Everyone thought that Horace Denby

Everyone thought that Horace Denby was a good, honest citizen. He was about fifty years old and unmarried, and he lived with a housekeeper who worried over his health. He made locks and was successful enough at his business to have two helpers. Yes, Horace Denby was good and respectable—but not completely honest.
Fifteen years ago Horace had served his first and only time in prison for stealing jewels. The minister at the prison had liked Horace—everyone did—and had tried to help him toward an honest way of life. But Horace did not want to become honest; he only wanted to make sure that his dishonesty never got him into trouble again.
Horace hated prison. He hated the food, the lack of exercise, the ugly worn-out books in the prison library. Horace loved rare, expensive books; this was the reason he robbed a safe every year. Each year he planned carefully just what he would do, stole enough to last for twelve months, and secretly bought the books he loved through an agent.
Now, walking in the bright July sunshine, he felt sure that this year's robbery was going to be as successful as all the others. For two weeks he had been studying the house at Shotover Grange, looking at its rooms, its electric wiring, its paths and its garden. This afternoon the two servants, who remained in the Grange while the family was in London, had gone to the movies. Horace saw them go, and he felt happy, in spite of a little tickle of hay fever in his nose. He came out from behind the garden wall, his tools carefully packed in a bag on his back.
There was about fifteen thousand pounds’ worth of jewels in the Grange safe. If he sold them one by one he expected to get at least five thousand, enough to make him happy for another year. There were three very interesting books coming up for sale in the autumn. Now, he would get the money he wanted to buy them.
He had seen the housekeeper hang the key to the kitchen door on a hook outside. He put on a pair of gloves, took the key, and opened the door. He was always careful not to leave any fingerprints.
A small dog was lying in the kitchen. It stirred, made a noise, and moved its tail in a friendly way.
“All right, Sherry,”Horace said as he passed. All you had to do to keep dogs quiet was to call them by their right names, and show them love.
The safe was in the drawing room, behind a rather poor painting. Horace wondered for a moment whether he should collect pictures instead of books. But they took up too much room. In a small house, books were better.
There was a great bowl of flowers on the table, and Horace felt his nose tickle. He gave a little sneeze and then put down his bag. He carefully arranged his tools. He had four hours before the servants returned.
The safe was not going to be hard to open. After all, he had lived with locks and safes all his life. The burglar alarm was poorly built. He went into the hall to cut its wire. He came back and sneezed loudly as the smell of the flowers came to him again.
