Wan Khao Phansa [วันเข้าพรรษา: wan

Wan Khao Phansa [วันเข้าพรรษา: wan kâo pan-săa] is a period of three lunar months during the rainy season when monks are required to remain in one particular place or temple [วัด: wát]. This year it runs from July 23rd to October 19th (Wan Awk Pansa : วันออกพรรษา).

This tradition originates from old times when Buddha stayed in temples during the rainy season to avoid killing insects or harming the growing seeds. It is a period for study, meditation and teaching of new monks. The monks are allowed to go out during the day but they must sleep in the same temple every night during these three months.

Mostly the activities o­n Wan Khao Phansa (Rains-Retreat Entry Day) are same as those o­n any other Buddhist holy days. Two main important things presented to monks during Khao Pansa are the candles and garments worn by monks, especifically the bathing robe.

In the old times there was only candle light to be used around the temple, and on the entry of the rainy season, Thai people made large candles as offerings to be used during this season. Some believe that as a result of this custom, they become brighter, and smarter – similar to the characteristics of the candlelight. This tradition passed on from generation to generation and it is still present today.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันพรรษา [วันเข้าพรรษา: หวาน kâo ปาน-săa] เป็นระยะเวลาสามเดือนค่ำในช่วงฤดูฝนเมื่อพระสงฆ์จะต้องอยู่ในสถานที่เฉพาะหรือวัด [วัด: wát] ปีนี้จะเรียกใช้จาก 23 กรกฎาคมถึง 19 ตุลาคม (หวานภาษาออว์ค Pansa: วันออกพรรษา)

ประเพณีนี้มีต้นกำเนิดมาจากครั้งเก่าที่เมื่อพักพระในวัดในช่วงฤดูฝนเพื่อหลีกเลี่ยงการฆ่าแมลง หรือเป็นอันตรายต่อเมล็ดเจริญเติบโต ระยะเวลาการศึกษา การทำสมาธิ และสอนภิกษุใหม่ได้ พระสงฆ์ได้รับอนุญาตให้ออกไปในระหว่างวัน แต่พวกเขาต้องนอนในวัดเดียวกันทุกคืนในช่วงสามเดือนนี้

ส่วนใหญ่กิจกรรมในวันพรรษา (ฝนทรีรายการวัน) ได้เหมือนบนพุทธอื่น ๆ วันบริสุทธิ์ สองหลักสำคัญสิ่งที่นำเสนอให้พระสงฆ์ในช่วง Pansa เขามีเทียนและเสื้อผ้าที่สวมใส่ โดยพระสงฆ์ especifically เสื้อคลุมอาบน้ำ

ในครั้งเก่า มีเพียงแสงเทียนที่จะใช้วัด และ ในรายการของฝน คนไทยทำเทียนขนาดใหญ่เพื่อใช้ในช่วงฤดูนี้ บางคนเชื่อว่า จากนี้เอง พวกเขากลายเป็น สว่าง และฉลาด – คล้ายกับลักษณะแสงเทียน ประเพณีนี้ผ่านบนจากการสร้างสร้างและก็จะยังคงมีอยู่วันนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วันเข้าพรรษา [วันเข้าพรรษา: wan KAO แพน SAA] เป็นระยะเวลาสามเดือนที่ดวงจันทร์ในช่วงฤดูฝนเมื่อพระสงฆ์จะต้องอยู่ในสถานที่หนึ่งโดยเฉพาะหรือวัด [วัดวัด] ในปีนี้จะเริ่มต้นตั้งแต่ 23 กรกฎาคม - 19 ตุลาคม (วัน Awk Pansa: วันออกพรรษา) ประเพณีนี้มาจากครั้งเก่าเมื่อพระอยู่ในวัดในช่วงฤดูฝนที่จะหลีกเลี่ยงการฆ่าแมลงหรือทำร้ายเมล็ดเติบโต มันเป็นช่วงเวลาสำหรับการศึกษาการทำสมาธิและการเรียนการสอนของพระสงฆ์ใหม่ พระสงฆ์ได้รับอนุญาตให้ออกไปในระหว่างวัน แต่พวกเขาจะต้องนอนในวัดเดียวกันทุกคืนในช่วงสามเดือนส่วนใหญ่กิจกรรมในวันเข้าพรรษา (ฝน Retreat-รายการวัน) เช่นเดียวกับผู้ที่อยู่ในวันอื่น ๆ ที่ศักดิ์สิทธิ์ของชาวพุทธ สองสิ่งที่สำคัญหลักที่นำเสนอให้พระภิกษุในช่วงที่เขาเป็นเทียนพรรษาและเสื้อผ้าสวมใส่โดยพระสงฆ์, เสื้อคลุมอาบน้ำ especifically ในครั้งเก่ามีเพียงแสงเทียนที่จะใช้รอบวัดและในการเข้ามาของฤดูฝนของไทย คนทำเทียนขนาดใหญ่เป็นข้อเสนอที่จะใช้ในช่วงฤดูนี้ บางคนเชื่อว่าเป็นผลจากการที่กำหนดเองนี้พวกเขากลายเป็นที่สดใสและฉลาด - คล้ายกับลักษณะของแสงเทียน ประเพณีนี้ส่งต่อจากรุ่นสู่รุ่นและมันยังคงอยู่ในวันนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัน เข้าพรรษา [ วันเข้าพรรษา : วาน K â O pan-s ă ] เป็น เวลา สาม เดือนทางจันทรคติ ในช่วงฤดูฝน เมื่อพระสงฆ์จะต้องอยู่ในสถานที่เฉพาะหรือวัด [ : W . kgm วัด T ] ปีนี้เริ่มตั้งแต่วันที่ 23 กรกฎาคมถึง 19 ตุลาคม ( วันออกพรรษาวันออกพรรษา

: )ประเพณีนี้มาจากสมัยก่อนเมื่อพระพุทธเจ้าอยู่ในวัด ในช่วงฤดูฝน เพื่อหลีกเลี่ยงการฆ่าแมลง หรือทำร้ายการปลูกเมล็ด มันคือช่วงเวลาที่ศึกษากรรมฐาน และการสอนของพระใหม่ พระสงฆ์ที่ได้รับอนุญาตให้ออกไปในระหว่างวัน แต่ก็ต้องนอนในวัดเดียวกันทุกคืนในช่วงสามเดือน

ส่วนใหญ่กิจกรรม o อง N วันเข้าพรรษา ( ออกพรรษารายการวัน ) เหมือน o อง n ใด ๆอื่น ๆวันพระ . สองสิ่งที่สำคัญหลักที่นำเสนอ คือ ระหว่างเขาพรรษามีเทียนและเสื้อผ้าที่สวมใส่โดยพระสงฆ์ especifically ้ย

เมื่อก่อนมีแสงเทียนเท่านั้นที่จะใช้รอบวัด และเมื่อเข้าฤดูฝนคนไทยทำเทียนขนาดใหญ่บูชา ที่จะใช้ในฤดูกาลนี้ บางคนเชื่อว่าเป็นผลมาจากนี้เองก็กลายเป็นสดใสและฉลาด ซึ่งคล้ายคลึงกับลักษณะของแสงเทียน ประเพณีนี้ถูกส่งต่อจากรุ่นสู่รุ่น และมันยังคงอยู่ในวันนี้