Multilevel ExplanationsThat emotion

Multilevel Explanations
That emotions such as happiness and sadness are neural processes does not rule out other kinds of
mechanisms as also relevant to explaining events like becoming sad or falling in love. When hearing
some good news makes you happy, this change is the result of your brain's undergoing the neural
processes I have described, such as activation of your nucleus accumbens. But a full explanation of
your happiness can legitimately operate at four different levels: molecular, psychological, and social,
as well as neural.
The molecular level is important for understanding how neurons work. I have already mentioned
the neurotransmitter dopamine used by neurons that cause feelings of pleasure. When one of these
neurons fires, it does not send an electrical charge directly to the other neurons that it excites, but
instead releases molecules of dopamine that cross the synaptic gap between the end of the axon of one
neuron and the dendrites of the receiving neurons. Dozens of other neurotransmitters play similar
roles in making neural processes chemical as well as electrical. The most important include
glutamate, which contributes to excitation, and GABA, which contributes to inhibition. I described in
chapter 3 how such neurotransmitters can be manipulated by recreational and therapeutic drugs.
Besides neurotransmitters, other kinds of molecules are important for explaining emotional changes—
for example, cortisol produced by the adrenal glands in reaction to stressful situations, and hormones
such as estrogen and testosterone. Hence neural explanations of emotions like the ones provided by
the EMOCON model have a molecular underpinning.
But that does not mean that we can replace descriptions of neural mechanisms with descriptions of
molecular ones, for two reasons. First, the molecular mechanisms are far too complex to permit us to
describe completely how they make even a single neuron work. The internal operations of a neuron
are controlled by thousands of genes affecting the chemical interactions of thousands of proteins and
other molecules. Much is known about these molecular workings, but the complexity of interactions is
so enormous that science may never be able to give a full mechanistic account of the firing of
individual neurons, just as explanatory and predictive models of the weather may never be complete.
Fortunately, we do not have to wait for the full story about how cells such as neurons work, but can
build an approximate account based on the crucial properties of neurons: their ability to accumulate
and pass on electric charges.
Second, even if we could have a complete molecular account of how a single neuron works, we
would still need mechanisms that show how networks of billions of neurons interact to produce
complex effects such as emotional feelings. Currently, we can best approach the emotional
phenomena we want to explain by looking at interactions among entire brain regions, not at single
neurons or even populations of neurons. Even when much more comes to be known about the
operations of single neurons and neural populations, it will still be useful to consider how aggregates
of neural populations such as brain regions interact to produce psychological effects. Hence neural
and molecular mechanistic explanations complement rather than compete with each other.
Similarly, accepting the claim that emotions are brain processes does not eliminate the value of
psychological explanations. I don't mean the simple explanations of ordinary people who rely on folk
ideas about beliefs and desires, but rather the theoretical ideas of cognitive psychologists, who often
find it useful to talk about mental representations such as concepts, rules, images, and analogies.
Saying that concepts are patterns of neural activity enhances rather than eliminates the explanatory
value of such representations. When you become happy because of your winning a lottery, we cannot
probe into your brain to determine exactly what is happening to your neural populations, so the best
explanation available may rely on such descriptions as this: you are happy that you won the lottery
because you need the money.
Part of such psychological explanations requires noting the positive valuation you attach to such
concepts as winning and money. Even though these valuations have a neural basis, through
coordination between neural populations for verbal representations and ones for positive value, the
psychological level of explanation remains important because of our lack of knowledge about the
neural details and the direct relevance of concepts like money to our practical interests. Hence
psychological explanations of emotions can coexist with and complement neural ones, just as
molecular explanations can.
Social levels of explanation are also highly relevant to emotions. When you win the lottery, the
event is highly social, from the interaction with the ticket seller who can confirm your win to the joy
of telling your friends and family about your luck. Many of the goals that generate happiness, sadness,
and other emotions are inherently social, tied to your relationships with the people who are important
in your life. Your happiness about winning the lottery may derive from your considering not only what
the money can do for you, but also what it can do to further the goals of your family. Social emotions
such as guilt and pride can be understood only through consideration of your place in social networks
such as your family, friends, and people you work or play with. In chapter 7, I will discuss the
importance of emotions for love, work, and play, all of which are best understood in terms of
interactions among neural, molecular, psychological, and social levels of explanation.
Hence my defense of the claim that mental processes such as emotions are brain processes does not
diminish the relevance of social, psychological, and molecular explanations. We should be neither
reductionist, claiming that explanation ought to be at just one fundamental level, nor antireductionist,
claiming that levels of explanation are independent of each other. The best approach to explaining
mental events requires attention to multiple levels, from the social to the molecular, with a focus on
how they interact. Neural processes such as the ones that constitute emotions are clearly affected both
by underlying biochemical reactions involving neurotransmitters and by social relations among
people.