How foolish people are when they own valuable things, Horace thought! A magazine article had described this house, giving a plan of all the rooms and a picture of this room. The writer had even mentioned that the painting hid a safe!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทุกคนคิดว่า ฮอเรซ Denby คือ พลเมืองดี ซื่อสัตย์ เขาคือประมาณ 50 ปี และโสด และเขาอาศัยอยู่กับแม่บ้านที่ห่วงสุขภาพของเขาผ่าน เขาทำการล็อค และเสร็จเรียบร้อยพอที่ธุรกิจของเขามีผู้ช่วย 2 ใช่ ฮอเรซ Denby ถูกดี และเกียรติ — แต่ไม่ซื่อสัตย์อย่างสมบูรณ์สิบห้าปีที่ผ่านมาฮอเรซมีเสิร์ฟของเขาครั้งแรก และที่เดียวในคุกขโมยอัญมณี รัฐมนตรีคุกมีชอบฮอเรซ — ทุกคนไม่ได้ — และพยายามช่วยให้เขาไปสู่วิถีชีวิตที่ซื่อสัตย์ แต่ไม่ต้องฮอเรซเป็นซื่อสัตย์ จะต้องแน่ใจว่าที่ซื่อสัตย์ของเขาไม่ได้เป็นปัญหาอีกฮอเรซขี้เกียจจำคุก เขาเกลียดชังอาหาร ขาดการออกกำลังกาย หนังสือเชื้อน่าเกลียดในไลบรารีของเรือนจำ ฮอเรซรักหนังสือหายาก ราคาแพง นี่คือเหตุผลที่เขาปล้นความปลอดภัยทุกปี แต่ละปีที่เขาวางแผนอย่างรอบคอบเพียงสิ่งที่เขาทำ ขโมยพอล่าสุด ในสิบสองเดือน และแอบซื้อหนังสือรักผ่านทางตัวแทนตอนนี้ เมื่อเดินกรกฎาคมสว่างแสงแดด เขารู้สึกแน่ปล้นของปีนี้ไปได้เป็นสำเร็จเป็นอื่น ๆ สำหรับสองสัปดาห์ เขาได้รับการศึกษาบ้านที่แกรนจ์ Shotover มองที่ห้องของมัน ของสายไฟฟ้า ของเส้นทาง และสวนของ บ่ายนี้มหาดเล็กสอง ที่อยู่ในโรงในขณะที่ครอบครัวอยู่ในลอนดอน ได้ไปนี่ ฮอเรซเห็นออกไป และเขารู้สึกมีความสุข แม้คันน้อยของไข้เฮย์ในจมูกของเขา เขาออกมาพอกำแพงสวน เครื่องมือของเขาอย่างบรรจุในถุงบนหลังของเขามีประมาณห้าพันปอนด์ของมูลค่าของพลอยแกรนจ์เซฟ ถ้าเขาขายให้หนึ่งเขาคาดว่าจะได้รับน้อยห้าพัน พอจะทำให้เขามีความสุขในปีอื่น มีสามเล่มน่าสนใจมากมาขายในฤดูใบไม้ร่วง ตอนนี้ เขาจะได้รับเงินจะต้องซื้อเขาได้เห็นแม่บ้านที่แขวนกุญแจประตูครัวต่อสายภายนอก เขาใส่ถุงมือคู่ เอาคีย์ และเปิดประตู เขาจะระวังไม่ให้ทิ้งรอยนิ้วมือใด ๆสุนัขขนาดเล็กอยู่ในครัว มันกวน ทำเสียงดัง และย้ายหางเป็นมิตร"ทั้งหมดขวา เชอร์รี่ ฮอเรซกล่าวกับเขา ทั้งหมดก็ต้องทำเพื่อให้สุนัขสงบถูกเรียก โดยชื่อด้านขวา และแสดงความรักเซฟอยู่ในห้องวาด หลังจิตรกรรมค่อนข้างยากจน ฮอเรซสงสัยว่า อึดว่า เขาควรเก็บภาพหนังสือ แต่จะเอาค่าห้องมากเกินไป หนังสือไม่ดีในบ้านขนาดเล็กมีชามดีของดอกไม้บนโต๊ะ และฮอเรซรู้สึกคันจมูกของเขา เขาให้จามเล็กน้อยแล้ว ใส่ลงกระเป๋าของเขา เขาจัดเรียงเครื่องมือของเขาอย่างระมัดระวัง เขาสี่ชั่วโมงก่อนข้าราชการที่ถูกส่งกลับไม่ปลอดภัยเป็นไปได้ยากที่จะเปิด หลังจากที่ทุก เขาสากลกับล็อคนิรภัยตลอดชีวิตของเขา งานสร้างปลุกขโมย เขาเดินเข้าไปในฮอลล์เพื่อตัดสายของ เขากลับมา และ sneezed ดังเป็นกลิ่นของดอกไม้มาให้เขาอีกวิธีคนโง่อยู่เมื่อพวกเขาเป็นเจ้าของสิ่งที่มีคุณค่า ฮอเรซคิด นิตยสารบทความได้กล่าวถึงบ้าน ให้แผนของห้องทั้งหมดและรูปภาพของห้องนี้ แม้ผู้เขียนได้กล่าวไว้ว่า ภาพซ่อนความปลอดภัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทุกคนคิดว่าฮอเรซบีย์เป็นดีพลเมืองที่ซื่อสัตย์ เขาเป็นประมาณห้าสิบปีและยังไม่ได้แต่งงานและเขาอาศัยอยู่กับแม่บ้านที่กังวลกับสุขภาพของเขา เขาทำล็อคและประสบความสำเร็จมากพอที่ธุรกิจของเขาที่จะมีสองผู้ช่วยเหลือ ใช่ฮอเรซเดนบี้เป็นสิ่งที่ดีและน่านับถือ แต่ไม่เที่ยงตรงสมบูรณ์.
สิบห้าปีที่ผ่านมาฮอเรซทำหน้าที่ครั้งแรกและครั้งเดียวของเขาในคุกในข้อหาขโมยเพชร รัฐมนตรีว่าการกระทรวงในเรือนจำได้ชอบฮอเรซ-ทุกคนได้และได้พยายามที่จะช่วยให้เขาไปสู่ทางที่เที่ยงตรงของชีวิต แต่ฮอเรซไม่ได้ต้องการที่จะเป็นซื่อสัตย์ เขาต้องการที่จะให้แน่ใจว่าการทุจริตของเขาไม่เคยมีเขาเป็นปัญหาอีกครั้ง.
ฮอเรซเกลียดคุก เขาเกลียดอาหารที่ขาดการออกกำลังกาย, หนังสือที่สวมใส่ออกน่าเกลียดในห้องสมุดเรือนจำ ฮอเรซรักหายาก, หนังสือราคาแพง นี่คือเหตุผลที่ทำให้เขาปล้นปลอดภัยทุกปี ในแต่ละปีเขาวางแผนอย่างรอบคอบเพียงแค่สิ่งที่เขาจะทำขโมยพอที่จะมีอายุการใช้งานสิบสองเดือนและแอบซื้อหนังสือที่เขารักผ่านตัวแทน.
