Ramón y Cajal's early work was acco

Ramón y Cajal's early work was accomplished at the Universities of Zaragoza and Valencia, where he focused on the pathology of inflammation, the microbiology of cholera, and the structure of Epithelial cells and tissues. It was not until he moved to the University of Barcelona in 1887 that he learned Golgi's silver nitrate preparation and turned his attention to the central nervous system. During this period he made extensive studies of neural material covering many species and most major regions of the brain.
Ramón y Cajal made several major contributions to neuroanatomy. He discovered the axonal growth cone, and provided the definitive evidence for what would later be known as "neuron doctrine", experimentally demonstrating that the relationship between nerve cells was not one of continuity, but rather of contiguity. "Neuron doctrine" stands as the foundation of modern neuroscience. In the debate of the neural network theories (neuron theory, reticular theory) Ramón y Cajal was a fierce defender of the neuron theory.
He provided detailed descriptions of cell types associated with neural structures, and produced excellent depictions of structures and their connectivity.
He was an advocate of the existence of dendritic spines, although he did not recognize them as the site of contact from presynaptic cells. He was a proponent of polarization of nerve cell function and his student Rafael Lorente de Nó would continue this study of input/output systems into cable theory and some of the earliest circuit analysis of neural structures.
He discovered a new type of cell, to be named after him: the interstitial cell of Cajal (ICC).[7] This cell is found interleaved among neurons embedded within the smooth muscles lining the gut, serving as the generator and pacemaker of the slow waves of contraction that move material along the gastrointestine, vitally mediating neurotransmission from motor nerves to smooth muscle cells.
In his 1894 Croonian Lecture, he suggested in an extended metaphor that cortical pyramidal cells may become more elaborate with time, as a tree grows and extends its branches. He also devoted a considerable amount of his time to studying hypnosis (which he used to help his wife with birth labor) and parapsychological phenomena, but a book he had written on these areas got lost during the Spanish Civil War

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

งานแรก Ramon y Cajal ได้รับการประสบความสำเร็จที่มหาวิทยาลัยซาราโกซาและวาเลนเซียซึ่งเขามุ่งเน้นไปที่สาเหตุของการอักเสบ, จุลชีววิทยาของอหิวาตกโรคและโครงสร้างของเซลล์เยื่อบุผิวและเนื้อเยื่อ มันไม่ได้จนกว่าเขาจะย้ายไปเรียนที่มหาวิทยาลัยของบาร์เซโลนาในปี 1887 ที่เขาได้เรียนรู้การเตรียมกอลไจไนเตรตของเงินและหันความสนใจของเขาไปยังระบบประสาทส่วนกลางในช่วงเวลานี้เขาได้ศึกษาอย่างกว้างขวางของวัสดุประสาทครอบคลุมหลายชนิดและภูมิภาคท​​ี่สำคัญที่สุดของสมอง.
Ramon y Cajal ได้มีส่วนร่วมที่สำคัญหลายแพทยศาสตร์ เขาค้นพบรูปกรวยการเจริญเติบโต axonal และให้หลักฐานที่ชัดเจนสำหรับสิ่งที่ต่อมาจะเรียกว่า "เซลล์ประสาทปรัชญา",การทดลองแสดงให้เห็นว่าความสัมพันธ์ระหว่างเซลล์ประสาทไม่ได้เป็นหนึ่งของความต่อเนื่อง แต่จากความใกล้ชิด "เซลล์ประสาทปรัชญา" ยืนเป็นรากฐานของประสาทที่ทันสมัย ในการอภิปรายของทฤษฎีเครือข่ายประสาท (ทฤษฎีเซลล์ประสาททฤษฎีตาข่าย) Ramon y Cajal เป็นกองหลังที่รุนแรงของทฤษฎีเซลล์ประสาท.
เขาให้คำอธิบายรายละเอียดของเซลล์ชนิดที่เกี่ยวข้องกับโครงสร้างของระบบประสาทและผลิตที่เด่นชัดที่ยอดเยี่ยมของโครงสร้างและการเชื่อมต่อของพวกเขา.
เขาเป็นผู้สนับสนุนการดำรงอยู่ของก้าน dendritic, แม้ว่าเขาจะไม่รู้จักพวกเขาเป็นที่ตั้งของรายชื่อผู้ติดต่อจากเซลล์ presynapticเขาเป็นนักแสดงของโพลาไรซ์ของการทำงานของเซลล์ประสาทและนักเรียนของเขาราฟาเอลเดอ Lorente จะไม่ศึกษาต่อของระบบอินพุต / เอาต์พุตนี้ไปยังทฤษฎีทางสายเคเบิลและบางส่วนของการวิเคราะห์วงจรที่เก่าแก่ที่สุดของโครงสร้างระบบประสาท.
