The Phoenix and the Turtle: A poem

The Phoenix and the Turtle: A poem by William Shakespeare
The Phoenix and the Turtle
Let the bird of loudest lay
On the sole Arabian tree,
Herald sad and trumpet be,
To whose sound chaste wings obey.
But thou shrieking harbinger,
Foul precurrer of the fiend,
Augur of the fever’s end,
To this troop come thou not near.

From this session interdict
Every fowl of tyrant wing
Save the eagle, feather’d king:
Keep the obsequy so strict.

Let the priest in surplice white
That defunctive music can,
Be the death-divining swan,
Lest the requiem lack his right.

And thou, treble-dated crow,
That thy sable gender mak’st
With the breath thou giv’st and tak’st,
‘Mongst our mourners shalt thou go.

Here the anthem doth commence:—
Love and constancy is dead;
Phoenix and the turtle fled
In a mutual flame from hence.

So they loved, as love in twain
Had the essence but in one;
Two distincts, division none;
Number there in love was slain.

Hearts remote, yet not asunder;
Distance, and no space was seen
‘Twixt the turtle and his queen:
But in them it were a wonder.

So between them love did shine,
That the turtle saw his right
Flaming in the phoenix’ sight;
Either was the other’s mine.

Property was thus appall’d,
That the self was not the same;
Single nature’s double name
Neither two nor one was call’d.

Reason, in itself confounded,
Saw division grow together;
To themselves yet either neither;
Simple were so well compounded,

That it cried, ‘How true a twain
Seemeth this concordant one!
Love hath reason, reason none
If what parts can so remain.’

Whereupon it made this threne
To the phoenix and the dove,
Co-supremes and stars of love,
As chorus to their tragic scene.

THRENOS

Beauty, truth, and rarity,
Grace in all simplicity,
Here enclosed in cinders lie.

Death is now the phoenix’ nest;
And the turtle’s loyal breast
To eternity doth rest,

Leaving no posterity:
‘Twas not their infirmity,
It was married chastity.

Truth may seem, but cannot be;
Beauty brag, but ’tis not she;
Truth and beauty buried be.

To this urn let those repair
That are either true or fair;
For these dead birds sigh a prayer.



The Phoenix and the Turtle: A poem by William Shakespeare
Read other poems by William Shakespeare >>

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อคาเดมีและเต่า: บทกวี โดยเชกสเปียร์ Williamอคาเดมีและเต่าปล่อยให้นกวางที่ดังที่สุดบนต้นไม้อาหรับแต่เพียงผู้เดียวเฮรัลด์เศร้าและทรัมเป็ตเป็นการปีกต้องบริสุทธิ์เสียงฟังแต่พระองค์ shrieking harbingerPrecurrer เหม็นของมารAugur การสิ้นสุดของไข้การกองทหารนี้มาพระองค์ใกล้ไม่จากเซสชันนี้โทษต้องห้ามทุกไก่วิงทรราชบันทึกนกอินทรี นกจะพระเจ้า:ให้ obsequy เข้มงวดดังนั้นให้นักบวชขาว surpliceเพลงที่ defunctive สามารถมีหงส์ตาย diviningเกรงว่าเรควีเอ็มขาดขวาของเขาและ พระองค์ treble ลงขันว่า พระองค์ sable เพศ mak'stด้วยลมหายใจพระองค์ giv'st และ tak'st' Mongst mourners ของเราพระองค์เจ้าไปที่นี่เพลง doth เริ่ม: —ความรักและนำจะตายฟีนิกซ์และเต่าหนีในเปลวไฟซึ่งกันและกันจากดังนั้นดังนั้น พวกเขารัก เป็นความรักใน twainมีสาระสำคัญแต่ ใน หนึ่งDistincts หารสองไม่มีหมายเลขมีรักถูกสังหารหัวใจระยะไกล ยังไม่ออกเป็นชิ้น ๆระยะทาง และพื้นที่ไม่ได้เห็น'Twixt เต่าและควีนของเขา:แต่พวกเขาก็ถูกใจดังนั้นระหว่างพวกเขารักได้ส่องแสงที่เต่าเห็นขวาของเขาเผาในฟีนิกซ์ ' เห็นอาจเป็นอื่น ๆ ของฉันจึงมี appall'd คุณสมบัติว่า ตนเองไม่ได้เหมือนกันเดียวชื่อคู่ของธรรมชาติทั้งสองและหนึ่งไม่ถูกจะโทรเหตุผล ในตัว confoundedเห็นส่วนที่เติบโตร่วมกันตัวเองมีอย่างใดอย่างหนึ่งไม่ง่ายดีได้เพิ่มที่มันร้อง, ' ทเวนเป็นจริงอย่างไรSeemeth หนึ่ง concordantรักบรรดาเหตุผล เหตุผลไม่มีว่าชิ้นส่วนสามารถจึงยังคงได้ 'Whereupon มัน threne นี้อคาเดมีและนกพิราบซูพรีมส์ร่วมและดาวแห่งความรักเป็นคอรัสให้ฉากโศกนาฏกรรมของพวกเขาTHRENOSความงาม ความจริง และ สังข์พระคุณในความเรียบง่ายทั้งหมดที่นี่อยู่ใน cinders โกหกตายเป็นฟีนิกซ์แบบ ' รังและเต้านมภักดีของเต่าการนิรันดร์ doth เหลือปล่อยไว้ไม่:' Twas ไม่ infirmity ของพวกเขามันเป็นความบริสุทธิ์แต่งงานความจริงที่อาจดูเหมือน แต่ไม่ เป็นความงาม brag แต่ ' มอก.ไม่เธอความจริงและความงามที่ฝังได้ผอบนี้อนุญาตให้ซ่อมแซมนั้นที่เป็นจริง หรือเป็น ธรรมสำหรับนกที่ตายแล้วเหล่านี้ถอนใจคำอธิษฐาน อคาเดมีและเต่า: บทกวี โดยเชกสเปียร์ Williamอ่านบทกวีอื่น ๆ โดยเชกสเปียร์ William >>

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฟีนิกซ์และเต่า: บทกวีของวิลเลียมเชคสเปีย
ฟีนิกซ์และเต่า
ให้นกดังวาง
บนต้นไม้อาหรับ แต่เพียงผู้เดียว,
ข่าวเศร้าและทรัมเป็ตจะ
ต้องการมีปีกบริสุทธิ์เสียงเชื่อฟัง.
แต่เจ้าร้องเสียงหลงลางสังหรณ์,
ฟาวล์ precurrer ของ อสูร,
ทำนายสิ้นไข้ที่
ต้องการกลุ่มนี้มาท่านไม่ได้อยู่ใกล้. ห้ามจากการประชุมครั้งนี้นกปีกทุกเผด็จการประหยัดนกอินทรี feather'd กษัตริย์. ให้ obsequy ที่เข้มงวดเพื่อให้พระสงฆ์ในสีขาวเต็มยศที่ defunctive เพลงสามารถ , เป็นหงส์ตายวิเศษ, เกรงว่าบังสุกุลขาดขวาของเขา. เจ้าอีกาเสียงแหลมลงวันที่ mak'st เพศของเจ้าดำด้วยลมหายใจของเจ้า giv'st และ tak'st, 'mongst ร่วมไว้อาลัยของเราเจ้าจงไปนี่คือเพลงสรรเสริญพระบารมีทรงเริ่ม: - ความรักและความมั่นคงตายเสียแล้วฟีนิกซ์และเต่าหนี. ในเปลวไฟร่วมกันจากนี้ดังนั้นพวกเขารักเป็นความรักทั้งสองมีสาระสำคัญ แต่ในหนึ่งสอง distincts ไม่มีส่วน; จำนวนที่มีอยู่ในความรัก ถูกสังหาร. หัวใจที่ห่างไกลยังไม่ได้ออกจากกันระยะทางและไม่มีช่องว่างที่เห็น'Twixt เต่าและพระราชินีของเขา: . แต่ในพวกเขามันน่าแปลกใจดังนั้นความรักระหว่างพวกเขาไม่เงางามที่เห็นเต่าขวาของเขาเผาในฟินิกซ์ 'สายตา; ทั้งสองเป็นเหมืองอื่น ๆ . ทรัพย์สิน appall'd ดังนั้นที่ตัวเองไม่ได้เหมือนกันชื่อคู่ธรรมชาติเดี่ยวของทั้งสองหรือใครได้รับ call'd. เหตุผลในตัวเองอายส่วนเลื่อยเติบโตร่วมกันเพื่อตัวเอง ทั้งยังไม่; เรียบง่ายถูกเด้งให้ดีว่ามันร้องไห้ 'วิธีจริงทั้งสอง! หากินนี้สอดคล้องรักทรงเหตุผลที่ไม่มีเหตุผล. ถ้าสิ่งที่ชิ้นส่วนเพื่อให้สามารถยังคง ' ครั้นแล้วมันทำให้ threne นี้เพื่ออินทผลัมและนกพิราบ, ซูพรีมร่วมและดาวแห่งความรัก. ในฐานะที่เป็นนักร้องที่เกิดเหตุที่น่าเศร้าของพวกเขาTHRENOS ความงาม, ความจริงและหายาก, เกรซในความเรียบง่ายที่ทุกคนที่นี่อยู่ในขี้เถ้านอน. ตายอยู่ในขณะนี้รังฟีนิกซ์ '; และเต่าเต้านมซื่อสัตย์เพื่อทรงนิรันดร์ ส่วนที่เหลือออกจากไม่มีลูกหลาน: 'คนที่ไม่ได้เจ็บป่วยของพวกเขามันเป็นความบริสุทธิ์แต่งงาน. ความจริงอาจจะดู แต่ไม่สามารถ; โม้ความงาม แต่พ่อเธอไม่; ความจริงและความงามฝังเป็น. เพื่อโกศนี้ให้ซ่อมแซมผู้ที่มีทั้งความจริง หรือยุติธรรมสำหรับนกที่ตายเหล่านี้ถอนหายใจอธิษฐาน. ฟีนิกซ์และเต่า: บทกวีของวิลเลียมเชคสเปียอ่านบทกวีโดยวิลเลียมเชคสเปีย >>

