You weren't a grand trainer like mo

You weren't a grand trainer like most people your age seemed to think they were. You were just plain average, in your own eyes; in both everything Pokemon and just in general. You weren't pretty, you weren't talented. You were just you, (y/n) (y/l/n); that one trainer from Rustboro that could hardly pass trainer's school in the first place, yet alone defeat a Gym Leader in battle.

Yet, here you were, nearly an ocean away from your home town in some dark, damp cave. And for what, you kept asking yourself?

To deliver a damn letter to some guy named Steven who liked to play in caves for some reason.

After having finally snuck your way through the hell that was Dewford Cave, you found yourself before literally the only other person you had come across on your exploration of the place. Your Cacnea, who was more of a wimp than even you and hadn't done much to help you fight off the rather aggressive Makuhitas that plagued this place, trailed behind you as you observed the man before you; letting out a small cry as it clutched to your pants leg fearfully.

You had to admit, he was rather easy on the eyes.

But, you were tired, and wanted to just get home already. Back to your quiet, warm apartment complex in Rustboro. Even if you did live alone, it was still preferable to this hell hole.

"Would you happen to be named Steven?" You cut right to the point as the male turned to face you fully after you called out to him, catching his blue gaze with your own (e/c) one as you did. The male seemed shocked when you asked him such a thing, before simply nodding in reply.

"Yes, that would be me." He replied shortly, to which you practically sang a sigh in relief. Upon receiving his confused glance, you simply shrugged it off; basically skipping up the few steps separating the two of you as you dug through your pockets. Before the confused male could utter a word, you shoved the letter you had received from Mr. Stone in your home town towards him.

"Then, I have a letter for you." Offering only that as an explanation, you practically grinned once he took the parcel from your possession. It dawned on you that there could be any number of Stevens around Dewford, and that this one, dressed in awfully fancy clothing for the setting, might not be the correct Steven Mr. Stone had in mind. However, your fatigue urged you not to care as the taller male moved to open the envelop; stretching your aching arms before turning your back to the boy. You didn't even care to know what the letter was about. You just wanted sleep. Now.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณไม่ได้พี่เลี้ยงแกเหมือนคนส่วนใหญ่ที่อายุของคุณดูเหมือนจะ คิดว่า พวกเขา คุณมีค่าเฉลี่ยเพียงธรรมดา ในดวงตาของคุณเอง ทั้งสองจึงโปเกมอน และ ในทั่วไป คุณไม่สวย คุณไม่มีพรสวรรค์ คุณได้เพียงคุณ, (y/n) (y/l/n); พี่เลี้ยงที่หนึ่งจาก Rustboro ที่สามารถไม่ผ่านโรงเรียนเป็นพี่เลี้ยงในสถานที่แรก ได้คนเดียว เอาชนะผู้นำออกกำลังกายในการต่อสู้ยัง ที่นี่คุณได้ เกือบมหาสมุทรจากเมืองที่บ้านของคุณในบางถ้ำมืด ชื้น และสำหรับ คุณยังคงถามตัวเองหรือไม่ส่งจดหมายไอ้ไปบางคนที่ชื่อ Steven ที่ชอบเล่นในถ้ำด้วยเหตุผลบางอย่างหลังสุดท้ายมี snuck ทางผ่านนรกที่ Dewford ถ้ำ คุณพบตัวเองก่อนอย่างแท้จริงเฉพาะผู้อื่นคุณก็มาข้ามสำรวจสถาน Cacnea ของคุณ ที่ถูกเพิ่มเติมของ wimp กว่าแม้คุณไม่ได้ทำมากเพื่อช่วยในการต่อสู้กับ Makuhitas ค่อนข้างก้าวร้าวที่เลือกสถานที่แห่งนี้ trailed หลังคุณเป็นคุณสังเกตคนก่อน ให้ออกร้องเล็กเพราะคลัตช์ให้ขากางเกงส่วนชาวก็ต้องยอมรับว่า เขาได้ค่อนข้างง่ายในตาแต่ คุณเหนื่อย และต้องการเพียงได้รับบ้านแล้ว กลับไปยังคุณเงียบ อบอุ่นทใน Rustboro แม้ว่าคุณไม่ได้อยู่คนเดียว ได้กว่ายังไปนรกหลุมนี้ "คุณจะเกิดขึ้นจะมีชื่อ Steven" คุณตัดขวาไปจุดเป็นชายหันไปหน้าคุณเต็มหลังจากที่คุณเรียกเขา จับสายตาสีน้ำเงินของเขาด้วยตัวเอง (e/c) หนึ่งเป็นคุณได้ ชายประจักษ์ตกใจเมื่อคุณขอให้เขาสิ่งใด ก่อนเพียง nodding ในการตอบกลับ"ใช่ ที่จะฉัน" เขาตอบว่า ไม่ช้า ที่คุณจริงสังแยกกันในการบรรเทาทุกข์ เมื่อได้รับอย่างรวดเร็วของเขาสับสน คุณเพียงแค่ยักไหล่มันออกไป โดยทั่วไปข้ามค่าขั้นตอนการแยกทั้งสองของคุณ ตามที่คุณขุดผ่านเงินในกระเป๋าของคุณ ก่อนที่ชายสับสนอาจส่งคำ shoved จดหมายที่คุณได้รับจากนายหินในเมืองของคุณบ้านต่อเขา"แล้ว ฉันมีจดหมายสำหรับคุณ" แห่งเท่านั้นที่เป็นคำอธิบาย คุณจริง grinned เมื่อเขาเอาพัสดุจากความครอบครองของคุณ มันเริ่มขึ้นคุณที่อาจมีจำนวน Stevens สถาน Dewford และที่หนึ่ง การแต่งตัวในเสื้อผ้าแฟนซีชะมัดสำหรับการตั้งค่า จะหิน นาย Steven ถูกต้องมีในจิตใจ อย่างไรก็ตาม ความเมื่อยล้าของคุณเรียกร้องให้คุณไม่ต้องการดูแลเป็นเพศชายสูงที่ย้ายไปเปิด envelop ยืดแขนของคุณปวดก่อนจะเปิดกลับมาให้เด็ก นอกจากนี้คุณยังไม่ต้องการรู้ว่าจดหมายเกี่ยวกับ คุณเพียงต้องการนอนหลับ ในขณะนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาคสาธารณะภาคสาธารณะภาคสาธารณะภาคสาธารณะภาคสาธารณะภาคสาธารณะภาคสาธารณะภาคสาธารณะ