There were no significant differenc

There were no significant differences within and between groups according to hemodynamic parameters in T-piece and CPAP groups at the beginning of the weaning, duration extubation and after 48 hours of the extubation (p>0.05) (Tab. 3). The number of patients who could be unsuccessful weaned in T-piece group was higher than the number of patients in the group CPAP (p

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีไม่แตกต่างกันภายใน และ ระหว่างกลุ่มตามพารามิเตอร์แสดงความดันโลหิตใน T-ชิ้นส่วนและ CPAP กลุ่มที่เริ่มต้นการ weaning, extubation ระยะเวลา และหลัง จาก 48 ชั่วโมงของการ extubation (p > 0.05) (แท็บที่ 3) จำนวนผู้ป่วยที่อาจจะไม่สำเร็จหย่านมถึงในกลุ่มชิ้นส่วน T สูงกว่าจำนวนผู้ป่วยในกลุ่ม CPAP (p < p 0.001, < 0.01) เราพบว่า อัตราของ reintubation เป็น 25% ในกลุ่มชิ้นส่วน T (5/20) และ 15% ในกลุ่ม CPAP (3 / 20) (p < p 0.001, < 0.01) (แท็บ 4) เวลาเฉลี่ย 16±14 น. เหตุผลสำหรับ reintubation รวม hypoxemia (เนื่องจากไม่สามารถล้างหลั่ง n = 4), และความทุกข์หายใจ (เนื่องจากความอ่อนเพลีย n = 2), sepsis ใหม่ n = 2)ไม่แตกต่างกันระหว่างกลุ่ม T-ชิ้นส่วนและ CPAP ตาม pO 2 เจ้าพนักงาน 2 ค่า pH และพารามิเตอร์แสดงความดันโลหิตในการ weaning ได้ อย่างไรก็ตาม ในกลุ่มชิ้นส่วน T มี ได้สำเร็จมากกว่าผู้ป่วยหย่านมถึงเปรียบเทียบกับกลุ่ม CPAP สนทนา MV โดยทั่วไปจะใช้ recoveries ในการผ่าตัดทั้งสอง และ เป็นชีวิตบันทึกวัดผู้ป่วยทุกข์ทรมานจากความหลากหลายของโรคที่ทำให้การหายใจล้มเหลว อย่างไรก็ตาม มีผลข้างเคียงมากมายที่เกี่ยวข้องกับการใช้ และดังนั้น MV ควรถูกยกเลิกทันทีที่ผู้ป่วยสามารถรักษาอยู่หายใจ มีการแลกเปลี่ยนแก๊สเพียงพอ (1-3, 7, 10) บ่อย ผู้ป่วยที่จะหย่านมถึงจาก MV ในกระบวนการ ที่ค่อย ๆ เอา ventilatory สนับสนุนเครื่องจักรกลที่ผู้ป่วยเริ่มหายใจอยู่ การ extubation ทดลองดำเนินการเร็วเกินไปอาจ predispose ผู้ป่วยเพื่อ decompensation cardiorespiratory และ/หรือจิตใจอย่างรุนแรงในขณะที่ผู้ป่วยกับความเสี่ยงรุนแรง (2, 7, 10, 11) แสดง MV ไม่จำเป็นเป็นเวลานาน Weaning จาก MV แสดงระยะเวลาของการเปลี่ยนแปลงจากทั้งหมดสนับสนุน ventilatory หายใจอยู่ สามารถใช้เทคนิคต่าง ๆ ventilatory หย่าผู้ป่วยเหล่านี้จากกลไกระบาย (1-3) ประสบความสำเร็จ ทันเวลา weaning และ extubation ของผู้ป่วยที่ป่วยถึงได้มีมากแบกผลลัพธ์ที่ดีที่สุด (2, 3, 6, 8) ใช้ของ MV ได้เชื่อมโยงกับ infec-tions โรคปอดเรื้อรัง subglottic ตีบ ความใฝ่ฝัน และความต้องการสำหรับ reintubation ที่สัมพันธ์กับการเพิ่ม morbid-ity และตาย ความพยายามมากเป็นดังนั้นโดยตรงต่อการมีช่วง weaning จากระบาย (12-14) อัตราต่ำมากสามารถแสดงเป็นระยะเวลานาน unduly MV ในขณะที่อัตราสูงมากสามารถสะท้อน precocious extubation ซึ่งอาจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญภายในและระหว่างกลุ่มตามพารามิเตอร์การไหลเวียนโลหิตใน T-ชิ้นส่วนและกลุ่ม CPAP ที่จุดเริ่มต้นของการหย่านม, extubation เป็นระยะเวลาและหลัง 48 ชั่วโมง extubation (p> 0.05) (บ. 3) จำนวนผู้ป่วยที่อาจจะไม่ประสบความสำเร็จหย่านมในกลุ่ม T-ชิ้นสูงกว่าจำนวนของผู้ป่วยในกลุ่ม CPAP (p <0.001, p <0.01) เราพบว่าอัตราการ reintubation เป็น 25% ในกลุ่ม T-ชิ้น (20/05) และ 15% ในกลุ่ม CPAP (3/20) (p <0.001, p <0.01) (บ. 4) เวลาเฉลี่ย 16 ± 14 ชั่วโมง เหตุผลในการ reintubation รวม hypoxemia (เนื่องจากไม่สามารถที่จะล้างหลั่ง n = 4) และความทุกข์ทางเดินหายใจ (เนื่องจากความเมื่อยล้า n = 2) การติดเชื้อใหม่ n = 2).
ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่าง T-ชิ้นและ CPAP ได้ กลุ่มตาม PO 2 pCO 2, ค่าพีเอชและพารามิเตอร์การไหลเวียนโลหิตที่หย่านม อย่างไรก็ตามในกลุ่ม T-ชิ้นมีผู้ป่วยมากขึ้นประสบความสำเร็จหย่านมเมื่อเทียบกับกลุ่ม CPAP.
อภิปราย
MV เป็นที่นิยมใช้สำหรับการฟื้นตัวหลังการผ่าตัดและเป็นมาตรการที่ช่วยชีวิตสำหรับผู้ป่วยที่ทุกข์ทรมานจากความหลากหลายของเงื่อนไขทางการแพทย์ที่มีผลในการหายใจล้มเหลว แต่ผลข้างเคียงจำนวนมากที่เกี่ยวข้องกับการใช้งานอยู่และ MV จึงควรหยุดทันทีที่ผู้ป่วยสามารถรักษาระบบทางเดินหายใจที่เกิดขึ้นด้วยการแลกเปลี่ยนก๊าซเพียงพอ (1-3, 7, 10) โดยทั่วไปผู้ป่วยจะหย่านมจาก MV ในกระบวนการที่ค่อยๆเอาเครื่องช่วยหายใจเป็นผู้ป่วยดำเนินการต่อการหายใจที่เกิดขึ้นเอง ทดลอง extubation ดำเนินการเร็วเกินไปอาจจูงใจผู้ป่วยที่จะหัวใจรุนแรงและ / หรือ decompensation จิตวิทยาในขณะที่เป็นเวลานานโดยไม่จำเป็น MV exposes ผู้ป่วยที่มีความเสี่ยงที่ร้ายแรง (2, 7, 10, 11) หย่านมจาก MV แสดงให้เห็นถึงช่วงเวลาของการเปลี่ยนแปลงจากการสนับสนุนเครื่องช่วยหายใจรวมการหายใจที่เกิดขึ้นเอง เทคนิคการหายใจที่แตกต่างกันสามารถใช้ในการหย่าผู้ป่วยเหล่านี้จากการระบายอากาศโดยอัตโนมัติ (1-3) ที่ประสบความสำเร็จหย่านมทันเวลาและ extubation ของผู้ป่วยที่ป่วยหนักมีผลมากในผลที่ดีที่สุด (2, 3, 6, 8) ใช้เวลานาน MV มีความเกี่ยวข้องกับโรคฉวยข้อ, โรคปอดเรื้อรังตีบ subglottic, ความทะเยอทะยานและความจำเป็นใน reintubation มีความเกี่ยวข้องกับการเพิ่มขึ้น ity morbid- และการเสียชีวิต ความพยายามอย่างมากดังนั้นจึงเป็นผู้กำกับที่มีต่อการหย่านมต้นจากเครื่องช่วยหายใจ (12-14) อัตราที่ต่ำมากอาจจะสะท้อนให้เห็นถึงระยะเวลานานเกินควรเรือในขณะที่อัตราที่สูงมากอาจจะสะท้อนให้เห็นถึง extubation แก่แดดซึ่งอาจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่มีความแตกต่างกันภายในและระหว่างกลุ่ม ตามการเพิ่มขึ้นของค่าพารามิเตอร์ใน t-piece และกลุ่ม CPAP ที่จุดเริ่มต้นของการหย่า ระยะเวลา extubation หลังจาก 48 ชั่วโมงของ extubation อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P > 0.05 ) ( แท็บ 3 ) จำนวนผู้ป่วยที่อาจจะไม่ประสบความสำเร็จในกลุ่ม t-piece หย่านมสูงกว่าจำนวนผู้ป่วยกลุ่ม CPAP ( p < 0.001 , p < 0.01 )เราพบว่าอัตรา reintubation คือ 25% ในกลุ่ม t-piece ( 5 / 20 ) และ 15% ในกลุ่ม CPAP ( 3 / 20 ) ( p < 0.001 , p < 0.01 ) ( แท็บ 4 ) เวลาเฉลี่ยที่อายุ 16 ± 14 ชั่วโมง เหตุผลสำหรับ reintubation รวมไฮโปซีเมีย ( เนื่องจากไม่สามารถใสหลั่ง , n = 4 ) และหายใจลำบาก ( เนื่องจากความเหนื่อยล้า , n = 2 ) , ใหม่ใน , n =
2 )ไม่พบความแตกต่างระหว่างกลุ่ม t-piece CPAP และตาม PO 2 เจ้าพนักงาน 2 , ค่า pH และค่าการผลิตที่หย่านม อย่างไรก็ตาม ในกลุ่ม t-piece มีผู้ป่วยไม่หย่านมเปรียบเทียบ CPAP .

การอภิปรายMV ใช้กันทั่วไปทั้งระดับต่ำสุดและเป็นชีวิตที่บันทึกการวัดสำหรับผู้ป่วยทุกข์ทรมานจากความหลากหลายของเงื่อนไขทางการแพทย์ที่เกิดขึ้นในระบบทางเดินหายใจล้มเหลว อย่างไรก็ตาม ผลข้างเคียงที่เกี่ยวข้องกับการใช้มากอยู่ จึงหาบควรหยุดทันทีที่ผู้ป่วยสามารถรักษาธรรมชาติการหายใจกับการแลกเปลี่ยนก๊าซที่เพียงพอ ( 1 – 3 , 7 , 10 ) มากที่สุดผู้ป่วยจะหย่านมจาก MV ในกระบวนการซึ่งค่อยๆลบสนับสนุนทั้งสองกลเป็นคนไข้ต่อการหายใจ . การ extubation ทดลองดำเนินการเร็วเกินไปอาจจูงใจให้ผู้ป่วยรุนแรงน้อยและ / หรือปรวนแปร จิตในขณะที่เป็นเวลานานเป็น MV exposes ผู้ป่วยความเสี่ยงร้ายแรง ( 2 , 7 , 10 , 11 )หย่านมจาก MV แสดงถึงระยะเวลาของการเปลี่ยนจากทั้งหมด เพื่อสนับสนุนเครื่องช่วยหายใจการหายใจ . เทคนิคที่แตกต่างกันสามารถใช้หย่าเครื่องช่วยหายใจผู้ป่วยเหล่านี้จากการระบาย ( 1 – 3 ) ความทันเวลาและหย่านม extubation ของผู้ป่วยวิกฤตมีเรืองมากในผลลัพธ์สุดท้าย ( 2 , 3 , 6 , 8 )ใช้นาน MV มีความเกี่ยวข้องกับ infec - ยินดีด้วย เรื้อรังโรคปอด , subglottic ตีบ ความทะเยอทะยานและต้องการ reintubation เกี่ยวข้องกับการเพิ่มขึ้นผิดปกติ - ity และอัตราการตาย มีความพยายามมาก ดังนั้นจึงเป็นโดยตรงต่อก่อนการหย่าเครื่องช่วยหายใจ ( 12 – 14 ) อัตราต่ำมากจนเกินไปอาจสะท้อนให้เห็นถึงระยะเวลานานของมิวสิควีดีโอในขณะที่อัตราที่สูงมากสามารถสะท้อนแก่แดด extubation ซึ่งอาจ