To take one vivid example, consider what happens when you have a friend who suddenly becomes
insulting and threatening. We can best understand your emotional reaction of fear and anger by
considering all of the following: (1) firing of neural populations in brain areas such as the amygdala;
(2) increased operation in your brain of such molecules as adrenaline and cortisol; (3) application of
concepts such as insult and danger; and (4) the social interaction with your friend that prompted the
emotional reaction in the first place. The full explanation of fear notes the relevance of molecular
changes to neural changes, and of psychological changes to social changes; but it also appreciates
how mechanisms are related in the other direction. For example, the social interaction of being
threatened causes the molecular change of increased cortisol. Levels of explanation are intertwined,
not simply reductive. But in rejecting a ruthless reductionism, we should not embrace a blind
antireductionism that ignores how social groups consist of persons, who consist of organs such as
brains, which consist of neurons, which consist of proteins and other molecules.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คำอธิบายหลายระดับอารมณ์เช่นความสุขและความโศกเศร้าใช้กระบวนการประสาทไม่ออกกฎชนิดอื่น ๆ ของกลไกเป็นยังเกี่ยวข้องกับการอธิบายเหตุการณ์ต้องกลายเป็นเศร้า หรือล้มรัก เมื่อได้ยินมีข่าวดีที่ทำให้คุณมีความสุข การเปลี่ยนแปลงนี้เป็นผลของสมองระหว่างการประสาทกระบวนพิธีกรรม เช่นเรียกใช้ accumbens ของนิวเคลียส แต่คำอธิบายทั้งหมดของความสุขของคุณสามารถทำงานถูกต้องตามกฎหมายในระดับต่าง ๆ 4: โมเลกุล จิตวิทยา และ สังคมและประสาทระดับโมเลกุลเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการทำความเข้าใจวิธีการทำงานของ neurons ฉันได้กล่าวแล้วโดปามีนสารสื่อประสาทที่ใช้ neurons ที่ทำให้ความรู้สึกของความสุข เมื่อหนึ่งneurons ไฟ มันส่งค่าธรรมเนียมไฟฟ้าโดยตรงไปยัง neurons ที่มันตื่นเต้น แต่โมเลกุลของโดปามีนที่ข้ามครอบช่องว่างระหว่างปลายแอกซอนของ ที่นำออกใช้แทนเซลล์ประสาทและ dendrites ของ neurons รับ ของ neurotransmitters อื่น ๆ เล่นเหมือนกันบทบาทในการทำกระบวนการประสาทเคมี เป็นไฟฟ้า สำคัญสุดได้แก่glutamate ซึ่งในการกระตุ้น และน้ำนมข้าวกล้องงอก ซึ่งจะยับยั้ง การ ผมอธิบายไว้ในบทที่ 3 วิธีสามารถจัดการ neurotransmitters ดังกล่าว โดยได้ออกกำลังกาย และบำบัดยาเสพติดนอกจาก neurotransmitters โมเลกุลชนิดอื่น ๆ มีความสำคัญสำหรับการอธิบายการเปลี่ยนแปลงทางอารมณ์เช่นตัวอย่าง cortisol จากต่อมหมวกไตตอบสนองกับสถานการณ์ที่เครียด ฮอร์โมนฮอร์โมนหญิงและฮอร์โมนเพศชาย ดังนั้นประสาทคำอธิบายของอารมณ์เช่นโดยแบบ EMOCON underpinning โมเลกุลได้แต่ไม่หมายความ ว่า เราสามารถเปลี่ยนคำอธิบายกลไกประสาทกับคำอธิบายของโมเลกุล เหตุผล 2 ครั้งแรก กลไกระดับโมเลกุลซับซ้อนเกินไปที่จะทำให้เราอธิบายทั้งหมดว่าพวกเขาทำแม้จะเป็นเซลล์ประสาทเดียวทำงาน การดำเนินการภายในของเซลล์ประสาทควบคุม โดยพันยีนที่ส่งผลกระทบต่อการโต้ตอบทางเคมีของโปรตีน และโมเลกุลอื่น ๆ มากเป็นที่รู้จักเกี่ยวกับการทำงานโมเลกุลเหล่านี้ แต่มีความซับซ้อนของการโต้ตอบใหญ่หลวงดังนั้นที่วิทยาศาสตร์ไม่สามารถให้บัญชีกลไกการทำเต็มรูปแบบของการยิงของneurons ละ รุ่นอธิบาย และคาดการณ์สภาพอากาศก็ไม่ได้สมบูรณ์โชคดี เราไม่จำเป็นต้องรอให้เรื่องราวทั้งหมดเกี่ยวกับการเซลล์เช่น neurons ทำงาน แต่สามารถสร้างบัญชีโดยประมาณขึ้นอยู่กับคุณสมบัติสำคัญของ neurons: ความสามารถในการสะสมและส่งผ่านในค่าไฟฟ้าที่สอง แม้ว่าเราอาจมีบัญชีสมบูรณ์ระดับโมเลกุลของเซลล์ประสาทหนึ่งทำงานอย่างไร เรายังคงต้องกลไกที่แสดงวิธีการโต้ตอบเครือข่ายของพัน neurons ผลิตผลกระทบที่ซับซ้อนเช่นความรู้สึกทางอารมณ์ ขณะนี้ เราสามารถส่วนเข้าอารมณ์ปรากฏการณ์ที่เราต้องการอธิบาย โดยระหว่างสมองทั้งภูมิภาค ด้านเดียวneurons หรือแม้แต่ประชากรของ neurons แม้มากมายมาให้ทราบเกี่ยวกับการการดำเนินงานของ neurons เดียวและประชากรประสาท มันจะยังคงมีประโยชน์ในการพิจารณาว่าผลของประชากรประสาทเช่นสมอง ภูมิภาคโต้ตอบเพื่อสร้างผลทางจิตวิทยา ประสาทดังนั้นและคำอธิบายกลไกการทำโมเลกุลเติมเต็ม แทนที่แข่งขันกันในทำนองเดียวกัน การยอมรับข้อเรียกร้องอารมณ์สมองประมวลผลไม่กำจัดของคำอธิบายทางจิตวิทยา ผมไม่ได้หมายถึง คำอธิบายเรื่องของคนธรรมดาที่อาศัยบนพื้นบ้านความคิดเห็นเกี่ยวกับความเชื่อ และความต้องการ แต่เป็นความคิดทฤษฎีของนักจิตวิทยาการรับรู้ ซึ่งมักจะพบว่าประโยชน์ที่จะพูดคุยเกี่ยวกับจิตนำเสนอแนวคิด กฎ ภาพ และ analogiesว่าแนวคิดที่ใช้รูปแบบของกิจกรรมประสาทช่วย แทนที่กำจัดการอธิบายค่าของการนำเสนอดังกล่าว เมื่อคุณกลายเป็นความสุข เพราะคุณชนะหวย เราไม่สามารถโพรบเข้าไปในสมองของคุณเพื่อตรวจสอบว่าสิ่งที่เกิดขึ้นของประชากรประสาท ดังนั้นดีสุดมีคำอธิบายที่ต้องใช้เช่นคำอธิบายเช่นนี้: คุณมีความสุขที่คุณชนะการสลากกินแบ่งเนื่องจากต้องใช้เงินส่วนหนึ่งของคำอธิบายทางจิตวิทยาดังกล่าวต้องสังเกตค่าบวกที่คุณแนบดังกล่าวแนวคิดเป็นเงินและชนะ ถึงแม้ว่าการประเมินค่าเหล่านี้มีพื้นฐาน ประสาทผ่านประสานงานระหว่างประสาทประชากรสำหรับนำเสนอด้วยวาจาและคนสำหรับค่าบวก การอธิบายระดับจิตใจยังคงสำคัญเนื่องจากเราไม่มีความรู้เกี่ยวกับการรายละเอียดประสาทและเกี่ยวข้องโดยตรงของแนวคิดเช่นเงินกับสถานที่จริงของเรา ดังนั้นคำอธิบายทางจิตวิทยาของอารมณ์สามารถอยู่ร่วมกับ และเติมเต็มคนประสาท ก็คำอธิบายระดับโมเลกุลได้อธิบายสังคมระดับสูงที่เกี่ยวข้องกับอารมณ์ยังได้ เมื่อคุณหวย การเหตุการณ์คือสังคมสูง จากการโต้ตอบกับผู้ขายตั๋วที่สามารถยืนยันการชนะของคุณเพื่อความสุขของบอกเพื่อนและครอบครัวของคุณเกี่ยวกับโชคของคุณ เป้าหมายที่สร้างความสุข ความโศกเศร้า มากมายและอารมณ์อื่น ๆ ความสังคม เชื่อมโยงกับความสัมพันธ์ของคุณกับคนที่มีความสำคัญในชีวิตของคุณ ความสุขของท่านเกี่ยวกับการชนะสลากกินแบ่งอาจมาจากการพิจารณาไม่เพียงแต่สิ่งเงินทำ แต่ยัง จะสามารถทำการเพิ่มเติมเป้าหมายของครอบครัว อารมณ์สังคมเป็นความผิดและความภาคภูมิใจสามารถเข้าใจได้ โดยพิจารณาตำแหน่งของคุณในเครือข่ายทางสังคมเท่านั้นเช่นครอบครัว เพื่อน และคนที่ คุณทำงาน หรือเล่นด้วย ในบทที่ 7 ฉันจะหารือเกี่ยวกับการเข้าใจความสำคัญของอารมณ์สำหรับความรัก งาน และ ที่ดีที่สุดในแง่ของโต้ตอบระหว่างประสาท โมเลกุล จิตวิทยา และสังคมในระดับอธิบายจึง อ้างว่า กระบวนการทางจิตใจเช่นอารมณ์มีกระบวนการสมองการป้องกันของฉันไม่ได้ลดความสำคัญของคำอธิบายสังคม จิตวิทยา และโมเลกุล เราควรจะไม่reductionist อ้างว่า ควรอธิบายอย่างเดียวระดับพื้นฐาน