Jing cried out.Gu Jing tripped and

Jing cried out.

Gu Jing tripped and fell on the floor but she saved the Dewar flask in her arms. On the floor she helplessly watched the elevator doors closed.

Gu Jing took the next elevator to Zhen Lang’s hospital room.

Gu Jing arrived at Zhen Lang’s hospital room, but she stood outside because she saw the same young beautiful girl dressed in black with the floral Dewar flask inside his room.

‘Didn’t you say you just flew home? You didn’t need to be in a rush to visit me,’ Zhen Lang said.

Gu Jing hid behind the door of the empty room next to Zhen Lang’s room, but she heard Zhen Lang’s polite voice clearly.

‘I arrived home yesterday and I caught up with former classmates. They told me you’re in the hospital and they gave me your phone number. This is the ginseng soup I made this morning. It’s nutritious and good for stomach aches,’ Chen Wei said.

Gu Jing looked at the Dewar flask she held and she silently compared the price of the congee she made with ginseng soup. She knew ginseng cost three hundred Yuan per ounce, but her congee soup if she included gas and water expenses it would only cost her five Yuan to make.

‘I’m ok. Two more days and I’ll be discharged from the hospital. Did you come back this time to visit your family or are you staying permanently?’ Zhen Lang asked.

Chen Wei sighed. ‘I’m staying. If I see someone compatible then I’ll get married.’

‘You’re not married?’ Zhen Lang asked.

‘Hehe… Zhen Lang, you’re not married either. Yesterday I told you I’ll give you a surprise. But you gave someone else a bigger surprise and made them worry to death,’ Lin Tu Shen said.

‘I should go home and let you rest,’ Chen Wei said.

‘Be careful on the way home,’ Zhen Lang said.

Gu Jing recognised the face of the young beautiful girl dressed in black who left Zhen Lang’s room, it was Chen Wei! She remembered Chen Wei was Zhen Lang’s only girlfriend in the past. She regretted she didn’t carry a camera to the hospital to capture Chen Wei’s beauty.

‘This time you killed two birds with one stone. You get to rest in the hospital and have Chen Wei visit you too. You should have seen Chen Wei’s pale face yesterday when she heard you’re in the hospital. It’s been many years but she hasn’t forgotten you,’ Lin Tu Shen said.

‘Even if you didn’t say anything, no one would accuse you of being a mute,’ Zhen Lang said.

‘You can fool others but you can’t fool me. Where are your hospital admission forms? Where are the subscriptions your doctor gave you? You’re in the hospital but you don’t even have a single needle on you. Has this hospital gone bankrupt that it can’t afford to give you an IV drip?’ Lin Tu Shen said.

Lin Tu Shen knocked on a table. ‘You can only fool that muddled head girl. If you want to fool me you need to put in more effort. You could have thrown up the food so you wouldn’t get a stomach ache and resort to taking this kind of measure. When I heard you’re in the hospital I didn’t understand what game you’re playing. Now I understand. You want to play Gu Jing, right?’

Gu Jing gripped the Dewar flask and Lin Tu Shen’s words echoed in her head. She realised Zhen Lang wasn’t sick, he only wanted to play her. It meant everything Zhen Lang said to her were lies, he played her to wait for her to reveal her biggest weakness!

Gu Jing didn’t want to break a door or destroy a room, she silently walked downstairs.

Gu Jing calmly walked to the convenience shop next to the hospital and she bought a bag of salt and a bag of sugar. She received curious looks from the people inside the convenience shop, but she smiled politely and she walked back to the hospital.

Gu Jing walked into the empty room next to Zhen Lang’s room. She emptied some of the congee in a rubbish bin and she poured salt and sugar inside the Dewar flask. She threw the unused salt and sugar in the rubbish bin.

Gu Jing calmly walked to Zhen Lang’s room and she put the Dewar flask on a table. ‘I spent the whole day making this congee. Zhen Lang, do you want to eat it?’

Gu Jing gripped Lin Tu Shen’s arm so he couldn’t escape. ‘Lin Tu Shen if you haven’t eaten dinner then you should eat too. You and Zhen Lang can each eat a bowl of congee.’

