surprised cry, Shea joyfully removed the splints from her legs and trying to stand; however, she had no strength in her legs and immediately fall on her behind.

“The bones were just reconnected. Don’t overdo it.”

Since she hadn’t moved them for nearly a month, she has lost a considerable amount of leg strength.

She wasn’t getting enough nourishment either, her whole body was as thin as deadwood. In this situation, even if the fracture is healed, the bone could break again at any moment.

“Kid, take this and buy your sister something nutritious to eat.”

I said that as I pulled out five gold coins from the leather pouch tied around my waist and held them out to the boy.

Although the boy was surprised for a moment, he refocused his thoughts and quickly looked away from the coins.

“I am Sil, not a beggar! Didn’t I say before that I’m not looking for any handouts?!”

“No Sil, you’re not a beggar. I do not dislike that pride of yours. However, you need to think about what’s most important to you before you answer. Instead of seeing this as a handout, accept this now and return the favor with interest. This is for your younger sister.”

I used that glib to justify our meddling, and overall it sounded very persuasive to me.

Sil thought about it for a moment before he spoke out in embarrassment.

“……Alright. However, please make it copper coins instead of gold ones! Because of my looks, I can’t go shopping with gold coins.”

Sil was certainly making a reasonable argument.

A kid with gold coins would be an easy mark in the slums, and I suspect that the stores would overcharge him as well.

No, the aggressive guards are likely to take them too.

“Oh, that’s right. Sil, you are rather reliable……”

A little ashamed of my thoughtlessness, I offered Sil some praise.

“……Isn’t this mister just too careless?”

Ignoring Ariane’s stifled laughter behind me, I took a leather pouch out of my luggage bag and handed it to Sil.

During the free time I had when I stayed in an inn, I sorted the gold, silver, and copper coins into their own separate pouches.

The pouches were packed to the brim with coins, and a 「Jingle Jingle」could be heard as the pouch falls into Sil’s small hands. He was obviously shocked at the weight.

“How many coins…… are in this……”

“It should be about 300 coins. I can add some silver ones if you like?”

When I offered to give him more, Sil looked at the pouch in his hands before he shook his head like a broken toy.

“Th-This is more than enough! Please wait here for a little while.”

Standing up as he said so, he lifted a floorboard in the corner and brushed away same dust, revealing a wooden box that had been buried in the ground.

Sil removed the cover to reveal ten copper coins, and he protectively placed the leather pouch inside the box before covering it back up.

Seems like he usually hides money and valuables in there.

When Sil was finished he bashfully lowered his eyes and smiled while giving me a small “Thank you, mister.”

No matter what world you’re in, seeing a child smile always left you with a good feeling.

“Shea, your brother is a good kid.”

While I chuckled and pat her brother’s head, Shea nodded with a full-faced grin as he was being praised.

Sil, the person in question. raised a protest as he tried to fix his disheveled hair.

“Arc you really are a kind person aren’t you……”

Looking back, I saw Ariane letting out a surprised statement as she tried not to laugh at the exchange that just took place.

“I suppose it’s time we received our promised reward.”

When I said so, I noticed that Sil’s face had become rather glum as he brooded over something.

I thought that the secret path that he spoke of was non-existent, but as I was about to suggest that, Sil stood up and went to the shack’s entrance.

“……I’ll lead you to the secret entrance. Come on……”

By the time we left the shack the sun was beginning to set.

Under these circumstances, Sil lead us through the back alleys of the slums till we came upon a stone bridge that stood over a shallow creek.

The width of the bridge couldn’t hold more than two carriages at a time and it would be rather difficult to cross since the moss covering it gave it an aged feeling.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"Onii-จัน ขาของฉันไม่เจ็บอีกต่อไป...""จริง ๆ ?"ในขณะที่เด็กให้ออกเสียงอุทานประหลาดใจ เชียบัตเตอร์สนุกสนานเอา splints การจากขาของเธอและพยายามยืน อย่างไรก็ตาม เธอมีความแข็งแรงไม่มีขาของเธอ และตกอยู่บนหลังของเธอทันที"กระดูกถูกเพียงเชื่อมต่ออีกครั้ง อย่าหักโหมมัน"เนื่องจากเธอไม่ย้ายพวกเขาเกือบเดือน เธอได้หายไปเป็นจำนวนมากของความแข็งแรงของขาเธอไม่ได้รับสารอาหารเพียงพอ ร่างกายของเธอถูกบางเป็น deadwood ในสถานการณ์นี้ แม้ว่ากระดูกหาย กระดูกอาจทำลายอีกครั้งในช่วงเวลาใด"เด็ก ใช้ และซื้อของน้องสาวของคุณมีคุณค่าทางโภชนาการการกิน"ผมบอกว่า ที่ผมดึงออกห้าเหรียญทองจากซองหนังที่ผูกรอบเอว และจัดออกเด็กชายแม้ว่าเด็กชายประหลาดใจช่วง เขา refocused ความคิดของเขา และมองได้อย่างรวดเร็วจากเหรียญฉัน Sil ไม่ขอทาน ไม่ได้ผมบอกก่อนว่า ไม่ได้กำลังหาเอกสารประกอบคำบรรยายใด ๆ !""ไม่มี Sil คุณไม่ได้ขอทาน ไม่ชอบที่ความภาคภูมิใจของคุณ อย่างไรก็ตาม คุณต้องคิดเกี่ยวกับสิ่งสำคัญสุดให้คุณก่อนที่คุณตอบ แทนที่จะเห็นนี้เป็นเอกสารประกอบคำบรรยาย ยอมรับเรื่องนี้ตอนนี้ และตอบแทน ด้วยดอกเบี้ย นี่คือสำหรับน้องสาวของคุณ"ผมใช้ว่า กะล่อนปรับรัฐมนตรีของเรา และโดยรวมมันฟังโน้มน้าวใจกับผมมากSil คิดเกี่ยวกับมันสำหรับช่วงเวลาก่อนที่เขาพูดออกมาในความลำบากใจ“…… ไม่เป็นไร อย่างไรก็ตาม โปรดทำให้เหรียญทองแดงมันแทนคนทอง เนื่องจากลักษณะของฉัน ฉันไม่สามารถไปซื้อของกับเหรียญทอง"ภาษาศาสตร์คือแน่นอนทำให้อาร์กิวเมนต์เหมาะสมด้วยเหรียญทองจะเป็นเครื่องหมายแบบง่ายในสลัม และฉันสงสัยว่า ร้านค้าจะเรียกเขาด้วยไม่ ยามก้าวร้าวมีแนวโน้มที่จะนำพวกเขาเกินไป"โอ้ ถูกต้อง ภาษาศาสตร์ คุณจะค่อนข้างเชื่อถือได้..."ละอายใจเล็กน้อยของ thoughtlessness ของฉัน ฉันเสนอ Sil สรรเสริญบาง“…… ไม่นี้มิสเตอร์ประมาทเกินไป"ไม่สนใจเสียงหัวเราะของ Ariane stifled ข้างหลัง เอาซองหนังจากกระเป๋าสัมภาระ และมอบให้ภาษาศาสตร์ในช่วงเวลาว่างได้เมื่อโรงพัก เรียงลำดับเหรียญทอง เงิน และทองแดงเป็นของตนเองแยกต่างหากได้ด้วยถูกบรรจุถุงที่เปี่ยมล้นด้วยเหรียญ และ 「Jingle Jingle」could ได้ยินเป็นถุงตกอยู่ในมือเล็ก ๆ ของภาษาศาสตร์ เขาตกใจอย่างเห็นได้ชัดที่น้ำหนัก"กี่เหรียญ...อยู่ในนี้...""