The aim of this work was to study t

The aim of this work was to study the photocatalytic activity of titanium dioxide (TiO2) against Listeria monocytogenes bacterial biofilm. Different TiO2 nanostructured thin films were deposited on surfaces such as stainless steel and glass using the doctor-blade technique. All the surfaces were placed in test tubes containing Brain Heart (BH) broth and inoculated with L. monocytogenes. Test tubes were then incubated for 10 days at 16 °C in order to allow biofilm development. After biofilm formation, the surfaces were illuminated by ultraviolet A light (UVA; wavelength of 315–400 nm). The quantification of biofilms was performed using the bead vortexing method, followed by agar plating and/or by conductance measurements (via the metabolic activity of biofilm cells). The presence of the TiO2 nanoparticles resulted in a fastest log-reduction of bacterial biofilm compared to the control test. The biofilm of L. monocytogenes for the glass nanoparticle 1 (glass surface modified by 16% w/v TiO2) was found to have decreased by 3 log CFU/cm2 after 90 min irradiation by UVA. The use of TiO2 nanostructured photocatalysts as alternative means of disinfecting contaminated surfaces presents an intriguing case, which by further development may provide potent disinfecting solutions. Surface modification using nanostructured titania and UV irradiation is an innovative combination to enhance food safety and economizing time and money

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จุดมุ่งหมายของงานนี้คือการ ศึกษากิจกรรมการกระของไทเทเนียมไดออกไซด์ (TiO2) กับออลิ monocytogenes biofilm จากแบคทีเรีย ต่าง ๆ TiO2 nanostructured บางฟิล์มได้ฝากบนพื้นผิวเช่นเหล็กสแตนเลสและกระจกที่ใช้เทคนิคการแพทย์ใบมีด พื้นผิวทั้งหมดถูกวางลงในหลอดทดสอบประกอบด้วยสมองหัวใจ (BH) ซุป และ inoculated กับ L. monocytogenes หลอดทดสอบแล้วได้ incubated 10 วันที่ 16 ° C เพื่อให้พัฒนา biofilm หลังจากก่อตัว biofilm พื้นผิวถูกส่องสว่าง ด้วยรังสีอัลตราไวโอเลตแสง (UVA ความยาวคลื่น 315-400 นาโนเมตร) นับของ biofilms ที่ดำเนินการโดยใช้วิธีการ vortexing ลูกปัด ตาม ด้วยชุบ agar และ/หรือ โดยการวัดการต้านทาน (ผ่านกิจกรรมการเผาผลาญของเซลล์ biofilm) ผลของเก็บกัก TiO2 ในล็อกลดเร็วที่สุดของ biofilm แบคทีเรียเปรียบเทียบกับการทดสอบการควบคุม Biofilm L. monocytogenes สำหรับ nanoparticle แก้ว 1 (แก้วผิวโดย 16% w/v TiO2) พบการบันทึก 3 CFU/cm2 มีลดหลังจาก 90 นาทีวิธีการฉายรังสี โดย UVA ใช้ TiO2 nanostructured photocatalysts เป็นทางเลือกหมายถึงพื้นผิวที่ปนเปื้อน disinfecting แสดงเป็นกรณีน่า ซึ่ง โดยพัฒนาเพิ่มเติมอาจให้โซลูชั่น disinfecting มีศักยภาพ ปรับเปลี่ยนพื้นผิวที่ใช้ nanostructured ซซีและ UV วิธีการฉายรังสีเป็นการผสมผสานนวัตกรรมเพื่อเพิ่มความปลอดภัยของอาหารและการ economizing เวลาและเงิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จุดมุ่งหมายของงานนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษากิจกรรมออกไซด์ของไทเทเนียมไดออกไซด์ (TiO2) กับ Listeria monocytogenes ไบโอฟิล์มแบคทีเรีย TiO2 ที่แตกต่างกันอิเล็กทรอนิคส์ฟิล์มบางถูกวางลงบนพื้นผิวเช่นเหล็กสแตนเลสและกระจกโดยใช้เทคนิคการแพทย์ใบมีด พื้นผิวทั้งหมดถูกวางไว้ในหลอดทดลองที่มีหัวใจสมอง (BH) และน้ำซุปที่เติม L. monocytogenes หลอดทดสอบถูกบ่มแล้วเป็นเวลา 10 วันที่ 16 ° C เพื่อให้การพัฒนาไบโอฟิล์ม หลังจากที่ขบวนไบโอฟิล์ม, พื้นผิวที่ไ​​ด้รับความสว่างโดยอัลตราไวโอเลตแสง (UVA; ความยาวคลื่น 315-400 นาโนเมตร) ปริมาณของไบโอฟิล์มได้รับการดำเนินการโดยใช้วิธีการ vortexing ลูกปัดตามชุบวุ้นและ / หรือโดยการวัดความนำไฟฟ้า (ผ่านกิจกรรมการเผาผลาญของเซลล์ไบโอฟิล์ม) การปรากฏตัวของอนุภาคนาโน TiO2 ผลในการเข้าสู่ระบบลดลงเร็วที่สุดของไบโอฟิล์มแบคทีเรียเมื่อเทียบกับการทดสอบการควบคุม ไบโอฟิล์มของ L. monocytogenes สำหรับอนุภาคนาโนกระจก 1 (ผิวกระจกแก้ไขโดย 16% w / v TiO2) ถูกพบว่ามีการลดลง 3 log CFU / cm2 หลังจาก 90 นาทีโดยการฉายรังสี UVA ใช้ TiO2 โฟโตคะอิเล็กทรอนิคส์เป็นวิธีทางเลือกของการฆ่าเชื้อที่ปนเปื้อนพื้นผิวที่นำเสนอกรณีที่น่าสนใจซึ่งจากการพัฒนาต่อไปอาจให้การแก้ปัญหาการฆ่าเชื้อที่มีศักยภาพ การปรับเปลี่ยนพื้นผิวโดยใช้ไททาเนียมอิเล็กทรอนิคส์และการฉายรังสียูวีที่เป็นนวัตกรรมการรวมกันเพื่อเพิ่มความปลอดภัยของอาหารและการประหยัดเวลาและเงิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

งานวิจัยนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาความว่องไวของไทเทเนียมไดออกไซด์ ( TiO2 ) กับวงแหวนแวนอัลเลนแบคทีเรียไบโอฟิล์ม . ที่แตกต่างกัน ) nanostructured ฟิล์มบางถูกฝากไว้บนพื้นผิว เช่น สแตนเลส เหล็ก และกระจกที่ใช้ใบแพทย์ ) พื้นผิวทั้งหมดอยู่ในหลอดทดลองที่มีหัวใจและสมอง ( BH ) น้ำซุปใส่ฉัน monocytogenes .ในหลอดทดลอง แล้วบ่มเป็นเวลา 10 วัน ที่ 16 ° C เพื่อให้พัฒนาฟิล์ม . หลังจากการสร้างไบโอฟิล์ม , พื้นผิวที่เคยสว่างไสวด้วยแสงอัลตราไวโอเลต ( UVA ; ความยาวคลื่น 315 – 400 นาโนเมตร ) ส่วนปริมาณของไบโอฟิล์มได้ดําเนินการโดยใช้ลูกปัด vortexing วิธี ตามด้วยชุบวุ้น และ / หรือ วัดความนำไฟฟ้า ( ผ่านกิจกรรมการสลายของไบโอฟิล์มเซลล์ )การปรากฏตัวของอนุภาคนาโน TiO2 มีผลในการลดแบคทีเรียไบโอฟิล์มเข้าสู่ระบบเร็วที่สุดเมื่อเทียบกับการทดสอบการควบคุม ที่ฟิล์มของ L . monocytogenes สำหรับอนุภาคนาโน 1 แก้ว ( แก้วผิวแก้ไขโดย 16 % w / v ) ) พบว่ามีการลดลง 3 log CFU / cm2 หลังจาก 90 นาที โดยรังสี UVA .การใช้ตัวเร่งปฏิกิริยาเป็น TiO2 nanostructured หมายถึงทางเลือกของการปนเปื้อนพื้นผิวเสนอคดีที่น่าสนใจ ซึ่งการพัฒนาอาจจะให้มีการแก้ไข ปรับผิวใช้ nanostructured ไททาเนียและการฉายรังสี UV เป็นนวัตกรรมการรวมกันเพื่อเพิ่มความปลอดภัยของอาหารและหาทางประหยัดเวลาและเงิน