Gu Jing poured the congee into two bowls. She put the bowls in Zhen Lang and Lin Tu Shen’s hands and she cackled. ‘If anyone dares to waste the effort I put into making this congee then I’ll throw that person out the window from the second floor!’

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จิงทูลจิงกูทำ และตกลงบนพื้น แต่เธอบันทึกขวด Dewar ในอ้อมแขนของเธอ ชั้นบน เธอซมดูลิฟท์ปิดประตูจิงกูเอาลิฟท์ถัดไปห้องพยาบาลเจินทองหลางจิงกูมาถึงที่ห้องพยาบาลเจิน Lang แต่เธอยืนอยู่ข้างนอก เพราะเธอเห็นหนุ่มเดียวที่สาวสวยแต่งตัวสีดำกับขวด Dewar ดอกไม้ภายในห้องของเขา' คุณไม่ได้คุณเพียงแค่บินบ้าน คุณไม่จำเป็นต้องเร่งไปฉัน เจินทองหลางกล่าวว่าจิงกูซ่อนหลังประตูของห้องว่างเปล่าถัดจากห้องเจิน Lang แต่เธอได้ยินเสียงสุภาพเจิน Lang อย่างชัดเจน' ผมมาถึงบ้านวันนี้ และฉันติดกับอดีตเพื่อนร่วมชั้น พวกเขาบอกผมว่า คุณอยู่ในโรงพยาบาล และพวกเขาให้ฉันหมายเลขโทรศัพท์ นี่คือน้ำซุปโสมทำเช้านี้ มีคุณค่าทางโภชนาการ และดีสำหรับปวดท้อง เว่ยเฉินกล่าวว่าจิงกูมองขวด Dewar ที่เธอ และเธอเงียบเปรียบเทียบราคาของโจ๊กที่เธอทำซุปโสม เธอรู้ว่า โสมราคา สามร้อยหยวนต่อออนซ์ แต่น้ำซุปโจ๊กของเธอถ้าเธอรวมก๊าซ และน้ำค่าใช้จ่ายมันจะทุน หยวนเธอ ห้าให้เท่านั้น' ผม ok อีกสองวันและจะถูกปลดออกจากโรงพยาบาล มาคะกลับมาครั้งนี้ไปเยี่ยมครอบครัวของคุณ หรือคุณอยู่อย่างถาวรหรือไม่ ' ขอเจินทองหลางเว่ยเฉินที่ถอนหายใจ ' ไกล ถ้าผมเห็นคนเข้ากัน แล้วฉันจะแต่งงาน ''คุณไม่แต่งงาน' ขอเจินทองหลาง' ฮิฮิ... เจินทองหลาง คุณไม่ได้แต่งงานอย่างใดอย่างหนึ่ง วันนี้ผมบอกคุณจะให้ความประหลาดใจ แต่คุณให้คนอื่นประหลาดใจใหญ่ และทำให้พวกเขากังวลจะตาย เชินตูลินกล่าวว่าเว่ยเฉินกล่าวว่า 'ผมควรกลับบ้านไปให้คุณ'ความระมัดระวังบนทางกลับบ้าน เจินลังกล่าวจิงกูรับรู้ใบหน้าของหนุ่มสาวสวยสวมชุดสีดำที่ออกจากห้องเจิน Lang มันเป็นเฉินเว่ย เธอจำเว่ยเฉินเป็นเจินทองหลางเฉพาะแฟนในอดีต เธอเสียใจอย่างเธอไม่ได้พกกล้องไปโรงพยาบาลเพื่อจับภาพความงามของเฉินเว่ย' เวลานี้คุณฆ่าสองนกกับหิน คุณได้รับการพักผ่อนในโรงพยาบาล และมีเฉินเว่ยเยี่ยมคุณเกินไป