Soil microbial communities and thei

Soil microbial communities and their relationship with major soil factors and disease development under tillage, no-tillage and organic farming practices were studied. Real-time quantitative-PCR (Q-PCR) was performed to quantify soil fungal and bacterial abundance. Length heterogeneity polymerase chain reaction (LH-PCR) combined with cloning and sequencing was used to assess microbial communities. Soil chemical characteristics were significantly different under different management practices. Organic agricultural practice significantly increased soil bacterial and fungal abundances, but not the diversity when compared to tillage and no-tillage management practices. Tillage farming agricultural practice yielded a significant higher bacterial abundance than no-tillage agricultural practice. No difference in fungal abundance was observed between tillage and no-tillage. Bacterial communities in no-tillage and organic cultivation were relatively similar, but significantly different from those in tillage cultivation. Differences of bacterial communities were correlated to soil organic matter (R2 = 0.558), cation exchange capacity (R2 = 0.583) and percentage of Mg (R2 = 0.590). Fungal communities in soil under organic cultivation were significantly different from relatively similar fungal community structure in no-tillage and tillage cultivation treatments. Differences of fungal communities were correlated to soil pH (R2 = 0.421) and soil organic matter (R2 = 0.401). In greenhouse assays, severity of southern blight on tomato plants grown in soils collected from the no-tillage was significantly lower than in soils from the tillage field. Different soil management practices have played an important role in altering soil microbial communities and potentially reducing disease incidence of southern blight on tomato.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีศึกษาชุมชนจุลินทรีย์ดินและความสัมพันธ์กับปัจจัยหลักดินและพัฒนาโรคภายใต้ tillage, tillage ไม่ และปฏิบัติการผลิตเกษตรอินทรีย์ ทำจริงเชิงปริมาณ-PCR (Q-PCR) เพื่อกำหนดปริมาณดินที่อุดมสมบูรณ์เชื้อแบคทีเรีย และเชื้อรา ปฏิกิริยาลูกโซ่พอลิเมอเรส heterogeneity ยาว (LH-PCR) รวมกับโคลน และใช้ลำดับการประเมินชุมชนจุลินทรีย์ ลักษณะทางเคมีของดินแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญภายใต้วิธีบริหารจัดการที่แตกต่างกันได้ ปฏิบัติการเกษตรอินทรีย์มากขึ้นดินแบคทีเรีย และเชื้อรา abundances แต่ไม่หลากหลายเมื่อเทียบกับ tillage และวิธีบริหารจัดการ tillage ไม่ เกษตรเกษตรปฏิบัติ tillage ผลอุดมสมบูรณ์แบคทีเรียสูงกว่าที่สำคัญกว่าไม่ tillage เกษตรปฏิบัติ ไม่แตกต่างในความอุดมสมบูรณ์เชื้อราถูกสังเกตระหว่าง tillage tillage ไม่ ชุมชนแบคทีเรียในการเพาะปลูกไม่ tillage และอินทรีย์ค่อนข้างคล้ายกัน แต่แตกต่างอย่างมากจากผู้เพาะปลูก tillage ความแตกต่างของชุมชนจากแบคทีเรียถูก correlated กับดินอินทรีย์ (R2 = 0.558), จุ cation exchange (R2 = 0.583) และเปอร์เซ็นต์ของ Mg (R2 = 0.590) ชุมชนเชื้อราในดินภายใต้การเพาะปลูกเกษตรอินทรีย์ได้อย่างมีนัยสำคัญแตกต่างจากชุมชนค่อนข้างคล้ายเชื้อราโครงสร้างในการรักษาการเพาะปลูกไม่ tillage และ tillage ความแตกต่างของชุมชนเชื้อราถูก correlated กับ pH ของดิน (R2 = 0.421) และดินอินทรีย์ (R2 = 0.401) ในเรือนกระจก assays ความรุนแรงของโรคภาคใต้บนพืชมะเขือเทศที่ปลูกในดินเนื้อปูนที่รวบรวมจาก tillage ไม่ได้ต่ำกว่าในดินเนื้อปูนจากฟิลด์ tillage