มันควรจะประมาณ 300 เหรียญ ฉันสามารถเพิ่มบางคนเงินถ้าคุณต้องการ"เมื่อฉันเสนอให้เพิ่มเติม ภาษาศาสตร์เขามองไปที่ถุงในมือของเขาก่อนเขาส่ายหัวของเขาเช่นของเล่นเสีย"ครั้งนี้เป็นมากกว่าเพียงพอ โปรดรอที่นี่เดี๋ยวนี้"เขาลุกขึ้นยืน ตามที่เขากล่าวนั้น ยก floorboard ที่มุม และปลอบเหมือนกันฝุ่น เผยให้เห็นกล่องไม้ที่มีการฝังอยู่ในพื้นดินSil เอาฝาเพื่อเผยให้เห็นเหรียญทองแดงที่สิบ และเขา protectively วางซองหนังภายในกล่องก่อนครอบคลุมสำรองดูเหมือนว่าเขามักจะซ่อนเงินและของมีค่ามีเมื่อเสร็จสิ้นการภาษาศาสตร์ เขาเหนียมลดลงดวงตาของเขา และยิ้มให้ฉันตัวเล็ก "ขอบคุณ มิสเตอร์ไม่ว่าคุณอยู่ในโลกอะไร เห็นเด็กยิ้มเสมอซ้ายคุณ ด้วยความรู้สึกที่ดี"เชียบัตเตอร์ พี่ชายของคุณเป็นเด็กดี"ในขณะฉันเบา ๆ และตบเบา ๆ หัวพี่ชายของเธอ เชียบัตเตอร์แล้วพยักหน้าอย่างพร้อมรอยยิ้มกว้างเต็มหน้า ตามที่เขาได้รับการยกย่องภาษาศาสตร์ คนที่มีปัญหา ยกประท้วง ตามที่เขาพยายามแก้ไขผมกระเซิง"โค้งจริง ๆ คุณมีคนคุณ..."มองย้อนกลับไป เห็น Ariane ให้ออกคำสั่งประหลาดใจเธอพยายามไม่หัวเราะการแลกเปลี่ยนที่เกิดขึ้นเพียง"ฉันคิดว่า ถึงเวลาที่เราได้รับรางวัลตามสัญญาของเรา"เมื่อกล่าวว่า ดังนั้น ผมสังเกตเห็นว่า ใบหน้าของ Sil กลายเป็น glum แทนที่จะเป็นเขา brooded บางผมว่า เส้นทางลับที่เขาพูดถึงไม่มี แต่ที่จะแนะนำว่า ภาษาศาสตร์ยืนขึ้น และเดินไปที่เพิงของเข้า“…… ฉันจะนำคุณไปสู่ทางเข้าลับ โธ่..."โดยเวลาที่เราเหลืออยู่เพิง พระอาทิตย์ก็เริ่มการตั้งค่าภายใต้สถานการณ์เหล่านี้ ภาษาศาสตร์นำเราผ่านตรอกซอกซอยของสลัมหลังจนเรามาสะพานหินที่ยืนเหนือลำห้วยตื้นความกว้างของสะพานไม่ถือม้ามากกว่าสองครั้ง และมันจะค่อนข้างยากที่จะข้ามเนื่องจากตะไคร่น้ำที่ครอบคลุมให้ความรู้สึกที่มีอายุ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"Onii จังขาของฉันไม่เจ็บอีกต่อไป ...... " "จริงเหรอ !?" ในขณะที่เด็กให้ออกร้องไห้ประหลาดใจเชียสนุกสนานลบออกเฝือกจากขาของเธอและพยายามที่จะยืน; แต่เธอมีความแข็งแรงในขาของเธอและทันทีที่ตกอยู่บนหลังของเธอ. "กระดูกถูกเชื่อมเพียง ไม่หักโหมมัน. " ตั้งแต่เธอไม่เคยย้ายพวกเขาเกือบเดือนเธอได้หายไปเป็นจำนวนมากของความแข็งแรงของขา. เธอเป็นคนที่ไม่ได้รับสารอาหารที่เพียงพอทั้งร่างกายของเธอเป็นบางเป็น Deadwood ในสถานการณ์เช่นนี้แม้ว่าการแตกหักจะหายเป็นปกติกระดูกสามารถทำลายอีกครั้งในช่วงเวลาใด. "เด็กใช้เวลานี้และซื้อสิ่งที่น้องสาวของคุณมีคุณค่าทางโภชนาการที่จะกิน." ผมบอกว่าเท่าที่ผมดึงออกมาห้าเหรียญทองจากกระเป๋าหนังผูก