ตอนนี้เดินในแสงแดดกรกฎาคมสดใสเขารู้สึกแน่ใจว่าการโจรกรรมในปีนี้เป็นไปได้ ประสบความสำเร็จเท่าคนอื่น ๆ ทั้งหมด สองสัปดาห์ที่ผ่านมาเขาได้รับการศึกษาที่บ้าน Shotover ไร่นากำลังมองหาที่ห้องพักที่เดินสายไฟฟ้าพา ธ และสวนของมัน ช่วงบ่ายวันนี้ทั้งสองคนรับใช้ที่ยังคงอยู่ในไร่นาในขณะที่ครอบครัวในกรุงลอนดอนได้ไปดูหนัง ฮอเรซเห็นพวกเขาไปและเขารู้สึกมีความสุขแม้คันเล็ก ๆ น้อย ๆ ของโรคภูมิแพ้ในจมูกของเขา เขาเดินออกมาจากด้านหลังกำแพงสวนเครื่องมือของเขาเต็มไปด้วยความระมัดระวังในถุงบนหลังของเขา.
มีประมาณ 15,000 £มูลค่าของอัญมณีในไร่นาที่ปลอดภัย ถ้าเขาขายพวกเขาหนึ่งโดยหนึ่งที่เขาคาดว่าจะได้รับอย่างน้อยห้าพันพอที่จะทำให้เขามีความสุขอีกปี มีสามหนังสือที่น่าสนใจมากขึ้นมาเพื่อขายในฤดูใบไม้ร่วงได้ ตอนนี้เขาจะได้รับเงินที่เขาต้องการที่จะซื้อพวกเขา.
เขาได้เห็นแม่บ้านแขวนกุญแจไปที่ประตูห้องครัวบนตะขอนอก เขาวางบนถุงมือเอากุญแจและเปิดประตู เขาก็มักจะระมัดระวังที่จะไม่ทิ้งรอยนิ้วมือใด ๆ .
สุนัขขนาดเล็กกำลังนอนอยู่ในห้องครัว มันขยับทำเสียงรบกวนและย้ายหางของมันในวิธีที่เป็นมิตร.
"สิทธิทั้งหมดเชอร์รี่" ฮอเรซกล่าวว่าในขณะที่เขาเดินผ่าน สิ่งที่คุณต้องทำเพื่อให้สุนัขที่เงียบสงบก็จะเรียกพวกเขาด้วยชื่อที่ถูกต้องของพวกเขาและแสดงให้พวกเขารัก.
ปลอดภัยอยู่ในห้องรับแขก, ที่อยู่เบื้องหลังการวาดภาพค่อนข้างยากจน ฮอเรซสงสัยสักครู่ว่าเขาควรเก็บภาพแทนของหนังสือ แต่พวกเขาเอาขึ้นห้องมากเกินไป ในบ้านหลังเล็ก ๆ หนังสือได้ดี.
มีชามที่ดีของดอกไม้บนโต๊ะได้และฮอเรซรู้สึกคันจมูกของเขา เขาให้จามเล็ก ๆ น้อย ๆ แล้วใส่ลงกระเป๋าของเขา เขาอย่างระมัดระวังจัดเครื่องมือของเขา เขามีสี่ชั่วโมงก่อนข้าราชการกลับ.
ปลอดภัยไม่ได้ไปได้ยากที่จะเปิด หลังจากเขาเคยอาศัยอยู่กับล็อคและตู้นิรภัยตลอดชีวิตของเขา สัญญาณกันขโมยที่ถูกสร้างขึ้นมาไม่ดี เขาเดินเข้าไปในห้องโถงที่จะตัดสายของ เขากลับมาและจามเสียงดังเป็นกลิ่นของดอกไม้มาหาเขาอีกครั้ง.
วิธีการที่คนโง่เมื่อพวกเขาเองสิ่งที่มีคุณค่าฮอเรซคิด! บทความในนิตยสารที่ได้อธิบายไว้ที่บ้านหลังนี้ให้แผนของห้องพักทุกห้องและภาพของห้องนี้ ผู้เขียนได้กล่าวถึงแม้ว่าภาพซ่อนปลอดภัย!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทุกคนคิดว่าฮอเดนบี้เป็นคนดี ซื่อสัตย์ พลเมือง เขาอายุประมาณ 50 ปี และโสด เขาอาศัยอยู่กับพ่อบ้านที่เป็นห่วงเกี่ยวกับสุขภาพของเขา เขาทำกลอนและประสบความสำเร็จเพียงพอที่ธุรกิจของเขามีสองผู้ช่วยเหลือ ใช่ , ฮอเดนบี้ดี มีหน้ามีตา แต่ไม่ใช่ความจริงทั้งหมด .
