There was a direct relationship bet

There was a direct relationship between average O:N and the ratios of specific activity of the digestive enzymes amylase and trypsin. Species displaying low O:N and/or A:T ratios such as P. fera, C. pachydactyla and Oncaea venusta probably metabolize proteins more efficiently than they do plant carbohydrates (high nitrogen excretion and low amylase activity). Species displaying high O:N and A:T ratios, such as U. darwini, E. marina and T. dicaudata (low nitrogen excretion and high amylase activity) were assumed to use carbohydrates (starch) and proteins with equal efficiency. S. bradyi showed a large range of variations in trypsin activity and low amylase activity, resulting in a low average A:T ratio, but its O:N ratio was intermediate. Variations in O:N and O:P ratios were related to differences in the nutritional strategy of the different species, based on literature data concerning the anatomy of their mouth parts and their selectivity for animal material in mixed-food experiments.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีความสัมพันธ์โดยตรงระหว่าง O:N เฉลี่ยและอัตราส่วนของกิจกรรมย่อยอาหารเอนไซม์ amylase และทริปซิน ชนิดแสดง O:N ต่ำและ/หรืออัตราส่วน A:T เช่น P. fera, C. pachydactyla และ Oncaea venusta คง metabolize โปรตีนได้อย่างมีประสิทธิภาพมากกว่าพวกพืชคาร์โบไฮเดรต (กิจกรรม amylase ที่ต่ำและการขับถ่ายไนโตรเจนสูง) พันธุ์ที่แสดงอัตราส่วน A:T และ O:N สูง เช่นสหรัฐ darwini, E. มารี และต. dicaudata (กิจกรรม amylase สูงและการขับถ่ายไนโตรเจนต่ำ) ได้สันนิษฐานการใช้คาร์โบไฮเดรต (แป้ง) และโปรตีนที่ มีประสิทธิภาพเท่า แสดงในกิจกรรมทริปซินและ amylase ต่ำกิจกรรม เกิดในอัตราต่ำเฉลี่ย A:T, S. bradyi หลากหลายรูปแบบ แต่อัตราส่วน O:N ของกลาง ในอัตราส่วน O:P และ O:N เกี่ยวข้องกับความแตกต่างของกลยุทธ์ทางโภชนาการของสายพันธุ์ต่าง ๆ ตามข้อมูลวรรณกรรมที่เกี่ยวข้องกับกายวิภาคของส่วนปากของพวกเขาและวิธีการสำหรับวัสดุที่ใช้ในการทดลองผสมอาหารสัตว์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีความสัมพันธ์โดยตรงระหว่างเฉลี่ย O: ยังไม่มีและอัตราส่วนของกิจกรรมที่เฉพาะเจาะจงของเอนไซม์อะไมเลสและ trypsin สายพันธุ์แสดงต่ำ O: ยังไม่มีและ / หรือ A: T อัตราส่วนเช่นพี fera ซี pachydactyla และ Oncaea venusta อาจเผาผลาญโปรตีนมีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าที่พวกเขาทำคาร์โบไฮเดรตพืช (การขับถ่ายไนโตรเจนสูงและกิจกรรมอะไมเลสต่ำ) สายพันธุ์แสดง O สูง: ยังไม่มีและ A: T อัตราส่วนเช่น U. darwini อีท่าจอดเรือและ dicaudata ตัน (ขับถ่ายไนโตรเจนต่ำและกิจกรรมอะไมเลสสูง) ได้รับการสันนิษฐานว่าจะใช้คาร์โบไฮเดรต (แป้ง) และโปรตีนที่มีประสิทธิภาพเท่าเทียมกัน แสดงให้เห็นว่าเอส bradyi ช่วงใหญ่ของการเปลี่ยนแปลงในกิจกรรม trypsin และกิจกรรมอะไมเลสที่ต่ำส่งผลให้ค่าเฉลี่ยต่ำอัตราส่วน T, แต่ O: เป็นอัตราส่วนกลาง การเปลี่ยนแปลงใน O: ยังไม่มีและ O: อัตราส่วน P มีความสัมพันธ์กับความแตกต่างในกลยุทธ์ทางโภชนาการของสายพันธุ์ที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับวรรณคดีลักษณะทางกายวิภาคของส่วนปากของพวกเขาและการเลือกของพวกเขาสำหรับวัสดุสัตว์ในการทดลองผสมอาหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีความสัมพันธ์โดยตรงระหว่างเฉลี่ย O : N และอัตราส่วนกิจกรรมจำเพาะของเอนไซม์ย่อยอาหาร และเอนไซม์อะไมเลส . ชนิดแสดงต่ำ O : N และ / หรือ : T อัตราส่วนเช่นหน้าเฟ . . . และ pachydactyla oncaea venusta อาจเผาผลาญโปรตีนมีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าที่พวกเขาทำคาร์โบไฮเดรตพืช ( การขับถ่ายไนโตรเจนสูงและกิจกรรมเอนไซม์อะไมเลสต่ำ ) ชนิดแสดงสูง o : N และ :T อัตราส่วน เช่น U . darwini เช่น Marina และ ต. dicaudata ( การขับถ่ายไนโตรเจนต่ำและกิจกรรมเอนไซม์อะไมเลสสูง ) สมมติให้ใช้คาร์โบไฮเดรต ( แป้ง ) และโปรตีนที่มีประสิทธิภาพเท่าเทียมกัน เอส bradyi มีช่วงขนาดใหญ่ของการเปลี่ยนแปลงในกิจกรรมเอนไซม์อะไมเลส และ กิจกรรมต่ำ ส่งผลให้อัตราส่วนต่ำเฉลี่ย : t , O : N แต่อัตราส่วนอยู่กลาง การเปลี่ยนแปลงใน O : o :p อัตราส่วนเป็นเกี่ยวข้องกับความแตกต่างในกลยุทธ์ทางโภชนาการของสายพันธุ์ที่แตกต่างกัน ตามวรรณคดี ข้อมูล เกี่ยวกับกายวิภาคศาสตร์ของส่วนปากและการเลือกเกิดของสัตว์ในการทดลองวัสดุอาหารผสม