Instead of using wage differentials

Instead of using wage differentials to identify the value of non-wage characteristics, differential job quitting can be exploited.By observing the relative importance of differences in non-wage characteristics vis-à-vis wages in determining job leaving, it is possible to estimate workers'marginal willingness to pay (MWP) for physical working conditions (Gronberg and Reed, 1994), commuting distance (van Ommeren et al., 2000) or the remaining duration of a contract (van
Ommeren and Hazans, 2008). The approach allows an estimation of MWP, a structural preference parameter, in absence of a full structural model. We hypothesize that the MWP for non-wage characteristics increases with wealth: a diminishing marginal utility of consumption will imply a reduction in the relative importance given to wages whilst non-wage characteristics gain in importance when choosing a job. Thus an individual's change in labour supply as a result of a change in wealth will depend on the balance of their job's wage and non-wage characteristics.Wealthier individuals are predicted to move away from jobs with poor non-wage characteristics. Since switching jobs takes time in a labour market with frictions, a change in preferences is best modelled as influencing workers' decisions to accept or reject job offers.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แทนการใช้ความแตกต่างของค่าจ้างในการระบุค่าของลักษณะที่ไม่ได้ค่าจ้างเลิกงานที่แตกต่างกันสามารถ exploited.By สังเกตความสำคัญของความแตกต่างในลักษณะที่ไม่ได้ค่าจ้าง Vis-a-พิพาทในการกำหนดค่าจ้างออกจากงานก็เป็นไปได้ที่จะประเมิน ความเต็มใจที่จะจ่าย workers'marginal (MWP) สำหรับสภาพการทำงานทางกายภาพ (Grönbergและกก 1994) ระยะทางที่เดินทาง (รถตู้ Ommeren et al., 2000) หรือระยะเวลาที่เหลือของสัญญา (รถตู้
Ommeren และ Hazans 2008) วิธีการที่จะช่วยให้การประมาณ MWP เป็นพารามิเตอร์การตั้งค่าโครงสร้างในกรณีที่ไม่มีรูปแบบโครงสร้างเต็มรูปแบบ เราตั้งสมมติฐานว่า MWP ลักษณะที่ไม่ได้ค่าจ้างเพิ่มขึ้นกับความมั่งคั่ง: ยูทิลิตี้ร่อแร่ลดลงของการบริโภคจะลดลงในการบ่งบอกถึงความสำคัญที่จะได้รับค่าจ้างในขณะที่ลักษณะที่ไม่ได้รับค่าจ้างในความสำคัญในการเลือกงาน ดังนั้นการเปลี่ยนแปลงของแต่ละบุคคลในการจัดหาแรงงานเป็นผลมาจากการเปลี่ยนแปลงในความมั่งคั่งจะขึ้นอยู่กับความสมดุลของค่าจ้างงานของพวกเขาและ characteristics.Wealthier ที่ไม่ใช่ค่าจ้างบุคคลที่คาดว่าจะย้ายออกจากงานที่มีลักษณะที่ไม่ได้ค่าจ้างที่ไม่ดี ตั้งแต่เปลี่ยนงานต้องใช้เวลาในตลาดแรงงานที่มีขวากหนามการเปลี่ยนแปลงในการตั้งค่าเป็นแบบจำลองที่ดีที่สุดที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจของคนงานที่จะยอมรับหรือปฏิเสธข้อเสนองาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แทนการใช้ข้อมูลเพื่อระบุค่าของค่าแรงค่าจ้าง ลักษณะงานไม่แตกต่างกันออกสามารถใช้ประโยชน์ จากการสังเกตุญาติที่สำคัญของความแตกต่างในลักษณะที่ไม่ใช่ค่าจ้าง ซึ่งต้นทุนค่าจ้างงานออกจากการรักษา มันเป็นไปได้ในการประมาณการ workers'marginal ความเต็มใจที่จะจ่าย ( mwp ) สำหรับสภาพการทำงานทางกายภาพ ( gronberg และรีด 1994 )การเดินทางไกล ( รถตู้ ommeren et al . , 2000 ) หรือช่วงเวลาที่เหลือของสัญญา ( รถตู้
ommeren และ hazans , 2008 ) วิธีการช่วยให้ประมาณ mwp , พารามิเตอร์การโครงสร้างในการขาดงานของโครงสร้างเต็มรูปแบบ เราพบว่าไม่ใช่ค่าจ้างเพิ่มขึ้นกับ mwp คุณลักษณะความมั่งคั่ง :ให้เพิ่มอรรถประโยชน์ของการบริโภคจะบ่งบอกถึงการลดลงในการให้ความสำคัญกับค่าจ้างที่ไม่ใช่ญาติ ขณะที่ค่าจ้างในลักษณะได้รับความสำคัญเมื่อเลือกงาน ดังนั้นการเปลี่ยนแปลงของบุคคลในการจัดหาแรงงาน ผลของการเปลี่ยนแปลงในความมั่งคั่งจะขึ้นอยู่กับความสมดุลของงานและค่าจ้างค่าจ้างของพวกเขาที่ไม่ใช่คุณลักษณะบุคคลซึ่งคาดว่าจะเคลื่อนห่างจากงานไม่ยากจนค่าจ้างของ ตั้งแต่เปลี่ยนงานใช้เวลาในตลาดแรงงานกับการ frictions การเปลี่ยนแปลงในการตั้งค่าที่ดีที่สุดจำลองที่มีผลต่อการตัดสินใจของคนงานที่จะยอมรับหรือปฏิเสธข้อเสนองาน