สิบห้าปีก่อนฮอเรซได้เสิร์ฟก่อนและเวลาของเขาในคุกเพราะขโมยเพชร รัฐมนตรีที่คุกชอบฮอทุกคนทำ และพยายามช่วยให้เขาไปสู่ทางที่ซื่อสัตย์ของชีวิต แต่ ฮอเรส ไม่ได้อยากเป็นเที่ยงตรง เขาเพียงต้องการให้แน่ใจว่า ความไม่ซื่อสัตย์ของเขาไม่เคยทำให้เขาเดือดร้อนอีก
ฮอเรซเกลียดคุก เขาเกลียดอาหาร การขาดการออกกำลังกายน่าเกลียดล้าสมัยหนังสือในคุก ห้องสมุด ฮอเรซรักหนังสือราคาแพง หายาก นี้คือเหตุผลที่เขาปล้นเซฟทุก ๆ ปี ในแต่ละปี เขาวางแผนไว้อย่างรอบคอบแล้ว เขาจะทำอะไร ขโมย พอสุดท้าย 12 เดือน และแอบซื้อหนังสือที่เขารักผ่านตัวแทน .
ตอนนี้เดินในแสงแดดสดใส กรกฎาคม ,เขามั่นใจว่า การปล้นในปีนี้จะประสบความสำเร็จ เหมือนกับคนอื่นๆ สำหรับสองสัปดาห์ เขาได้รับการศึกษาที่บ้านช็ โอเวอร์ Grange , มองห้องพักของสายไฟฟ้าของ ของเส้นทางและสวนของ ตอนบ่ายสอง ข้าราชการ ผู้ที่อยู่ในฟาร์มของครอบครัว ขณะที่ในลอนดอน ได้ไปดูหนัง ฮอเรซ เห็นเขาไป และเขาก็รู้สึกมีความสุขแม้เล็กน้อยจี้ของไข้ละอองฟางในจมูกของเขา เขาออกมาจากหลังกำแพงสวน เครื่องมือของเขาอย่างระมัดระวัง บรรจุอยู่ในถุงบนหลังของเขา .
มีประมาณหมื่นห้าพันปอนด์มูลค่าของอัญมณีในฟาร์มที่ปลอดภัย ถ้าเขาขายพวกเขาหนึ่งโดยหนึ่งที่เขาคาดว่าจะได้รับอย่างน้อยห้าพัน มากพอที่จะทำให้เขามีความสุขอีกปี3 มีหนังสือที่น่าสนใจมากมาขายในฤดูใบไม้ร่วง ตอนนี้ เขาจะเอาเงินที่เขาต้องการที่จะซื้อพวกเขา .
เขาได้เห็นแม่บ้านแขวนกุญแจประตูห้องครัวบนตะขอนอก เขาใส่ถุงมือเอากุญแจและเปิดประตู เขาก็มักจะระมัดระวังที่จะไม่ทิ้งรอยนิ้วมือ
สุนัขขนาดเล็กอยู่ในครัว มันขยับได้มีเสียงและขยับหางของมันในทางที่เป็นมิตร .
" เอาล่ะ เชอร์รี่ " เรซกล่าวว่าเขาผ่าน ทั้งหมดที่คุณต้องทำเพื่อให้สุนัขที่เงียบสงบที่จะเรียกพวกเขาโดยใช่ชื่อ และแสดงความรัก .
เซฟอยู่ในห้องวาดรูป เบื้องหลังภาพที่ยากจน ฮอเรซสงสัยชั่วขณะว่าเขาควรเก็บรูปภาพแทนหนังสือ แต่พวกเขาเอาขึ้นห้องมากเกินไป ในบ้านหลังเล็ก ๆ , หนังสือดีกว่านะ
มีมากดอกไม้ชามบนโต๊ะ ฮอเรซ รู้สึกจมูกของเขาจี้ เขาให้จามเล็กๆแล้วใส่ลงกระเป๋า เขารอบคอบจัดเครื่องมือของเขา เขามี 4 ชั่วโมงก่อนข้าราชการกลับ .
เซฟไม่ยากที่จะเปิด หลังจากนั้น เขาได้อาศัยอยู่กับล็อคและตู้เซฟชีวิตของเขาทั้งหมด สัญญาณเตือนขโมย คือ งานสร้าง เขาเดินเข้าไปในห้องโถงของการตัดด้วยลวดเขากลับมาและจามเสียงดังเหมือนกลิ่นดอกไม้มาหาเขาอีกครั้ง
เจ้าคนที่เป็นเจ้าของสิ่งต่างๆ ที่มีคุณค่า ฮอเรสคิด บทความในนิตยสารได้อธิบายบ้านหลังนี้ ทำให้แผนการของห้องพักทุกห้องและรูปห้อง ผู้เขียนได้กล่าวถึงภาพเขียนซ่อนที่ปลอดภัย !