หรือ antireductionistว่า ระดับของคำอธิบายขึ้นอยู่กับแต่ละอื่น ๆ วิธีดีที่สุดเพื่ออธิบายเหตุการณ์ที่จิตต้องการหลายระดับ ความสนใจจากสังคมให้โมเลกุล ความในวิธีมันโต้ตอบ กระบวนการประสาทเช่นคนที่เป็นอารมณ์ไม่ได้รับผลกระทบทั้งโดยปฏิกิริยาชีวเคมีพื้นฐานเกี่ยวข้องกับ neurotransmitters และความสัมพันธ์ทางสังคมระหว่างคนใช้สีสันอย่างหนึ่ง พิจารณาสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคุณมีเพื่อนที่จู่ ๆ กลายเป็นดูหมิ่น และคุกคาม เราสามารถเข้าใจปฏิกิริยาของอารมณ์ของความกลัวและความโกรธโดยส่วนพิจารณาทั้งหมดต่อไปนี้: (1) ยิงของประชากรประสาทในสมองเช่น amygdala(2) การดำเนินงานเพิ่มขึ้นในสมองของคุณของโมเลกุลดังกล่าวเป็นความตื่นเต้นและ cortisol (3) การประยุกต์แนวคิดดูถูกและอันตราย และ (4) สังคมกับเพื่อนของคุณที่ทำให้การปฏิกิริยาทางอารมณ์ในสถานแรก ความสำคัญของโมเลกุลหมายเหตุคำอธิบายเต็มของความกลัวเปลี่ยนแปลง การเปลี่ยนแปลงของประสาท และเปลี่ยนแปลงจิตใจเปลี่ยนแปลงสังคม แต่ก็ยังชื่นชมวิธีกลไกเกี่ยวข้องจะ ตัวอย่าง การโต้ตอบทางสังคมของคุกคามทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงโมเลกุลของ cortisol เพิ่มขึ้น ระดับของคำอธิบายที่ได้เจอไม่ก็กล้าหาญ แต่ในการปฏิเสธ reductionism เหี้ยม เราควรไม่โอบกอดบังตาantireductionism ที่ละเว้นกลุ่มการสังคมประกอบด้วยคน ส่วนประกอบของอวัยวะเช่นสมอง ซึ่งประกอบด้วยของ neurons ซึ่งประกอบด้วยโปรตีนและโมเลกุลอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำอธิบายหลายที่อารมณ์เช่นความสุขและความโศกเศร้ากระบวนการประสาทไม่ได้ออกกฎชนิดอื่น ๆ ของกลไกเป็นยังเกี่ยวข้องกับการอธิบายเหตุการณ์เช่นกลายเป็นเศร้าหรือตกหลุมรัก เมื่อได้ยินบางข่าวที่ดีจะทำให้คุณมีความสุขกับการเปลี่ยนแปลงนี้เป็นผลมาจากสมองของคุณได้รับการประสาทกระบวนการผมได้อธิบายเช่นเปิดใช้งานของนิวเคลียสaccumbens ของคุณ แต่คำอธิบายที่เต็มไปด้วยความสุขของคุณถูกต้องตามกฎหมายสามารถทำงานที่สี่ระดับที่แตกต่างกันของโมเลกุลจิตใจและสังคมเช่นเดียวกับระบบประสาท. ระดับโมเลกุลเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการทำความเข้าใจวิธีการทำงานของเซลล์ประสาท ผมได้กล่าวแล้วโดพามีนสารสื่อประสาทที่ใช้โดยเซลล์ประสาทที่ก่อให้เกิดความรู้สึกของความสุข เมื่อหนึ่งในจำนวนนี้เซลล์ประสาทไฟก็ไม่ได้ส่งค่าไฟฟ้าโดยตรงกับเซลล์ประสาทอื่น ๆ ที่มันตื่นเต้น แต่แทนที่จะปล่อยโมเลกุลของโดพามีนที่ข้ามช่องว่าง synaptic ระหว่างปลายของซอนของเซลล์ประสาทและdendrites ของเซลล์ประสาทที่ได้รับ . นับสิบของสารสื่อประสาทอื่น ๆ ที่คล้ายกันเล่นบทบาทสำคัญในการทำให้กระบวนการประสาทสารเคมีเช่นเดียวกับไฟฟ้า ที่สำคัญมากที่สุด ได้แก่กลูตาเมตซึ่งก่อให้เกิดการกระตุ้นและ GABA ซึ่งก่อให้เกิดการยับยั้ง ผมอธิบายไว้ในบทที่ 3 วิธีการที่สารสื่อประสาทเช่นสามารถจัดการโดยยาเสพติดที่พักผ่อนหย่อนใจและการรักษา. นอกจากนี้สารสื่อประสาทชนิดอื่น ๆ ของโมเลกุลที่มีความสำคัญสำหรับการอธิบาย changes- อารมณ์เช่นcortisol ที่ผลิตโดยต่อมหมวกไตในการตอบสนองต่อสถานการณ์ที่เครียดและฮอร์โมนเช่นสโตรเจนและฮอร์โมนเพศชาย ดังนั้นคำอธิบายประสาทของอารมณ์เช่นคนที่มีให้โดยรูปแบบ EMOCON มีหนุนโมเลกุล. แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเราสามารถเปลี่ยนรายละเอียดของกลไกของระบบประสาทมีรายละเอียดของคนที่โมเลกุลด้วยเหตุผลสองประการ ครั้งแรกที่กลไกระดับโมเลกุลที่มีความซับซ้อนเกินกว่าที่จะอนุญาตให้เราอธิบายวิธีที่พวกเขาได้อย่างสมบูรณ์ทำให้แม้แต่การทำงานของเซลล์ประสาทเดียว การดำเนินงานภายในของเซลล์ประสาทจะถูกควบคุมโดยนับพันของยีนที่มีผลต่อการมีปฏิสัมพันธ์ทางเคมีของพันของโปรตีนและโมเลกุลอื่นๆ มากเป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับการทำงานของโมเลกุลเหล่านี้ แต่ความซับซ้อนของการปฏิสัมพันธ์เป็นดังนั้นมหาศาลที่วิทยาศาสตร์ไม่อาจจะสามารถที่จะให้บัญชีกลไกเต็มรูปแบบของการยิงของเซลล์ประสาทของแต่ละบุคคลเช่นเดียวกับรูปแบบการอธิบายและการคาดการณ์สภาพอากาศที่อาจไม่สมบูรณ์. โชคดี เราไม่ต้องรอให้เรื่องเต็มเกี่ยวกับวิธีการเซลล์ทำงานเช่นเซลล์ประสาท แต่สามารถสร้างบัญชีโดยประมาณขึ้นอยู่กับคุณสมบัติที่สำคัญของเซลล์ประสาท: ความสามารถในการสะสม. และผ่านค่าใช้จ่ายไฟฟ้าประการที่สองแม้ว่าเราจะได้มีบัญชีโมเลกุลที่สมบูรณ์ของวิธีการทำงานของเซลล์ประสาทเดียวเรายังคงต้องกลไกที่แสดงให้เห็นว่าเครือข่ายของพันล้านเซลล์ประสาทโต้ตอบการผลิตผลกระทบที่ซับซ้อนเช่นความรู้สึกทางอารมณ์ ขณะนี้เราสามารถที่ดีที่สุดวิธีการทางอารมณ์ปรากฏการณ์ที่เราต้องการที่จะอธิบายโดยดูที่การโต้ตอบกันของสมองทั้งหมดไม่ได้อยู่ที่เดียวเซลล์ประสาทหรือแม้แต่ประชากรของเซลล์ประสาท แม้ในขณะที่มากขึ้นมาเป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับการดำเนินงานของเซลล์ประสาทเดียวและประชากรประสาทก็จะยังคงเป็นประโยชน์ในการพิจารณาว่ามวลรวมของประชากรประสาทเช่นสมองโต้ตอบการผลิตผลกระทบทางจิตวิทยา ดังนั้นประสาทและคำอธิบายกลไกโมเลกุลเสริมแทนที่จะแข่งขันกับแต่ละอื่น ๆ . ในทำนองเดียวกันการเรียกร้องการยอมรับว่าอารมณ์เป็นกระบวนการที่สมองไม่กำจัดค่าของคำอธิบายทางจิตวิทยา ผมไม่ได้หมายคำอธิบายที่เรียบง่ายของคนธรรมดาที่ชาวบ้านพึ่งพาความคิดเกี่ยวกับความเชื่อและความปรารถนาแต่ความคิดทฤษฎีของนักจิตวิทยาองค์ความรู้ที่มักจะพบว่ามีประโยชน์ที่จะพูดคุยเกี่ยวกับการเป็นตัวแทนทางจิตเช่นแนวคิดกฎ, ภาพ, และอุปมา . บอกว่าแนวความคิดรูปแบบของกิจกรรมประสาทช่วยเพิ่มมากกว่ากำจัดอธิบายคุณค่าของการแสดงดังกล่าว เมื่อคุณกลายเป็นความสุขเพราะคุณชนะการจับสลากเราไม่สามารถแสดงความคิดเห็นเข้ามาในสมองของคุณเพื่อตรวจสอบว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับประชากรประสาทของคุณเพื่อสิ่งที่ดีที่สุดคำอธิบายที่มีอยู่อาจจะขึ้นอยู่กับรายละเอียดเช่นนี้: คุณมีความสุขที่คุณได้รับรางวัลการจับสลากเพราะคุณจำเป็นต้องใช้เงิน. เป็นส่วนหนึ่งของคำอธิบายทางจิตวิทยาเช่นต้องมีการสังเกตการประเมินในเชิงบวกที่คุณแนบไปเช่นแนวความคิดที่ชนะและเงิน แม้ว่าการประเมินมูลค่าเหล่านี้มีพื้นฐานประสาทผ่านการประสานงานระหว่างประชากรประสาทสำหรับการแสดงวาจาและคนสำหรับค่าบวกที่ระดับทางจิตวิทยาของคำอธิบายที่ยังคงมีความสำคัญเพราะเราขาดความรู้เกี่ยวกับรายละเอียดของระบบประสาทและความเกี่ยวข้องโดยตรงของแนวคิดเช่นเงินให้กับเราผลประโยชน์ในทางปฏิบัติ ดังนั้นคำอธิบายทางจิตวิทยาของอารมณ์สามารถอยู่ร่วมกับคนและเสริมระบบประสาทเช่นเดียวกับคำอธิบายโมเลกุลสามารถ. ระดับสังคมของคำอธิบายนี้ยังมีสูงที่เกี่ยวข้องกับอารมณ์ความรู้สึก เมื่อคุณชนะการจับสลากที่จัดกิจกรรมทางสังคมเป็นอย่างมากจากการมีปฏิสัมพันธ์กับผู้ขายตั๋วที่สามารถยืนยันการชนะของคุณเพื่อความสุขในการบอกเพื่อนและครอบครัวของคุณเกี่ยวกับโชคของคุณ หลายเป้าหมายที่สร้างความสุขความโศกเศร้าและอารมณ์อื่น ๆ ทางสังคมโดยเนื้อแท้ผูกติดอยู่กับความสัมพันธ์ของคุณกับคนที่มีความสำคัญในชีวิตของคุณ ความสุขของคุณเกี่ยวกับการชนะการจับสลากอาจเป็นผลมาจากการพิจารณาไม่เพียง แต่สิ่งที่คุณเงินที่สามารถทำเพื่อคุณแต่ยังมีสิ่งที่มันสามารถทำเพื่อส่งเสริมเป้าหมายในครอบครัวของคุณ อารมณ์สังคมเช่นความผิดและความภาคภูมิใจที่สามารถเข้าใจได้เพียงผ่านการพิจารณาของสถานที่ของคุณในเครือข่ายสังคมเช่นครอบครัวเพื่อนของคุณและคนที่คุณทำงานหรือเล่นกับ ในบทที่ 7 ผมจะหารือเกี่ยวกับความสำคัญของอารมณ์ความรักการทำงานและเล่นทุกคนที่มีความเข้าใจที่ดีที่สุดในแง่ของการมีปฏิสัมพันธ์ในหมู่ประสาทโมเลกุลจิตใจและระดับสังคมของคำอธิบาย. ดังนั้นการป้องกันของฉันของการเรียกร้องที่ทางจิต กระบวนการดังกล่าวเป็นกระบวนการอารมณ์สมองไม่ได้ลดความเกี่ยวข้องของสังคมจิตวิทยาและคำอธิบายโมเลกุล เราควรจะไม่reductionist อ้างคำอธิบายที่ควรจะเป็นเพียงหนึ่งระดับพื้นฐานหรือ antireductionist, อ้างว่าระดับของคำอธิบายที่มีความเป็นอิสระของแต่ละอื่น ๆ วิธีที่ดีที่สุดที่จะอธิบายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทางจิตที่จะต้องให้ความสนใจหลายระดับจากสังคมเพื่อโมเลกุลที่มีความสำคัญในวิธีการที่พวกเขามีปฏิสัมพันธ์ กระบวนการประสาทเช่นคนที่เป็นอารมณ์ที่ได้รับผลกระทบอย่างชัดเจนทั้งจากปฏิกิริยาทางชีวเคมีพื้นฐานที่เกี่ยวข้องกับสารสื่อประสาทและความสัมพันธ์ทางสังคมในหมู่คน. เพื่อที่จะใช้อย่างใดอย่างหนึ่งตัวอย่างที่เด่นชัดพิจารณาสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคุณมีเพื่อนที่จู่ ๆ ก็จะกลายเป็นดูถูกและคุกคาม ดีที่สุดที่เราสามารถเข้าใจปฏิกิริยาทางอารมณ์ของคุณจากความกลัวและความโกรธโดยพิจารณาทั้งหมดต่อไปนี้ (1) การยิงของประชากรในพื้นที่ประสาทสมองเช่นต่อมทอนซิล; (2) การดำเนินงานที่เพิ่มขึ้นในสมองของคุณของโมเลกุลเช่นตื่นเต้นและ cortisol; (3) การประยุกต์ใช้แนวคิดเช่นดูถูกและอันตราย; และ (4) การปฏิสัมพันธ์ทางสังคมกับเพื่อนของคุณที่ได้รับแจ้งการเกิดปฏิกิริยาทางอารมณ์ในสถานที่แรก คำอธิบายที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัวบันทึกความเกี่ยวข้องของโมเลกุลเปลี่ยนแปลงไปสู่การเปลี่ยนแปลงของระบบประสาทและการเปลี่ยนแปลงทางด้านจิตใจต่อการเปลี่ยนแปลงทางสังคม แต่ก็ยังชื่นชมว่ากลไกที่มีความสัมพันธ์ในทิศทางอื่น ๆ ยกตัวอย่างเช่นการปฏิสัมพันธ์ทางสังคมของการถูกคุกคามทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในระดับโมเลกุลของคอร์ติซอเพิ่มขึ้น ระดับของคำอธิบายเป็นพัน, ไม่เพียง แต่ลดลง แต่ในการปฏิเสธ reductionism เหี้ยมเราไม่ควรโอบกอดคนตาบอดantireductionism ที่ไม่สนใจวิธีการทางสังคมกลุ่มประกอบด้วยบุคคลที่ประกอบด้วยอวัยวะเช่นสมองซึ่งประกอบด้วยเซลล์ประสาทซึ่งประกอบด้วยโปรตีนและโมเลกุลอื่นๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลายคำอธิบาย
ความรู้สึก เช่น ความสุขและความเศร้ามีกระบวนการประสาทไม่ได้ออกกฎประเภทอื่น ๆที่เกี่ยวข้องกับกลไกตามที่
อธิบายเหตุการณ์เหมือนเศร้า หรือตกหลุมรัก เมื่อได้ยิน
ข่าวดีที่ทำให้คุณมีความสุข การเปลี่ยนแปลงนี้เป็นผลจากสมองของคุณได้รับการประสาท
กระบวนการผมได้อธิบายไว้ เช่น การกระตุ้นของนิวเคลียสในสมองของคุณแต่คำอธิบายที่เต็มรูปแบบของ
ความสุขของคุณสามารถจดงานที่สี่ระดับที่แตกต่างกัน : โมเลกุล จิต และสังคม รวมทั้งประสาท
.