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฟินิกซ์และเต่า : บทกวีของวิลเลียมเช็คสเปียร์
ฟินิกซ์และเต่า
ให้นกดังวาง
ในอาหรับต้นไม้อย่างเดียว

เศร้าและทรัมเป็ต Herald , เพื่อที่เสียงบริสุทธิ์ปีกก็เชื่อฟัง แต่ท่านผู้นำ

, precurrer เหม็นของ Fiend
เกอร์ สิ้นสุดของไข้
ถึงกองปล้นนี้มาท่านไม่ใกล้จากเซสชันนี้ห้าม . .



ช่วยบรรดานกของทรราชปีกนกอินทรีขนนกจะกษัตริย์ :
เก็บการประจบสอพลออย่างเข้มงวดดังนั้น

ให้ปุโรหิตในกองทุนรวมตราสารแห่งทุนที่ defunctive สีขาว

เพลง สามารถ เป็น ตาย divining หงส์
เกรงว่า Requiem ขาดขวาของเขา . . . . . .

แต่เสียงแหลมกับ Crow

mak'st เพศที่เซเบอร์ของท่านด้วยลมหายใจเจ้า และ tak'st giv'st ,
'mongst ของเรา mourners จงไป

ที่นี่ เพลงชาติก็เริ่ม : -
ความรักและความจงรักภักดี คือ ตาย และเต่าหนี

ฟีนิกซ์ในร่วมกันเปลวไฟจากที่นี่

ดังนั้นพวกเขารัก ความรักใน ทเวน
มีสาระสําคัญ แต่ในหนึ่ง ;
2 distincts กองไม่ ;
เลขที่มีความรักถูก

หัวใจระยะไกล ยังไม่ขาด ;
ระยะทาง และไม่มีช่องว่างที่เห็น
'twixt เต่าและราชินีของเขา :
แต่พวกเขาเป็นสงสัย

ดังนั้นระหว่างพวกเขาชอบทำท้า ,

ใช่ที่เต่าเห็นเขาอยู่ในสายตา ฟีนิกซ์
'ไม่ว่าจะเป็นอื่น ๆของฉัน . . . . .

คุณสมบัติจึงทำให้กลัวจะ
ว่าตนเองไม่เหมือนเดิม

และชื่อเดียวธรรมชาติคู่สองหรือหนึ่งคือโทร .

เหตุผลในตัวเองสู
เห็นกองโต ด้วยกัน ตัวเองก็เหมือนกัน

; ง่ายเป็นอย่างดี ประกอบ

มันร้องไห้ , ' วิธีการที่แท้จริงทเวน
แต่นี้และหนึ่ง

ความรักได้ เหตุผล เหตุผล ไม่มีถ้าส่วนใดสามารถดังนั้นยังคง . '

ซึ่งมันทำให้ threne
วิหคเพลิง และนกเขา ซูพรีม จำกัด และ ดาวแห่งความรัก

เป็นคอรัส , ฉากที่น่าเศร้าของพวกเขา .



threnos ความงาม ความจริง และ หายาก
เกรซในความเรียบง่าย
ที่นี่อยู่ใน cinders โกหก

ตอนนี้ก็คือความตายรังฟินิกซ์ ' ;
และเต่า
เต้านมซื่อสัตย์ไปทรงพักผ่อน

ไม่ลูกหลาน :
'twas ไม่ใช่ความอ่อนแอของพวกเขา
มันแต่งงานแล้วบริสุทธิ์

ความจริงอาจดูเหมือน แต่ไม่สามารถเป็น ;
ความงามอวดนะ แต่ไม่ใช่ความจริงและความงาม ฝังเธอ ;
.

ถึงโกศนี้ให้ผู้ซ่อม
ที่มีทั้งเรื่องจริงหรือ Fair
สำหรับนกเหล่านี้ตายเฮ้อภาวนา .



และฟินิกซ์ เต่า : บทกวีของวิลเลียมเช็คสเปียร์
อ่านบทกวีโดยวิลเลียมเช็คสเปียร์ > > อื่นๆ