วิธีการบริหารจัดการดินแตกต่างกันได้เล่นมีบทบาทสำคัญในการเปลี่ยนแปลงชุมชนจุลินทรีย์ดิน และอาจลดอุบัติการณ์ของโรคของโรคภาคใต้บนมะเขือเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กลุ่มจุลินทรีย์ดินและความสัมพันธ์กับปัจจัยที่สำคัญของดินและการพัฒนาโรคภายใต้ดินแบบไม่ไถพรวนและการปฏิบัติที่ทำเกษตรอินทรีย์ศึกษา Real-time PCR เชิงปริมาณ-(Q-PCR) ได้ดำเนินการที่จะหาจำนวนของเชื้อราในดินและความอุดมสมบูรณ์ของแบคทีเรีย ความยาวปฏิกิริยาลูกโซ่โพลิเมอร์เซลล์สืบพันธุ์ (LH-PCR) รวมกับโคลนและลำดับถูกใช้ในการประเมินกลุ่มจุลินทรีย์ ลักษณะทางเคมีของดินที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญภายใต้การจัดการที่แตกต่างกันการปฏิบัติ การปฏิบัติทางการเกษตรอินทรีย์แบคทีเรียในดินเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญและปริมาณเชื้อรา แต่ไม่หลากหลายเมื่อเทียบกับการเตรียมการจัดการและการปฏิบัติที่ไม่ไถพรวน ไถพรวนดินการเกษตรการปฏิบัติทางการเกษตรที่ให้ผลอย่างมีนัยสำคัญความอุดมสมบูรณ์ของแบคทีเรียที่สูงกว่าไม่ไถพรวนการปฏิบัติทางการเกษตร ไม่มีความแตกต่างในความอุดมสมบูรณ์ของเชื้อราพบว่าระหว่างดินแบบและไม่มีการไถพรวน ชุมชนแบคทีเรียในไม่ไถพรวนและการเพาะปลูกอินทรีย์ค่อนข้างคล้ายกัน แต่แตกต่างจากผู้ที่อยู่ในการเพาะปลูกดินแบบ ความแตกต่างของชุมชนแบคทีเรียมีความสัมพันธ์ที่จะอินทรียวัตถุในดิน (R2 = 0.558) ความจุแลกเปลี่ยนไอออนบวก (R2 = 0.583) และร้อยละของ Mg (R2 = 0.590) ชุมชนเชื้อราในดินเพาะปลูกเกษตรอินทรีย์อย่างมีนัยสำคัญที่แตกต่างจากโครงสร้างชุมชนเชื้อราค่อนข้างคล้ายกันในการที่ไม่มีการเตรียมการเพาะปลูกและการรักษาดินแบบ ความแตกต่างของชุมชนเชื้อรามีความสัมพันธ์ที่จะค่า pH ของดิน (R2 = 0.421) และอินทรียวัตถุในดิน (R2 = 0.401) ในการตรวจเรือนกระจกความรุนแรงของโรคใบไหม้ในภาคใต้ของมะเขือเทศที่ปลูกในดินที่เก็บจากไม่ไถพรวนอย่างมีนัยสำคัญต่ำกว่าในดินจากสนามเตรียมดิน การจัดการดินที่แตกต่างกันมีบทบาทสำคัญในการเปลี่ยนแปลงชุมชนของจุลินทรีย์ดินและอาจลดอุบัติการณ์การเกิดโรคของโรคใบไหม้ภาคใต้ในมะเขือเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จุลินทรีย์ดินที่ชุมชนและความสัมพันธ์กับหลักดินปัจจัยและการพัฒนาโรคในดิน ไม่มีการไถพรวนและปฏิบัติเกษตรอินทรีย์ได้ เวลาจริงเทคนิคเชิงปริมาณ ( q-pcr ) กำหนดให้ปริมาณอุดมสมบูรณ์ของเชื้อราและแบคทีเรียในดินความยาวสามารถปฏิกิริยาลูกโซ่โพลีเมอร์เรส ( lh-pcr ) รวมกับการจัดลำดับและถูกใช้เพื่อประเมินชุมชนจุลินทรีย์ ลักษณะทางเคมีของดินแตกต่างกันภายใต้การบริหารที่แตกต่างกัน การเกษตรอินทรีย์ปฏิบัติเพิ่มขึ้น abundances เชื้อแบคทีเรียและเชื้อราในดินแต่ความหลากหลายเมื่อเทียบกับการไถพรวนและไม่ไถพรวนการจัดการการปฏิบัติ การไถพรวนการทำฟาร์มเกษตรและการปฏิบัติสูงกว่าแบคทีเรียมากมายกว่าการปลูกแบบไม่ทางการเกษตรระดับปฏิบัติ ไม่แตกต่างกันมากมาย พบว่าเชื้อราระหว่างการไถพรวนและไม่ไถพรวน . ชุมชนแบคทีเรียในการไถพรวนและปลูกอินทรีย์กันค่อนข้างแต่แตกต่างจากนักเรียนในการเพาะปลูกการไถนา ความแตกต่างของชุมชนแบคทีเรียมีความสัมพันธ์กับปริมาณอินทรีย์วัตถุในดิน ( R2 = 0.558 ) , ความจุในการแลกเปลี่ยนประจุบวก ( R2 = 0.583 ) และร้อยละของมก. ( R2 = 0.590 )เชื้อราในดินที่ปลูกอินทรีย์ในชุมชนแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญจากโครงสร้างในชุมชนใกล้เคียงกันเชื้อราไม่มีการไถพรวนและการไถพรวนปลูกการดูแลรักษา ความแตกต่างของชุมชนมีความสัมพันธ์กับเชื้อราในดิน ( R2 = 0.421 ) และดินอินทรีย์ ( R2 = 0.401 ) ทดสอบในเรือนกระจก ,ความรุนแรงของโรคใบไหม้ในมะเขือเทศที่ปลูกในภาคใต้ ปลูกแบบไม่ใช้ดินจากการลดลงในดินจากการไถพรวนฟิลด์ แนวทางการจัดการดินที่แตกต่างกันได้มีบทบาทที่สำคัญในการเปลี่ยนแปลงประชากรจุลินทรีย์ดินและอาจลดอุบัติการณ์โรคภาคใต้ไหม้ในมะเขือเทศ