ระดับโมเลกุลสําคัญคือความเข้าใจเซลล์ประสาททำงานอย่างไร ฉันได้กล่าวถึงสารสื่อประสาทโดพามีน
ใช้เซลล์ประสาทที่ก่อให้เกิดความรู้สึกของความสุขแล้ว เมื่อหนึ่งของเหล่านี้
เซลล์ประสาท ไฟไหม้มันไม่ส่งประจุไฟฟ้าไปยังเซลล์ประสาทอื่นๆ ที่มันตื่นเต้น แต่โมเลกุลของโดปามีน
แทนรุ่นที่ข้ามช่องว่างการทำงานระหว่างปลายของแอกซอนหนึ่ง
เซลล์ประสาท และกุยช่ายรับของเซลล์ประสาท นับสิบของสารสื่อประสาทอื่น ๆเล่น บทบาทในกระบวนการผลิตทางเคมีคล้ายกัน
ประสาท รวมทั้งไฟฟ้า ที่สำคัญที่สุด รวมถึง
ผงชูรสซึ่งมีส่วนช่วยในการกระตุ้น และ สารกาบา ซึ่งมีส่วนช่วยในการยับยั้ง ผมอธิบายไว้ในบทที่ 3 วิธีดังกล่าว
สารสื่อประสาทที่สามารถจัดการโดยนันทนาการและการบำบัดยาเสพติด
นอกจากสารสื่อประสาทชนิดอื่น ๆของโมเลกุลที่สำคัญเพื่ออธิบายการเปลี่ยนแปลง -
ตัวอย่างเช่นอารมณ์ Cortisol ผลิตโดยต่อมหมวกไตในการรับมือกับสถานการณ์ที่เคร่งเครียด และฮอร์โมน
เช่น เอสโตรเจน และฮอร์โมนเพศชาย ดังนั้นประสาทคำอธิบายอารมณ์เหมือนที่ให้ โดยรูปแบบมีโมเลกุล emocon

หนุน แต่ไม่ได้หมายความว่าเราสามารถเปลี่ยนรายละเอียดของกลไกประสาทกับคำอธิบายของ
โมเลกุลทั้งหลาย ด้วยเหตุผลสองข้อ แรก , กลไกระดับโมเลกุลที่อยู่ไกลซับซ้อนเกินไปที่จะอนุญาตให้เรา

อธิบายวิธีการที่พวกเขาทำให้งานสมบูรณ์ เซลล์เดียว การดำเนินงานภายในของเซลล์ประสาท
ถูกควบคุมโดยหลายพันยีนที่มีผลต่อปฏิกิริยาทางเคมีของพันของโปรตีนและโมเลกุลอื่น ๆ
. มากเป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับการทำงานของโมเลกุลเหล่านี้ แต่ความซับซ้อนของปฏิสัมพันธ์คือ
ดังนั้นใหญ่ที่วิทยาศาสตร์ไม่อาจจะให้บัญชีเต็มรูปแบบของการยิงของ
:เซลล์ประสาทแต่ละเช่นเดียวกับการอธิบายและแบบจำลองเพื่อทำนายสภาพอากาศอาจไม่สมบูรณ์ .
โชคดี เราไม่ต้องรอเรื่องเต็มเรื่องเซลล์ เช่น เซลล์ประสาททำงาน แต่สามารถสร้างบัญชีประมาณ
ตาม คุณสมบัติที่สำคัญของการทำงาน : ความสามารถในการสะสม
และผ่านในค่าใช้จ่ายไฟฟ้า
2ถ้าเราสามารถมีบัญชีโมเลกุลที่สมบูรณ์ของวิธีการเดียวเซลล์ประสาททำงานเรา
ยังคงต้องการกลไกที่แสดงให้เห็นว่าเครือข่ายของพันล้านเซลล์ประสาทโต้ตอบผลิตผลที่ซับซ้อน เช่น ความรู้สึก อารมณ์ ในปัจจุบัน เราสามารถที่ดีที่สุดวิธีการอารมณ์
ปรากฏการณ์เราอยากอธิบายดูปฏิสัมพันธ์ระหว่างภูมิภาคสมองทั้งหมด ไม่ใช่ที่เดียว
ประสาท หรือประชากรของเซลล์ประสาท แม้ว่ามากขึ้นมา ต้องรู้เรื่อง
ปฏิบัติการประสาทเดี่ยวและแบบกลุ่ม มันก็จะเป็นประโยชน์เพื่อพิจารณาว่ามวลรวม
ประชากรประสาทเช่นพื้นที่สมองโต้ตอบเพื่อสร้างผลกระทบทางจิตวิทยา ดังนั้นประสาท
และโมเลกุลกลไกการคำอธิบายที่สมบูรณ์มากกว่าการแข่งขันกับแต่ละอื่น ๆ .
ในทํานองเดียวกันการอ้างว่าอารมณ์กระบวนการสมองไม่ขจัดค่า
คำอธิบายทางจิตวิทยา ผมไม่ได้หมายถึงคำอธิบายง่ายๆของคนธรรมดาที่อาศัยบนพื้นบ้าน
ความคิดเกี่ยวกับความเชื่อและความปรารถนา แต่ความคิดเชิงทฤษฎีของนักจิตวิทยาปัญญานิยม ที่มักจะ
พบว่ามีประโยชน์ที่จะพูดคุยเกี่ยวกับจิตแทน เช่น แนวคิด , กฎ , ภาพ , และใช้ .
บอกว่ามีแนวคิดรูปแบบกิจกรรมประสาทเพิ่มมากกว่าลดมูลค่าการ
ดังกล่าวรับรอง เมื่อคุณมีความสุขเพราะคุณถูกหวย เราไม่สามารถ
ตรวจสอบสมองของคุณเพื่อตรวจสอบว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับประชากรประสาทของคุณ ดังนั้นคำอธิบายที่ดีที่สุด
ใช้ได้อาจพึ่งพาเช่นลักษณะเช่นนี้ :คุณมีความสุขที่คุณถูกหวย
เพราะคุณต้องการเงิน .
