2.2.4 รูปแบบเชิงสาเหตุ (รูปแบบเชิงสาเหตุ) เป็นรูปแบบที่เริ่มจากการนำเทคนิคการวิเคราะห์เส้นทาง (การวิเคราะห์เส้นทาง) ในการศึกษาเกี่ยวกับพันธุศาสตร์รูปแบบเชิงสาเหตุนี้ทำให้สามารถศึกษารูปแบบเชิงข้อความที่มีตัวแปรสลับซับซ้อนได้แนวคิดสำคัญของรูปแบบนี้คือต้องสร้างขึ้นจากทฤษฎีที่เกี่ยวข้องหรืองานวิจัยที่มีมาแล้วรูปแบบจะเขียนในลักษณะสมการเส้นตรงแต่ละสมการแสดงความสัมพันธ์เชิงเหตุเชิงผลระหว่างตัวแปรจากนั้นมีการเก็บรวบรวมข้อมูลในสภาพการณ์ที่เป็นจริงเพื่อทดสอบรูปแบบรูปแบบเชิงสาเหตุนี้แบ่งออกเป็น 2 ลักษณะได้แก่1) รูปแบบระบบเส้นเดี่ยว (รุ่นซ้ำ) เป็นรูปแบบที่แสดงความสัมพันธ์เชิงสาเหตุระหว่างตัวแปรด้วยเส้นโยงที่มีทิศทางของการเป็นสาเหตุในทิศทางเดียวโดยไม่มีความสัมพันธ์ย้อนกลับ2 จึงมีทิศทางความสัมพันธ์ย้อนกลับได้โดยทิศทางความสัมพันธ์ของตัวแปรภายในตัวแปรหนึ่งอาจเป็นทั้งตัวแปรเชิงสาเหตุและเชิงผลพร้อมกันเป็นรูปแบบที่แสดงความสัมพันธ์เชิงสาเหตุระหว่างตัวแปรรูปแบบระบบเส้นคู่ (แบบไม่ซ้ำ)สไตเนอร์ (1988 อ้างถึงในเสรีชัดแช้ม. 2538:7) ได้จำแนกรูปแบบออกเป็น 2 ประเภทได้แก่1. จำแนกออกเป็นรูปแบบเชิงกายภาพ (รูปจริง) 1.1 รูปแบบของสิ่งใดสิ่งหนึ่ง (รูปแบบ) เช่นรูปแบบเครื่องบินที่สร้างเหมือนจริงแต่มีขนาดย่อ 1.2 รูปแบบสำหรับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง (รุ่นสำหรับ) เป็นรูปแบบจำลองที่ออกแบบไว้เพื่อเป็นต้นแบบผลิตสินค้าต้องสร้างรูปแบบเท่าของจริงขึ้นมาก่อนแล้วจึงผลิตสินค้าตามรูปแบบนั้น2. จำแนกออกเป็นรูปแบบเชิงแนวคิด (แนวคิดแบบจำลอง) 2.1 รูปแบบเชิงแนวคิดของสิ่งหนึ่งสิ่งใด (แนวคิดแบบจำลองของ) เป็นรูปแบบหรือแบบจำลองที่สร้างขึ้นโดยจำลองมาจากทฤษฎีที่มีอยู่แล้วเช่นรูปแบบที่สร้างมาจากทฤษฎีการคงอยู่ของนักเรียนในโรงเรียนเป็นต้น 2.2 รูปแบบเชิงแนวคิดเพื่อสิ่งหนึ่งสิ่งใด (แนวคิดแบบจำลองสำหรับ) เป็นรูปแบบที่สร้างขึ้นมาเพื่ออธิบายทฤษฎีหรือปรากฏการณ์เช่นรูปแบบที่สร้างขึ้นจากทฤษฎีการคัดสรรตามธรรมชาติเพื่อนำไปอธิบายทฤษฎีการคงอยู่ของนักเรียนในโรงเรียนเป็นต้นจากการศึกษาประเภทของรูปแบบสรุปได้ว่าการแบ่งประเภทของรูปแบบจะขึ้นอยู่กับวัตถุประสงค์ในการอธิบายรูปแบบนั้นๆ
การแปล กรุณารอสักครู่..