คุณควรได้เห็นใบหน้าซีดเฉินเว่ยวันนี้เมื่อเธอได้ยินคุณอยู่ในโรงพยาบาล มันได้หลายปี แต่เธอยังไม่ลืมคุณ เชินตูลินกล่าวว่าเจินทองหลางกล่าวว่า 'แม้ว่าคุณไม่ได้พูดอะไร ไม่มีใครจะกล่าวหาคุณเป็น การปิดเสียง' คุณสามารถหลอกคนอื่น แต่คุณไม่สามารถหลอกฉัน ฟอร์มของคุณเข้าโรงพยาบาลอยู่ที่ไหน การบอกรับสมาชิกแพทย์ของคุณให้คุณอยู่ที่ไหน คุณอยู่ในโรงพยาบาล แต่คุณไม่จำเป็นเข็มเดียวกับคุณ มีโรงพยาบาลนี้ไปว่า มันไม่สามารถที่จะให้คุณหยด IV การละลาย?' เชินตูลินกล่าวLin Tu Shen เคาะบนโต๊ะ ' คุณสามารถเพียงหลอกที่สาวใหญ่สู่ ถ้าคุณต้องการหลอกฉัน คุณต้องใส่ความพยายามมากขึ้น คุณอาจได้โยนอาหารดังนั้นคุณจะไม่ได้รับอาการปวดท้อง และรีสอร์ทเพื่อการวัดชนิดนี้ เมื่อผมได้ยินคุณอยู่ในโรงพยาบาล ผมไม่เข้าใจสิ่งที่คุณกำลังเล่นเกม ตอนนี้ ผมเข้าใจ คุณต้องการเล่นกูจิง ขวา?'จิงกูพิพากษาขวด Dewar และหลิน Tu Shen คำที่ดังก้องในหัวของเธอ เธอรับรู้เจินลังไม่ได้ป่วย เขาอยากเล่นเธอ มันหมายถึง ทุกลังเจินก็กล่าวกับเธออยู่ เขาเล่นเธอรอเธอเปิดเผยความอ่อนแอของเธอที่ใหญ่ที่สุดกูจิงไม่ต้องทำลายประตู หรือทำลายห้อง เธอเงียบเดินไปชั้นล่างกูจิงใจเย็นเดินไปร้านสะดวกซื้ออยู่ติดกับโรงพยาบาล และเธอซื้อถุงเกลือและถุงน้ำตาล เธอได้รับมีลักษณะอยากรู้อยากเห็นจากคนภายในร้านสะดวกซื้อ แต่เธอยิ้มสุภาพ และเธอเดินกลับไปที่โรงพยาบาลจิงกูเดินเข้าไปในห้องว่างเปล่าถัดจากห้องเจินทองหลาง เธออบของโจ๊กเข้า และเธอเทเกลือและน้ำตาลทรายภายในขวด Dewar เธอโยนไม่ได้ใช้เกลือและน้ำตาลในช่องเก็บขยะกูจิงใจเย็นเดินไปห้องเจิน Lang และเธอใส่ขวด Dewar บนตาราง ' ผมใช้เวลาทั้งวันทำให้โจ๊กนี้ เจินทองหลาง คุณต้องกินมัน?'จิงกูพิพากษาหลิน Tu Shen แขนเพื่อให้เขาไม่สามารถหลบหนี ' เชินตูลินถ้าคุณยังไม่ได้รับประทานอาหารค่ำ แล้วคุณควรกินมากเกินไป คุณและ Lang เจินละกินชามโจ๊ก.'Gu Jing poured the congee into two bowls. She put the bowls in Zhen Lang and Lin Tu Shen’s hands and she cackled. ‘If anyone dares to waste the effort I put into making this congee then I’ll throw that person out the window from the second floor!’