รอบเอวของฉันและถือพวกเขาออกไปเด็ก. แม้ว่าเด็กรู้สึกประหลาดใจสำหรับช่วงเวลาที่เขาเพ่งความคิดของเขาได้อย่างรวดเร็วและมองออกไปจากเหรียญ. "ผม Sil ไม่ขอทาน! ฉันไม่ได้พูดก่อนที่ฉันไม่ได้มองหาเอกสารประกอบคำบรรยายใด ๆ ?! " " ไม่มี Sil คุณไม่ได้ขอทาน ฉันไม่ชอบความภาคภูมิใจของคุณที่ แต่คุณต้องคิดเกี่ยวกับสิ่งที่สำคัญที่สุดเพื่อคุณก่อนที่คุณคำตอบ แทนที่จะเห็นว่านี่เป็นเอกสารประกอบการบรรยายยอมรับในตอนนี้และกลับชอบที่มีความสนใจ นี่คือน้องสาวของคุณ. " ผมใช้กะล่อนที่จะปรับการแทรกแซงของเราและโดยรวมมันฟังโน้มน้าวใจมากกับผม. Sil คิดเกี่ยวกับมันสักครู่ก่อนที่เขาจะพูดออกมาด้วยความลำบากใจ. " ...... Alright อย่างไรก็ตามโปรดสร้างเหรียญทองแดงมันแทนคนทอง! เพราะหน้าตาของฉันฉันไม่สามารถไปช้อปปิ้งกับเหรียญทอง. " Sil ได้อย่างแน่นอนทำให้อาร์กิวเมนต์ที่เหมาะสม. เด็กกับเหรียญทองจะเป็นเครื่องหมายง่ายในชุมชนแออัดและผมสงสัยว่าร้านค้าจะคิดราคาแพงเขาเช่นกันไม่มียามก้าวร้าวมีแนวโน้มที่จะนำพวกเขามากเกินไป. "โอ้ว่าเป็นสิทธิ Sil คุณจะค่อนข้างน่าเชื่อถือ ...... " ละอายใจเล็กน้อยของความมักง่ายของฉันฉันนำเสนอ Sil สรรเสริญบาง. " ...... ไม่ได้เป็นเพียงแค่นี้นายประมาทเกินไป? " ไม่สนใจเสียงหัวเราะของอาริอานกลั้นอยู่ข้างหลังผมผมเอากระเป๋าหนังจากฉัน ถุงกระเป๋าและมอบให้ Sil. ในช่วงเวลาว่างฉันได้เมื่อฉันอยู่ในโรงแรมแห่งหนึ่งที่ผมเรียงทองเงินและทองแดงเหรียญลงไปในกระเป๋าของตัวเองต่างหาก. กระเป๋าถูกบรรจุที่เหว่ว้ากับเหรียญและ「 กริ๊งกริ๊ง」อาจจะได้ยินเป็นกระเป๋าที่ตกอยู่ในมือเล็ก Sil ของ เขาก็ตกใจอย่างเห็นได้ชัดที่น้ำหนัก. "กี่เหรียญ ...... อยู่ในนี้ ...... " "มันควรจะเป็นประมาณ 300 เหรียญ ฉันสามารถเพิ่มคนเงินบางอย่างถ้าคุณชอบ? " เมื่อผมเสนอที่จะให้เขามากขึ้น Sil มองไปที่กระเป๋าในมือของเขาก่อนที่เขาจะส่ายหัวเหมือนของเล่นหัก. " Th-นี้เป็นมากกว่าพอ! กรุณารอสักครู่ที่นี่ในขณะที่น้อย. " ลุกขึ้นยืนขณะที่เขากล่าวว่าดังนั้นเขายก floorboard ในมุมและปัดฝุ่นเดียวกันเผยให้เห็นกล่องไม้ที่ได้รับการฝังอยู่ในพื้นดิน. Sil ลบออกปกที่จะเปิดเผยสิบเหรียญทองแดง และเขาแซววางกระเป๋าหนังภายในกล่องก่อนที่จะครอบคลุมมันกลับขึ้น. ดูเหมือนว่าเขามักจะซ่อนเงินและของมีค่าในมี. เมื่อ Sil เสร็จเขาอายสายตาของเขาลดลงและยิ้มในขณะที่ให้ฉันมีขนาดเล็ก "ขอบคุณนาย " ไม่ว่าสิ่งที่โลกคุณอยู่ในเห็นรอยยิ้มของเด็กเสมอซ้ายคุณมีความรู้สึกที่ดี. " เชียพี่ชายของคุณเป็นเด็กดี. " ในขณะที่ฉันหัวเราะและลูบหัวพี่ชายของเธอเชียพยักหน้าพร้อมกับรอยยิ้มเต็มหน้า