ส่วนของคำอธิบายทางจิตวิทยาดังกล่าวจะต้องบวกมูลค่า noting คุณแนบแนวคิดดังกล่าว
เป็นผู้ชนะและเงิน แม้ว่าจุดเหล่านี้มีพื้นฐานเป็นประสาท ผ่านการประสานงานระหว่างประชากรหนึ่ง
แสดงวาจาและที่ค่าบวก
ระดับจิตของคำอธิบายยังคงสำคัญเพราะเราขาดความรู้เกี่ยวกับ
รายละเอียดและความเกี่ยวข้องโดยตรงของแนวคิดแบบจำลองเป็นเงินผลประโยชน์ในทางปฏิบัติของเรา ดังนั้น
ทางจิตวิทยาคำอธิบายของอารมณ์ สามารถอยู่ร่วมกับคนและกว่าประสาทเช่นเดียวกับ
คำอธิบายโมเลกุลสามารถ .
ระดับสังคมของคำอธิบายยังสูงที่เกี่ยวข้องกับอารมณ์เมื่อคุณชนะการจับสลาก ,
เหตุการณ์เป็นอย่างสูงในสังคม จากการมีปฏิสัมพันธ์กับพนักงานขายตั๋วที่ยืนยันได้ว่าชนะของคุณเพื่อความสุข
บอกเพื่อนและครอบครัวเกี่ยวกับโชคของคุณ จำนวนมากของเป้าหมายที่สร้างความสุข ความเศร้า และอารมณ์อื่น ๆเป็นอย่างโดยเนื้อแท้
ทางสังคมที่เชื่อมโยงกับความสัมพันธ์ของคุณกับคนที่สำคัญ
ในชีวิตของคุณความสุขของคุณเกี่ยวกับถูกหวยอาจสืบทอดมาจากของคุณพิจารณาไม่เพียง แต่สิ่งที่
เงินสามารถทำเพื่อคุณ แต่สิ่งที่มันสามารถทำเพื่อส่งเสริมเป้าหมายของครอบครัวของคุณ อารมณ์สังคม
เช่นความรู้สึกผิดและความภาคภูมิใจที่สามารถเข้าใจได้โดยผ่านการพิจารณาของสถานที่ของคุณในเครือข่ายทางสังคม
เช่น เพื่อน ครอบครัว และคนที่คุณทำงานหรือเล่นกับ ในบทที่ 2 จะกล่าวถึง
ความสำคัญของอารมณ์ ความรัก การงาน และเล่น ซึ่งทั้งหมดเป็นดีที่สุด เข้าใจในแง่ของ
ปฏิสัมพันธ์ระหว่างประสาท โมเลกุล จิตวิทยา และสังคมมีระดับของคำอธิบาย
ถึงการป้องกันอ้างว่ากระบวนการทางจิต เช่น อารมณ์ มีกระบวนการสมองไม่
ลดความเกี่ยวข้องของสังคม จิตวิทยา และคำอธิบายโมเลกุล เราควรจะไม่ reductionist
,อ้างว่าคำอธิบายควรจะอยู่แค่ระดับพื้นฐาน หรือ antireductionist
อ้างว่า , ระดับของคำอธิบายที่เป็นอิสระของแต่ละอื่น ๆ วิธีที่ดีที่สุดที่จะอธิบายเหตุการณ์ทางจิต ต้องให้ความสนใจกับ
หลายระดับ จากสังคมในระดับโมเลกุล โดยมุ่งเน้น
วิธีการโต้ตอบ กระบวนการประสาท เช่น คนที่เป็นอารมณ์อย่างชัดเจนผลกระทบทั้ง
โดยพื้นฐานที่เกี่ยวข้องกับปฏิกิริยาทางชีวเคมีโดยสารสื่อประสาท และความสัมพันธ์ระหว่างสังคม

คน เอาตัวอย่างหนึ่งที่สดใส พิจารณาสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคุณมีเพื่อนก็จะกลายเป็น
ดูหมิ่นและข่มขู่ เราสามารถเข้าใจปฏิกิริยาทางอารมณ์ของความกลัวและความโกรธโดย
พิจารณาทั้งหมดต่อไปนี้ : ( 1 ) ยิงของประชากรในพื้นที่สมองประสาทเช่น Amygdala ;
( 2 ) เพิ่มการผ่าตัดสมองของโมเลกุลเช่น cortisol และ adrenaline ( 3 ) การประยุกต์ใช้
แนวคิดเช่นดูถูก และอันตราย และ ( 4 ) การปฏิสัมพันธ์ทางสังคมกับเพื่อนของคุณที่ทำให้เกิด
ปฏิกิริยาทางอารมณ์ในสถานที่แรก คำอธิบายเต็มรูปแบบของความกลัวความเกี่ยวข้องของโมเลกุล
เปลี่ยนแปลงการเปลี่ยนแปลงของจิตและประสาทและบันทึกการเปลี่ยนแปลงการเปลี่ยนแปลงทางสังคมแต่ก็ยังชื่นชม
ว่ากลไกที่เกี่ยวข้องในทิศทางอื่น ๆ ตัวอย่างเช่น การปฏิสัมพันธ์ทางสังคมการเปลี่ยนแปลงโมเลกุล
ขู่สาเหตุการเพิ่มขึ้นของ cortisol ระดับของการอธิบายเป็นพัน ,
ไม่เพียงแค่การลดลง . แต่ปฏิเสธ reductionism โหดเหี้ยม เราไม่ควรยอมรับคนตาบอด
antireductionism ที่ไม่สนใจว่าสังคมประกอบด้วยกลุ่มบุคคลที่ประกอบด้วยอวัยวะเช่น
สมองซึ่งประกอบด้วยเซลล์ประสาท ซึ่งประกอบด้วยโปรตีนและโมเลกุลอื่น ๆ .