วันนี้ฉันจะเล่าเรื่องราวชีวิตมหาลัยของฉัน ก่อนที่ฉันจะมาอยู่ที่นี่ฉันได้สอบติดที่มหาวิทยาลัยขอนแก่น คณะ การเงินและการธนาคาร แต่ที่ฉันไม่เลือกเรียนที่นั่นเพราะ ฉันไม่เก่งคณิตศาสตร์ แต่มันมีเหตุผลที่มากกว่านั้น คือ มันใกล้บ้านปู่กับย่า อย่างน้อยฉันก็ได้อยู่และครอบครัว
ฉันรู้จักที่นี่ เพราะ ทางมหาวิทยาลัยได้ไปแนะแนว ฉันจึงตัดสินใจมาที่นี่เลย ฉันมาที่นี่วันแรก มาเรียนที่นี่คนเดียว ไม่มีเพื่อนมาด้วย ฉันรู้สึกตื่นเต้นมาก ฉันมาสมัครเรียนที่นี่กับพ่อ แม่และย่า มาสมัครเรียนแล้วก็เข้าพักที่หอพักภายในมหาวิทยาลัย และนี่มันคือจุดเริ่มต้นประสบการณ์ชีวิตในมหาวิทยาลัยของฉัน
ฉันได้พักอยู่กับเพื่อนร่วมห้องที่ไม่รู้จักกันมาก่อน เธอเป็นคนจังหวัดหนองคาย เธอมากับเพื่อนอีกหนึ่งคน ครั้งแรกที่ฉันเข้าห้องมาเธอไม่อยู่ห้อง เราได้คุยกันครั้งแรกในโทรศัพท์ หลังจากนั้นเราก็เป็นเพื่อนกัน เวลาผ่านไปนานหลายเดือนฉันก็ย้ายห้อง เพราะ เธอไปเที่ยวตอนกลางคืนบ่อย ฉันนอนอยู่คนเดียวเกือบทุกวันและฉันก็กลัวผีมากด้วย
ฉันจำได้ว่าเมื่อคาบแรกที่เรียนตื่นเต้นมาก มาคนเดียวด้วย เมื่อได้เรียนเรื่อยๆ ก็ได้รู้จักกับเพื่อนมากมาย ซึ่งฉันคิดว่ามันวิเศษมากที่ได้รู้จักเพื่อนๆ ทุกคน ตอนแรกฉันคิดว่าไม่มีใครเข้ามาคุยกับฉันแล้ว จนถึงตอนนี้ฉันมีเพื่อนที่ดี และฉันก็รักพวกเขามากๆ การที่ฉันจะเลือกเพื่อนซักคน ฉันไม่ได้เลือกที่ข้อเสียของพวกเค้า ฉันเลือกข้อดีของเค้ามากกว่า เพราะ ฉันคิดว่าทุกๆคนล้วนมีข้อดี ข้อเสีย กันทั้งนั้น มันอยู่กับว่าเราจะเลือกมองด้านไหนของกันและกัน
ชีวิตมหาวิทยาลัยนี้มีทั้งเรื่องที่ดีและไม่ดีเข้ามา เรื่องที่ดีๆ ฉันจะเก็บไว้เป็นความทรงจำ เรื่องไหนที่ไม่ดี ฉันจะเก็บไว้เป็นบทเรียน
เรื่องดีๆ ของฉัน คือ ได้รู้จักกับเพื่อนที่ดี ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน หัวเราะด้วยกัน สุขและทุกข์ด้วยกันมาตลอด
เรื่องที่ไม่ดีของฉัน คือ การที่เห็นเพื่อนทะเลาะกัน รู้สึกไม่ดีต่อกัน จนความเป็นเพื่อนเปลี่ยนเป็นคนรู้จักกัน
ซึ่งเรื่องราวชีวิตในมหาลัยมีอีกมากมาย แต่ฉันขอเล่าเรื่องนี้ให้ทุกคนฟัง เพราะ น่าจะเป็นเรื่องที่ทุกคนเคยเป็นมาก่อนและได้เรียนรู้ชีวิตจากมหาวิทยาลัยนี้