ในขณะที่เขาถูกยกย่อง. Sil, คนที่มีปัญหา ยกประท้วงในขณะที่เขาพยายามที่จะแก้ไขผมกระเซิงของเขา. "Arc จริงๆคุณเป็นคนใจดีไม่ได้คุณ ...... " มองย้อนกลับไปผมเห็นอาริอานให้ออกคำสั่งแปลกใจขณะที่เธอพยายามที่จะไม่หัวเราะเยาะแลกเปลี่ยนที่เพียงแค่เอา สถานที่. "ผมคิดว่ามันถึงเวลาที่เราได้รับรางวัลสัญญาของเรา." เมื่อฉันกล่าวว่าดังนั้นผมสังเกตเห็นว่าใบหน้า Sil ได้กลายเป็นค่อนข้างหม่นหมองในขณะที่เขาครุ่นคิดมากกว่าบางสิ่งบางอย่าง. ผมคิดว่าเส้นทางลับที่เขาพูดถึงก็ไม่ได้มีอยู่ แต่ ขณะที่ผมกำลังจะแนะนำว่า Sil ลุกขึ้นยืนและเดินไปที่ประตูทางเข้าของกระท่อม. " ...... ผมจะนำคุณไปสู่ทางเข้าลับ Come on ...... " เมื่อถึงเวลาที่เราออกจากกระท่อมดวงอาทิตย์เป็นจุดเริ่มต้นในการตั้งค่า. ภายใต้สถานการณ์เหล่านี้ Sil นำเราผ่านตรอกซอกซอยด้านหลังของชุมชนแออัดจนเรามาถึงสะพานหินที่ยืนอยู่เหนือลำห้วยตื้น. ความกว้างของ สะพานไม่สามารถถือมากกว่าสองโบกี้ในเวลาและมันจะค่อนข้างยากที่จะข้ามตั้งแต่มอสครอบคลุมมันให้ความรู้สึกที่มันอายุ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" โอนี่จัง ขาไม่เจ็บแล้ว . . . . . . . "" จริงๆ ? "ในขณะที่เด็กชายปล่อยออกมาตกใจร้องไห้ เชียอย่างสนุกสนาน ถอดเฝือกขา จากเธอ และพยายามจะยืน แต่เธอก็ไม่มีกำลังขา และทันทีที่เธอทิ้งไว้" กระดูกก็เชื่อมต่อใหม่ อย่าหักโหมมัน . "ตั้งแต่เธอไม่ได้ย้ายพวกเขาเกือบเดือน เธอได้สูญเสียจำนวนมากของขาแรงเธอไม่ได้รับสารอาหารเพียงพอ ร่างกายของเธอทั้งหมด มันเป็นบางเป็นคนรกโลก . ในสถานการณ์นี้ ถ้าหักก็หายแล้ว กระดูกจะแตกอีกครั้งในช่วงเวลาใด" เด็ก เอาไปซื้อน้องบางอย่างลดกิน .ผมบอกว่าที่ผมดึงออกมาห้าเหรียญทอง จากกระเป๋าหนังผูกรอบเอวของฉันและจัดขึ้น ให้กับเด็กแม้ว่าเด็กชายประหลาดใจสักครู่ เขา refocused ความคิดของเขาได้อย่างรวดเร็วและดูห่างจากเหรียญ" ผม ซิล ไม่ใช่ขอทาน ผมบอกแล้วว่าผมไม่ได้กำลังมองหาคู่มือ ? ! "" ไม่ ซิล เธอไม่ใช่ขอทาน ผมไม่ได้เกลียดความภาคภูมิใจของคุณ อย่างไรก็ตาม , คุณต้องคิดเกี่ยวกับสิ่งที่สำคัญที่สุดกับคุณก่อนที่คุณจะตอบ แทนที่จะเห็นเป็นคู่มือ รับแล้วเอาคืนพร้อมดอกเบี้ย นี่เป็นน้องสาวของเจ้า”ผมใช้ที่กะล่อนให้วุ่นวาย และโดยรวมเสียงมากที่จะโน้มน้าวฉันซิลคิดสักครู่ก่อนที่เขาจะพูดออกมาในความขวยเขิน" . . . . . . . ครับ อย่างไรก็ตาม โปรดทำเหรียญทองแดง แทนคนทอง ! เพราะหน้าตาของฉัน ฉันไม่สามารถไปช้อปปิ้งกับเหรียญทอง "ซิลแน่นอน