The overlap in the terminology that

The overlap in the terminology that is used to define asthma, chronic bronchitis, emphysema, COPD and bronchiectasis is the greatest cause of confusion in distinguishing these diseases and in accurately determining the prevalence of airway diseases. The prevalence of obstructive diseases in adults can vary by more than 200% in the general population and depends on the definition that is used (a self-reported diagnosis versus a diagnosis based on spirometry findings). Furthermore, the actual prevalence of obstructive diseases is underestimated. When a spirometric evaluation was performed in the general population, approximately 58% of the patients with an obstructive disorder did not report a prior lung disease diagnosis

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทับซ้อนกันในคำศัพท์ที่ใช้ในการกำหนดโรคหืด หลอดลมอักเสบเรื้อรัง ภาวะอวัยวะ แอนเดอรส์ และ bronchiectasis เป็นสาเหตุของความสับสน ในการแยกโรคเหล่านี้ และ ในการกำหนดความชุกของโรคทำได้อย่างถูกต้องมากที่สุด ความชุกของโรคอุปสรรคในผู้ใหญ่แตกต่างกันมากกว่า 200% ในประชากรทั่วไป และขึ้นอยู่กับคำจำกัดความที่ใช้ (การรายงานด้วยตนเองการวินิจฉัยและวินิจฉัยตาม spirometry พบ) นอกจากนี้ ชุกจริงอุปสรรคโรคเป็น underestimated เมื่อทำการประเมิน spirometric ในประชากรทั่วไป ประมาณ 58% ของผู้ป่วยด้วยโรคที่เป็นอุปสรรคไม่ได้การวินิจฉัยโรคปอดก่อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่ทับซ้อนกันในคำศัพท์ที่ใช้ในการกำหนดหอบหืด, โรคหลอดลมอักเสบเรื้อรังถุงลมโป่งพองปอดอุดกั้นเรื้อรังและผู้ป่วยเป็นสาเหตุที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของความสับสนในการแยกความแตกต่างและโรคเหล่านี้ได้อย่างถูกต้องในการกำหนดความชุกของโรคทางเดินหายใจ ความชุกของโรคอุดกั้นในผู้ใหญ่จะแตกต่างกันขึ้นมากกว่า 200% ในประชากรทั่วไปและขึ้นอยู่กับความหมายที่ใช้ (การวินิจฉัยตนเองรายงานเมื่อเทียบกับการวินิจฉัยจากผลการวิจัย spirometry) นอกจากนี้ความชุกของโรคที่เกิดขึ้นจริงมีการอุดกั้นประเมิน เมื่อประเมินสมรรถภาพได้ดำเนินการในประชากรทั่วไปประมาณ 58% ของผู้ป่วยที่มีความผิดปกติของการอุดกั้นไม่ได้รายงานก่อนการวินิจฉัยโรคปอด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่ทับซ้อนกันในศัพท์ที่ใช้ในการกำหนดโรคหอบหืด , โรคหลอดลมอักเสบเรื้อรัง โรคถุงลมโป่งพอง โรคหลอดลมพอง , ปอดอุดกั้นเรื้อรังและเป็นสาเหตุที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของความสับสนในการแยกโรคเหล่านี้และถูกต้องกำหนดอัตราความชุกของโรคหลอดลมความชุกของการอุดกั้นโรคในผู้ใหญ่สามารถแตกต่างกันโดยกว่า 200% ในประชากรทั่วไป และขึ้นอยู่กับความละเอียดที่ใช้ ( self-reported การวินิจฉัยโรคและการวินิจฉัยขึ้นอยู่กับผลการวิจัยพบ ) นอกจากนี้ ภาวะที่แท้จริงของโรคอุดกั้นเป็นดูถูก เมื่อมีการประเมิน spirometric แสดงในประชากรทั่วไปประมาณ 58 เปอร์เซ็นต์ของผู้ป่วยด้วยโรคอุดกั้นไม่รายงานการวินิจฉัยโรคปอดก่อน