เขาค้นพบชนิดใหม่ของเซลล์เพื่อ ได้รับการตั้งชื่อตามเขา: มือถือสิ่งของจาก Cajal (ICC)[7] มือถือนี้จะพบในหมู่บรรณนิทัศน์เซลล์ที่ฝังอยู่ในกล้ามเนื้อเรียบเยื่อบุลำไส้ที่ทำหน้าที่เป็นเครื่องกำเนิดไฟฟ้าและเครื่องกระตุ้นหัวใจของคลื่นช้าของการหดตัวของวัสดุที่เคลื่อนตัวไปตาม gastrointestine, จำเป็น mediating neurotransmission จากเส้นประสาทมอเตอร์เซลล์กล้ามเนื้อเรียบ.
ในการบรรยายของเขา 1894 Croonian,เขาบอกว่าในการขยายคำอุปมาว่าเสี้ยมเซลล์เยื่อหุ้มสมองอาจกลายเป็นซับซ้อนมากขึ้นตามกาลเวลาเป็นเหมือนต้นไม้ที่เติบโตและขยายกิ่งก้านของมัน เขายังทุ่มเทจำนวนมากของเวลาของเขาที่จะศึกษาการสะกดจิต (ซึ่งเขาใช้เพื่อช่วยให้ภรรยาของเขากับแรงงานคลอด) และปรากฏการณ์ parapsychological แต่หนังสือที่เขาเขียนบนพื้นที่เหล่านี้ได้หายไปในระหว่างสงครามกลางเมืองสเปน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Ramón y Cajal ต้นทำงานได้สำเร็จที่มหาวิทยาลัยในซาราโกซาและวาเลนเซีย ที่เขาเน้นพยาธิอักเสบ จุลชีววิทยาของอหิวาตกโรค และโครงสร้างของเนื้อเยื่อและเซลล์ Epithelial ไม่จนกระทั่งเขาย้ายไปมหาวิทยาลัยบาร์เซโลนาใน 1887 ว่า เขาได้เรียนรู้จัดเตรียมของ Golgi ซิลเวอร์ไนเตรต และความสนใจกับระบบประสาทส่วนกลางได้ ช่วงนี้ เขาได้ทำการศึกษาครอบคลุมวัสดุประสาทหลายชนิดและภูมิภาคที่สำคัญส่วนใหญ่ของสมอง
Ramón y Cajal ทำผลงานสำคัญหลายกับประสาทกายวิภาคศาสตร์ เขาค้นพบกรวย axonal เติบโต และให้หลักฐานทั่วไปสำหรับที่จะในภายหลังเรียก "เซลล์ประสาทหลักคำสอน" experimentally เห็นว่า ความสัมพันธ์ระหว่างเซลล์ประสาทไม่หนึ่งความต่อเนื่อง แต่ค่อนข้าง contiguity "เซลล์ประสาทหลักคำสอน" หมายถึงเป็นรากฐานของประสาทวิทยาศาสตร์ที่ทันสมัย ในการอภิปรายทฤษฎีเครือข่ายประสาท (ทฤษฎีเซลล์ประสาท ทฤษฎี reticular) Ramón y Cajal ถูกกองหลังรุนแรงของทฤษฎีเซลล์ประสาท
เขา ให้คำอธิบายโดยละเอียดของชนิดของเซลล์เกี่ยวข้องกับโครงสร้างประสาท การแสดงยอดเยี่ยมของโครงสร้างและการเชื่อมต่อของการผลิต
เขาสนับสนุนการมีอยู่ของ dendritic spines แม้ว่าเขาไม่รู้จักเหล่านั้นเป็นของผู้ติดต่อจากเซลล์ presynaptic เขา proponent ของโพลาไรซ์ของฟังก์ชัน cell ประสาท และราฟาเอล Lorente เดอ Nó นักเรียนของเขาจะยังคงศึกษาระบบอินพุต/เอาท์พุตเป็นสายทฤษฎีและการวิเคราะห์วงจรแรกสุดของประสาทโครงสร้างบาง
เขาค้นพบชนิดใหม่ของเซลล์ การตั้งชื่อหลังจากเขา: เซลล์หลากของ Cajal (ICC)[7] พบเซลล์นี้แผนที่ระหว่าง neurons ที่ฝังอยู่ภายในกล้ามเนื้อเรียบซับลำไส้ บริการเครื่องกำเนิดไฟฟ้าและ pacemaker ของคลื่นของหดตัวช้าที่ย้ายวัสดุตาม gastrointestine เป็นสื่อกลาง neurotransmission จากมอเตอร์เส้นประสาทกับเซลล์กล้ามเนื้อเรียบนสิ่ง
ในการบรรยายของเขา Croonian 1894 เขาบอกในการเทียบขยายว่า pyramidal เซลล์เนื้อแน่นอาจเป็นความละเอียดยิ่งขึ้นกับเวลา ต้นไม้เติบโต และขยายสาขา เขาทุ่มเทเงินจำนวนมากเวลาในการศึกษาปริญญาโท (ที่เขาใช้เพื่อช่วยภรรยาเกิดแรง) และปรากฏการณ์ parapsychological แต่หนังสือมีเขียนบนพื้นที่เหล่านี้ได้สูญหายในระหว่างสงครามกลางเมืองสเปน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

งานช่วงต้นของ ramón Y cajal มันทำสำเร็จได้ที่มหาวิทยาลัยใน Zaragoza และวาเลนเซียซึ่งเขาให้ความสำคัญกับทางพยาธิวิทยาของอักเสบจุลชีววิทยาของโรคอหิวาต์และโครงสร้างของเซลล์และเนื้อเยื่อ epithelial มันเป็นไม่ได้จนกว่าเขาย้ายไปอยู่กับมหาวิทยาลัยของ Barcelona ที่จะมีในปี 1887 ที่เขาได้เรียนรู้ในการเตรียมดินประสิวสีเงินของ golgi และหันมาให้ความสนใจของเขาในการประสาทในระหว่างช่วงเวลาดังกล่าวนี้เขาทำให้การศึกษาที่หลากหลายของวัสดุเกินครอบคลุมสายพันธุ์ต่างๆจำนวนมากและเขตพื้นที่ที่สำคัญมากที่สุดของสมองที่.