ทำให้การโต้แย้งที่สมเหตุสมผลเด็กกับเหรียญทองจะเป็นรอยง่ายในชุมชนแออัด และฉันสงสัยว่าร้านค้าจะขูดเลือดเขาเช่นกันไม่ ยามก้าวร้าวมีแนวโน้มที่จะพาพวกเขาไปด้วย" โอ้ ใช่แล้ว ซิล เธอค่อนข้างเชื่อถือได้ . . . . . . . "เล็ก ๆน้อย ๆอายความมักง่ายของผม ผมเสนอ ซิล สรรเสริญบาง" . . . . . . . ไม่ใช่คุณแค่ประมาทเกินไป ? "ไม่สนใจอารีนกำลังอดกลั้นเสียงหัวเราะข้างหลังฉัน ฉันเอาถุงหนังออกมาจากกระเป๋าสัมภาระของฉันและส่งมันให้กับซิลในช่วงว่างผมเมื่อผมอยู่ในโรงแรม ผมเรียง ทอง , เงิน , และทองแดง เหรียญเข้ากระเป๋าของตัวเองที่แยกจากกันกระเป๋าบรรจุที่เหว่ว้ากับเหรียญ และ「กริ๊งกริ๊ง」อาจจะได้ยินเป็นถุงขนาดเล็ก ซิล ตกไปอยู่ในมือของ เขาก็ต้องตกใจกับน้ำหนัก" วิธีการหลายเหรียญ . . . . . . . เป็น . . . . . . . "" น่าจะประมาณ 300 เหรียญ ฉันสามารถเพิ่มเงิน ถ้าคนที่คุณชอบ "เมื่อฉันเสนอให้เขามากขึ้น ซินมองถุงในมือก่อนจะส่ายหัวเหมือนของเล่นเสีย" th นี้เป็นมากกว่าเพียงพอ รอตรงนี้สักครู่นะครับ "ลุกขึ้นยืนอย่างที่เขาพูดเช่นนั้น เขายกไม้พื้นในมุมและแปรงห่างกันฝุ่น เผยให้เห็นกล่องไม้ที่ถูกฝังอยู่ในพื้นดินซิลเอาออกปกเปิดเผย 10 เหรียญทองแดง และเขา protectively วางซองหนังในกล่องก่อนที่จะครอบคลุมมันกลับขึ้นดูเหมือนว่าเขาจะซ่อนเงินและของมีค่าในนั้นเมื่อซิลเสร็จเขาเหนียมลดลงตาและยิ้มในขณะที่ให้ฉันเล็ก ๆ " ขอบคุณครับ "ไม่ว่าโลกที่คุณอยู่ใน เด็กเห็นรอยยิ้มจากคุณ ด้วยความรู้สึกที่ดี" เช น้องชายของเธอเป็นเด็กดี "ขณะที่ฉันหัวเราะแล้วลูบหัวน้องชาย เชชพยักหน้าพร้อมกับยิ้มอย่างเต็มหน้า เขาถูกสรรเสริญซิล บุคคลในคำถาม ยกคำร้องขณะที่เขาพยายามที่จะแก้ไขผมยุ่งเหยิงของเขา" อาร์ค จริงๆคุณเป็นคนดีคุณไม่ . . . . . . . "มองย้อนกลับไป ผมเห็นอาริแอนทำท่าแปลกใจ เธอพยายามจะไม่หัวเราะ งบที่การแลกเปลี่ยนที่เพิ่งเกิดขึ้น" ฉันคิดว่ามันถึงเวลาที่เราได้รับรางวัล เราสัญญา "เมื่อฉันพูดอย่างนั้น ฉันสังเกตเห็นว่าใบหน้าของซิลได้กลายเป็นเศร้ามากกว่าที่เขา brooded บางอย่างฉันคิดว่าเขาพูดถูกลับเส้นทางที่ไม่มี แต่ผมกำลังจะชี้ให้เห็นว่า ซิลลุกขึ้นยืนและเดินไปที่กระท่อมของทางเข้า" . . . . . . . ข้าจะพาเจ้าไปทางเข้าลับ เอาน่า . . . . . . . "โดยเวลาที่เราออกจากกระท่อม แดดเริ่มตั้งภายใต้สถานการณ์เหล่านี้ , ซิลนำเราผ่านตรอกซอกซอยของชุมชน จนมาถึงสะพานที่ยืนอยู่เหนือลำธารที่ตื้นความกว้างของสะพานไม่สามารถถือมากกว่าสองรถม้าที่เวลาและมันจะค่อนข้างยากที่จะข้ามตั้งแต่มอสครอบคลุมให้แก่ความรู้สึก