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จิงร้องออกมา. Gu Jing สะดุดและล้มลงบนพื้น แต่เธอบันทึกไว้ขวด Dewar ในอ้อมแขนของเธอ บนพื้นเธอทำอะไรไม่ถูกจับตามองประตูลิฟต์ปิด. Gu จิงเอาลิฟท์ติดกับห้องของโรงพยาบาล Zhen หลังสวน. Gu จิงมาถึงที่ห้องของโรงพยาบาล Zhen Lang แต่เธอยืนอยู่นอกเพราะเธอเห็นเหมือนกันสาวสวยหนุ่มสาวในชุดดำกับดอกไม้ Dewar ขวดภายในห้องของเขา. 'ไม่ได้ที่คุณพูดว่าคุณเพิ่งบินกลับบ้าน? คุณไม่จำเป็นต้องอยู่ในเร่งด่วนที่จะเยี่ยมฉัน 'Zhen หรั่งกล่าวว่า. Gu Jing ซ่อนตัวอยู่หลังประตูของห้องพักที่ว่างถัดไปที่ห้อง Zhen Lang แต่เธอได้ยินเสียงสุภาพ Zhen Lang อย่างชัดเจน. "ผมกลับมาถึงบ้านเมื่อวานนี้และ ฉันจมอยู่กับอดีตเพื่อนร่วมชั้น พวกเขาบอกฉันว่าคุณอยู่ในโรงพยาบาลและพวกเขาให้ฉันหมายเลขโทรศัพท์ของคุณ นี่คือซุปโสมฉันทำในเช้าวันนี้ มันเป็นคุณค่าทางโภชนาการและดีสำหรับปวดท้อง 'เฉินเหว่ยกล่าวว่า. Gu Jing มองที่ Dewar ขวดเธอถือและเธออย่างเงียบ ๆ เมื่อเทียบกับราคาของโจ๊กที่เธอทำกับซุปโสม เธอรู้ว่าค่าใช้จ่ายโสมสามร้อยหยวนต่อออนซ์ แต่น้ำซุปโจ๊กเธอถ้าเธอรวมถึงค่าใช้จ่ายก๊าซและการประปาก็จะเสียค่าใช้จ่ายคนเดียวของเธอห้าหยวนเพื่อให้. 'ฉันตกลง อีกสองวันและผมจะออกจากโรงพยาบาล คุณไม่กลับมาคราวนี้จะไปเยี่ยมครอบครัวของคุณหรือคุณกำลังอยู่อย่างถาวร? Zhen Lang ถาม. เฉินเหว่ยถอนหายใจ 'ฉันอยู่ ถ้าผมเห็นใครบางคนที่เข้ากันได้แล้วฉันจะได้แต่งงาน. ' ' คุณไม่ได้แต่งงาน? Zhen Lang ถาม. 'อิอิ ... Zhen Lang, คุณไม่ได้แต่งงานกันอย่างใดอย่างหนึ่ง เมื่อวานนี้ผมบอกคุณฉันจะให้คุณประหลาดใจ แต่คุณให้คนอื่นแปลกใจที่ใหญ่กว่าและทำให้พวกเขาต้องกังวลถึงตาย 'หลินเฉิงตู Shen กล่าวว่า. "ผมควรจะกลับบ้านและให้คุณพักผ่อน' เฉินเหว่ยกล่าวว่า. 'ระวังทางกลับบ้าน' Zhen หรั่งกล่าวว่า. Gu จิงได้รับการยอมรับใบหน้าของสาวสวยหนุ่มสาวในสีดำที่ออกจากห้อง Zhen หลังสวนแต่งตัวก็คือเฉินเหว่ย! เธอจำได้ว่าเฉินเหว่ยเป็น Zhen หลังสวนแฟนเพียง แต่ในอดีตที่ผ่านมา เธอรู้สึกเสียใจที่เธอไม่ได้พกกล้องไปยังโรงพยาบาลเพื่อจับภาพความงามของเฉินเหว่ย. 