ramón Y cajal ทำให้การทำกิจกรรมสำคัญที่หลากหลายเพื่อ neuroanatomy เขาได้ค้นพบกรวย axonal การขยายตัวได้และให้มีหลักฐานยืนยันแน่นอนว่าจะเป็นที่รู้จักกันดีในชื่อ"ลัทธิ neuron ภายหลัง "ทดลองการแสดงให้เห็นว่าความสัมพันธ์ระหว่างเซลล์ประสาทไม่ได้เป็นหนึ่งในความต่อเนื่องแต่เป็นการติดกัน. "ลัทธิ neuron "ในฐานะที่เป็นรากฐานของยอมรับที่ทันสมัย ในการเปิด อภิปราย ของทฤษฎีเครือข่ายเกิน(ทฤษฎี neuron ทฤษฎีไขว้กันเหมือนแห) ramón Y cajal เป็น Windows Defender อย่างรุนแรงของทฤษฎี neuron .
เขาให้คำอธิบายโดยละเอียดของ ประเภท เซลล์ที่เกี่ยวข้องกับโครงสร้างและผลิตเกินบรรยาย ภาพ ที่ดีเยี่ยมของโครงสร้างและการเชื่อมต่อของพวกเขา.
เขาเป็นทนายความที่ของการดำรงอยู่ของลง dendritic ถึงแม้ว่าเขาจะไม่รู้จักเขาเป็นที่ตั้งของผู้ติดต่อจากเซลล์ presynapticเขาเป็นผู้แสดงของขั้วของประสาททำงานของเซลล์และนักศึกษาของเขา Rafael lorente de nó จะดำเนินการต่อการศึกษาของอินพุต/เอาต์พุตระบบเข้าในสายทฤษฎีและบางส่วนของวงจรการวิเคราะห์ที่เร็วที่สุดของเกินโครงสร้าง.
เขาได้ค้นพบใหม่ ประเภท ของเซลล์ในการได้รับการตั้งชื่อตามเขาไป:ถอนรากถอนโคนเกี่ยวกับเซลล์ของ cajal ( ICC )[ 7 ]นี้เซลล์มีพบ interleaved ท่ามกลางในข้อเท็จจริงถูกค้นพบในหัวฝังอยู่ ภายใน ที่เรียบเนียนกล้ามเนื้อเยื่อบุลำไส้และจัดให้บริการเป็นที่สร้างจดหมายและเครื่องกระตุ้นหัวใจของตัวช้าเป็นคลื่นของวัสดุเชื่อมต่อในการบีบตัวที่ย้ายไปตามที่ gastrointestine ,กระปรี้กระเปร่าเป็นสื่อกลาง neurotransmission จากแท่นมอเตอร์เส้นประสาทกล้ามเนื้อเรียบในเซลล์.
ในของเขา .1894 croonian บรรยาย,เขาตอบกลับในอุปมาอุปมัยขยายที่เซลล์รูปทรงปิรามิด cortical อาจกลายเป็นมากกว่าประณีตพร้อมด้วยเวลาเป็นต้นไม้ที่เติบโตและขยายสาขา เขายังได้อุทิศจำนวนมากในช่วงวันเวลาของเขาในการศึกษาการให้หลับโดยวิธีสะกดจิต(ซึ่งเขาใช้ในการช่วย ภรรยา ของเขาด้วยแรงงาน)และปรากฎการณ์ parapsychological แต่หนังสือของเขาในพื้นที่ดังกล่าวได้หายไปในระหว่างสงครามพลเรือนชาวสเปนได้