'เวลานี้คุณฆ่าสองนกกับหิน คุณจะได้รับในส่วนที่เหลืออยู่ในโรงพยาบาลและมีเฉินเหว่ยเยี่ยมคุณมากเกินไป คุณควรจะได้เห็นเฉินเหว่ยเมื่อวานนี้ใบหน้าขาวซีดเมื่อเธอได้ยินเสียงคุณอยู่ในโรงพยาบาล มันเป็นเวลาหลายปี แต่เธอก็ยังไม่ลืมคุณ 'หลินเฉิงตู Shen กล่าวว่า. ' แม้ว่าคุณจะไม่ได้พูดอะไรไม่มีใครจะกล่าวโทษคุณเป็นใบ้ 'Zhen หรั่งกล่าวว่า. ' คุณสามารถหลอกคนอื่น ๆ แต่คุณ ไม่สามารถหลอกฉัน ที่เป็นรูปแบบเข้าโรงพยาบาลของคุณหรือไม่ ที่มีการบอกรับสมาชิกแพทย์ของคุณให้คุณ? คุณกำลังอยู่ในโรงพยาบาล แต่คุณไม่ได้มีเข็มเดียวกับคุณ โรงพยาบาลนี้ได้ไปแล้วล้มละลายว่ามันไม่สามารถที่จะทำให้คุณมีหยด IV? หลินเฉิงตู Shen กล่าวว่า. หลินเฉิงตู Shen เคาะบนโต๊ะ 'คุณสามารถหลอกว่าผู้หญิงคนหัวงง หากคุณต้องการที่จะหลอกฉันคุณจะต้องใส่ในความพยายามมากขึ้น คุณอาจจะได้โยนขึ้นอาหารดังนั้นคุณจะไม่ได้รับอาการปวดท้องและรีสอร์ทเพื่อการชนิดของวัดนี้ เมื่อผมได้ยินคุณอยู่ในโรงพยาบาลผมไม่เข้าใจสิ่งที่เกมที่คุณกำลังเล่น ตอนนี้ฉันเข้าใจ. คุณต้องการที่จะเล่น Gu จิงใช่มั้ย? ' Gu Jing จับขวด Dewar และคำพูดของหลินเฉิงตูของ Shen ก้องอยู่ในหัวของเธอ เธอตระหนัก Zhen หรั่งไม่ได้ป่วยเขาเพียงต้องการที่จะเล่นของเธอ มันหมายถึงทุกอย่าง Zhen หรั่งกล่าวกับเธอโกหกเขาเล่นของเธอที่จะรอให้เธอเผยให้เห็นจุดอ่อนที่ใหญ่ที่สุดของเธอ! Gu จิงไม่ได้ต้องการที่จะทำลายประตูหรือทำลายห้องเธออย่างเงียบ ๆ เดินลงมาชั้นล่าง. Gu Jing ใจเย็นเดินไปที่ ร้านสะดวกสบายติดกับโรงพยาบาลและเธอซื้อถุงของเกลือและถุงของน้ำตาล เธอได้รับรูปลักษณ์ที่อยากรู้อยากเห็นจากคนที่อยู่ภายในร้านสะดวกซื้อ แต่เธอยิ้มอย่างสุภาพและเธอเดินกลับไปที่โรงพยาบาล. Gu จิงเดินเข้ามาในห้องว่างถัดไปที่ห้อง Zhen หลังสวน เธออบบางส่วนของโจ๊กในถังขยะและเธอเทเกลือและน้ำตาลภายในขวด Dewar เธอโยนเกลือและน้ำตาลที่ไม่ได้ใช้ในถังขยะ. Gu Jing ใจเย็นเดินไปที่ห้อง Zhen หรั่งและเธอใส่ขวด Dewar บนโต๊ะ 'ผมใช้เวลาทั้งวันทำให้โจ๊กนี้ Zhen Lang, คุณต้องการที่จะกินมันได้หรือไม่ ' Gu Jing จับแขนหลินเฉิงตูของ Shen ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบหนี 'หลินเฉิงตู Shen ถ้าคุณยังไม่ได้กินอาหารเย็นแล้วคุณควรกินมากเกินไป คุณและ Zhen Lang แต่ละคนสามารถกินชามโจ๊กได้. ' Gu จิเทโจ๊กเป็นสองชาม เธอใส่ชามใน Zhen หรั่งและหลินเฉิงตูของ Shen มือและเธอ cackled 'ถ้าใครกล้าพอที่จะเสียความพยายามที่ผมใส่ลงไปในการทำโจ๊กนี้แล้วฉันจะโยนคนนั้นออกไปนอกหน้าต่างจากชั้นสอง!